| - âslahta, st. f.
- asloch
- asloich
- aslouh
- asna, as. sw. f.
- âsneita, st. f.
- âsneitahi, st. n.
- asneri, st. m.
- asni, st. m.
- âsnit, st. m.
- .. a so
- aso
- asôn, sw. v.
- asp
- aspa, sw. f.
- aspelle
- aspen
- asperastlicher
- aspid, st. m. oder n.
- aspidus
- áspláetan, ae.
- aspûnbast
- aspûnrinta, st. sw. f.
- assa
- assach
- assela
- asselouc
- asspul
- ast, st. m.
- ast
- astalahi, st. n.
- astalathian
- astaloht(i), adj.
- astalohti
- astolohti
- astandanussi
- Âstanfeld, as.
- astaro
- aster
- asterlinga
- Âsteronhûs, as.
- Âsteruuald, as.
- asth
- Âsthlcbergon, as.
- Âsthof, as.
- astlîh, adj.
- astolohti
- Âstrammashuvil(a), as.
- Astrea
- astrengd, ae. adj. part. prt.
- astrenza, f.
- astrih
- astrinza
- astriz
- astriza
- âsuueif, st. m.
- âsuuih, st. m. n.
- âsuuihhanî, st. f.
- âsuuihhôn, sw. v.
- âsuuing, st. m.
- asuunt
- at
- ât-, as.
- atah
- atahaft, adj.
- atahafto, adv.
- gi-atahaftôn, sw. v.
- âtamôn, sw. v.
- gi-âtamôn, sw. v.
- ât(a)munga, st. f.
- âtar, adj.
- atar?, adj.
- atech
- atehc
- âteil, st. n.
- âteili, adj.
- âteilîg, adj.
- âteilîn, adj.
- âteilo, sw. m.
- âteilo, adv.
- atel, mhd. st. m.
- âtelo, as. adv.
- atemen
- aterment
- atermunza
- atersluzzela
- atertûba
- atha
- athac
- athach
- athe
- athech
- atheizeri
- ather
- athger
- athilari
- athinblume
- athon
- athonon
- athumtuht, as.
- athunga
- aticho, sw. m.
- atih
- atihich
- atimizzen
- atker
- ir-âtmazzen, sw. v.
- âtmazzunga, st. f.
- atsminz
- atmizzen
- âtmo, sw. m.
- âtmunga
- Âto
- ato
- atoh
- aton, andfrk.
- atrament, st. n.
- atraminza, f.
- Atreus, lat.
- atrunnige
- âtsac, as. st. m.
- atst
- attarminza
- attedun
- .. attes
- attich
- Attika, as.
- Attiko, as.
- atto, sw. m.
- attochc
- attramizt
- attûba, sw. f.
- Attumâr
- atuch
- atuh, st. m.
- atūlih
- âtum, st. m.
- ât(u)mazzen, sw. v.
- ir-ât(u)mazzen
- ât(u)mazzunga
- âtumblâst, st. m.
- âtumthrozza, sw. f.
- âtumlîh, adj.
- âtumôn
- âtumunga
- âtumzug, st. m.
- âtumzuht, st. f.
- atunlih
- atusi
- atz
- au, interj.
- au
- au-
- aua
- aua
- auaere
- auar
- auar
- auarata
- auaruza
- aubull
- auchsal
- aucweħ
- aue
- auen, s.
- auensterre
- auer
- aueraf
- auerborna
- auereza
- auergulde
- aueruthe
- auerze
- auf
- auffe
- aufuori
- Augustinus, lat.
- Augustus, lat.
- auir
- auista
- aukken
- aul
- aule
- auo
- auo
- auor
- aur
- aura
- auren
- auri
- aurîna, f.
- aurogs
- aus
- Auses
- auste, st. m.
- auuad
- auur
- auurchalauuer
- auvikent
- auzoraht
| | âslahta st. f. as-slahta: acc. sg. Gl 2,78,13 (mus. Brit. Arund. 514, 10./11. Jh.). das Aus-der-Art-Schlagen, die Unart, das Böse: [si ... auctorem ... deum spectes, nullus degener exstat, ni vitiis] peiora (prava deposcat) [fovens proprium deserat ortum, Boeth., Cons. 3,6 p. 64,9].
asloch, -loich, -louh s. AWB asclouh st. m.
[asna as. sw. f., mnd. asne m. asna: nom. sg. Wa 43,16 (Freckh.). Abgabe, Zins: thit is thiu a. thiu to themo batha hored. Vgl. Gutmacher, Beitr. 39,68.]
