| - bi-kôsôn, sw. v.
- gi-kôsôn, sw. v.
- hintar-kôsôn
- uuidar-kôsôn, sw. v.
- kôsônto, adv.
- cosp, ae. st. m.
- kossa
- kossôn, sw. v.
- kost1, st. m.
- kost2, st. m.
- kostarari, as. st. m.
- kostâri, st. m.
- koste, mhd. st. f.
- kostên
- -kostîg
- kosto, sw. m.
- kostôn, sw. v.
- kosten, sw. v.
- kostunga, st. f.
- bi-kostunga, st. f.
- -kôsunga
- kôsuuîn, as. st. n.
- kot
- kot
- ktenbm
- kotes
- kottana, st. f.
- kutin(n)a, st. f.
- kotzinc, mhd. st. m.
- kouelch
- kouf1, st. m.
- kouf2, st. m.
- koufâri, st. m.
- fir-koufâri, st. m.
- koufen, sw. v.
- fir-koufen, sw. v.
- gi-koufen, sw. v.
- ir-koufen, sw. v.
- fir-koufento, adv.
- koufhûs, st. n.
- fir-koufida, st. f.
- kouflîh, adj.
- fir-kouflîh, adj.
- koufliut, st. m.
- koufman, st. m.
- koufmanahoubit, st. n.
- koufmâza, sw. f.
- koufo, sw. m.
- koufôn, sw. v.
- aba-koufôn, sw. v.
- koufônto, adv.
- koufscalc, st. m.
- koufskef, st. n.
- koufskilling, st. m.
- koufsorgênti, mhd. adj.
- koufstat, st. f.
- koufunga, st. f.
- fir-koufunga, st. f.
- kuuntheo
- kouuua, st. sw.?
- gi-kouuuarôn, sw. v.
- kovertiure, mhd. st. f.
- far-kovoron, mfrk. sw. v.
- koilari
- koz
- kozza1, sw. f.
- kozza2, sw. f.
- kossa, sw. f.
- kozza3, st. sw.?
- kozzo, sw. m.
- koz, st. m.
- kozza3, st. sw.?
- kꝓuchit
- kr-
- krâ, st. m.
- kr
- krâ(a), sw.
- krabut
- kradam, st. m.
- kradamo, sw. m.
- kradamen, sw. v.
- kradamo
- krâen, sw. v.
- ir-krâen, sw. v.
- kraft, st. f.
- kraftelôs
- kraftelôsî, st. f.
- kraftên, sw. v.
- kraftlîh, adj.
- kraftlîhho, adv.
- kraftnissa
- krg
- krag(g)o
- kragilôn, sw. v.
- kragit
- krah, st. m.
- krahhilôn, sw. v.
- krahho, sw. m.
- krag(g)o, sw. m.
- kracko, sw. m.
- krahhôn, sw. v.
- ir-krahhôn, sw. v.
- kraht
- kraia
- kraiun
- krac, st. m.
- kracko
- kral, st. m.
- krâling, st. m.
- krâm, st. m.
- krâma, sw. f.
- krâmâri, st. m.
- kramme, mhd. sw. m.
- kramph, adj.
- kramph, st. m.
- -kramph, adj.
- krampho, sw. m.
- kranaboum, st. m.
- kranauuitu, st. m.
- kran(e)chensnabel, mhd. st. m.
- kranech(e)swurze, mhd.
- kranechsnabel, mhd. st. m.
- kranensnabel, mhd. st. m.
- kran(e)witber, mhd. st. n.
- kran(e)witboum, mhd. st. m.
- kran(e)witstûde, mhd. sw. f.
- kran(e)wurz, mhd. st. f.
- kran(e)wurze, mhd.
- krânfuoz, st. m.
- kranc, mhd. adj.
- krankalôn, sw. v.
- bi-krankalôn, sw. v.
- bi-krankên
- krano, sw. m.
- kranuh, st. m.
- kranuhhessnabul, st. m.
- kranz, st. m.
- krâôn, sw. v.
- krâphaht(i), adj.
- krâphilîn, st. n.
- krâpho, sw. m.
- krâfo, sw. m.
- krâphôn, sw. v.
- krapso
- kraru
- -krât
- kratto, sw. m.
- kretto, sw. m.
- krauio
- krautwurm, frühnhd. st. m., nhd. dial. schwäb.
