| - dûdistel, mhd. st. m. oder f.
- duelont
- duerheit
- thuerstolon
- dufa
- dufbere
- dufberi
- dufin
- thuft, st. m.
- duft
- duftegen
- gi-thuften, sw. v.
- dûga, sw. f.
- dugath-
- dgsteī
- duhctomes
- thûhen, sw. v.
- bi-thûhen, sw. v.
- fir-thûhen, sw. v.
- gi-thûhen, sw. v.
- in-thûhen, sw. v.
- int-thûhen, sw. v.
- ir-thûhen, sw. v.
- nidar-thûhen, sw. v.
- zisamane-thûhen, sw. v.
- fir-thûhida, st. f.
- thuihal
- thuilde
- thuinnebein
- thuisternussi
- duisunt
- duivel
- dukere
- dukiras
- dulgosto
- thuli, st. n.?
- thult, st. f.
- fir-thult, st. f.
- gi-thult, st. f.
- dult
- dultaga
- thulten, sw. v.
- fir-thulten, sw. v.
- gi-thulten, sw. v.
- dulten
- -thultenti, adj. part. prs.
- thultî, st. f.
- -thultî, st. f.
- thultîg, adj.
- gi-thultîg, adj.
- gi-thultglîhho, adv.
- gi-thultîgo, adv.
- dultitago
- gi-thultlîhhên, adv.
- gi-thultlîhho, adv.
- thultnussida, st. f.
- dûmil, as. st. m.
- thûmmâli, st. n.
- thûmo, sw. m.
- dun, ae. as. adj.
- -dun
- dún, ae. st. f.
- duna
- dunchen
- dunchunga
- dunekilin
- duneresbard
- thuneuuet
- dunewende
- thung, as. st. m.
- thunibein, st. n.
- dunichin
- thuniuuanga, sw. n.
- thuniuuengi, st. n.
- thunken, sw. v.
- bi-thunken, sw. v.
- gi-thunken, sw. v.
- thunkida, st. f.
- thunkôn, sw. v.
- dunnę
- dunnebrot
- dunnedch
- thunnen, sw. v.
- gi-thunnen, sw. v.
- thunnên, sw. v.
- gi-thunnên, sw. v.
- thunnênto, adv. part. prs.
- gi-thunnêt, adj. part. prt.
- thunni, adj.
- thunnî, st. f.
- gi-thunnirôn, sw. v.
- dunrestrala
- thuns, st. m.
- thuns
- thunsih
- thunst, st. f.
- dunste
- thunstîg, adj.
- thunstlîh, adj.
- dnunga, as. st. f.
- duo
- duo
- thuo
- duoa
- duoder
- duokscera
- duom
- duomta
- duopon
- dupa
- dūphedi
- duphen
- dūphin
- duppa
- thupri
- dur
- thur
- dur
- thu
- dur
- dura
- dra
- dura(c)h
- thura(c)h
- durah
- thurah
- durahnohtes
- durahnutes
- duranoht-
- durast
- durch
- durcrbin
- dure
- den
- durenoht-
- dur|esa
- durf
- durf
- thurfan, prt.-prs.
- bi-thurfan, prt.-prs.
- durfi
- thurft, st. f.
- thurft, adj.
- -thurftes, adv. gen. sg.
- thurftheit, st. f.
- durfti
- thurftîg, adj.
- bi-thurftîg, adj.
- thurftgnissa, st. f.
- thurftgôn, sw. v.
- -thurftôn, adv. dat. pl.
- -thurftôno, adv. gen. pl.
- thurg
- thurgh
- durh
- thurh
- dur heras
- thurhil, adj.
- thurhilôn, sw. v.
- durhnaht
- durhnaht-
- durhnoot
- durhs
- durhskaffena
- durhskaffener
- durht
- durh uuec
- durichchilen
- durida
- duriftiga
- duriftigon
- durih
- thuriri
- thuris, st. m.
