erttuchil bis eruurti (Bd. 3, Sp. 432 bis 433)
- erttuchil
- ertvrosch, mhd. st. m.
- erualo
- erue
- eruetha
- eruida
- erunga
- int-êrunga, st. f.
- eruo
- ⊢eruo
- eruodit
- eruuolda
- eruurti
- ervalch
- êr(uu)ackar(i), adj.
- erwarnussida
- erwas
- erwez
- êruuirdî, st. f.
- êruuirdîg, adj.
- êruuirdgî, st. f.
- êruuirdglîhhên, adv.
- êruuirdîgo, adv.
- êruuirdlîh, adj.
- êruuirdlîhho, adv.
- erwisz
- erwiz
- erza
- -erzet, st. n.
- erzeteri, afrk. st. m.
- erzibiscof, st. m.
- erzibiscoftuom, st. m.
- erzibiscoftuomlîh, adj.
- erziengil
- erzifater, st. m.
- erzipriester, st. m.
- es
- es
- es
- esa
- Esaias
- es almehdigen
- Esau
- esbun
- esch
- esch
- escha
- eschban
- eschboum
- esche
- esche
- escheboum, mhd. st. m.
- escheloc
- eschenboum, mhd. st. m.
- eschenholz, mhd. st. n.
- eschibm
- eschot
- eschun
- escisca
- esconæ
- esculiboum
- escz
- esdri
- esdrih
- Esebôn
- esel
- esel-
- esela
- eselin
- eseliner
- eselkiffen
- esellin
- |esen
- esget
- Esik
- esil, st. m.
- esilarî
- esilikîn, mfrk. st. n.
- esilinkilîn, st. n.
- esilin(na), st. f.
- esillîh, adj.
- esillîn, st. n.
- eskilboum, st. m.
- eskîn, adj.
- Eskines
- espa
- espan
- espe
- espîn, adj.
- esprachen
- Esrom
- essa1, st. f.
- essa2, st. f.
- esscheyn
- essela
- essi, st. n.
- este
- estichn, mhd. st. n.
- estrh, st. m.
- estrhhôn
- estrhhen
- esunga
- et
- et
- eta-
- etan
- etar, st. m.
- ete-
- etenuilo
- eter
- eter-
- etes-
- eth
- eth
- Ethan
- &harhuanne
- ethas
- ethas-
- &hemilo
- ethes-
- ethes in
- ethesuualih
- ethes uuenio
- Etheus
- ethi-
- ethihero
- ethin
- ethis-
- ethiu
- etho
- &ho
- ethuuetheremo
- eti-
- etige
- etis-
- Etisa
- etmal
- etnimeg| nenem
- &o
- etoni
- Etrusci
- etsuaz
- etta-
- ettanfilu, indecl. n. u. adv.
- ettar
- ettar-
- ettaraga
- ettas-
- ette-
- etten-
- ettes-
- etthes-
- etti-
- ettis-
- ettlchetirhus
- etto
- Etzo
- Euagrio
- Euander
- euang-
- euanglo
- euansehsih
- euari
- Eubo
- eudechs
- euelles
- euen-
- euena
- Euenghuson
- euermeister
- euertze
- Eufrata
- euido
- euilih
- euin-
- euisrechil
- eule
- eulih
- euo
- euoh
- Euripides
- eusago
- eutho
- euuarte
- euue
- euuerdere
- euui
- euui
- euui
- euuiht
- euuin
- euuirdige
- euust
- euuueriu
- Eva
- evangêliâri1, st. m.
- evangêliâri, st. n.
- euuangêliâri2, st. n.
- evangêlio, sw. m.
- euuangêlio, sw. m.
 erttuchil tubera Gl 4,105,21 (Sal. a 1, clm 22 201, 6 Hss. erdnuz), ungedeutet. ertvrosch mhd. st. m., nhd. erdfrosch. ert-frosch: nom. sg. Gl 3,675,36 (Innsbr. 711, 13. Jh.). Frosch, der auf dem Trockenen lebt: agredula (vgl. agredulae, ranae parvae in sicco vel agris morantes, unde et nuncupatae, Is., Et. XII, 6,59). Vgl. Mlat. Wb. 1,128 f.; Diefb., Gl. 10 b. erualo Gl 4,141,49 s. AWB ir-îtalen. erue s. AWB erbi. eruetha, eruida S 306,27 s. AWB erbida. erunga Gl 3,118,6 s. AWB eriunga. int-êrunga st. f., nhd. DWB entehrung. — Graff I, 449. ind-erunga: nom. sg. Gl 1,524,24 = Wa 77,17 (Carlsr. S. Petri, 10./11. Jh., Sg 292, 10. Jh.). Beschämung, Beschimpfung, Schimpf und Schande: [tu scis improperium meum et confusionem meam, et] reverentiam (Hs. reverentia) [meam, Ps. 68,20]; vgl. intêrên 1. eruo, ⊢eruo Gl 3,67,16. 4,207,25 s. AWB erbo, [Bd. 3, Sp. 433] eruodit in der Glosse niꝑeruodit non neofitum Gl 2,141,8 (Leipzig Rep. II. 6, 9. Jh.) von Steinm. Anm. 3 als nipes eruodit oder nuper gelesen und aufgelöst. Nach Frank, Glossen S. 39 ist nuꝑerudit; d. i. nuper eruditus zu lesen. Es ist eine lat. Glosse zu neofitum u. bedeutet ‘vor kurzem Unterrichteter’. eruuolda Gl 2,610,33, ungedeutet. eruurti S 221,25 s. AWB êruuirdî. |
Home | Impressum | Kontakt