- krazzôn, sw. v.
- krazzên?, sw. v.
- uuidar-krazzôn, sw. v.
- kre
- kreander
- kreb, mhd. st. n.
- krebazzo
- krebewurz, mhd. st. f.
- krebewurze, mhd.
- krebiz
- krebizzo
- krebō
- in-krebôn, sw. v.
- krebuz, st. m.
- krebiz, st. m.
- krebazzo, st. m.
- krebizzo, sw. m.
- krebenwurze, mhd.
- kreften, sw. v.
- kreftîg, adj.
- kreftîgen, sw. v.
- kreftglîhho, adv.
- kreftîgo, adv.
- gi-kreftgôn, sw. v.
- kreftilôs, adj.
- kraftelôs, adj.
- kreg
- krehhen
- krehho, sw. m.
- krehhula, sw. f.
- kreia, sw.
- kreifto
- kreiz, st. m.
- krekendi
- krekil
- krecken, sw. v.
- krehhen, sw. v.
- krelo
- kremse
- kremer
- uuidar-kremphen, sw. v.
- kren
- krên, st. m.
- krêno, sw. m.
- bi-krenken, sw. v.
- krenzen, sw. v.
- créodan
- kreozpaum
- krepfelin
- krephelin
| | bi-kôsôn sw. v. — Graff IV,505. pi-chos-: part. prs. -ondi Gl 1,112,28 (K); pe-: 1. sg. prt. -ota 768,4. — be-kosot: part. prt. Gl 5,12,19 (Augsb., Arch. 6, Gll. 10. Jh.). Verschrieben: pi-choronti: part. prs. Gl 1,112,28 (Pa; r für s verschr., vgl. Splett, Stud. S. 177). 1) etw. mit jmdm. besprechen: pechosota [ascendi autem secundum revelationem: et] contuli [cum illis evangelium, quod praedico in gentibus, Gal. 2,2] Gl 1,768,4. 2) tadeln: pisprehanti pichosonti detrahens vituperans Gl 1,112,28; jmdn. anklagen: bekosot uuirdit dinge [quia omnis, qui irascitur fratri suo, reus erit iudicio. Qui autem dixerit fratri suo, raca:] reus erit concilio [Matth. 5,22] 5,12,19.
gi-kôsôn sw. v., mhd. gekôsen. — Graff IV,504. ke-chos-: 1. sg. -on Nb 327,1 [248,6] (-chô-); gi-: inf. -on Gl 2,117,29 (M, 2 Hss.); ge-: 3. pl. -ont Npgl 18,9 (-chô-). kahosonti Gl 1,231,23 (Ra) s. unter AWB gâhisôn Ahd. Wb. 4,24. Nach Splett, Stud. S. 336 f. kaum Zuordnung zu gikôsôn. 1) etw. reden, sagen, abwägen: gichoson [sed magis charitate fraterna] deliberare [possitis, ipso rescribente, quod melius observari debeat, Conc. Carth. Praef. p. 143] Gl 2,117,29 (3 Hss. gikiosan); im Gegensatz zum Handeln, mit abstr. Akk.: aber falsa iustitia . diu ist ungereht . also iustitia Phariseorum . fone dien er chad. Dicvnt enim et non facivnt (sie gechosont iz uuola . sie netuont is aber nieht) Npgl 18,9 (Npw sprehhan). 2) etw. besprechen, bereden, mit abstr. Akk.: tia simplicitatem choron ih tir danne geoffenon . unde gerecchen . so ih tih ereron des errihto . unde daz kechoson . daz tir uuiget . unde dih zuiuelet tes liberi arbitrii quod ita demum patefacere . atque expedire temptabo . si prius expendero ea quibus moveris Nb 327,1 [248,6].
hintar-kôsôn s. AWB hintarkôsôn unter h, Ahd. Wb. 4,1117.
uuidar-kôsôn sw. v., mhd. Lexer widerkôsen. — Graff IV,505. uuider-chôsôn: inf. Nb 183,4/5. 195,8 [154,7. 162,28]. etw. dagegen sagen, in bezug auf etw. widersprechen: mit abstr. Akk.: uuanda daz so ist . pe diu ist tar beatitudo . dar summum bonum ist. Uuola fernimo ih iz chad ih. Noh taz nemag nioman . uuiderchoson accipio inquam. Nec est quod contradici ullo modo queat Nb 183,4/5 [154,7]; mit abstr. Gen.: tannan skinet . offeno ein ding uuesen . guot unde saligheit. Tar neuueiz ih nieht . tes ioman muge uuiderchoson nihil video . cur dissentire quispiam possit 195,8 [162,28].