- duriseslizi
- durkit
- durlinc, mhd. st. m.
- durmer
- durnaht-
- thurnehtiger
- bi-thurnen, sw. v.
- durnet
- thurnîn, adj.
- durniri
- durnoht-
- thuro
- thurofremidos
- duroh
- thuroh
- duronaht-
- thurot
- durpil, mfrk. st. m.
- durran, as. andfrk. prt.
- thurri, adj.
- thurrî, st. f.
- thurrida, sw. f.
- thurrimûra, st. f.
- thurrina, st. sw. f.
- durriplata
- thursleđti
| | dûdistel mhd. st. m. oder f., vgl. Lexer, Hwb. 1,474, nhd. dial. bad. daudistel Ochs 1,438, rhein. daudistel f. Rhein. Wb. 1,1279, westf. daudissel f. Woeste S. 48; ae. þúþistel. du-distel: nom. sg. Gl 3,386,26 (Jd); -thistol: dass. 719,43 (Berl. Lat. fol. 735, Marienfeld, Westfalen, 13. Jh.). Gänsedistel, Sonchus arvensis L. (Acker-Gänsedistel) oder Sonchus oleraceus L. (Kohl-Gänsedistel)? Vgl. dazu die Bemerkung bei Marzell, Wb. 2,556, Hegi VI,2,1105 ff., Pritzel-Jessen S. 383 f.; zu evtl. anderen Bedeutungen vgl. Marzell, Wb. 5,83 s. v. Daudistel: dudistel paliurus Gl 3,386,26. scoliesmus 719,43 (vgl. dazu scoliesmes .i. cardo agrestis, CGL III,577,18, scoliesmus cardoniger 595,17; diese lat. Interpretamente deuten auf die Weber- oder Schutt-Karde, Dipsacus fullonum L., Dipsacus silvestris L., vgl. Fischer, Pfl. S. 267). [Blum]
duelont Gl L 164 s. tuuelan.
duerheit Gl 1,809,23/24 s. tûfarheit.
thuerstolon Gl 2,579,66 = Wa 94,16/17 s. AWB thuuerahstuol.
dufa Gl 3,457,27 s. tûba.
dufbere, -beri s. tûbberi.
dufin Gl 3,208,7 s. tiufî.
thuft st. m., mhd. tuft, nhd. DWB duft. — Graff V,132. duft: nom. sg. Gl 1,687 Anm. 5 (clm 19440, 10./11. Jh.). 3,350,55 (SH l, Darmst. 6, 13. Jh.). Dunst: a) Nebel bei Kälte, Rauhreif: duft [et erit in die illa: non erit lux, sed frigus et] gelu [Zach. 14,6] Gl 1,687 Anm. 5; vgl. dazu die Karte ‘Nebel’ im DWA Bd. II und die Karte ‘Rauhreif’, DWA Bd. III; b) Hitzedunst: duft cauma ł aestus Gl 3,350,55. [Donath]
duft Npw 106,43 s. thurft.
duftegen Npw 102,7 s. AWB thurftîg.
? gi-thuften sw. v.; ae. geþoftian; vgl. Splett, Stud. S. 186 f. u. S. 432. ki-thuftit[hot]: 3. sg. Gl 1,120,37 (K; hot ist Rest des in dieser Hs. ausgefallenen [kilat]hot, Splett, Stud. S. 186 f., Beitr. (Tüb.) 100,478); verschrieben: ca-duftic: dass. ebda. (Pa). versammeln(?): arpitit caduftit caladot (nur Pa) explorat exprobrat provocat; falls gi-duften dem ae. geþoftian ‘versammeln, vereinigen’ entspricht, könnte die Glossierung von provocare im Sinne von ‘herbeirufen, einladen’, nicht von exprobrare ‘vorwerfen, Vorwürfe machen’ her erfolgt sein, vgl. Splett a. a. O.[1995] |
| |