| - âuuazzar(i), adj.
- âuueg, st. m.
- âuueiso, sw. m.
- âuuekke, st. n. u. adj.
- âuuekkôn
- awer
- âuuerf, st. n.
- âuuerfîg, adj.
- âuuerfôn, sw. v.
- awerhan
- âuuerc, st. n.
- âuuerki, st. n.
- âuuert, adj.
- auuezoraht
- awf
- auui
- âuuigg(e)ôn, sw. v.
- gi-âuuigg(e)ôn, sw. v.
- âuuiggi, st. n.
- âuuiggi, adj.
- âuuiggo, adv.
- âuuiggon, adv.
- âuuiggôn, sw. v.
- âuuɨggn, adv.
- âuuirfi, st. n.
- âuuirc, st. n.
- âuuirke, st. f.
- âuuirka, st. f.
- âuuirki, st. n.
- âuuirkîn, adj.
- auuizoraht
- âuuizzîg, adj.
- âuuizzgî, st. f.
- âuuizzilôs, adj.
- âuuizzôd, st. m.
- âuuizzôn, sw. v.
- auuor
- âuuurka, f.
- âuuurki, st. n.
- âuuurkîn, adj.
- âuuorf
- axnmere
- az, präp. und adv.?
- az
- .. az
- âz, st. m.
- âz, st. n.
- âza, st. f.
- âzal, adj.
- âzalî, st. f.
- âzalîn, adj.
- âzalnî, st. f.
- âzalôsî, st. f.
- âzan(d), st. m. s. v.
- azaze
- az/e/J
- Azekîn, as.
- Azeko, as.
- Azelîn, as.
- âzen, sw. v.
- gi-âzen, sw. v.
- âzendi, adj.
- Azezil, as.
- azfang, st. m.
- azfengi, st. n.?
- azfengi, st. n.
- azgêr, st. m.
- azhengen
- âzhûs, st. n.
- -âzî, st. f.
- -âzida, st. f.
- âzîg, adj.
- azigêr
- -âzgî, st. f.
- âzilî
- âzilîn
- âzilînî
- -âznî, st. f.
- azklebên
- azklîban
- âzlôsa, st. sw.
- Azo, as.
- azogan
- âzôn, sw. v.
- Azor
- azqueman
- azs
- azstantan
- âzunglîh, adj.
- azuuesan
- azuuisc, st. m.
- azzsi, st. n.
- azzerstellia
- azzi
- azzusi, st. n.
-
- Bâbenberg
- bâbes, st. m.
- bâbesambet, mhd. st. n.
- Babilon
- Babilonia
- babvla
- bacalâri, st. m.
- bacche
- Bacchus
- bach
- bach-
- bache
- bachheidj
- bachîsen, mhd. st. n.
- bachminze, mhd. sw. f.
- bacho
- bachstelze, mhd. sw. f.
- bachsterz, mhd. st. m.
- ch vogil
- bachuueida
- baconie
- bacuueiga, st.
- bad, st. n.
- bad(a)gigarauui, st. n.
- badagiuuant, st. n.
- badahûs, st. n.
- badalahhan, st. n.
- Badanahgeuui
- badastat, st. f.
- badastuba, sw. f.
- badauuant
- badegewande
- batheri, as. st. m.
- badestein, mhd. st. m.
- badewant
- badgigarauui
- badôn, sw. v.
- gi-badôn, sw. v.
- baegas, ae.
- bæl, ae. n.
- bâen, sw. v.
- gi-bâen, sw. v.
- umbi-gi-bâen, sw. v.
- baecuuegun
- bâezzen, sw. v.
- baf ph
- bâg, st. m.?
- bâga, st. sw. f.
- bâgal, adj.
- bâgalin, st. f.
- bâgan, red. v.
- gi-bâgan, red. v.
- bâgâri, st. m.
- bâgâta, st. f.
- bâgên, sw. v.
- bagen
- bâgheit, st. f.
- gi-bâgi, st. n.
- bâgostrît, st. m.
- bâgunga, st. f.
- bah, st. m.
- bah, st. n.?
- bahd
- bahgiskirri, st. n.
- bahhan, st. v.
- bahhastad, st. m.
- bahhastedi, st. n.
- bahhilôn, sw. v.
- bahho, sw. m.
- -bahho, sw. m.
- bahhûs, st. n.
- bakhûs, st. n.
- bahmard, st. m.
- bahskirri, st. n.
- gi-bâht(i), st. n. Nhd. dial.
- bâhunga
- bahuuazzar, st. n.
- bahuueida, st. f.
- bah-uueiga, st.
- bac-uueiga, st.
- bahuueida, st. f.
- gi-bâida, st. f.
- baiza
- bâizôd, st. m.
- bâizunga, st. f.
- bakhûs, st. n.
- bacca, f.
- backan, st. v.
- bahhan, st. v.
- bakkeri, as. st. m.
- backo, sw. m.
- back(o)zan(d), st. m.
- bakwêgi, and. st. n.
- bal, st. m.
- bal, adj.
- bal
- bal
- balastar
- balauuîg, adj.
- balauuîn, adj.
- gi-balauuôn, sw. v.
