| - ab(a)uuart, adj.
- abauuasgan
- abauuascan
- abauuesan
- abauuisken
- abauuizzida, st. f.
- abaziohan
- Abbacuc
- abbat, st. m.
- abbateia, f.
- abbatissa, f.
- abbeth
- Abbi, as.
- Abbiko, as.
- Abbilin, as.
- Abbo, as.
- abcd
- a. b. c. d.
- abcds
- abdiska, as. sw. f.
- abdrunig
- abe-
- abe
- abech
- abeeme
- abeet
- abeh
- Abel
- abelgian, as.
- abenstôn
- âbent
- aber
- aberen
- abero
- aberrutā
- ab(e)runga
- ab(e)sneitach, mhd. st. n.
- abesnit, mhd. st. m.
- abeteia
- abetissa
- abgezzal, adj.
- abgezzalî, st. f.
- abgot, st. n. m.
- abgotbilidi, st. n.
- abgotthionôst, st. n.
- abgoteshûs
- abgotes hûs
- abgotestuol
- abgotesstuol, st. m.
- abgotostuol?,, st. m.
- abgotgiuobida, st. f.
- abgothûs, st. n.
- abgotlîhho, adv.
- abgotostuol
- abgotrîhhi, st. n.
- abgotstuol, st. m.
- abgotuobunga, st. f.
- abgrunt, st. m.
- abgrunti, st. n.
- abgrunti, adj.
- abguti, st. n. pl.
- abhochi
- abhorn
- Abias
- abich
- abihi
- Abilina
- Abimelech
- abinttrunnan
- Abiron
- Abiud
- ablâz, st. m.
- ablâzi, st. n.
- ablih
- ablit, st. m. oder n.
- abogeneni
- abohnassi
- abohnissi
- aboho, adv.
- abohôn, sw. v.
- gi-abohôn, sw. v.
- abolganhêd
- âbolgî
- Abollîn
- abonstîg
- abquitero
- Abraham
- abrello, sw. m.
- abrizza, st. f.
- abrûta, sw. f.
- absala
- Absalon
- absida, sw. f.
- absihte
- abst, st. f.?
- absîta, st. sw. f.
- abst
- absturnîg, adj.
- abtrunni, adj.
- abtrunnida, st. f.
- abtrunnîg
- abtrunngî, st. f.
- abuh, adj.
- abuh, st. n.
- abuhheit, st. f.
- abuhhen, sw. v.
- abuhî, st. f.
- abuhnessî, st. f.
- abuho, adv.
- abuhstrîtîg, adj.
- âbulgi, adj.
- âbulgî, st. f.
- âbulgi, st. n.
- âbulgida, st. f.
- âbulgîg, adj.
- abunst, st. m. f.
- aunst, as.
- abunstîg, adj.
- abunstôn, sw. v.
- abunt, st. m.
- abuun
- abuz
- abuuart
- abuuartên, adv. dat. pl.
- abuuert, adj.
- abuuertî, st. f.
- abuuertîg, adj.
- abuuurtîg, adj.
- acc-
- acch-
- accoleye
- acdo
- Acelin
- ach-
- achar
- acharn
- Achaz
- Acheldemach
- achger
- achil(a)
- Achîs
- achorn
- achs
- achsa
- achsala
- achus
- ack-
- acoleia
- acus
- âd, as.
- adach
- âthâht, st. f.
- adal, st. n.
- adal, adj.
- adalaro, sw. m.
- aðalbâri, as. adj.
- Adalberaht
- adal-d-
- adalthegan, st. m.
- int-adalen, sw. v.
- adalerbi, st. n.
- adalerbo, sw. m.
- Adalgêr
- Adalhart
- adali
- adalî, st. f.
- -adalisc
- adalcunni, st. n.
- adallîh, adj.
- adallîhheit, st. f.
- adallîhho, adv.
- Adalman
- adalmeistar, st. m.
- adalsangeri, st. m.
- adal-th-
- Adâm
- adamantîn, adj.
- adamantisc, adj.
- âthanc, st. m.
- âdara
- âdarîn
- Adbraht, as.
- addermince
- addo
- addubun
- adel, st. m.
- adul, st. m.
- adal, st. m.
- adeldorn, mhd. st. m.
- adera
- aderuna
- dexa
- adexta
- adhmon
- adhumtuitti
- adich
- Adiko, as.
- adilcheit
- Adistharp, as.
