| - ke-
- keba
- kebantelot
- kebelchinden
- kebes
- kebes-
- kebêten
- kebetch
- kebhinota
- kebi
- kebinot
- kebis, st. f.
- kebisa, st. f.
- kebisheit, st. f.
- kebis(i)ling, st. m.
- kebisôd, st. m.
- kebisôn, sw. v.
- kebissun, st. m.
- kebisuuîb, st. n.
- kebituoh
- kebo::do
- kebu::do
- kec-
- ke .. cha
- kechera
- kechere
- kechriffe
- kechriften
- kechu .. tan
- kecriftiu
- ke::di:eer
- kedinguo
- kediuta
- kedreche
- keduo genemo
- kedurahnotente
- keemmicigan
- keeschoen
- keva, sw.
- kevara, st. sw.
- kevaro, sw. m.
- keffoldra
- kev(i)a, sw.
- kevina, st. f.
- kefluscido
- kefsa, st. f.
- kevur, st. m.
- kevor, st. m.
- kevar, st. m.
- kegere
- kegihkhe
- kegil, st. m.
- kehan
- kehefitida
- keheiligit
- kehiginnis
- kehihe
- keho
- kehunkan
- kehursche
- kehuuinge
- keiba
- keiken
- keilla
- keilla
- keimac, st. m.
- keimat, st. f.
- keimata, st. f.
- kein, pron. indef.
- keintunca
- keirtisine
- keisar(-)
- keisarin, st. f.
- keisarling, st. m.
- keisarstuol, st. m.
- keisartuom, st. m. n.
- keisen
- keiserambet, mhd. st. n.
- keislicher
- keislih
- keisor
- keisteo
- keisur, st. m.
- keisor, st. m.
- keisar, st. m.
- keisuring, st. m.
- keisurlîh, adj.
- keisarlîh, adj.
- keisurlîhho, adv.
- keisarlîhho, adv.
- ke..it
- keitunga
- kekanka
- kekankan
- keck-
- kela, sw. f.
- kelaber
- kel(a)berga, st.
- kelabrâto, sw. m.
- kelagirî, st. f.
- kelagirida, st. f.
- kelagîtgî, st. f.
- kel(a)h, st. m.
- kel(u)h, st. m.
- kelahere
- kel(ah)nezzi, st. n.
- kel(a)hoht(i), adj.
- kelastopho, sw. m.
- kelasuht, st. f.
- kelatuoh, st. n.
- kelberîn, mhd. adj.
- kelberskerne, mhd. sw. m.
- kelberskrût, mhd. st. n.
- kelbirga
- kelbrat
- kelca
- kelch
- kelch
- kelcterre
- celdre, ae. f.
- kele
- kelebrât, mhd. st. n.
- kelesuhtegen
- kelewin
- kelg
- kelgirithi, as. st. f.
- kelgîte, mhd. st. f.
- kelh
- kelhoht(i)
- keligini
- kelih, st. m.
- kelihtimpiu
- kelikas
- kelisa, st. f.
- kelisilîn, st. n.
- kelisinôn, sw. v.
- kelken
- kalkôn
- kelketron
- kella, st. sw. f.
- kellarfaz, st. n.
- kellâri, st. m.
- kelleri, st. m.
- kellenâri, st. m.
- keller(s)hals, mhd. st. m.
- -kelli
- kellilî(n), st. n.
- kello
- kelnezzi
- kelouuiu
- kelsuht
- kelterboum, mhd. st. m.
- kelterhûs
- keltî(n), st. f.
- keltina, st.?
- keltra
- kelua
- keluenezze
- keluera
- kelur, st. m.
- kelura, sw. f.
- keluro, sw. m.
- kelwarc, mhd. st. n.
- kelwerke
- kelzen, sw. v.
- kelzôn, sw. v.
- kelzilîn, st. n.
- kelzota
- kembe, mhd.
- kemben, sw. v.
- kembil, st. m.
- keme
- kem(e)lîn, mhd. st. n.
- kemerlinc
- kemich, mhd. st. m.
- kemin
- keminâta, sw. f.
- kemis, st. f.
- kemotale
- kemphen, sw. v.
- kempfere, mhd. st. m.
- kempho, sw. m.
- kendota
- kenela
- keestotas. a
- kennan, aostndfrk. sw. v.
- bi-kennen, sw. v.
- fora-bi-kennen, sw. v.
- gi-kennen1, sw. v.
- int-kennen, sw. v.
- ir-kennen1, sw. v.
- gi-kennen2, sw. v.
