| - âscrôta, sw. f.
- asla
- âslâfî, st. f.
- âslahta, st. f.
- asloch
- asloich
- aslouh
- asna, as. sw. f.
- âsneita, st. f.
- âsneitahi, st. n.
- asneri, st. m.
- asni, st. m.
- âsnit, st. m.
- .. a so
- aso
- asôn, sw. v.
- asp
- aspa, sw. f.
- aspelle
- aspen
- asperastlicher
- aspid, st. m. oder n.
- aspidus
- áspláetan, ae.
- aspûnbast
- aspûnrinta, st. sw. f.
- assa
- assach
- assela
- asselouc
- asspul
- ast, st. m.
- ast
- astalahi, st. n.
- astalathian
- astaloht(i), adj.
- astalohti
- astolohti
- astandanussi
- Âstanfeld, as.
- astaro
- aster
- asterlinga
- Âsteronhûs, as.
- Âsteruuald, as.
- asth
- Âsthlcbergon, as.
- Âsthof, as.
- astlîh, adj.
- astolohti
- Âstrammashuvil(a), as.
- Astrea
- astrengd, ae. adj. part. prt.
- astrenza, f.
- astrih
- astrinza
- astriz
- astriza
- âsuueif, st. m.
- âsuuih, st. m. n.
- âsuuihhanî, st. f.
- âsuuihhôn, sw. v.
- âsuuing, st. m.
- asuunt
- at
- ât-, as.
- atah
- atahaft, adj.
- atahafto, adv.
- gi-atahaftôn, sw. v.
- âtamôn, sw. v.
- gi-âtamôn, sw. v.
- ât(a)munga, st. f.
- âtar, adj.
- atar?, adj.
- atech
- atehc
- âteil, st. n.
- âteili, adj.
- âteilîg, adj.
- âteilîn, adj.
- âteilo, sw. m.
- âteilo, adv.
- atel, mhd. st. m.
- âtelo, as. adv.
- atemen
- aterment
- atermunza
- atersluzzela
- atertûba
- atha
- athac
- athach
- athe
- athech
- atheizeri
- ather
- athger
- athilari
- athinblume
- athon
- athonon
- athumtuht, as.
- athunga
- aticho, sw. m.
- atih
- atihich
- atimizzen
- atker
- ir-âtmazzen, sw. v.
- âtmazzunga, st. f.
- atsminz
- atmizzen
- âtmo, sw. m.
- âtmunga
- Âto
- ato
- atoh
- aton, andfrk.
- atrament, st. n.
- atraminza, f.
- Atreus, lat.
- atrunnige
- âtsac, as. st. m.
- atst
- attarminza
- attedun
- .. attes
- attich
- Attika, as.
- Attiko, as.
- atto, sw. m.
- attochc
- attramizt
- attûba, sw. f.
- Attumâr
- atuch
- atuh, st. m.
- atūlih
- âtum, st. m.
- ât(u)mazzen, sw. v.
- ir-ât(u)mazzen
- ât(u)mazzunga
- âtumblâst, st. m.
- âtumthrozza, sw. f.
- âtumlîh, adj.
- âtumôn
- âtumunga
- âtumzug, st. m.
- âtumzuht, st. f.
- atunlih
- atusi
- atz
- au, interj.
- au
- au-
- aua
- aua
- auaere
- auar
- auar
- auarata
- auaruza
- aubull
- auchsal
- aucweħ
- aue
- auen, s.
- auensterre
- auer
- aueraf
- auerborna
- auereza
- auergulde
- aueruthe
- auerze
- auf
- auffe
- aufuori
- Augustinus, lat.
- Augustus, lat.
- auir
- auista
- aukken
- aul
- aule
- auo
- auo
- auor
- aur
- aura
- auren
- auri
- aurîna, f.
- aurogs
- aus
- Auses
- auste, st. m.
- auuad
- auur
| | âscrôta sw. f.; vgl. mhd. abeschrôten pl., Lexer 1,101 Das Verhältnis zu âscrôt st. m., s. dort, ist nicht klar Die Belege finden sich erst vom 12. Jh. an. Ist âscrôta [Bd. 1, Sp. 677] der singularisch gefaßte Plural von âscrôt? — Graff VI, 579. a-scrot-: nom. sg. -a Gl 1,724,1 (M, 12. Jh.); acc. sg. -vn, -an, -en 3. 4. 2 (12. 13./14. Jh.). — a- schrota: nom. sg. Gl 3,257,57 (SH a 2, 12. Jh.); -sschroton: acc. sg. 1,724,2 (M, 14. Jh.); -schiote: nom. sg. 3,257,58 (SH a 2, 12. Jh.). abgeschnittenes Stück, Stück von irgendeinem Stoff oder Zeug (Papier, Tuch usw.), Fleck: plezzo ł ascrota (pletzen ł ascroten) [nemo] assumentum [panni rudis assuit vestimento veteri, Marc. 2,21] Gl 1,724,1. aschrota ł blecza scheda ł schedula 3,257,57 (1 Hs. nur plezzen).
asla s. AWB ahsla st. sw. f.
