alli(c)ki bis almeinde (Bd. 1, Sp. 232)
- alli(c)ki
- alliz ana
- allso
- alluka, adv.
- alm
- almachig
- almahtîg, adj.
- almahtîgi, st. n.
- almahtgîn, st. f.
- almehtîg
- almeinde, mhd. f.
- almeistîg, adv.
- Almeri, as.
- almosenhus
- alrinde
- almuosen
- alne
- alnsa
- alnt
- alôd, st. n. frk.
- loê, n.?
- along
- alont
- âlôsanî, st. f.
- alôsian, as.
- âlôsnîn, st. f.
- âlôsanî, st. f.
- aloweldig, as. adj.
- alp
- alpa
- alpant(-)
- alpe
- Alpheus
- alpidirbi
- alpisc, adj.
- alpman
- alpolganora
- Alpûn
- alrest
- alrerst
- alrûn, st. m.
- alrûna, sw. f.
- alrûnîn, adj.
- alrûnrinta, st. sw.
- als
- als(-a)
- alsama, adv.
- al saman(t)
- alsamo
- alsdruen
- alse
- alsi
- âlscapf, st. n.
- âscaf, st. n.
- als, adv.
- also
- al solîh
- al sôsô
- alspougd
- alster
- alstra
- alsuaro
- alsus, adv.
- alswart, as. adj.
- alt, adj.
- alt
- alt.
- alta, sw. f.
- altana, sw. f.
- altano, sw. m.
- altanuncga
- altar, st. n.
- altarea
- altrhûs, st. n.
- altâri, st. m.
- altarlahhan, st. n.
- altasunga
- altciergerner
- altdiu
- altthiu, st. f.
- altê(e), mhd. sw. f.?
- altên, sw. v.
- fir -altên, sw. v.
- ir -altên, sw. v.
- altêr, substant. adj. sg. m.
- alterano, sw. m.
- alterbi, st. n.
- alteri, st. m.
- alterilî, st. n.
- altertuoch, mhd. st. n.
- altfater, st. m.
- altfî(j)ant, st. m.
- altford(o)ro, sw. m.
- altgiergerter
- altgilâri, st. n.
- altgiscrib, st. n.
- altgot, st. m.
- althe
- altherda
- althêrro, sw. m.
- althrom
- altî, st. f.
- altida, st. f.
- altîg, adj.
- altih, adj.
- altihha, sw. f.
- altihho, sw. m.
- altîn, st. f.
- altinôd, st. m.
- altinôdî, st. f.
- altinôn, sw. v.
- gi-altinôn, sw. v.
- gi-altinôti, st. n.
- -altinôtî, st. f.?
- altinunga, st. f.
- altiron, substant. adj. sw. nom. pl. m. comp.
- altisc, adj.
- altiso
- altisôn, sw. v.
- altisônto, adv. part. prs.
- altisov
- altiston, substant. adj. sw. nom. pl. m. superl.
- altisunga, st. f.
- altiu, substant. adj. sg. f.
- altlîh, adj.
- altmâg, st. m.
- altman, mhd. st. m.
- alto, sw. m.
- altôn, sw. v.
- altoum
- altquetan, adj. part. prt.
- gi-altra, sw. f.
- altrisi, adj.
- altriso, sw. m.
- altrist
- gi-altro, sw. m.
- altteri
- alttint
- alttuom, st. m.
- altunga, st. f.
- altuom
- altuueralt, st. f.
- altuuîb, st. n.
- altuuiggi, st. n.
- altuuîzago, sw. m.
- altziergerner
- Alu-, as.
- al umbi
- alûn, st. m.
- alund, and.
- alûne, f.
- alûn, mhd. st. m.
- alung
- alunsa
- alunt, st. m.
- Aluerik, as.
- Aluing, as.
- aluualt, adj.
- aluualtanti
- aluualto, sw. m.
- âlwort, mnd.
- âluuurz, st. f.
- alzane
- alze, mhd. f.?
- alzegolt
- al zisamana, adv.
- Alzo, as.
- amacht
- âmâd, st. n.
- âmât, st. n.
- amæz
- âmahtîg, adj.
- amaizza
- Amalberaht
- Amalech
- Amana
- amar, st. m.
- âmar, st.
- âmar, adj.
- âmarag, adj.
- amari, st. n.
- amaring, st. m.
- amaringe
- Amarlant
- âmarlîh, adj.
- âmarlîhhî, st. f.
- âmarlîhho, adv.
- amaro1, sw. m.
- amaro2, sw. m.
- âmarôn, sw. v.
- âmarônto, adv. part. prs.
- amarzo, sw. m.
- amirzo, sw. m.
- amasla
- âmât, st. n.
- amazzîgo, adv.
- ambacht
- ambact
- ambaht, st. m.
- ambaht, st. n.
 alli(c)ki s. AWB allîh adj. alliz ana s. allaz ana. allso s. AWB als adv. alluka adv., acc. sg. n.? vgl. Wilm. Gr. 22 § 442,3; vgl. got. alakjo; vgl. Kluge, Stammb.3 § 212. — Graff I, 223. alluka: Gl 1,214,14. 235,6 (beide K). allerdings, durchaus, ganz und gar: neouuihti min endi thiu uuitharu edho a. nihilominus et tamen vel omnino Gl 1,214,14. thanna kiuuiso thana a. quandoquidem tunc omnino 235,6. Zum Ansatz vgl. Kögel S. 85 C b 1. 87 D 5, Baesecke, Beitr. 55,363. alm s. AWB alunt st. m. almachig s. AWB al(a)mahtîg adj. almahtîg adj. s. AWB al(a)mahtîg adj. almahtîgi st. n. al-mahtige: acc. sg. S 136,4 (BB, 12. Jh.). das Allmächtigsein, die Allmacht als Eigenschaft Gottes: ich gloubo eina gotheit, ebengliche guotlichi, ebenewige maginkraft ... ein a., eina ebenewigheit des uater, unde des sunes, unde des heiligosten geistes. almahtgîn st. f. — Graff II, 619 s. v. almahtigî. al-mahtigin: dat. sg. F 19,8. Herrschergewalt, Erhabenheit, Majestät: kasehant mannes sunu quemantan in himiles uuolcnum mit mihhilu meginu enti a. cum virtute multa et maiestate. almehtîg s. AWB al(a)mahtîg adj. almeinde mhd. f., nhd. allmende (ahd. al(gi)meinida? vgl. Fischer 1,143, Schweiz. Id. 1,190 ff.). al-meinde: nom. sg. Gl 3,407,15 (Hd.). Allmende, Gemeindeland, Gemeindetrift: compascuus ager. |
Home | Impressum | Kontakt
