| - erln
- êrlôs, adj.
- êrlôsî, st. f.
- êrlôsida, st. f.
- êrlôso, adv.
- erlunbn
- erm-
- Ermafroditum
- Ermanrîh
- ermberg, as. st. n.
- ermbeg
- ermel
- ermen, sw. v.
- fir-ermen, sw. v.
- ir-ermen, sw. v.
- ermisohthen
- ermoaey
- Ermon
- ern
- ernalch
- ernimânôd, st. m.
- ernl
- ernust, st. f. n. m.
- ernus
- ernustahfto
- ernusthaft(i), adj.
- ernusthafto, adv.
- ernustlîh, adj.
- ernustlîhho, adv.
- ernuz
- ero, st. m.
- ero
- ero
- êrôn, sw. v.
- gi-êrôn1, sw. v.
- int-êrôn, sw. v.
- gi-êrôn2, sw. v.
- eror
- eror
- êrotag, st. m.
- erpeo
- -no
- Erpgerd
- erph, adj.
- erpotot
- erprust
- err-
- erra
- errare
- erre
- erren
- êrrer-
- errichi
- errislo
- erro
- êrron
- ersalai
- êrsam, adj.
- ersamchleich
- êrsameclîch(e), mhd. adv.
- êrsamo, adv.
- ersboner
- ersinmit
- êrsmid, st. m.
- erspid
- erst
- erst-
- erstgeborner
- erstgeporns
- rsuk
- ert
- ert-
- ertaffel
- êrtagîg, adj.
- ertapel
- erteber(e)blat, mhd. st. n.
- erdeber(e)blat, mhd. st. n.
- ertbernblat, mhd. st. n.
- ertbernkrût, mhd. st. n.
- ertcraut
- ertepfelî(n)
- (er)than
- erthbigunga
- erthbire
- erthescon
- ertho
- erthopfe, mhd. sw. m.
- ertlhim
- er..ton
- ertpheffer, mhd. st. m.
- ertrouch, mhd. st. m.
- erderouch, mhd. st. m.
- ertsmit
- erttuchil
- ertvrosch, mhd. st. m.
- erualo
- erue
- eruetha
- eruida
- erunga
- int-êrunga, st. f.
- eruo
- ⊢eruo
- eruodit
- eruuolda
- eruurti
- ervalch
- êr(uu)ackar(i), adj.
- erwarnussida
- erwas
- erwez
- êruuirdî, st. f.
- êruuirdîg, adj.
- êruuirdgî, st. f.
- êruuirdglîhhên, adv.
- êruuirdîgo, adv.
- êruuirdlîh, adj.
- êruuirdlîhho, adv.
- erwisz
- erwiz
- erza
- -erzet, st. n.
- erzeteri, afrk. st. m.
- erzibiscof, st. m.
- erzibiscoftuom, st. m.
- erzibiscoftuomlîh, adj.
- erziengil
- erzifater, st. m.
- erzipriester, st. m.
- es
- es
- es
- esa
- Esaias
- es almehdigen
- Esau
- esbun
- esch
- esch
- escha
- eschban
- eschboum
- esche
- esche
- escheboum, mhd. st. m.
- escheloc
- eschenboum, mhd. st. m.
- eschenholz, mhd. st. n.
- eschibm
- eschot
- eschun
- escisca
- esconæ
- esculiboum
- escz
- esdri
- esdrih
- Esebôn
- esel
- esel-
- esela
- eselin
- eseliner
- eselkiffen
- esellin
- |esen
- esget
- Esik
- esil, st. m.
- esilarî
- esilikîn, mfrk. st. n.
- esilinkilîn, st. n.
- esilin(na), st. f.
- esillîh, adj.
- esillîn, st. n.
- eskilboum, st. m.
- eskîn, adj.
- Eskines
- espa
- espan
- espe
- espîn, adj.
- esprachen
- Esrom
- essa1, st. f.
- essa2, st. f.
- esscheyn
- essela
- essi, st. n.
- este
- estichn, mhd. st. n.
- estrh, st. m.
- estrhhôn
- estrhhen
- esunga
- et
- et
- eta-
- etan
- etar, st. m.
| | erln Gl 3,43,13 s. AWB erilîn.
êrlôs adj., mhd. Lexer êrlôs, nhd. DWB ehrlos; mnd. êrlôs, mnl. eerloos; afries. erlos; ae. árléas; an. eirarlauss (in anderer Bed.). — Graff II, 267 f. s. v. aerloso. aer-los-: nom. sg. m. -o I 6,21. F 34,17; nom. pl. m. -un I 23,5. gottlos: bichnaa sih dher dhazs izs uuidharzuomi endi heidhanliih ist eomanne zi chilaubanne, dhazs dher aerloso man endi dher heidheno abgudim gheldendo (sc. König Cyrus) Christ got endi druhtin uurdi [Bd. 3, Sp. 423] chinemnit absurdum et profanum esse cognoscat, ut homo impius et idolatriae deditus Christus et deus et dominus nuncupetur I 6,21 = F 34,17. oh schameen sih nu dhea aerlosun, endi bichnaan sih zi nemnanne Christ gotes sunu erubescant itaque impii, et agnoscant vocari Christum filium dei 23,5. Abl. êrlôso; êrlôsî, êrlôsida.
êrlôsî st. f. er-losi: dat. sg. S 147,9 (BB). Unzüchtigkeit: ich habe gisundot in aller slahte huore: ... an aller getilosi (‘Zügellosigkeit’), an aller ungehebede (‘übles Betragen’), an aller unscamide, an erlosi.
êrlôsida st. f. — Graff II, 268 f. er-losida: acc. sg. S 215,19/20 (B). Ruchlosigkeit, Schändlichkeit: du farliazzi erlosida dera sunto mineru tu remisisti impietatem peccati mei.
êrlôso adv., nhd. DWB ehrlos. — Graff II, 267 f. er-loso: S 195,18 (B). ruchlos, Fehlübers.: qhuamun aha platoon vvinti indi erloso tatun in hus daz venerunt flumina flaverunt venti et impegerunt (als impie egerunt mißverstanden) in domum illam.
erlunbn Gl 3,173,34 s. ? AWB erilnboum.
erm- s. auch arm-.
Ermafroditum s. Eigennamen.
Ermanrîh s. Eigennamen.
[ermberg as. st. n. erm-berg: acc. pl. Gl 2,718,20 = Wa 113,15 (Jh); zu e- für a- vor r + Kons. vgl. Gallée, As. Gr. § 52 a; vgl. auch afries. erm, arm. langer Ärmel: [vobis picta croco et fulgenti murice vestis, ... et tunicae] manicas [et habent redimicula mitrae, Verg., A. IX, 616].]
ermbeg Gl 1,497,4 s. AWB armboug. |
| |