| - gi-hugulîhhôn, sw. v.
- hugulust, st. f.
- ir-huguna, st. f.
- ir-hugunna?, st. f.
- hugusangôn, sw. v.
- huguscrei, st. m.
- hûh, st. m.
- huhaldi
- huhaldigun
- huhc
- huhe
- hûhhila, st. sw. f.
- huho
- huhôhen
- huhp
- huhs
- huhsen
- huhspreho
- huht
- -huht(-)
- gi-huht
- gi-huhtîg
- gi-huhtîgo
- hui, interj.
- huidahi
- huiffaltri
- huifolts
- huifoltra
- huin
- hirra
- huk
- huki
- hul
- hula
- hulda
- hulden, sw. v.
- gi-hulden, sw. v.
- huldî, st. f.
- hulda, st. f.
- huldigaro, adj.
- gi-huldgen, sw. v.
- huldiseri, as. st. m.
- hulet
- hulf
- hulft, st. f.
- hulst, st. f.
- hulfter, mhd. st. f.
- hli
- hulî, st. f.
- hulia
- hulida, st. f.
- hulift
- hulinga, aostndfrk. st. f.
- hulingôn, adv.
- hulis, st. m.
- hulis
- hulisa, st. sw. f.
- hulisboum, st. m.
- huliso
- hulisti
- hulith
- hulitt
- huliuun
- huli(uu)a, st. sw. f.
- huliz
- hulla, sw. f.
- hullen, sw. v.
- bi-hullen, sw. v.
- gi-hullen, sw. v.
- umbi-hullen, sw. v.
- hullî, st. f.
- bi-hullid, st. n.
- hullikîn, mfrk. st. n.
- hullilahhan, st. n.
- hullituoh, st. n.
- furi-hullôn, sw. v.
- hulon
- hulpa, aostndfrk. st. sw. f.
- hulpe
- hulperi, aostndfrk. st. m.
- hulpilôs, aostndfrk. adj.
- hulpoumine
- huls
- hulsa
- hulsca
- hulst
- hulut
- huluue
- hulwa
- hulzere
- humbal, st. m.
- humbala, sw. f.
- humbaleshonag, st. n.
- humbalhonag, st. n.
- humbalo, sw. m.
- humbelîn, mhd. adj.
- humbelwurze, mhd. sw.
- hmbil
- humel, mhd. st. m.
- humel
- humele
- humelize
- humerâl
- humerâle
- humerare
- humesla, sw.
- humhel
- humich
- humil-
- humiliter
- hum..l
- humo
- humsahonig, st. n.
- huna
- hunbel
- hunc
- hunclen
- hunda, st. f.
- hundasfliaga
- hunde
- hundedistel
- hund(e)lîn, mhd. st. n.
- fir-hunden, sw. v.
- hunderbruoth
- hunderippe, mhd. st. n.
- hundert, mhd. num. card.
- hundertstunt, mhd. adv. num.
- hundesbluome, mhd. sw. m. f.
- hundesdistel, mhd. m. oder f.
- hundedistel, mhd. m. oder f.
- hundeskanel, mhd. st. m.
- hundesmucke, mhd. sw. f.
- hundesrippe, mhd. st. n.
- hundesropho
- hundeswurz, mhd. st. f.
- hündlein
- hûne, mhd.
- hunecwirz
- hunegapl
- hunersdarm
- huneswrtze
- huneswrz
- huneswurz
- hungar, st. m.
- hungarag, adj.
- hungarîg, adj.
- hungarâri, st. m.
- hungaren, sw. v.
- ir-hungaren, sw. v.
- hungaresampho, sw. m.
- hungarhâr, st. n.
- hungargî, st. f.
- hungarjâr, st. n.
- hungarling, st. m.
- hungartag, st. m.
- hungebluma
- hungere
- hungiger
- hungiren
- hungorog
- hungurunte
- hunholder
- hunichischievvvrz
- hûnisc, adj.
