| - imelot
- imen
- immin, st. m.
- imnâri, st. m.
- imno, sw. m.
- impfen, mhd. sw. v.
- imphallen
- imphari
- ana-imphôn, sw. v.
- imphunga, st. f.
- impitôn, sw. v.
- ana-impitôn, sw. v.
- gi-impitôn, sw. v.
- impitunga, st. f.
- impiz
- impot-
- imuragant
- imuthi
- in, praep.
- n, adv.
- in
- in
- in
- in
- in
- in
- in
- in
- in
- in
- in
- in
- in-
- -in
- inadr-
- inaldh&
- inan
- inari
- in.a’.u..
- inaz
- inberan
- inbifâhan
- inbiheften
- inbintan
- inbiogan
- inbiotan
- inbisperren
- inbz, st. n. m.
- inbîzan
- inbzlîn, st. n.
- inbzôn, sw. v.
- inbizt
- inblahenen
- inblaheni
- inblantan, red. v.
- inblantan, adj. part. prt.
- inblantanî
- inblantano
- inblâsan
- inblumphen
- inbochininde
- inbôgian
- inboran, adj.
- inbore
- inboro, sw. m.
- inbot, st. n.
- inbotôn
- inbouh(ha)nen
- inbrehhan
- inbrennen
- inbringan
- inbrinnan
- inbrurtida
- inbrusti, st. n.
- inbûo, sw. m.
- inburgo, sw. m.
- inbûrida, st. f.
- inburio, sw. m.
- inburti, adj.
- inburtîg, adj.
- inbûwelinc, mhd. st. m.
- incagan
- incant
- incfullian, ae. sw. v.
- inchastota
- inchelti
- inchenecten
- inchenht
- inchenta
- inchilen
- inchineth
- inchint
- incliuit
- incrapani
- ind
- inthâht, st. f.
- inthâhtî, st. f.
- inthâhtgî, st. f.
- indanot
- inde
- indehinont
- inthenki, adj.
- inthenkî, st. f.
- inderscrenchiger
- inderscrenkiga
- indi
- indi
- indih, st. m.
- inthîhan
- inthingôn
- indinta
- indionotun
- indranda
- inthringan
- inthrucken
- inthûhen
- inthuuerah, adv.
- ine
- in eban, st. n.
- ineddre
- inedere
- inedre
- ineihhan
- ineu
- infâhan
- infallan
- infaran
- infart, st. f.
- infern, st. n.
- infilli, st. n.
- infirlâzan
- infirneto
- infirnit
- infirslintan
- inflehtan
- infleiscnissa
- infliozan
- infolihin
- infuoren
- infuorida, st. f.
- ingagan, praep. u. adv.
- ingegin, praep. u. adv.
- angegin, as. aostndfrk. praep. u. adv.
- ingaganbellan
- ingaganbringan
- ingaganthennen
- ingaganen, sw. v.
- ingaganfaran
- ingagangân
- ingagangangan
- ingagangigangan
- ingagangisezzen
- ingagani, adv. u. praep.
- ingegini, adv. u. praep.
- angegini, aostndfrk. praep.
- ingaganigangan
- ingaganihabên
- ingaganispreiten
- ingaganistrîtan
- ingagankêren
- ingagan[h]loufan
- ingaganmezzôn
- ingagansezzen
- ingaganspehhan
- ingaganspirdiren
- ingagansprehhan
- ingaganstân
- ingaganstellen
- ingaganstentida, st. f.
- ingaganstrîtîg, adj.
- ingaganuuerfan
- ingain
- ingân
- ingang, st. m.
- ingangan
- ingangâri, st. m.
- ingani
- ingânto
- ingantun
- ingantan
- ingeben
- ingebutten, mhd. sw. st. f.
- ingegin
- ingeginfaran
- ingegingangan
- ingegingar(a)uuen
- ingegini
- ingeginibringan
- ingeginifaran
- ingeginigân
- ingeginiîlen
- ingeginiqueman
- ingeginiringan
- ingegini[h]ruofan
- ingeginislihten
- ingeginiuuesan
- ingegin[h]louf, st. m.
- ingegin[h]loufan
- ingeginqueman
- ingegin ringe
| | imelot Gl 1,318,37 = Wa 73,3 s. mâlôn.
imen S 125,30 s. AWB ioman.
immin st. m.; ae. ymen, hymen; vgl. gr.-lat. hymnus, nhd. DWB hymne f. — Graff I,264 s. v. imno. immine: dat. sg. T 166,5. Lobgesang, Hymne: immine giquetanemo uzgiengun tho ... in berg oliboumo ymno dicto exierunt ... in montem Oliveti. Vgl. imno. Vgl. Gutmacher, Beitr. 39,78, Frings, Germ. Rom. I,18. II,275 f. [Bd. 4, Sp. 1492]
imnâri st. m., mhd. Lexer imnære, impner; ae. ymener, hymener; vgl. gr.-lat. hymnarius, nhd. hymnar n. imnare: nom. sg. Gl 4,111,16 (Sal. a 1; Ink., 15. Jh.); ymnere: dass. 3,394,68 (Hildeg.; Berl. Lat. 4° 674, 13. Jh.). 4,111,16 (Sal. a 1; Zwettl 1, 13. Jh., Heiligenkreuz 17, 12. Jh.); Gesangbuch, Hymnar: ymnere iamischiz ymnarius Gl 3,394,68. ymnarios 4,111,16.
