| - erhtlikon
- erhugin
- eri
- -êri, adj.
- eribethoon
- eribin
- eribun
- erico
- ericohen
- erida, as. st. f.
- -êrida, st. f.
- erien, red. v.
- erren, red. v.
- ir-erien, red. v.
- ir-erren, red. v.
- erigen
- Erigone
- erila, st.
- erilîn, adj.
- erilnboum, st. m.
- erin, st. n.
- êrîn, adj.
- êrî(n), st. f.
- erna, st.?
- erinchruch
- eringeoz
- eringreoz, st. m.
- eringrif
- erinhaven
- erintwrz
- erio, sw. m.
- eriꝑe
- êriro, adj.
- êrirôn, adv.
- eris
- erisip
- erislo
- erisporinni
- êrist, adv.
- êristboran, adj. part. prt.
- êristboranî, st. f.
- eristebor
- eristeborns
- êristî, st. f.
- êristlîk, as. adj.
- êristo, adj.
- êristuuerlte
- erit
- Erithrea
- erito
- Eritonon
- eriualcho
- eriuit
- eriunga, st. f.
- errunga, st. f.
- eriwiz
- erkan, adj.
- Erkanbald
- Erkanberaht
- erkanbruoder, st. m.
- Erkanrât
- erkip..han
- erl
- erl
- erla
- erlains
- erlboum, mhd. st. m.
- erle
- erlebm
- êrlîh, adj.
- êrlîhhî, st. f.
- êrlîhho, adv.
- erlin
- erlinc
- erline
- erlinc, mhd. st. m.
- erlisbō
- erlizber, mhd. st.
- erlizboum, st. m.
- erll
- erln
- êrlôs, adj.
- êrlôsî, st. f.
- êrlôsida, st. f.
- êrlôso, adv.
- erlunbn
- erm-
- Ermafroditum
- Ermanrîh
- ermberg, as. st. n.
- ermbeg
- ermel
- ermen, sw. v.
- fir-ermen, sw. v.
- ir-ermen, sw. v.
- ermisohthen
- ermoaey
- Ermon
- ern
- ernalch
- ernimânôd, st. m.
- ernl
- ernust, st. f. n. m.
- ernus
- ernustahfto
- ernusthaft(i), adj.
- ernusthafto, adv.
- ernustlîh, adj.
- ernustlîhho, adv.
- ernuz
- ero, st. m.
- ero
- ero
- êrôn, sw. v.
- gi-êrôn1, sw. v.
- int-êrôn, sw. v.
- gi-êrôn2, sw. v.
- eror
- eror
- êrotag, st. m.
- erpeo
- -no
- Erpgerd
- erph, adj.
- erpotot
- erprust
- err-
- erra
- errare
- erre
- erren
- êrrer-
- errichi
- errislo
- erro
- êrron
- ersalai
- êrsam, adj.
- ersamchleich
- êrsameclîch(e), mhd. adv.
- êrsamo, adv.
- ersboner
- ersinmit
- êrsmid, st. m.
- erspid
- erst
- erst-
- erstgeborner
- erstgeporns
- rsuk
- ert
- ert-
- ertaffel
- êrtagîg, adj.
- ertapel
- erteber(e)blat, mhd. st. n.
- erdeber(e)blat, mhd. st. n.
- ertbernblat, mhd. st. n.
- ertbernkrût, mhd. st. n.
- ertcraut
- ertepfelî(n)
- (er)than
- erthbigunga
- erthbire
- erthescon
- ertho
- erthopfe, mhd. sw. m.
- ertlhim
- er..ton
- ertpheffer, mhd. st. m.
- ertrouch, mhd. st. m.
- erderouch, mhd. st. m.
- ertsmit
- erttuchil
- ertvrosch, mhd. st. m.
- erualo
- erue
- eruetha
- eruida
- erunga
- int-êrunga, st. f.
- eruo
- ⊢eruo
- eruodit
- eruuolda
- eruurti
- ervalch
- êr(uu)ackar(i), adj.
- erwarnussida
- erwas
- erwez
- êruuirdî, st. f.
- êruuirdîg, adj.
- êruuirdgî, st. f.
- êruuirdglîhhên, adv.
- êruuirdîgo, adv.
- êruuirdlîh, adj.
- êruuirdlîhho, adv.
- erwisz
- erwiz
| | [erhtlikon Wa 5,4 = 12,14 s. AWB erdlîh.]
erhugin Gl 1,638,42 s. AWB kruogo.
eri Gl 1,491,68 s. AWB êriro.