âslâfî st. f. — Graff VI, 802. a-slafi: nom. sg. Gl 2,593,48 (Zürich, Rhein. 62, 11. Jh.). Schlaflosigkeit: [Cura, Fames, Metus ...] Insomnia [, ... Eumenides variae monstri (der Avaritia) comitatus aguntur, Prud., Psych. 465].
âslahta st. f. as-slahta: acc. sg. Gl 2,78,13 (mus. Brit. Arund. 514, 10./11. Jh.). das Aus-der-Art-Schlagen, die Unart, das Böse: [si ... auctorem ... deum spectes, nullus degener exstat, ni vitiis] peiora (prava deposcat) [fovens proprium deserat ortum, Boeth., Cons. 3,6 p. 64,9].
asloch, -loich, -louh s. AWB asclouh st. m.
[asna as. sw. f., mnd. asne m. asna: nom. sg. Wa 43,16 (Freckh.). Abgabe, Zins: thit is thiu a. thiu to themo batha hored. Vgl. Gutmacher, Beitr. 39,68.]
âsneita st. f. — Graff VI, 844. a-sneita: nom. (oder acc., s. u.) sg. Gl 2,765,5 (clm 14747, 10. Jh.); acc. sg. 764,22 (ebda.); acc. pl. 465,49 (Paris. nouv. acqu. 241, clm 14 395, beide 11. Jh.). 743,7 (clm 14747). der (abgeschnittene, abgebrochene) Zweig, das Reis: a) allgem.: [Paulus ... fragiles cogere] surculos [et densere foci congeriem studet, Prud., Symm. i, Praef. 20] Gl 2,465,49. [in quibus campis stabant rustici pastinantes: et ...] sarmenta [frangentes, Pass. Caec. p. 337,39] 743,7; b) spez. des Weinstocks: die Rebe: uuinarepono a. odo oleopaumes ast cruoner surculum [zu: deum ... qui ... producit nobis ... vinum et oleum de surculis lignum, Pass. Sim. et Judae, Mombr. 2,538,32] Gl 2,764,22. a. uuinarepun [vivebat Stephanus de Christo, sicut] sarmentum de vite [oder: vide sarmentum de vite manantem, Pass. Steph., PL 39,2145,1] 765,5. Abl. âsneitahi.
âsneitahi st. n. — Graff VI, 844. a-sneitaha: (lat. gen. pl.) Gl 1,753,63 (M, clm 4606, 12. Jh.). Reisig, abgeschnittene Zweige: [cum congregasset ... Paulus] sarmentorum [aliquantam multitudinem, et imposuisset super ignem, Acta 28,3] (9 Hss. snitiling, 2 sneitahi; mhd. 1 ab(e)sneitach, 1 abesnit).
asneri st. m. (vgl. asni st. m.). — Graff I, 478. asner-: nom. pl. -e (korr. in -a) T 97,3; dat. pl. -in ebda. (-e- rad., aus -a-?). Tagelöhner, Knecht, einer der um Lohn arbeitet: vvuo manege asnere mines fater ginuht habent brotes, ih uoruuirdu hier hungere mercennarii patris mei T 97,3. ni bim iu uuirdig ginemnit [Bd. 1, Sp. 678] uuesan thin sun: tuo mih so einan fon thinen asnerin sicut unum de mercennariis tuis ebda. Vgl. Gutmacher, Beitr. 39,68.
asni st. m.; ae. esne; got. asneis. — Graff I, 478. asni: nom. sg. T 133,11 (3). Tagelöhner, Knecht, einer der um Lohn arbeitet (Luther: Mietling): guot hirti tuot sina sela furi siniu scaph; asni inti ther nist hirti, thes thiu scaf eiganiu ni sint, gisihit then uuolf comentan inti uorlazzit thiu scaf inti fliuhit ... Ther asni uuarliho fliuhit, uuanta her asni ist mercennarius. Vgl. Gutmacher, Beitr. 39,68. Abl. asneri.
âsnit st. m. — Graff VI, 843. a-snita: nom. pl. Gl 1,245,3 (R Rδ). 2,317,56 (Re); zur Endung vgl. Braune, Ahd. Gr.8 § 216 Anm. 3. das abgeschnittene Reis, der abgeschnittene Zweig, bes. des Weinstocks, die Rebe: a. uuinarepono sarmenta Gl 1,245,3. sarmenta [Greg., Hom. Anh. (ohne Text)] 2,317,56. |
| âsneita
| | a) allgem.: [Paulus ... fragiles cogere] surculos [et densere foci congeriem studet, Prud., Symm. i, Praef. 20] Gl 2,465,49. [in quibus campis stabant rustici pastinantes: et ...] sarmenta [frangentes, Pass. Caec. | | b) spez. des Weinstocks: die Rebe: uuinarepono a. odo oleopaumes ast cruoner surculum [zu: deum ... qui ... producit nobis ... vinum et oleum de surculis lignum, Pass. Sim. et Judae, Mombr. 2,538,32] Gl 2,764,22. a. |
|