| - gi-âzen, sw. v.
- âzendi, adj.
- Azezil, as.
- azfang, st. m.
- azfengi, st. n.?
- azfengi, st. n.
- azgêr, st. m.
- azhengen
- âzhûs, st. n.
- -âzî, st. f.
- -âzida, st. f.
- âzîg, adj.
- azigêr
- -âzgî, st. f.
- âzilî
- âzilîn
- âzilînî
- -âznî, st. f.
- azklebên
- azklîban
- âzlôsa, st. sw.
- Azo, as.
- azogan
- âzôn, sw. v.
- Azor
- azqueman
- azs
- azstantan
- âzunglîh, adj.
- azuuesan
- azuuisc, st. m.
- azzsi, st. n.
- azzerstellia
- azzi
- azzusi, st. n.
-
- Bâbenberg
- bâbes, st. m.
- bâbesambet, mhd. st. n.
- Babilon
- Babilonia
- babvla
- bacalâri, st. m.
- bacche
- Bacchus
- bach
- bach-
- bache
- bachheidj
- bachîsen, mhd. st. n.
- bachminze, mhd. sw. f.
- bacho
- bachstelze, mhd. sw. f.
- bachsterz, mhd. st. m.
- ch vogil
- bachuueida
- baconie
- bacuueiga, st.
- bad, st. n.
- bad(a)gigarauui, st. n.
- badagiuuant, st. n.
- badahûs, st. n.
- badalahhan, st. n.
- Badanahgeuui
- badastat, st. f.
- badastuba, sw. f.
- badauuant
- badegewande
- batheri, as. st. m.
- badestein, mhd. st. m.
- badewant
- badgigarauui
- badôn, sw. v.
- gi-badôn, sw. v.
- baegas, ae.
- bæl, ae. n.
- bâen, sw. v.
- gi-bâen, sw. v.
- umbi-gi-bâen, sw. v.
- baecuuegun
- bâezzen, sw. v.
- baf ph
- bâg, st. m.?
- bâga, st. sw. f.
- bâgal, adj.
- bâgalin, st. f.
- bâgan, red. v.
- gi-bâgan, red. v.
- bâgâri, st. m.
- bâgâta, st. f.
- bâgên, sw. v.
- bagen
- bâgheit, st. f.
- gi-bâgi, st. n.
- bâgostrît, st. m.
- bâgunga, st. f.
- bah, st. m.
- bah, st. n.?
- bahd
- bahgiskirri, st. n.
- bahhan, st. v.
- bahhastad, st. m.
- bahhastedi, st. n.
- bahhilôn, sw. v.
- bahho, sw. m.
- -bahho, sw. m.
- bahhûs, st. n.
- bakhûs, st. n.
- bahmard, st. m.
- bahskirri, st. n.
- gi-bâht(i), st. n. Nhd. dial.
- bâhunga
- bahuuazzar, st. n.
- bahuueida, st. f.
- bah-uueiga, st.
- bac-uueiga, st.
- bahuueida, st. f.
- gi-bâida, st. f.
- baiza
- bâizôd, st. m.
- bâizunga, st. f.
- bakhûs, st. n.
- bacca, f.
- backan, st. v.
- bahhan, st. v.
- bakkeri, as. st. m.
- backo, sw. m.
- back(o)zan(d), st. m.
- bakwêgi, and. st. n.
- bal, st. m.
- bal, adj.
- bal
- bal
- balastar
- balauuîg, adj.
- balauuîn, adj.
- gi-balauuôn, sw. v.
- balbm
- balco
- bald, adj.
- balda, st. f.
- baldên, sw. v.
- gi-baldên, sw. v.
- ir-baldên, sw. v.
- balder
- Balder
- balderich
- baldî
- baldian
- baldida
- Baldingus, lat.
- baldlîh, adj.
- baldlîhho, adv.
- baldlîhhûn, adv. acc. sg. f.
- baldo, adv.
- baldôn, sw. v.
- gi-baldôn
- ir-baldôn
- baldriân, mhd. st. m.
- baldsprâhhî, st. f.
- bale
- balern
- balester
- balg, st. m.
- balgheri, st. n.
- balgida, st. f.
- ir-balgida, st. f.
- balgilî[n, st. n.
- ir-balgnussida, st. f.
- balh
- balidan
- balie
- balko, sw. m.
- balla, sw.
- ballastar
- ballelîn
- ballestar, st. n.
- Balleva, as.
- ballo, sw. m.
- balmbm(-)
- balo, st. sw. m.
- Balohornon, as.
- balolîhho, adv.
- ballon
- balorât, st. m.
- balotât, st. f.
- balpzonte
- balsamen, mhd. sw. v.
- balsamîe, mhd. st. f.
- balsamîte, mhd. st. f.
- balsamo, sw. m.
- balsemie
- balsmo
- -balspil, st. n.
- balstar
- balster
- balster
- balta
- baluuîg
- balz, st. m.
| | gi-âzen sw. v. — Graff I, 527. ge-azenne Npw, -âzzenne Np: inf. dat. sg. 102,5. refl.: Nahrung, Futter zu sich nehmen, sich ernähren, sättigen (von Vögeln): imo (dem Adler) geschiet fore alti ... daz sin obero snabel den nideren so uberuuahset . daz er in uf intuon nemag sih zegeazenne.
âzendi adj. a-cendero: gen. pl. Gl 2,563,11 (Brüssel 9968, 11. Jh.). zahnlos; substant.: (zahnloses) altes Weib, altes Mütterchen: [(das ungebildete Volk) quibus omne sanctum est, quod ... rancidae] edentularum (anularum) [cantilenae suaserint, Prud., P. Rom. (x) 305; vgl. edentularum, anuum, quasi sine dentibus, Glosse].