-êri adj. vgl. unêri.
eribethoon Gl 1,358,7 s. AWB heribouhhan.
eribin, -un s. AWB erbo.
[erico Wa 32,34 s. AWB arauuz.]
ericohen Gl 2,23,33 (clm 19 440, 10./11. Jh.). 4,99,1 (Sal. a 1, 2 Hss., 1 Hs. ericohenf mit Einbeziehung des f. = francice der Vorlage) ist ungedeutet. Die Gl. steht zu [aut dentes] stridant [in potu forte bibentium, Aldh., De virg. 2795].
[erida as. st. f.; ae. irþ (in anderen Bedeutungen). eridu: dat. sg. Wa 108,8 (Straßb. Gl.; Hs. ū, nach Gallée, Sprachdenkm. S. 277, Vorstud. S. 58 -ú). Pflug (oder Pflügen?): [(Sicilia) fuit autem quondam patria Cyclopum ..., frugum fertilis, ac primum terris omnibus commissis seminibus] aratro [proscissa, Is., Et. XIV,6,33].]
-êrida st. f. vgl. unêrida.
erien, erren red. v., mhd. ern, eren, nhd. ähren, eren; mnd. ēren, mnl. eren; afries. era; ae. erian; an. erja; got. arjan. — Graff I,403. Praes.: er-: 3. sg. -et Gl 2,233,20 (Rc); 2. pl. imp. -iget 1,304,32 (vgl. 5,89,14; M, 4 Hss., 3 -&); -igite ebda. (vgl. ebda. 15; M, 2 Hss., 12. Jh., unter Einfluß d. lat. Lemmas subiicite?); err-: 3. pl. -ent O 2,4,43; part. nom. sg. m. -ento Nb 308,27 [336,15]. Praet.: ier-: 3. pl. -un Gl 2,632,21; -en 529,1; eor-: dass. -in 684,2 (Schlettst., 12. Jh., zu eo- in dieser Hs. vgl. Fasbender S. 63, Braune, Ahd. Gr.11 § 349 Anm., zu -in vgl. Fasbender S. 84 § 24). Part. Praet.: ki-aran: Gl 1,636,33 (Rb). 45 (Rb); nom. sg. f. -]iu 2,311,49 (Rb); acc. pl. n. -]iu 1,509,20 (Rb); -arnimo: dat. sg. n. 2,682,30; gi-arn: 633,28. 1) ackern, pflügen: a) Land, ein Feld be-, umackern, umpflügen, m. Akk.: achar ist kiaran [Sion quasi] ager arabitur [Jer. 26,18] Gl 1,636,45. kiaraniu [(bona terra) quae] exarata [disciplinae vomere, ad remunerationis segetem pervenit, Greg., Hom., I,15 p. 1491] 2,311,49. giarn vverdento [(salsa ... tellus ...) nec mansuescit] arando [Verg., G. II,239] 633,28. kiarnimo uelde [(multum ... iuvat arva) qui,] proscisso [quae suscitat] aequore [terga, rursus in obliquom verso perrumpit aratro, ebda. I,97] 682,30. ter errento den acker qui exercuit agrum Nb 308,27 [336,15]; — Glossen ohne Best.: eriget artot [crescite et multiplicamini, et replete terram, et] subiicite [eam, Gen. 1,28] Gl 1,304,32 (vgl. 5,89,14 f.). ierin [orbe novo nulli] subigebant [arva coloni, Prud., Symm. II,282] 2,529,1. ni ierun [haec loca] non [tauri spirantes naribus ignem] invertere (arare) [Verg., G. II,141] 632,21. ne eorin [ante Iovem nulli] subigebant [arva coloni, ebda. I,125] 684,2; [Bd. 3, Sp. 396] b) ohne Obj.-Akk.: eret [propter frigus quippe piger non] arat [Greg., Cura 3,15 p. 56] Gl 2,233,20. uns errent sine pluagi bi jaron io ginuagi O 2,4,43. 2) übertr.: (durch Eingraben, -tragen in einen Schreibgrund) aufschreiben: kiaraniu [habeant qui volunt veteres libros, vel in membranis purpureis aura argentoque descriptos, vel uncialibus ... litteris onera magis] exarata [, quam codices, Job., Prol.] Gl 1,509,20. kiaran [(peccatum Iuda)] exaratum [super latitudinem cordis eorum, Jer. 17,1] 636,33. Abl. erio, erunga; vgl. auch AWB arhaft, art, ungiaran. |
| |