âsneita st. f. — Graff VI, 844. a-sneita: nom. (oder acc., s. u.) sg. Gl 2,765,5 (clm 14747, 10. Jh.); acc. sg. 764,22 (ebda.); acc. pl. 465,49 (Paris. nouv. acqu. 241, clm 14 395, beide 11. Jh.). 743,7 (clm 14747). der (abgeschnittene, abgebrochene) Zweig, das Reis: a) allgem.: [Paulus ... fragiles cogere] surculos [et densere foci congeriem studet, Prud., Symm. i, Praef. 20] Gl 2,465,49. [in quibus campis stabant rustici pastinantes: et ...] sarmenta [frangentes, Pass. Caec. p. 337,39] 743,7; b) spez. des Weinstocks: die Rebe: uuinarepono a. odo oleopaumes ast cruoner surculum [zu: deum ... qui ... producit nobis ... vinum et oleum de surculis lignum, Pass. Sim. et Judae, Mombr. 2,538,32] Gl 2,764,22. a. uuinarepun [vivebat Stephanus de Christo, sicut] sarmentum de vite [oder: vide sarmentum de vite manantem, Pass. Steph., PL 39,2145,1] 765,5. Abl. âsneitahi.
âsneitahi st. n. — Graff VI, 844. a-sneitaha: (lat. gen. pl.) Gl 1,753,63 (M, clm 4606, 12. Jh.). Reisig, abgeschnittene Zweige: [cum congregasset ... Paulus] sarmentorum [aliquantam multitudinem, et imposuisset super ignem, Acta 28,3] (9 Hss. snitiling, 2 sneitahi; mhd. 1 ab(e)sneitach, 1 abesnit).
asneri st. m. (vgl. asni st. m.). — Graff I, 478. asner-: nom. pl. -e (korr. in -a) T 97,3; dat. pl. -in ebda. (-e- rad., aus -a-?). Tagelöhner, Knecht, einer der um Lohn arbeitet: vvuo manege asnere mines fater ginuht habent brotes, ih uoruuirdu hier hungere mercennarii patris mei T 97,3. ni bim iu uuirdig ginemnit [Bd. 1, Sp. 678] uuesan thin sun: tuo mih so einan fon thinen asnerin sicut unum de mercennariis tuis ebda. Vgl. Gutmacher, Beitr. 39,68.
asni st. m.; ae. esne; got. asneis. — Graff I, 478. asni: nom. sg. T 133,11 (3). Tagelöhner, Knecht, einer der um Lohn arbeitet (Luther: Mietling): guot hirti tuot sina sela furi siniu scaph; asni inti ther nist hirti, thes thiu scaf eiganiu ni sint, gisihit then uuolf comentan inti uorlazzit thiu scaf inti fliuhit ... Ther asni uuarliho fliuhit, uuanta her asni ist mercennarius. Vgl. Gutmacher, Beitr. 39,68. Abl. asneri.
âsnit st. m. — Graff VI, 843. a-snita: nom. pl. Gl 1,245,3 (R Rδ). 2,317,56 (Re); zur Endung vgl. Braune, Ahd. Gr.8 § 216 Anm. 3. das abgeschnittene Reis, der abgeschnittene Zweig, bes. des Weinstocks, die Rebe: a. uuinarepono sarmenta Gl 1,245,3. sarmenta [Greg., Hom. Anh. (ohne Text)] 2,317,56.
.. a so F 27,27, mehr nicht lesbar, sicher zu trennen in .. a als Rest eines Adjektivs zur Wiedergabe von efficax ([h]uuassa?) und so = et, vgl. 27,12 und sô conj. Möglich wäre auch die Anknüpfung des zweiten Gliedes mit sama sô: queh ist kauuisso gotes uuort enti huuassa (oder enti huuas sama) so durah farentera ist allem zuiecchem uuafnum vivus est enim dei sermo et efficax et penetrabilior omni gladio ancipiti.
aso WL 88,4 s. AWB als adv.
asôn sw. v. — Graff I, 478. as-: 3. sg. -oth Gl 2,470,72 (Paris. nouv. acq. 241, Augsburg, clm 14 395, beide 11. Jh.); part. prs. nom. sg. m. -ôndo Nb 237,9 [256,5]. kriechen, beim Gehen sich (mit den Händen) vorwärtsstemmen: asoth [infantia] repit[, infirmus titubat pueri gressus, Prud., Symm. ii, 318] Gl 2,470,72. souueler dero fuozo geuualtendo gat . unde anderer der iro negeuualtet . mit tien handen asondo sih peitet kân ... manibus nitens ambulare conetur Nb 237,9 [256,5]. |
| âsneita
| | a) allgem.: [Paulus ... fragiles cogere] surculos [et densere foci congeriem studet, Prud., Symm. i, Praef. 20] Gl 2,465,49. [in quibus campis stabant rustici pastinantes: et ...] sarmenta [frangentes, Pass. Caec. | | b) spez. des Weinstocks: die Rebe: uuinarepono a. odo oleopaumes ast cruoner surculum [zu: deum ... qui ... producit nobis ... vinum et oleum de surculis lignum, Pass. Sim. et Judae, Mombr. 2,538,32] Gl 2,764,22. a. |
|