| - nidarziohan
- nidazuuuiht
- nîdbrustîg, adj.
- nithegang, aostndfrk. st. m.
- nîden, sw. v.
- nidergewæte, mhd. st. n.
- niderlichente
- gi-nîdi, st. n.
- nîdîg, adj.
- nîdîgo, adv.
- nidina
- nidiruilezzin
- nîdôn, sw. v.
- nîdsuuillîg, adj.
- nie . a
- niechus
- niedet
- niedsam
- nieht
- vor-nîen, s.
- nienetar
- niergin
- nierlîn, mhd. st. n.
- nies
- nies-, s.
- nieswurze, mhd. s.
- niet(-), s.
- nietemêr, andfrk. adv.
- nieuuergin, aostndfrk. adv.
- ge-nieʒ, mhd. st. m.
- nift, st. f.
- nifta, st. sw.?
- niftelîn, mhd. st. n.
- niftila, sw. f.
- h]nîgan, st. v.
- ana-[h]nîgan, st. v.
- gi-[h]nîgan, st. v.
- nidar-[h]nîgan, st. v.
- nigemo
- nigen
- nigentein
- nigi
- nigi
- nigi
- nigon
- nigortiu
- nigun
- nigunta, as. num. card.
- nihaltanti
- nih . e
- °nihein, pron. indef.
- nohein, pron. indef.
- niheinêst, adv.
- niheinîg, pron. indef.
- noheinîg, pron. indef.
- niheining, pron. indef.
- noheining, pron. indef.
- nihhus
- nihie
- nihontost
- nikaitfirbet
- nikilisen
- h]nicken, sw. v.
- fir-[h]nicken, sw. v.
- gi-[h]nicken, sw. v.
- int-[h]nicken, sw. v.
- nidar-[h]nicken, sw. v.
- nickus, st. m. n.
- nihhus, st. m. n.
- nickussa, st. f.
- niling
- h]nilla, st. sw.?
- nîmennisco, sw. m.
- nimid, as.
- nin
- nin
- nindrinnes
- ninevêtisc, adj.
- ninevisc, adj.
- ninih
- ninphallit
- ninu, partikel.
- °nio, adv. u. conj.
- nioadet
- nioil
- niol
- °nioman, pron. indef.
- °niomêr, adv.
- nionaltres, adv.
- °nione, adv.
- °nionêr, adv.
- nionêr ana
- nionot
- nioro, sw. m.
- h]niosan, st. v.
- h]niosan, st. n.
- h]niosôd, st. m.
- h]niosunga, st. f.
- h]niosuuurz, st. f.
- h]niosuuurza, sw. f.
- niot, st. m.
- niot, adj.
- bi-[h]niotan, st. v.
- niotîg, adj.
- niotgî, st. f.
- niotôn, sw. v.
- gi-niotôn, sw. v.
- niotsam, adj.
- nio[h]uuanne, adv.
- niouuiht
- niouuiht-
- gi-niouuihten, sw. v.
- niouuihtheit
- gi-nioz, adj.
- gi-niuzi, adj.
- niozan, st. v.
- thuruh-niozan, st. v.
- fir-niozan, st. v.
- gi-niozan, st. v.
- in(t)-niozan, st. v.
- uuidar-niozan, st. v.
- nipa
- niꝑeruodit
- nipo
- nis
- nis
- nis-
- nisan
- nisigo
- nislēdere
- nispila
- niss
- nissa
- nissa
- nissa
- nissa
- nissu
- nist
- nist
- gi-nist, st. f.
- nisten, sw. v.
- -nistîg
- nistilon, aostndfrk. sw. v.
- nistun
- nisz
- nisze
- nit
- nit
- nit
- nit
- nit
- of-[h]nîtan, as. st. v.
- nîte
- nitss
- niu
- niu
- niu-
- niud
- niudest
- niudli
- niudlîko, as. adv.
- niuentemo
- niugeriute, mhd. st. n.
- niugrut
- niul
- niumâne, mhd.
- niumo, sw. m.
- niumôn, sw. v.
- niun, num. card.
- niunhunt, num. card.
- niun[h]lûtîg, adj.
- niunôn, sw. v.
- niunouga, sw. n.
- niunt, conj.
- niuntazehanto, num. ord.
- niunto, num. ord.