[Azezil as. s. Eigennamen.]
azfang st. m. (oder azfengi st. n.?); ae. ætfeng. — Graff III,413. az-fengi: nom. pl. (sg.? s. o.) Gl 1,282,71 (Jb-Rd). Anfang, Beginn: a. manodo kalendae dictae a vocando [zu: si quando habebitis ... dies festos, et calendas ..., Num. 10,10].
? azfengi st. n. s. AWB azfang st. m.
azgêr st. m., mhd. Lexer aigêr, ati-; afries. etgêr; ae. ætgár; an. atgeirr. — Graff IV, 225. az-ger: nom. sg. Gl 3,221,20 (SH a 2, 2 Hss.). 264,33 (SH b). 293,11 (SH d); acc. pl. -]a 2,721,49. — at-ker-: dat. sg. -e Gl 2,690,39 (Melk n. sign., 12. Jh.); acc. sg. -] 36 (ebda.); ath-ger: acc. (sg?, lat. pl., vgl. u.); -] 609,30 (Paris. 10 195, Echternach 11. Jh.); ant-: dat. sg. -]e 693,56 (Melk n. sign.); an-: 33 (ebda., vgl. oben). azi-ger: nom. sg. Gl 3,639,36 (Wien 804, S. Florian 12. Jh.). Verschrieben ist arger: nom. sg. Gl 3,221,20 (SH a 2, Graz 859, 13. Jh.). eiserne Lanze, Wurfspeer: a) als Wurfwaffe: athger [ceteri ... sparos aut] lanceas [, alii praeacutas sudes portabant, Sall., Cat. 36] Gl 2,609,30. azgera [Teutonico ritu soliti torquere] cateias (gallica tela) [Verg., A. vii, 741] 721,49. acinax 3,221,20. 639,36. acinax. nacis ferrea hasta 264,33. 293,11; b) spez.: der Dreizack des Neptun: atker [non illi imperium pelagi saevumque] tridentem [, sed mihi sorte datum, Verg., A. i, 138] Gl 2,690,36. atkere [levat ipse] tridenti [... et temperat aequor, ebda. 145] 39. atgere [saevit ...] tridenti [spumeus, ebda. ii, 418] 693,33. atgere [Neptunus ... magno ... emota] tridenti [fundamenta quatit, ebda. 610] 56. Vgl. Keller, Angl. Forsch. 15,130 f. Das Ae. belegt ein Neutrum, jedoch als -ja-Bildung, so daß ich athger Gl 2,609,30 als Sing. und nicht als Neutr. plur. fassen möchte, vgl. oben. Die Hs. weicht auch sonst gelegentlich im Numerus ab.
azhengen s. AWB az-hengen sw. v. [Bd. 1, Sp. 766]
âzhûs st. n. az-hus: nom. sg. Gl 4,136,40 (Sal. c, Georgenberg 13. Jh.). Speisehaus: comessorium.
-âzî st. f. vgl. ubarâzî st. f.
-âzida st. f. vgl. ubarâzida st. f.
âzîg adj., mhd. Lexer æec, nhd. äßig, vgl. auch Schweiz. Id. 1,500, Fischer 1,344. — Graff I, 529. azig-: nom. sg. m. -er Gl 2,53,26 (clm 18 140); acc. pl. n. -iu 637,62 (clm 18 059). — azichun: acc. pl. n. Gl 2,702,58 (Paris. 9344, Echternach 11. Jh.). 1) eßbar, zum Essen, als Futter geeignet: azigiu [pubi indomitae (dem zur Zucht bestimmten Jungvieh) non ...] vescas [salicum frondes ..., sed frumenta ... carpes sata, Verg., G. iii, 175] Gl 2,637,62. 702,58, so auf Grund des Mhd. und der heutigen Maa. mit Wilh. Wackernagel, Basler Bischofs- und Dienstmannenrecht, Basel 1862, S. 33 § 6,2; doch widerspricht der positive Sinn des deutschen Wortes dem negativen des Textzusammenhangs. Der Glossator hat sich bei seiner Übersetzung wohl von vesci leiten lassen oder von der Bedeutung, die die Laubfütterung zu seiner Zeit noch hatte, vgl. J. Trier, Wald, Festgabe Th. Frings, Berlin 1956, S. 25 ff. 2) eßlustig, gefräßig: aziger [cellerarius ... eligatur ... sobrius, non multum] edax [Reg. S. Ben. 31] Gl 2,53,26. Komp. uuurmâzîg; Abl. -âzg. |
| azgêr
| | a) als Wurfwaffe: athger [ceteri ... sparos aut] lanceas [, alii praeacutas sudes portabant, Sall., Cat. 36] Gl 2,609,30. azgera [Teutonico ritu soliti torquere] cateias (gallica tela) [Verg., A. vii, 741 | | b) spez.: der Dreizack des Neptun: atker [non illi imperium pelagi saevumque] tridentem [, sed mihi sorte datum, Verg., A. i, 138] Gl 2,690,36. atkere [levat ipse] tridenti [... et temperat | | âzîg
| | 1) eßbar, zum Essen, als Futter geeignet: azigiu [pubi indomitae (dem zur Zucht bestimmten Jungvieh) non ...] vescas [salicum frondes ..., sed frumenta ... carpes sata, Verg., G. iii, 175] Gl 2,637,62. | | 2) eßlustig, gefräßig: aziger [cellerarius ... eligatur ... sobrius, non multum] edax [Reg. S. Ben. 31] Gl 2,53,26. |
|