| - hovchs
- -hôvdig, as.
- hover
- hovetreif
- hovfe
- hôvidhâr, as. st. n.
- hôvidrêp, as. st. m.
- hôvidslop, as. st. m.
- hovinker
- hovisalgise
- hovpetlovch
- hovsrek
- hovt
- hovuisal
- hovuisil
- howasil
- howe(-)
- howebt
- hown
- hozen
- hozreite, mhd. st. sw. f.
- hpihab&
- hplec
- hqr.kgr
- hr-
- hracz
- hræg(e)l, ae.
- hrēmig, ae.
- hréod, ae.
- hring, ae.
- hringa, ae.
- hramphun
- hrecho
- hrein(-)
- hremo
- hrên-
- hrênessi
- hrênkurni
- hreod
- on-hréosan, ae. st. v.
- hriffi
- hrím, ae. st. m.
- hrimfit
- hringan
- hringas
- hripun
- hrithas
- hrittm
- hrki
- hroemgū
- hromiat
- hrmo
- hros
- hrotagæ
- hrotilesteine
- h.rs.o
- hrusli, as.
- hruuis
- hsahha
- hseo
- ht
- hu
- hu
- hu
- h
- ha
- huafftaftin
- huaga
- huahaldi
- hara
- huarhur
- huaro.auinemo
- huarr-
- huba
- hûba, sw. f.
- hûbasnuor, st. f.
- hubben
- hûbehüetelîn, mhd. st. n.
- hûbelîn, mhd. st. n.
- hbeloc
- hûbil, st. m.
- hbitwela
- hbo
- huc
- hc
- hcbol
- huch
- huchela
- huchila
- huct-
- hucta
- huculan
- hūdisc zūge
- hudun
- hue
- huec
- huegues
- huehha..ran
- huela
- huenun
- huer
- huf, st. f.
- huf(-)
- huvaren, sw. v.
- hufbein, st. n.
- hufbeini, st. n.
- hufdorn
- hufe
- hfel
- hufelon
- hufertson
- huff-
- gi-huffa, st. f.
- hffehabeton
- hüffehalz, mhd. adj.
- huffel-
- hüffelhalz, mhd. adj.
- huffiltra
- huffoltri
- hufhale
- hufhalter
- hufhalz, adj.
- hufi
- huflatich
- hûflîhho, adv.
- hûfmâlun, adv.
- hûfo, sw. m.
- hûfo
- gi-hûfôdi, st. n.
- hufolder
- hufoltern
- hufolun
- hûfôn, sw. v.
- gi-hûfôn, sw. v.
- untar-hûfôn, sw. v.
- zisamane-hûfôn, sw. v.
- hûfôn, adv.
- hûfônto, adv.
- huft, st. f.
- hufta
- hufte
- gi-hufti
- gi-hugdigon, as. sw. v.
- ge-hugenissi, aostndfrk. st. n.
- huggen, sw. v.
- avur-huggen, sw. v.
- bi-huggen, sw. v.
- fir-huggen, sw. v.
- gi-huggen, sw. v.
- hera-huggen, sw. v.
- ir-huggen, sw. v.
- ubar-huggen, sw. v.
- uuidar-huggen, sw. v.
- ge-hug(g)entic, mhd. adj.
- gi-hug(g)ento, adv.
- ir-hug(g)ento, adv.
- hugi
- hugida, st. f.
- gi-hugida, st. f.
- ir-hugida, st. f.
- gi-hugidi, st. n.
- hugidistil
- ge-hugig, andfrk. adj.
- far-hugnissi, aostndfrk. st. n.
- hugt, st. f.
- -hugt, st. f.
- -huht, st. f.
- gi-hugt, st. f.
- gi-huht, st. f.
- -hugt, adj.
- -hugtî
- gi-hugtî, st. f.
- -hugtida
- gi-hugtida, st. f.
- -hugtîg
- gi-hugtîg, adj.
- gi-huhtîg, adj.
- gi-hugtîgo, adv.
- gi-huhtîgo, adv.
- -hugtlîh
- gi-hugtlîh, adj.
- -hugtlîhho
- gi-hugtlîhho, adv.
- hugu, st. m.
- hugi, st. m.
- huguthistil, st. m.
- hugulîh, adj.
- gi-hugulîhhôn, sw. v.
- hugulust, st. f.
- ir-huguna, st. f.
- ir-hugunna?, st. f.
- hugusangôn, sw. v.
- huguscrei, st. m.
- hûh, st. m.
- huhaldi
- huhaldigun
- huhc
- huhe
- hûhhila, st. sw. f.
- huho
| | hovchs Gl 3,265,40 s. AWB hövec mhd.
-hôvdig as. vgl. tuuihôvdig.
hover s. AWB hovar.
hovetreif Gl 3,715,20 = 421,15 s. AWB hôvidrêp as.
hovfe Gl 3,459,14 s. ûvo.
[hôvidhâr as. st. n., mnd. hvethâr, mnl. hovethaer; mhd. Lexer houbethâr, nhd. DWB haupthaar; ae. héafodhǽr. [Bd. 4, Sp. 1309] houet-har: nom. sg. (oder pl.?) Gl 3,430,8 (Erf. O 8, 12. Jh.); hiued-: dass. 9 (Marburg D 2, 12. Jh.). Haupthaar, Haar auf dem Kopf: houethar ł vhas capilli (1 Hs. nur hôvidhâr).]
[hôvidrêp as. st. m. (vgl. Gallée, Vorstud. S. 454); mnl. hovetreep; nhd. DWB hauptreif (in spez. Bed.). hovet-reif: nom. sg. Gl 3,715,20 = 421,15 (houvet- Nd. Wort 16,83,15; Berl. Lat. fol. 735, Marienfeld, Westf., 12./ 13. Jh.; z. hd. Einfluß vgl. Rooth, Nd. Stud. 23,24; vgl. in der Hs. das Nebeneinander von reif Gl 3,715,19 u. rep 718,56. -reb 716,59). Haupttau, (Segel-)Seil: rudens.]
[hôvidslop as. st. m. (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 36, Katara S. 276 f.), vgl. mnl. hovetslop n. hoiuit-slop: nom. sg. Gl 4,206,24 (sem. Trev., 11./ 12. Jh.). Kopföffnung eines Kleidungsstücks: occipicium (vgl. auch ... in occipicio: hauidloca ... Gl 1,339,11 = Wa 74,5 s. v. houbitloh). Steinm. hingegen erwägt Konjektur hoiuitscop (vgl. Anm.), das dem lat. Lemma besser entspricht (z. Lat. vgl. Katara S. 156 Anm. 4), vgl. hierzu auch chopf occiput Gl 3,660,46.]
hovinker Gl 4,61,34 s. AWB houuuîg.
hovisalgise [qui habuerit maculam, non offeret panes domino deo suo ... si caecus fuerit ... si gibbus, si lippus, si] albuginem [habens in oculo, Greg., Cura 1,11, PL 77,24 A = Lev. 21,20] Mayer, Glossen S. 98,10 (clm 18550 a, 8. Jh.). hovisal s. unter AWB ougisal. gise könnte evtl. das im Kontext folgende lat. oculo aufnehmen. Das Ahd. Gl.-Wb. S. 817 setzt dafür giseha st. sw. f.(?) an, vgl. auch Splett, Ahd. Wb. I,2,799.
hovpetlovch Gl 3,270,29 s. AWB houbitloh. |
| |