| - indi
- indih, st. m.
- inthîhan
- inthingôn
- indinta
- indionotun
- indranda
- inthringan
- inthrucken
- inthûhen
- inthuuerah, adv.
- ine
- in eban, st. n.
- ineddre
- inedere
- inedre
- ineihhan
- ineu
- infâhan
- infallan
- infaran
- infart, st. f.
- infern, st. n.
- infilli, st. n.
- infirlâzan
- infirneto
- infirnit
- infirslintan
- inflehtan
- infleiscnissa
- infliozan
- infolihin
- infuoren
- infuorida, st. f.
- ingagan, praep. u. adv.
- ingegin, praep. u. adv.
- angegin, as. aostndfrk. praep. u. adv.
- ingaganbellan
- ingaganbringan
- ingaganthennen
- ingaganen, sw. v.
- ingaganfaran
- ingagangân
- ingagangangan
- ingagangigangan
- ingagangisezzen
- ingagani, adv. u. praep.
- ingegini, adv. u. praep.
- angegini, aostndfrk. praep.
- ingaganigangan
- ingaganihabên
- ingaganispreiten
- ingaganistrîtan
- ingagankêren
- ingagan[h]loufan
- ingaganmezzôn
- ingagansezzen
- ingaganspehhan
- ingaganspirdiren
- ingagansprehhan
- ingaganstân
- ingaganstellen
- ingaganstentida, st. f.
- ingaganstrîtîg, adj.
- ingaganuuerfan
- ingain
- ingân
- ingang, st. m.
- ingangan
- ingangâri, st. m.
- ingani
- ingânto
- ingantun
- ingantan
- ingeben
- ingebutten, mhd. sw. st. f.
- ingegin
- ingeginfaran
- ingegingangan
- ingegingar(a)uuen
- ingegini
- ingeginibringan
- ingeginifaran
- ingeginigân
- ingeginiîlen
- ingeginiqueman
- ingeginiringan
- ingegini[h]ruofan
- ingeginislihten
- ingeginiuuesan
- ingegin[h]louf, st. m.
- ingegin[h]loufan
- ingeginqueman
- ingegin ringe
- ingegin[h]ruofan
- ingeginscrîan
- ingeginstantunga, st. f.
- ingeiltist
- ingein
- ingeinen
- ingel
- ingelinde
- ingên
- ingesîde
- ingesinda
- ingesinde
- ingetüeme, mhd. st. n.
- ingeweide, mhd. st. n.
- ingiber
- ingibern
- ingibesten
- ingiblâsan
- ingibuosumen
- ingibûro, sw. m.
- ingifaldan
- ingiflehtan
- ingifuogen
- ingigangan
- ingigên
- ingiheften
- ingihestet
- ingileiten
- inginen
- ingiginnan
- ingigiozan
- ingipuo:sita
- ingisezzen
- ingisezzida, st. f.
- ingisigili, st. n.
- ingisindi, st. n.
- ingiskeidi, st. n.
- ingislahan
- ingislahti, st. n.
- ingisneiti, st. n.
- ingisniti, st. n.
- ingistecken
- ingistîgan
- ingituon
- ingiuegan
- ingiwar
- ingiuueban
- ingonen
- ingoumo, sw. m.
- ingremit
- ingriuno
- ingrûên
- ingrûêntlîh
- ingrunti, adj.
- ingruntîg, adj.
- ingrunto, adv.
- ingrutigero
- ingu
- ingur
- inhald, adj.
- inhalde, mhd. sw. st. f.
- inhaldên
- inhazh
- inheim
- inheima, st. f.
- inheim, st. m. n.
- inheiminon
- inhenti, st. n.
- inhirne
- inhugt, st. f.
- inhûsi, st. n.
- inhûsîg, adj.
- ini
- inibita
- inincrapa
- ininniharti
- in .. kan
- inkastôn
- inkekinhufstonte
- inkel
- inkennen
- gi-ink(i), st. m. oder n.
- inklenan
- inknâen
- inkneht, st. m.
- inkornôn
- inkrebôn
- inct, mfrk. st. n.
- inkunnan
- inladalîh, adj.
- inladên
- inladôn
- inlahhanes, adv.
- inlâzan
- inleita, st. f.
- inleiten
- inlentes, adv.
- inlenti, st. n.
- inlenti, adj.
- inlentîg, adj.
- inlesan
- inlichenes
- inlîh, adj.
- inlîhho, adv.
- inliuhten
- inliuhtida, st. f.
| | indi Gl 4,221,21 s. AWB hintar.
indih st. m., mhd. Lexer indich, nhd. DWB indig, DWB indigo; vgl. mnl. inden adj.; aus lat. indicum; vgl. zur Bildung Kluge, Et. Wb.23 S. 398, Pfeifer, Et. Wb.2 S. 578. in-dich: nom. sg. Gl 3,502,1 (Mülinensche Rolle, 11./ 12. Jh.). Indigo, ein aus der Indigopflanze, Indigofera tinctoria L. (vgl. Marzell, Wb. 2,1006 f.), gewonnener dunkelblauer Farbstoff: indicum.
AWB inthîhan, AWB -thingôn s. Grundwort.
indinta Gl 3,10,7 s. AWB innida.
indionotun OF 4,9,29 s. AWB ir-thionôn.
indranda Np Cant. Abac. 6 s. in(t)-trennen.
AWB inthringan, AWB -thrucken, AWB -thûhen s. Grundwort. [Bd. 4, Sp. 1588]
inthuuerah adv., mhd. Lexer entwërch, nhd. (älter) entwer, entwerch; mnd. entwēr. — Graff V,279 s. v. dwerh, dwerhi. in-duereh: Gl 2,250,29 (M); -duerich: 684,45; -duerh: 250,29/30 (M, 2 Hss.); -duuerh: 30 (M); -derch: 31 (M, clm 19440, 10./11. Jh.). — en-thuuereh: Gl 2,689,23 (Melk non sign., 12. Jh.). quer: a) eigentl.: induereh [protinus serpens totum se in itinere] in transversum (1 Hs. intransversa) [tetendit, Greg., Dial. 1,3 p. 161] Gl 2,250,29; b) übertr.: seitwärts (von Augen und Blick), scheel: induerich [novimus et qui te] transversa [tuentibus hirquis, et quo ... sacello, Verg., E. III,8] Gl 2,684,45 (Hs. transversum). 689,23. Vgl. thuuerah.
ine Mayer, Glossen S. 111,4 (Paris Lat. 8670, 9. Jh.) in: uuatte ine quid tunc ist unklar. Liegt eine Verschiebung der Wortgrenze vor?
in eban st. n., substant. adverb. Verbindung; as. anean; ae. onefn; vgl. in eban adverb. Verbindung s. v. eban adj. u. after st. n., substant. adv., fora st. n., substant. adv. — Graff I,96. in eben: nom. sg. Nk 405,32. 406,1 [47,23. 24]. das Daneben: uuaz ist selbiu diu stat? Tiu sehsiu . diu allero dingolih umbehabint ... taz under . unde daz obe . daz fore . und daz after . daz in eben ze zeseuun . unde daz in eben ze uuinsterun Nk 405,32. 406,1 [47,23. 24].
ineddre, inedere, inedre s. AWB innâdri. |
| |