- hunisdruben
- hûnisca, st. sw.?
- hunnilîh, adj.
- hunno, sw. m.
- hunltfliga
- hunpuakkhic
- hunrige
- hunsabida
- hunt, st. m.
- hunt
- hunt
- -hunt, num. card.
- huntâz, st. n.
- huntdistele, mhd. st. sw. f.
- hunteri, st. m.
- huntesberi, st. n.
- huntesflihe
- huntesflioga, sw. st. f.
- hunteskervil(l)a, st. f.
- huntesklobalouh, st. m.
- hunteskurbiz, st. m. f. n.
- huntessatul, st. m.
- huntestilli, st. m.
- huntestropho, sw. m.
- hunteszan(d), st. m.
- hunteszunga, st. sw. f.
- hunt(e)zunga, st. sw. f.
- huntflioga, sw. st. f.
- hunthoubit, st. n.
- hunthoubito, sw. m.
- hunthûs, st. n.
- hunti
- huntîn, adj.
- huntinna, st. f.
- huntis atil
- huntkelle, mhd. st. sw. f.
| | gi-hugulîhhôn sw. v. — Graff IV,784. [Bd. 4, Sp. 1339] ge-huge-lich-: 3. sg. conj. -ôe Np 103,15; -e Npw 103,16; -hugi-: dass. -ôe Np 103,15 (Hs. L = K.-T. 10,383 a, 7). aufheitern: diu seti corporis et sanguinis domini getuot in fro. Daz imo diu seti . sin anasiune gehugelichoe in glizemen ut exhilaret faciem in oleo . i. in nitore NpNpw 103,15 (= Npw 16).
hugulust st. f. — Graff II,290. IV,784. hugu-lust-: nom. pl. -i O 4,37,9 (F); dat. pl. -in 38 (V); acc. pl. -i 2,11,64 (PV). — hugo-lusti: nom. pl. O 4,37,9 (PV). — hugi-lust-: dat. pl. -in O 4,37,38 (F); acc. pl. -i 2,11,64 (F). Verschrieben: hugu-listin: dat. pl. O 4,37,38 (P). Gesinnung: er (Christus) irkanta follon in in then iro willon joh thio hugulusti, thie in warun in theru brusti O 2,11,64. thaz sie ... mit uns sih saman bliden in ewon zi guate mit heilemo muate, mit rehten hugulustin in allen woroltfristin 4,37,38; ferner: 9.
ir-huguna (oder -hugunna?) st. f. Zur Bildung vgl. Kluge, Stammb.3 § 150, Wilm., Gr. 2 § 242. ir-huguna: nom. sg. Npw 37,9. das Sich-Besinnen (auf etw.), das Gedenken: diu irhuguna des sabbati machot den suftot (Np recordatio, Npgl irhugida; vgl. Heinzel, WSB 80,685).
hugusangôn sw. v. — Graff VI,254. huge-sang-: 1. sg. -on Np 107,2; inf. -on Npgl 94,3. lobsingen, lobpreisen: dir singo ih . dir hugesangon ih in minero guollichi cantabo et psallam in gloria mea Np 107,2 (Npw hôhsangôn, dies auch mehrfach in Np; Schatz, Ahd. Gr. § 250 u. mit ihm Splett, Ahd. Wb. I,1,396 s. v. hôh, sehen in -g- gramm. Wechsel von -h-, ohne das -e- zu klären; vgl. aber Gröger S. 361 u. die Bed. von hugulîh bei N sowie mhd. hügelich, -liet). be diu suln uuir imo (d. i. Gott) iubilare (hugesangon) Npgl 94,3.
huguscrei st. m. (von Schatz, Ahd. Gr. § 250 zu hôh gestellt, vgl. aber die Bed. von hugulîh). — Graff VI,566. huge-screi: nom. sg. Npgl 30,20 (Hs. huge screi). freudiger Ausruf: diz ist exclamatio (hugescrei) ... Vuio chreftig manigi truhten dinero suozi ist [vgl. exclamat hic propheta ista cernens, Aug., En.].
