altuueralt bis alung (Bd. 1, Sp. 307 bis 308)
- altuueralt, st. f.
- altuuîb, st. n.
- altuuiggi, st. n.
- altuuîzago, sw. m.
- altziergerner
- Alu-, as.
- al umbi
- alûn, st. m.
- alund, and.
- alûne, f.
- alûn, mhd. st. m.
- alung
- alunsa
- alunt, st. m.
- Aluerik, as.
- Aluing, as.
- aluualt, adj.
- aluualtanti
- aluualto, sw. m.
- âlwort, mnd.
- âluuurz, st. f.
- alzane
- alze, mhd. f.?
- alzegolt
- al zisamana, adv.
- Alzo, as.
- amacht
- âmâd, st. n.
- âmât, st. n.
- amæz
- âmahtîg, adj.
- amaizza
- Amalberaht
- Amalech
- Amana
- amar, st. m.
- âmar, st.
- âmar, adj.
- âmarag, adj.
- amari, st. n.
- amaring, st. m.
- amaringe
- Amarlant
- âmarlîh, adj.
- âmarlîhhî, st. f.
- âmarlîhho, adv.
- amaro1, sw. m.
- amaro2, sw. m.
- âmarôn, sw. v.
- âmarônto, adv. part. prs.
- amarzo, sw. m.
- amirzo, sw. m.
- amasla
- âmât, st. n.
- amazzîgo, adv.
- ambacht
- ambact
- ambaht, st. m.
- ambaht, st. n.
- ambahtâri, st. m.
- ambahtthionôst, st. n.
- ambahten, sw. v.
- gi-ambahten, sw. v.
- untar-ambahten, sw. v.
- zuo-ambahten, sw. v.
- ambahtên, sw. v.
- ambahtêra, st. f.
- ambahthûs, st. n.
- ambahti, st. n.
- ambahti, st. m.
- ambahtlahhan, st. n.
- ambahtlîh, adj.
- ambahtlôs, adj.
- ambahtman, st. m.
- ambahtôn, sw. v.
- ambahtsezzî, st. f.
- ambahtsezzida, st. f.
- ambahtstat, st. f.
- ambalachan
- amballa
- amballahchan
- amban, st. m.
- ambana, f.
- ambant
- ambat(h)
- ambeht
- ambehten
- ambelachen
- amber
- ambet
- ambeten
- ambet(h)
- ambilla
- ambis
- ambitman
- amblâza, st. f.
- amblâz, st. f.
- ambo, sw. m.
- ambrôsie, mhd. f.
- ambulachen
- âme, mhd. f.
- meiza, sw. f.
- ameizza
- amello
- amer, as. st. m.?
- amer
- amer
- ameriz
- amerlin
- amerlinc, mhd. st. m.
- amero
- ameth
- ameza
- amfisel
- amfs(a)la
- amilachen
- Aminadab
- amirzo, sw. m.
- amissalla
- amissel
- amissila
- amit
- amitlachin
- .. amlihi
- amma, sw. f.
- ammaht, as.
- ammahtman, as.
- amman
- amme
- ammet
- Ammoko, as.
- Ammon
- ammuxsel
- Amonhurst, as.
- Amorhurst, as.
- ampacti
- ampala
- ampatman
- ampaz
- ampel
- ampela
- ampelîn, st. n.
- ampelle
- ampf-
- amphac
- amphanch
- amphanglihen
- amph(a)ra, sw. f.
- amph(a)ro, sw. m.
- amphat
- amphati
- ampher
- ampherra
- amphir
- amphora
- amphra
- amphsela
- amphsla
- amphura
- ampilla
- ampla, sw. f.
- ampolla
- ampora
- ampra
- ampri
- ampsel
- ampsla
- amptlachan
- ampul
- ampula
- ampulla, sw. f.
- ampullûnfaz, st. n.
- amsala
- amsel(a)
- amsilla
- amsillen
- amsla, sw.
- amslala
- amstra
- Amuthon, as.
- amur
- amusla
- amustra
- am :: zza
- an
- an
- ana, praep. u. adv.
- an, praep. u. adv.
- ana, sw. f.
- ana
- ana
- ana-, Präfix
- anabatut:
- anabelzi, st. n.
- anabet, st. n.
- anabetâri, st. m.
- anabetôn
- anabithruzzen
- anabigin
- anabicken
 altuueralt st. f. alt- uuorolti: dat. sg. O 1,4,40 (PV, al uuerolti F ist Verschreibung, da O unflektiertes al nur im Nom. und Akk. kennt, vgl. al A II 1). die frühere Zeit, Vergangenheit: er (Johannes) ferit fora Kriste mit selbomo geiste, then ju in a. Helias was ouh habenti. altuuîb st. n.; ae. ealdwíf. alt-vuip: nom. sg. Gl 4,33,57 (Sal. a 1, clm 22 201, 12. Jh.). Greisin, alte Frau: anicula (5 Hss. altihha). altuuiggi st. n. — Graff I, 671. alt-uuicki (Pa), -uuigki (K): nom. pl. Gl 1,86,16; -uuiggi: acc. sg. S 115,24 (Würzb. Markbeschr., Flurname, s. auch Eigennamen). Fußweg, alter, ausgetretener Waldpfad: altuuicki uueke in holze anke calles viae in silvae angustae Gl 1,86,16. ducebant ergo ... anan den rorinon seo, danan in daz altuuiggi S 115,24. [Bd. 1, Sp. 308] Zu Kögels Deutung ‘Weg für Menschen’ mit alt- = aldi- ‘Mensch’, Lit.-Gesch. i, 2,434, vgl. Karg-Gasterstädt, Beitr. 72,298. altuuîzago sw. m.; vgl. ae. ealdwita. alt-wizagon: dat. pl. O 1,3,37 (F, Schreibfehler? alten V, alton P). Erzprophet, Prophet der Vorzeit: iro tago ward ginuago fon a., thaz su uns beran scolti, ther unsih giheilti [vgl. quod dictum est per prophetam (Jesaias), Matth. 1,22]. altziergerner? s. AWB altciergerner. [Alu- as. in Eigennamen s. Alv-.] al umbi s. al D 3 (nachzutragen sind in D 3 Npw 30,14, in D 4 Npgl 76,19) u. umbi adv. u. präp. alûn st. m. s. AWB alûne f. [alund and. s. AWB alunt st. m.] alûne f., alûn mhd. st. m., nhd. alaun m.; mnd. alûn m., allune f.; mnl. aluun n.; ae. ælefn(e) f.; aus lat. alumen. — Graff I, 239. Nur im Nom. Sing. vom 12.—14. Jh. belegt. alune: Gl 3,407,66 (Hd.). 525,16. 546,19 (2 Hss.). alun: Gl 3, 534,40 (2 Hss.). 546,19. Alaun: alumen Gl 3,525,16. 534,40. 546,19. alune ł beize alumen 407,66. alung s. AWB alang adj. |
Home | Impressum | Kontakt
