| - ababrehhâri, st. m.
- abafellen
- abafillen
- abafirbrehhan
- abafirhouuan
- abafirmeizan
- abafirmeizanî, st. f.
- abafirmeizit
- abafirscaban
- abafirscutten
- abafirsnîdan
- abafiruuerfan
- abaflôzen
- abafuoren
- abagân
- abagangan
- abageban
- abagineman
- abagitân
- abagurten
- abah
- abahel
- abahî
- aba-hn-, sw. v.
- abahouuan
- ābaht
- abairhouuan
- abairquicken
- abairslahan
- abakêren
- abakomen
- abakoufôn
- abala
- ābalachan
- abalâgi, adj.
- abalâz, st. m.
- abaleiten
- abalôsen
- âband, st. m.
- âbandên, sw. v.
- âbandgouma, st. f.
- âbandkuolî, st. f.
- âbandlîh, adj.
- âbandlob, st. n.
- âbandmuos, st. n.
- âbandmuosen, sw. v.
- âbandmuosôn, sw. v.
- âbandopfar, st. n.
- âbandrôto, sw. m.
- âbandstern, st. m.
- âbandsterno, sw. m.
- âbandsterro, sw. m.
- âbandûn, adv.
- âbandzît, st. f.
- abaneman
- abanemâri, st. m.
- abanemîg, adj.
- abanemo, sw. m.
- abanemunga, st. f.
- abannali
- abahnuppen
- abanst, st. f. m.
- abanstîg, adj.
- abanstgn
- abanstgôn, sw. v.
- abansting, st. m. ?
- abanstôn, st. v.
- abant, st. f.
- abanuppen
- abaqueman
- âbar, adj.
- abaren
- abarrioza
- abasaga, st. sw.
- abasegôn
- abascaban
- abascaltan
- abasceran
- abascerran
- abascintan
- abascrôtan
- abascutten
- abaslahan
- abasnîdan
- abastîgan
- abastôzan
- abastreifen
- abatrîban
- ab(a)trunnîg, adj.
- ab(a)uuart, adj.
- abauuasgan
- abauuascan
- abauuesan
- abauuisken
- abauuizzida, st. f.
- abaziohan
- Abbacuc
- abbat, st. m.
- abbateia, f.
- abbatissa, f.
- abbeth
- Abbi, as.
- Abbiko, as.
- Abbilin, as.
- Abbo, as.
- abcd
- a. b. c. d.
- abcds
- abdiska, as. sw. f.
- abdrunig
- abe-
- abe
- abech
- abeeme
- abeet
- abeh
- Abel
- abelgian, as.
- abenstôn
- âbent
- aber
- aberen
- abero
- aberrutā
- ab(e)runga
- ab(e)sneitach, mhd. st. n.
- abesnit, mhd. st. m.
- abeteia
- abetissa
- abgezzal, adj.
- abgezzalî, st. f.
- abgot, st. n. m.
- abgotbilidi, st. n.
- abgotthionôst, st. n.
- abgoteshûs
- abgotes hûs
- abgotestuol
- abgotesstuol, st. m.
- abgotostuol?,, st. m.
- abgotgiuobida, st. f.
- abgothûs, st. n.
- abgotlîhho, adv.
- abgotostuol
- abgotrîhhi, st. n.
- abgotstuol, st. m.
- abgotuobunga, st. f.
- abgrunt, st. m.
- abgrunti, st. n.
- abgrunti, adj.
- abguti, st. n. pl.
- abhochi
- abhorn
- Abias
- abich
- abihi
- Abilina
- Abimelech
- abinttrunnan
- Abiron
- Abiud
- ablâz, st. m.
- ablâzi, st. n.
- ablih
- ablit, st. m. oder n.
- abogeneni
- abohnassi
- abohnissi
- aboho, adv.
- abohôn, sw. v.
- gi-abohôn, sw. v.
- abolganhêd
- âbolgî
- Abollîn
- abonstîg
- abquitero
- Abraham
- abrello, sw. m.
- abrizza, st. f.
- abrûta, sw. f.
- absala
- Absalon
- absida, sw. f.
- absihte
- abst, st. f.?
- absîta, st. sw. f.
- abst
- absturnîg, adj.
- abtrunni, adj.
- abtrunnida, st. f.
- abtrunnîg
- abtrunngî, st. f.
- abuh, adj.
- abuh, st. n.
- abuhheit, st. f.
- abuhhen, sw. v.
- abuhî, st. f.
- abuhnessî, st. f.
- abuho, adv.
- abuhstrîtîg, adj.
- âbulgi, adj.
| | ababrehhâri st. m., mhd. Lexer abebrecher; mnd. afbrēker, mnl. afbrekere. ab-prechære: nom. pl. S 349,111 (Münchner Gl. u. B., 2 Hss., 12. 14. Jh.). der einem andern Abbruch tut, Schädiger, Räuber: alle die, die in selben unnutze sint: wer sint die? daz sint die diebe, roubære, abp., mordære ...
abafellen s. aba-fellen sw. v.
abafillen s. AWB aba-fillen sw. v.
abafirbrehhan s. AWB aba-fir-brehhan st. v.
abafirhouuan s. aba-fir-houuan red. v.
abafirmeizan s. AWB aba-fir-meizan red. v. [Bd. 1, Sp. 5]
abafirmeizanî st. f. — Graff II, 911. aba-far-meizini: gen. sg. Gl 2, 51, 25 (Jc). das Abschneiden: [si nec isto modo sanatus fuerit, tunc ... utatur abbas ferro] abscisionis [Reg. S. Ben. 28].
abafirmeizit s. aba-fir-meizit adj. part. prt.
abafirscaban s. aba-fir-scaban st. v.
abafirscutten s. aba-fir-scutten sw. v.
abafirsnîdan s. aba-fir-snîdan st. v. |
| |