- ir-kennen2, sw. v.
- -kennenti
- bi-kennento, adv.
- bi-kennida, st. f.
- ir-kennida, st. f.
- kennih, st. m.
- kenning, st. m.
- kentil(a)stab, st. m.
| | ke- als Präfix (für gi-) s. unter dem Grundwort.
keba Gl 4,271,1 s. AWB gebal.
kebantelot Thoma, Glossen S. 7,22 s. AWB gi-hantalôn.
kebelchinden Npgl 43,18 s. AWB gebalkind. [Bd. 5, Sp. 62]
kebes, kebes- s. AWB kebis, AWB kebis-.
kebêten Npgl 49,8 s. AWB gi-biotan.
kebetch Gl 3,151,38/39 s. AWB klebatuoh.
kebhinota Gl 2,205,27 s. AWB ebanôn.
kebi Gl 4,275,11 s. AWB gâhî.
kebinot Gl 2,543,45 s. AWB ebanôn.
kebis st. f., mhd. Lexer kebes; as. kevis (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 41), mnd. kēves; ae. cyfes (cifes, ciefes); vgl. nhd. kebse. — Graff IV,358. chepis: nom. sg. Gl 2,7,33 (clm 6404, 9. Jh.); chebis: dass. 1,802,12. 2,370,69. 375,25. 677,46. 3,425,29 (3 Hss.). 662,47. 4,85,25 (Sal. a 1). 136,63 (Sal. c). Thoma, Glossen S. 15,20 (lat. abl. f.); acc. sg. Gl 2,141,3 (Leipzig Rep. II. A. 6, 9. Jh.). 4,324,19. — kebis: acc. sg. Gl 2,509,10 (2 Hss.). 523,53; nom. pl. -]e WK 105,4; kebes: nom. sg. Gl 3,231,61 (SH a 2); nom. pl. -]e W 105,2/3 (BCF) [189,29]; gen. pl. -]e 103,2 (BCFK) [185,2]. — kevis: acc. sg. Gl 2,580,41 = Wa 94,24 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?)); keues-: nom. pl. -e WA 105,3 (vgl. aber Sanders, Ausg. S. 129 s. v. keuese); gen. pl. -e 103,2; kieuis: dat. sg. Gl 2,579,60 = Wa 94,7 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?); zur Palatalisierung des k durch i vgl. Gallée, As. Gr.3 § 56 Anm. 3, zum endungslosen Dat. vgl. a. a. O. § 321 Anm. 2). Kebsweib, Konkubine: chebis [ducens secum duos asinos onustos, et] concubinam (Hs. concubina est uxor) [Jud. 19,10] Gl 1,802,12. chepis ł ridila [quae ad solas feminas, femina sunt, ut] pellex [Alc., Gr. p. 866] 2,7,33. chebis [si quis post baptisma secundis fuerit nuptiis copulatus, aut] concubinam [habuerit, non potest esse episcopus, Can. apost. XVII p. 113] 141,3. chebis paelex (Hs. pelex meretrix) [quoque ad mulieres pertinens femininum est, Prisc., Inst. II,164,20] 370,69. 375,25. kebis [odit uxor] pellicem (Glosse: concubinam) [Prud., P. Rom. (X) 184] 509,10. 523,53. 580,41 = Wa 94,24. kieuis vuensanderu (d. i. vuesanderu) [conpressu inmundo miserum adficiens catamitum,] pellice (Glosse: concubina) [iam puero magis indignante sorore, Prud., Symm. (I) 71] 579,60 = Wa 94,7. chebis [at mihi sese offert ultro meus ignis Amyntas, notior ut iam sit canibus non] Delia (Diana, vgl. Serv.) [nostris, Verg., E. III,67] 677,46. kebes concubina 3,231,61 (1 Hs. kebisuuîb). 425,29. 4,136,63. concubina ł rivalis ł pelebs ł pelex 3,662,47. pelex 4,85,25. chebis [(laici) si non concubinam, non] pellicem [noverint ..., non prohibentur huiusmodi ad clericatus sortem adsumi, Decr. Inn. XXXI p. 202] 324,19. chebis [dormivit cum Bala] concubina [patris sui, Comm. in Gen. = Gen. 35,22] Thoma, Glossen S. 15,20. kuninginna unte kebese lobeton sie reginae et concubinae, et laudaverunt eam [Cant. 6,8] W 105,2/3 [189,29]; ferner: 103,2 [185,2] (concubina). Abl. kebisheit, kebis(i)ling; kevisdôm as.; ? kebisôn. |
| |