| - ermbeg
- ermel
- ermen, sw. v.
- fir-ermen, sw. v.
- ir-ermen, sw. v.
- ermisohthen
- ermoaey
- Ermon
- ern
- ernalch
- ernimânôd, st. m.
- ernl
- ernust, st. f. n. m.
- ernus
- ernustahfto
- ernusthaft(i), adj.
- ernusthafto, adv.
- ernustlîh, adj.
- ernustlîhho, adv.
- ernuz
- ero, st. m.
- ero
- ero
- êrôn, sw. v.
- gi-êrôn1, sw. v.
- int-êrôn, sw. v.
- gi-êrôn2, sw. v.
- eror
- eror
- êrotag, st. m.
- erpeo
- -no
- Erpgerd
- erph, adj.
- erpotot
- erprust
- err-
- erra
- errare
- erre
- erren
- êrrer-
- errichi
- errislo
- erro
- êrron
- ersalai
- êrsam, adj.
- ersamchleich
- êrsameclîch(e), mhd. adv.
- êrsamo, adv.
- ersboner
- ersinmit
- êrsmid, st. m.
- erspid
- erst
- erst-
- erstgeborner
- erstgeporns
- rsuk
- ert
- ert-
- ertaffel
- êrtagîg, adj.
- ertapel
- erteber(e)blat, mhd. st. n.
- erdeber(e)blat, mhd. st. n.
- ertbernblat, mhd. st. n.
- ertbernkrût, mhd. st. n.
- ertcraut
- ertepfelî(n)
- (er)than
- erthbigunga
- erthbire
- erthescon
- ertho
- erthopfe, mhd. sw. m.
- ertlhim
- er..ton
- ertpheffer, mhd. st. m.
- ertrouch, mhd. st. m.
- erderouch, mhd. st. m.
- ertsmit
- erttuchil
- ertvrosch, mhd. st. m.
- erualo
- erue
- eruetha
- eruida
- erunga
- int-êrunga, st. f.
- eruo
- ⊢eruo
- eruodit
- eruuolda
- eruurti
- ervalch
- êr(uu)ackar(i), adj.
- erwarnussida
- erwas
- erwez
- êruuirdî, st. f.
- êruuirdîg, adj.
- êruuirdgî, st. f.
- êruuirdglîhhên, adv.
- êruuirdîgo, adv.
- êruuirdlîh, adj.
- êruuirdlîhho, adv.
- erwisz
- erwiz
- erza
- -erzet, st. n.
- erzeteri, afrk. st. m.
- erzibiscof, st. m.
- erzibiscoftuom, st. m.
- erzibiscoftuomlîh, adj.
- erziengil
- erzifater, st. m.
- erzipriester, st. m.
- es
- es
- es
- esa
- Esaias
- es almehdigen
- Esau
- esbun
- esch
- esch
- escha
- eschban
- eschboum
- esche
- esche
- escheboum, mhd. st. m.
- escheloc
- eschenboum, mhd. st. m.
- eschenholz, mhd. st. n.
- eschibm
- eschot
- eschun
- escisca
- esconæ
- esculiboum
- escz
- esdri
- esdrih
- Esebôn
- esel
- esel-
- esela
- eselin
- eseliner
- eselkiffen
- esellin
- |esen
- esget
- Esik
- esil, st. m.
- esilarî
- esilikîn, mfrk. st. n.
- esilinkilîn, st. n.
- esilin(na), st. f.
- esillîh, adj.
- esillîn, st. n.
- eskilboum, st. m.
- eskîn, adj.
- Eskines
- espa
- espan
- espe
- espîn, adj.
- esprachen
- Esrom
- essa1, st. f.
- essa2, st. f.
- esscheyn
- essela
- essi, st. n.
- este
- estichn, mhd. st. n.
- estrh, st. m.
- estrhhôn
- estrhhen
- esunga
- et
- et
- eta-
- etan
- etar, st. m.
- ete-
- etenuilo
- eter
- eter-
- etes-
- eth
- eth
- Ethan
- &harhuanne
- ethas
| | ermbeg Gl 1,497,4 s. AWB armboug.
ermel s. AWB armilo.
ermen sw. v., mhd. Lexer ermen, nhd. dial. schweiz. ärmen (veraltet) Schweiz. Id. 1,457; ae. irmen. — Graff I, 423. Wie weit die späten Belege für unumgelautetes Part. Praet. mit Bindevokal hierher oder zu armên gehören, läßt sich nicht sicher entscheiden. ki-ermit: part. prt. Gl 1,767,1 (Wolf. Wiss. 47, 9. Jh.). — ki-arm-: part. prt. nom. sg. m. -ter Gl 1,352,43; gi-: dass. -ter 41 (4 Hss., 2 -); -tar 42 (12. Jh.); -iter 44 (12. Jh.); ge-: dass. -ter 42; -iter 44/45 (2 Hss., 12. 13. Jh.), alle M. 1) jmdn. in Armut bringen (m. Akk.): giarmter [si] attenuatus [frater tuus vendiderit possessiunculam suam, Lev. 25,25] Gl 1,352,41 (10 Hss., 3 weitere armên?). 2) jmdn. in Not und Bedrängnis bringen (m. Akk.): kiermit uuerdemes [in omnibus tribulationem patimur, sed non angustiamur:] aporiamur [, sed non destituimur, 2. Cor. 4,8] Gl 1,767,1.
fir-ermen sw. v., mhd. Lexer verermen; mnl. verermen; ae. forirman. fir-armit: part. prt. Gl 1,473,6 (S. Paul XXV d/82, 10. Jh.). jmdn. in Armut bringen (m. Akk.): [valde enim] attenuatus [erat populus, 2. Esdr. 5,18].
ir-ermen sw. v., nhd. (älter) erärmen. er-armen: inf. Nb 27,3 [30,4]. etw. in Not und Elend bringen, m. Akk.: to in handegen hungeriaren strenge chornchouf in Campania . unde ubeler zegeuuerenne . unde dia selbun [Bd. 3, Sp. 424] geburda erarmen sulender . fone deme chuninge gebannen uuart cum tempore acerbae famis . gravis atque inexplicabilis coemptio Campaniam provinciam profligatura inopia . indicta praefecto praetorii . videretur. Vgl. Lindahl S. 6.
ermisohthen Gl 1,646,28/29 s. AWB hermisôn.
ermoaey Gl 1,497,4 s. AWB armboug.
Ermon s. Eigennamen.
ern Gl 3,351,34 s. AWB erin.
ernalch Gl 3,23,22 s. AWB hêrfalko.
ernimânôd st. m., vgl. Gröger § 110 S. 163. — Graff II, 796 s. v. aranmanoth. ærni-manot: nom. sg. Gl 3,406,21 (Hd.); erne-: dass. 64,55 (SH A, 2 Hss., 12. Jh.). Erntemonat, Bez. für d. August: ernemanot Augustus Gl 3,64,55. 406,21. Vgl. arnomânôd. |
| |