| erttuchil tubera Gl 4,105,21 (Sal. a 1, clm 22 201, 6 Hss. erdnuz), ungedeutet.
ertvrosch mhd. st. m., nhd. erdfrosch. ert-frosch: nom. sg. Gl 3,675,36 (Innsbr. 711, 13. Jh.). Frosch, der auf dem Trockenen lebt: agredula (vgl. agredulae, ranae parvae in sicco vel agris morantes, unde et nuncupatae, Is., Et. XII, 6,59). Vgl. Mlat. Wb. 1,128 f.; Diefb., Gl. 10 b.
erualo Gl 4,141,49 s. AWB ir-îtalen.
erue s. AWB erbi.
eruetha, eruida S 306,27 s. AWB erbida.
erunga Gl 3,118,6 s. AWB eriunga.
int-êrunga st. f., nhd. DWB entehrung. — Graff I, 449. ind-erunga: nom. sg. Gl 1,524,24 = Wa 77,17 (Carlsr. S. Petri, 10./11. Jh., Sg 292, 10. Jh.). Beschämung, Beschimpfung, Schimpf und Schande: [tu scis improperium meum et confusionem meam, et] reverentiam (Hs. reverentia) [meam, Ps. 68,20]; vgl. intêrên 1.
eruo, ⊢eruo Gl 3,67,16. 4,207,25 s. AWB erbo, [Bd. 3, Sp. 433]
eruodit in der Glosse niꝑeruodit non neofitum Gl 2,141,8 (Leipzig Rep. II. 6, 9. Jh.) von Steinm. Anm. 3 als nipes eruodit oder nuper gelesen und aufgelöst. Nach Frank, Glossen S. 39 ist nuꝑerudit; d. i. nuper eruditus zu lesen. Es ist eine lat. Glosse zu neofitum u. bedeutet ‘vor kurzem Unterrichteter’.
eruuolda Gl 2,610,33, ungedeutet.
eruurti S 221,25 s. AWB êruuirdî. |