- adler
| | ab(a)uuart adj. — Graff I, 1003. ab-vuart-: dat. sg. m. -emo Gl 1,351,7 (M, Wien 2723, 10. Jh.); gen. pl. -ero S 281,13 (B, -uu-). aba-vuart-: dat. sg. m. -emo Gl 1,351,6 (M, clm 18140. Wien 2732, -uv-); nom. pl. m. -e 766,39 (Sg 70, 8. Jh., -uu-). abwesend, fern, abgekehrt: a) im eigentl. Sinn: so abauuarte [ideo contendimus] sive absentes (von Gott, d. h. in diesem Leben) [, sive praesentes (d. h. bei Gott, im Himmel) placere illi, 2. Cor. 5,9] Gl 1,766,39. kehucti ... abuuartero (beim Gebet) commemoratio omnium absentium fiat S 281,13; b) übertr. auf den geistig Abwesenden, den Tauben, der infolge seines mangelnden Gehörs sich gegen vorgebrachte Beschuldigungen nicht wehren kann: abavuartemo [non maledices] surdo [Lev. 19,14] Gl 1,351,6.
abauuasgan s. AWB aba-uuascan st. v.
abauuascan s. aba-uuascan st. v.
abauuesan s. aba-uuesan st. v.
abauuisken s. aba-uuiscen sw. v.
abauuizzida st. f. apa-vuizidu: dat. sg. Gl 2,301,31 (M, clm 19440, 10./11. (9.) Jh.; lat. acc.). die durch die Erfahrung gegebene Bestätigung für die Richtigkeit einer Annahme, der Erfahrungsbeweis: [nec fides habet meritum, cui humana ratio praebet] experimentum [Greg., Hom. II, 26].
abaziohan s. aba-ziohan st. v.
Abbacuc s. Eigennamen.
abbat st. m., mhd. MWB abbet, nhd. DWB abt; mnd. mnl. abbet; afries. abbete; ae. abbad; zu lat. abbas, -atis. — Graff I, 92. abbat: nom. sg. Gl 3,133,56 (SH A, 2 Hss.); gen. sg. -]es S 236,18.237,10. 274,21; dat. sg. -]e 203,15 (alle B); nom. pl. -]a Gl 2,54,20; abbet: nom. sg. 3,133,55 (SHA, 2 Hss.). 180,41 (SHB). 378,59 (Jd); abbeth: dass. 393, 34 (Hildeg.). Abt: (tamen magis periculum est in illo qui solummodo uerbis preest) diz merchen die abbata gnoto [zu Hildemars Expos. reg. S. Bened. cap. 2] Gl 2,54,20. abbas 3,133,55. 180,41. 378,59. abiol abbas 393,34. mit abbate sinemv cum abbate suo S 203,15. ano kipot des abbates neovueht tue sine iussione abbatis nihil faciat 236,18. 237,10. in des abbates kesezzidv in abbatis ordinatione 274,21.
abbateia f., mhd. Lexer abbeteie, nhd. DWB abtei; mnd. abbedîe; mnl. abedie; zu mlat. abbatia. — Graff I, 92. abbateia: nom. sg. Gl 3,133,59 (SHA, 2 Hss.). — abeteia: nom. sg. Gl 3,180,43 (SHB). — abteia, -e: nom. sg. Gl 3,133,59. 60 (SHA). — ebedie: nom. sg. Gl 3, 379,37 (Jd). Sämtliche Belege 12. 13. Jh. Abtei: abbatia.
abbatissa f., mhd. Lexer eppetisse, nhd. DWB äbtissin; mnl. abbedesse; ae. abadisse; vgl. mnd. ebbedinne; = mlat. abbatissa. — Graff I, 92. abbatissa (2 Hss.), abbetesse: nom. sg. Gl 3,133,57. 58 (SHA). — abatissa: nom. sg. Gl 3,133,57/58 (SHA); abetissa: 180,42 (SHB). — ebedisse: nom. sg. Gl 3, 379,18 (Jd). Sämtliche Belege 12. 13. Jh. Äbtissin: abbatissa Gl 3,133,57. 379,18; abba 180, 42. |
| ab(a)uuart
| | a) im eigentl. Sinn: so abauuarte [ideo contendimus] sive absentes (von Gott, d. h. in diesem Leben) [, sive praesentes (d. h. bei Gott, im Himmel) placere illi, 2. Cor. 5,9] Gl | | b) übertr. auf den geistig Abwesenden, den Tauben, der infolge seines mangelnden Gehörs sich gegen vorgebrachte Beschuldigungen nicht wehren kann: abavuartemo [non maledices] surdo [Lev. 19,14] Gl 1,351,6. |
|