kôsônto adv. — Graff IV,501 ff. s. v. kôsôn. choson-te: Gl 2,676,59; -do: Nb 329,1 [249,17]. Np 14,3. 74,6. 93,5 (alle chô-). [Bd. 5, Sp. 339] redend, beim Reden: chosonte causando [nostros in longum ducis amores (so spricht Lykidas zu Moeris), Verg., E. IX,56] Gl 2,676,59. der in sinemo herzen uuar sprichet ... der neheinen tum chosondo neuobet qui non egit dolum in lingua sua Np 14,3 (Npw der nehein tumpchosi ne uobet); sô kôsônto in bestimmter Weise redend, argumentierend: nu cheden eckert so chosondo . daz prescientia nesi . daz tu chiesest . uuio iz ouh tanne fare etenim statuamus positionis gratia . i. causa exempli . nullam esse praescientiam . ut advertas quid consequatur Nb 329,1 [249,17]. so chosondo . sculdigot er got . unde ahtot sih rehteren [vgl. unde argumentatur adversus deum, Aug., En.] Np 74,6; ferner: 93,5. Vgl. zuuîfalkôsônto.
[cosp ae. st. m. cospas: acc. pl. Gl 1,460,4 (Carlsr. Aug. CXXXV, 10. Jh.). 15 (Stuttg. Theol. et phil. fol. 218, 12. Jh.); verschrieben: coysp: nom. sg. 16 (Bern 258, 10. Jh.; zum hereingezogenen -y-, fälschlich für v des vernacule-saxonice, vgl. Leydecker S. 55). (Eisen-)Band, Klammer, Verbindungsstück: legget uel cospas [ferrum quoque plurimum ad clavos ianuarum, et ad] commissuras [atque iuncturas praeparavit David, 1. Paral. 22, 3].]
kossa s. kozza2.
kossôn sw. v. chossôn: inf. Nc 760,4 [76,2]. küssen: tia (d. i. Venus) mahtist tu ... gerno erstinchen toumenta fore iro hirlichun stangmachungo . unde chosson . unde iro lide handelon . unde chelen nah iro minnon quam ... attrahere flagrantissime . spiritus halatibus redolentem . et osculis lambere ... velles. Vgl. kussen.
kost1 st. m.; afries. kost; an. kostr. — Graff IV,518. choste: dat. sg. Nc 718,14 [35,7]. Urteil, Entscheidung: tes uuirdo ih kemanot mit tinero ahto . unde mit tinemo choste . taz ih andermo so uuola negetruee cura atque arbitrio monemur isto .i. tuo (sc. Apollinis) [vgl. isto arbitrio .i. consilio iudicii tui, Rem.].
kost2 st. m. (n.? Vgl. Frings, Germ. Rom. II,199); as. kost (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 43); ae. cost m.?; aus mlat. costum, costus. Die späten cost-Belege können auch auf kosto zurückgehen. cost: nom. sg. Gl 3,50,9. 387,65 (Jd). 495,16. 519,33. 527,33. 552,3. 4,199,61. Verschrieben: tost: nom. sg. Gl 3,539,34 (Wien 2524, 13. Jh.). Frauenblatt, Tanacetum balsamita L. (vgl. Marzell, Wb. 4,574 ff.): cost costum Gl 3,50,9. 387,65. 495,16. 519,33. 552,3. costus 527,33. 539,34. 4,199,61. Vgl. kosto.
[kostarari as. st. m.; vgl. nhd. dial. bair. gusterer Schm. 1,955 f.; aus mlat. costurarius (vgl. Habel Sp. 90); vgl. Frings, Germ. Rom. II,223 f. costarari: nom. sg. Gl 2,585,58 = Wa 99,26 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?)). [Bd. 5, Sp. 340] Tempelhüter: ille erat sigiristo costarari [zu: Levita sublimis gradu ...,] claustris sacrorum praeerat [Prud., P. Laur. (II) 41]. Vgl. kustor.] |
| |