imno sw. m., mhd. Lexer ymne; mnl. imne; vgl. gr.-lat. hymnus, nhd. DWB hymne f. — Graff I,264. imno: nom. sg. Gl 1,168,36 (Pa). 170,1 (Pa); hyemno: dass. 168,36 (K; z. fälschlich zugesetzten e vgl. Albers, Abrog. S. 220, Splett, Stud. S. 245). Lobgesang, Hymne: imno leod in lope cotes hymnus (Pa, hyemnus K) carmen in laudem dei Gl 1,168,36 (lobsanc Ra). imno lop edo cantico hymnum laudem vel canticum 170,1 (lop R). Abl. imnâri. Vgl. immin. Vgl. Gutmacher, Beitr. 39,78, Frings, Germ. Rom. II,275 f.
impfen mhd. sw. v., nhd. dial. schweiz. Lexer impfen Schweiz. Id. 1,241, schwäb. impfen Fischer 4,28 f., nhd. DWB impfen (in spez. Bed.); ae. impian; vgl. auch mhd. imp(f)eten, inpfeten. — Graff I,262 s. v. kaimpiton. ge-impf-: part. prt. nom. sg. m. -iter Gl 3,416,73 [HD 1,80]; Grdf. -t 407,71 [HD 2,36]. pflanzen: geimpft paradisus ... locus amenissimus in oriente, in quo arbores diversi generis contra varios defectos erant consitae [HD 2,36] Gl 3,407,71 [HD 2,36]. geimpfiter consitus plantatus 416,73 [HD 1,80]. Vgl. imphunga ahd. Vgl. -imphôn, impitôn. Vgl. Frings, Germ. Rom. II,276 ff.
imphallen Npw 6,3 s. AWB int-fallan.
imphari Npw 17,3 s. AWB int-fâhâri.
ana-imphôn sw. v. — Graff I,262 s. v. anakiimphon. ana-ki-imphot: part. prt. Gl 4,221,33 (Ja). einpfropfen, übertr., im Part. Praet.: anakiimphot uuort insitum verbum. Vgl. impfen mhd., impitôn.
imphunga st. f., nhd. dial. schwäb. DWB impfung Fischer 4,29, nhd. DWB impfung (in spez. Bed.). Alle Belege im Nom. Sing. inpfung-: -a Gl 3,91,67/68 (SH A, 2 Hss., 13. Jh.). Hbr. I,173,43 (SH A, 13. Jh.); -e Gl 3,194,56 (SH B, 13. Jh.; ī-). Verschrieben: inpfimga: Gl 3,194,56 (SH B, 12. Jh. (?)). das Pfropfen: inpfunga insertio Gl 3,91,67/68 (6 Hss. impitunga, 1 Hs. pozzunga). 194,56. Hbr. I,173,43. Vgl. impitunga.
impitôn sw. v., mhd. imp(f)eten, nhd. dial. schwäb. im(p)ten, empten Fischer 4,28 f.; vgl. lat. imputare. — Graff I,262 s. v. kaimpiton. impit-: 2. sg. imp. -o Gl 2,679,29. 688,31; -ot-: part. prt. dat. sg. m. n. -omo 410,31; ge-: nom. pl. m. -e Npgl 95,13; g-: Grdf. -] Gl 1,489,41 (M, 5 Hss.); -imptot: dass. 42 (M). — k-imbitot: part. prt. Gl 1,489,26; g-imbetote: nom. pl. m. 3,314,51 (SH e; lat. nom. sg. m.); -inbitotir: nom. sg. m. 297,15 (SH d). [Bd. 4, Sp. 1493] Wohl verschrieben: kimbito: part. prt. Gl 1,489,26 (Sg 299, 9./10. Jh.). 1) (ein-)pfropfen: impito insere [nunc ...] piros [Verg., E. I,73] Gl 2,679,29. pelzo impito propho insere [ebda.] 688,31; in einem Bilde: impitotomo [ecce tibi (Glosse: in te)] inserto (Glosse: indito) [revirescit nunc oleastro truncus et externi vestitur cortice (Glosse: viriditate) libri, Prud., Apoth. 340] 410,31. uualtpouma ... Daz sint pagani . precisi de oleastro . et inserti in oliuam (die heidenin abasnitine aba uuiltstocche . unde geimpitote uffen oleboume) Npgl 95,13. 2) (be-)pflanzen: kimbitot [rex ... intravit in hortum arboribus] consitum [Esth. 7,7] Gl 1,489,26. gimpitot [(Ahasver) iussit ... convivium praeparari in vestibulo horti, et nemoris, quod regio cultu et manu] consitum [erat, ebda. 1,5] 41 (1 Hs. gipelzot, 2 Hss. gisazt). ginbitotir consitus (ł) plantatus 3,297,15. 314,51 (gimbetote). Abl. impitunga. Vgl. impfen mhd., -imphôn. Vgl. Frings, Germ. Rom. II,276 ff. |
| |