- niunzehan, num. card.
- niunzog
- niunzogôsto, num. ord.
- niunzug, num. card.
- nius-
- niusen, sw. v.
- bi-niusen, sw. v.
- ir-niusen, sw. v.
- -niusida
- bi-niusida, st. f.
- -niusit
- niusunga, st. f.
- niter
- niuuanhunt
- niuuentemo
- h]niuuuan, st. v.
- fir-[h]niuuuan, st. v.
- gi-[h]niuuuan, st. v.
- uuidar-[h]niuuuan, st. v.
- niuuuanes, adv.
- niuuuen, sw. v.
- gi-niuuuen, sw. v.
- niuuues, adv.
- niuuui, adj.
| | nidarziohan s. nidar-ziohan.
nidazuuuiht Gl 2,213,73 s. ni, thaz conj. u. iouuiht.
nîdbrustîg adj. Mit erspartem Erstglied geschrieben: brustich: nom. sg. m. Gl 4,211,20 (sem. Trev.; Eintragung über dem Komp. nithsuuilliger, aus dem das Erstglied nith zu ergänzen ist; zur Zuordnung des Zweitglieds zu brestan vgl. Splett, Ahd. Wb. I,1,102; Katara S. 268 u. Gallée, Vorstud. S. 413 erwägen auch Zuordnung zu brunst ‘Brennen’ mit n-Ausfall; denkbar wäre auch eine Ableitung von brust ‘Sitz der bösen Gelüste u. Begierden’, vgl. Ahd. Wb. 1,1458). vor Eifersucht oder Gehässigkeit berstend: nithsuuilliger nithbrustich zelotipus (nithsuuilliger, darüber: brustich, l. nithbrustich).
nithegang aostndfrk. st. m. (zum Ansatz vgl. nida adv.? u. praep.; anders Quak S. 203 u. ONW online s. v. nithergank); vgl. mhd. Lexer niderganc, nhd. DWB niedergang, mnd. mnl. nederganc, afries. nithergung, ae. niðergang, an. niðrgangr. Verschrieben: inthe-gang: acc. sg. Pw 67,5. Untergang: singet gode lof quethet namon sinin, uueg uuirkit imo thia upsteig ouir nithegang (so Ausg. van Helten; Ausg. Quak konjiz. nither-), herro namo imo cantate deo psalmum dicite nomini eius iter facite ei qui ascendit super occasum dominus nomen illi.
? nîden sw. v. (zum Ansatz vgl. Riecke, jan-Verben S. 281 f.), mhd. nîden (auch st.), nhd. neiden; mnd. nîden (auch st.), mnl. niden; ae. níðan (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 653); an. níða. — Graff II,1032 s. v. giniditer. nid-: 3. sg. conj. -e O 2,18,16 (in V n- aus m korr.; nach Schatz, Ahd. Gr. § 433 zu nîdôn sw. v. mit -e im Reim; anders Piper, Glossar s. v. nîdan st. v.); gi-: part. prt. nom. sg. m. -iter Gl 2,119,32 (M, Wien 361, Hs. 12. Jh.; oder zu nîdôn mit abgeschwächter Endsilbe?). jmdn. hassen, verachten, mit Akk. d. Pers.: thaz mannilih giborge, sih zi iamanne ni belge, ioh ouh thaz bimide, er man nihein ni nide O 2,18,16; — hierher wohl auch, substant. im Part. Praet.: Verachteter, Angeklagter: giniditer [servata forma disciplinae, non aestimabitur] appetitus [, si a vestra charitate modeste conventus recedere detractaverit, Conc. Afr. XLVIII] Gl 2,119,31 (4 Hss. nîdôn).
nidergewæte mhd. st. n. (vgl. auch Lexer, Hwb. 2,71); vgl. mhd. Lexer niderwât f. nieder-ge-wede: nom. sg. Gl 3,377,18 (Jd). Beinkleid (vgl. Heyne, Hausalt. 3,282 Anm. 123): femorale (darauf feminale idem).
niderlichente Gl 2,26,34 s. AWB nidar-blicken.
gi-nîdi st. n. — Graff II,1032. ke-nîde: acc. sg. Np 51,2 (2). Feindschaft, Haß: vmbe Dauidis kenide sluoch Doech sacerdotes . umbe Christis kenide slahet Antichristus martyres [vgl. Doech Idumaeus enim David adversarius fuit, sicut Christo Antichristus erit, Cass.].