hûh st. m.; as. hûc, mnd. hûk; vgl. Neuß, Stud. S. 106 f. — Graff IV,836 s. v. huvo, huwo. huch: nom. sg. Gl 1,352,49 (Jd). 3,33,4 (clm 23496, 12. Jh.; hv-). 364,57 (Jd). Add. II,94,26 (Köln DB. CCII, 11. Jh.). — huc: nom. sg. Gl 3,22,37 (clm 27329, 14. Jh.; zu dieser Form in obd. Hs. vgl. Neuß a. a. O.). 86,18 (SH A, Darmst. 6, 12. Jh.). 458,3 (4 Hss., Paris Lat. 9344, 11. Jh., Berl. Ms. lat. 8° 73, 11. Jh., sem. Trev., 11./12. Jh., Wolf. Aug. 10. 3, 9. Jh.; 3 Hss. -k). 4,197,42 (sem. Trev., 11./ 12. Jh.; -k). [Wa 107,24 (Straßb. Gl., 10./11. Jh.; l. huo, Anm., was wohl unberücksichtigt bleiben kann);] acc. sg. Gl 4,256,22 (M, Goslar 14. Jh.; vgl. Neuß a. a. O.); hc: nom. sg. Thies, Kölner Hs. S. 160,4 (SH, 13. Jh.; zu -- für -û- vgl. Weinhold, Mhd. Gr. § 120; zu -c Thies S. 64). Wohl verschrieben: bvch: nom. sg. Gl 3,46,15 (Melk K 51, 14. Jh.); oder liegt Einfluß mundartlicher labialer Formen vor? Vgl. Suolahti, Vogeln. S. 313. Uhu, Bubo bubo L.: huch [haec sunt quae de avibus comedere non debetis ... aquilam ...,] bubonem (Hs. bubo) [Lev. 11,17] Gl 1,352,49. huc bubonem [ebda.] 4,256,22. huc bubo 3,22,37 (15 Hss. hû(uu)o, 11 ûvo, [Bd. 4, Sp. 1340] 2 iule). 86,18 (5 Hss. hû(uu)o, 2 ûvo). 364,57. 458,3. Add. II,94,26. uuisund huk bubulus ł bubalus bubo Gl 4,197,42. wisant hc bubalus bubo Thies, Kölner Hs. S. 160,4. [huc eislic bubo ... avis feralis [Is., Et. XII,7,39] Wa 107,24;] hierher auch: hvch bubalus (verwechselt mit bubo? Oder Lemmaverschiebung?) Gl 3,33,4 (24 Hss. uuisunt, 1 Hs. uualdohs, 1 puffel). rave ł hvch coracinus (verwechselt mit (nocti-)corax) 46,15 (5 Hss. rot). Abl. hûhhila.
huhaldi Gl 2,260,16 s. uohaldi.
huhaldigun Gl 2,488,13 s. uohaldîg.
huhc, huhe s. AWB huoh.
hûhhila st. sw. f.; vgl. Neuß, Stud. S. 105 f. huch-: nom. sg. -ila Gl 3,464,34 (clm 14689, 11./ 12. Jh.); -ela 458,4 (Paris Lat. 9344, 11. Jh.). Eule, der im Vergleich zum Uhu kleinere Vogel: huchela lucifuga Gl 3,458,4 (1 Hs. hû(uu)ila). huchila filex (wohl verschr. für strix, vgl. Suolahti, Vogeln. S. 315) 464,34; anders Schwentner, Beitr. 57,423, der Verschreibung für fibex ‘Schwaden, Strich, Streifen’ annimmt, das Synonym zu ausgefallenem striga war, das auf striga ‘(Ohr-)Eule’ folgte, vgl. auch Neuß, Stud. S. 106. Vgl. hûh.
huho Gl 3,22,36 s. AWB hû(uu)o. |
| |