nîdîg adj., mhd. Lexer nîdec, nhd. DWB neidig; mnd. nîdich, mnl. nidich; ae. níðig (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 653). — Graff II,1032. nid-ic: Grdf. Gl 2,50,60 (Jb). 3,5,4 (Voc.). Npgl 100,5 (nî-, -k); -ig-: nom. sg. m. -er O 5,23,113; nom. sg. n. -az 3,14,118; nom. sg. f. -iu Gl 2,767,37; gen. pl. m. -ir [Bd. 6, Sp. 1253] 1,784,30 (M, 2 Hss.); acc. pl. m. -e Npw De ps. gr. 1. — nidhigun: acc. pl. m. I 41,5/6 (zu -dh- der Pariser IsidorHs. vgl. Franck, Afrk. Gr.2 § 93). — nithigun: nom. pl. m. O 5,21,16. Verstümmelt: .. ige: acc. pl. NpXgl 118 Epil. (= S. IX,13, vgl. K.-T. 10,481a,10; l. nîdige; .. ure Ausg. Piper). von feindlicher Gesinnung gegenüber anderen Menschen: a) übelwollend, gehässig, auch mißgünstig: nidic [(der Abt) non sit turbulentus et anxius, non sit nimius et obstinatus, non] zelotypus (Hs. zelotivus) [et nimis suspiciosus, quia nunquam requiescit, Reg. S. Ben. 64] Gl 2,50,60 (vgl. z. gl. St. einsnel S 276,12 ‘zu heftigem Eifern neigend, heftig’). nidic iniquus 3,5,4. wanta nidigaz muat hazzot emmizen thaz guat, hazzot io thio guati thuruh ubarmuati O 3,14,118. harto nidiger githank, haz unses muates; bi thiu tharben uuir thes guates 5,23,113; — substant.: Neider: nidigir [sed ego in tali opere nec] aemulorum [meorum invidentiam pertimesco, Ep. can., Prol.] Gl 1,784,30 (6 Hss. abunstîg). nidigiu [salvia: nam saeva parentem progenies florum, fuerit ni dempta, perurit et facit antiquos defungier] invida [ramos, Walahfr., Hort. 338,82] 2,767,37. in dhes aeuuiste sitzit pardus mit gheizssinu, bauhnit dhea nidhigun chimenghide mit sundigem in cuius ovili pardus cum hedo accubat permixtim, scilicet subdoli cum peccatoribus I 41,5/6. dua thir ouh in muat thin, uuar thie huarera sin, luginara thanne joh nithigun alle O 5,21,16. scheinde sa an dem ersten cantico (salmen) daz er inuidos et contradictores (nîdige vnde widerredigi) vmbe daz selba werch habete NpXglNpw 118 Epil. (= S. IX,13, vgl. K.-T. 10,481a,10 = Npw De ps. gr. 1); b) schadenfroh: sament ubermuotemo . unde der fore nide anderro uueuuon sat uuerden nemag . neaz ih . alle superbi (ubermuote) sint inuidi (nidik) unde die uuerdent pasti malis aliorum. non saciati (keazzit mit andirro ungefuore noh kesatot) [vgl. omnis ergo superbus, invidus est, si invidus est, malis alienis pascitur, Aug., En.] Npgl 100,5. Abl. nîdîgo.
nîdîgo adv. — Graff II,1032. nîdigo: Np 68,27. haßerfüllt: vuanda den du sluoge unde hiezze irsterben pro mundo . den sluogen sie nidigo quoniam quem tu percussisti persecuti sunt [vgl. quid ergo peccaverunt, si a deo percussum persecuti sunt? quid animo eorum imputatur? malitia, Aug., En.].
nidina . Sprachwiss. 38,411,3 (Wien 751, Gll. 9. Jh.? -a unsicher, vielleicht auch o; ob danach noch etwas steht, ist ebenfalls unsicher) zu: [factum est ... puellam quandam] habentem spiritum pythonem (Hs. phithonis) [obviare nobis, quae quaestum magnum praestabat dominis suis divinando, Acta 16,16] ist nicht sicher gedeutet, vgl. Nievergelt, Sprachwiss. 38,411 z. St. |
| |