- balbm
- balco
- bald, adj.
| | âuuazzar(i) adj. — Graff I, 1130 s. v. uuazzari? a-uuazzaraz: acc. sg. n. Gl 1,636,4 (Rb, lat. fem.). wasserlos: in a. inaquosam [zwischen Gl. zu Jer., Steinm. vermutet zu: me derelinquerunt fontem aquae vivae, et foderunt sibi cisternas, cisternas dissipatas, quae continere non valent aquas, 2,13].
âuueg st. m., spätahd. Nebenform zu âuuiggi; mnd. âwech, mnl. awech; vgl. mhd. Lexer âwegec. a-wech: nom. sg. Gl 3,380,60 (Jd). — a-beg: nom. (sg.) Gl 3,116,47 (SHA, clm 23 796, 15. Jh.). ungebahnter Weg, abgelegene, unzugängliche Gegend: devia Gl 3,116,47 (5 Hss. âuuiggi). devium 380,60.
âuueiso sw. m. — Graff I, 1077. â-uueisin: acc. pl. Npgl 62,11. Leichnam, entseelter Körper: iro occisa cadauera (irslagenin a.) frezent uulpes et lupi. Vgl. Schm. 2,1019 s. v. Awas, 1021 s. v. Waisel, Fischer 1,546 s. v. Awasel; W.-P. i, 240.
âuuekke st. n. u. adj. NbNp s. âuuiggi st. n. u. adj.
âuuekkôn s. AWB âuuigg(e)ôn sw. v.
awer Gl 3,32,58 s. ûro sw. m.
âuuerf st. n. — Graff I, 1039 f. a-uuerf: nom. sg. Gl 1,545,30 (M, 9 Hss., 3 -vu-, 1 -uv-, 3 -w-). NpNpw 21,7 (Np â-); acc. sg. Gl 1,272,7 (Jb-Rd). 500,45 (M, 6 Hss., 2 -uv-, 1 -vu-, 3 -w-). Npgl 103,17 (â-); nom. pl.? Gl 1,760,30; -uerf: nom. sg. 103,20 (R). a-uueraf: nom. sg. S 216,6 (B); -ueraf: dass. Gl 1,547,8 (Rb). ha-uuerf: acc. sg. Gl 1,510,1 (Rb, vor -f Rasur von -a-). a-uuorf: acc. sg. Gl 1,500,46 (M, 11./12. Jh.). â-uuerf: Npgl 105,28 ist verstümmelt aus âuuerfîg, s. dort und u. 3. 1) Auswurf: a) prägn. Frühgeburt: auuerf [si ... percusserit quis mulierem praegnantem, et] abortivum [quidem fecerit ..., Ex. 21,22] Gl 1,272,7. auverf [sicut] abortivum [absconditum non subsisterem, Job 3,16] 500,45 (1 Hs. âuuirfi). 510,1. avuerf [si ... plures dies aetatis habuerit, et anima illius non utatur bonis substantiae suae, ... melior illo sit] abortivus [Eccles. 6,3] 545,30 (2 Hss. firuuerf). 547,8; b) übertr. auf das Ausgestoßensein aus einer menschlichen Gemeinschaft: auuerf purgamenta [huius mundi facti sumus, 1. Cor. 4,13] Gl 1,760,30 (1 Hs. gisopho). ih ... pim uurum ... auueraf deota ego ... sum ... abiectio plebis S 216,6. pin uuorden iteuuiz menniscon . unde âuuerf des liutes abiectio plebis NpNpw 21,7. 2) die Absage, Lossage, das Zurückweisen von etw.: a) allgem.: herodius ... bezeichenet potentes fortissimos . die ... duont renuntiationem sęculi (auuerf uuerlte) Npgl 103,17 (Npw 18 die ... sih dero uuerlte intsagont); [Bd. 1, Sp. 753] b) spez.: Ehescheidung, Trennung: auerf stuligun divortium (Hs. -ivum) repudium Gl 1,103,20. 3) Verworfenheit, Schlechtigkeit: daz sie in reprob(r)um sensum (in auuerf sin) chomene . so ferro iruuuotin . daz ... Npgl 105,28 (sîn statt sin?, vgl. aber in auuerfigen sin Npgl 9,18. 78,12 s. v. âuuerfîg adj.).
âuuerfîg adj. — Graff I, 1040. a-uuerfigen: acc. sg. Npgl 9,18. 78,12 (â-); verstümmelt â-uuerf 105,28? vgl. AWB âuuerf st. n. 3 u. Sehrt Ausg., N. Wortsch. s. v. âuuerfîg. verworfen, schlecht: sid sie âne got uuellen sin. so uuerfe sie got in reprobum sensum (in a. sin) Npgl 9,18. kib in ... follechlichen lon . uuirf sie in reprobum sensum (in a. sin) 78,12. daz sie in reprob(r)um sensum (in a. sin) chomene ... ferro iruuuotin 105,28 (vgl. o.).
âuuerfôn sw. v. — Graff I, 1038. â-uuerfo: 2. sg. imp. Nb 54,29 [62,15]. verwerfen, von sich weisen, aufgeben: ube du iro (der Fortuna) undriuua leidezest . so ... a. sia abice.
awerhan s. ûrhano sw. m.
âuuerc st. n., mhd. Lexer âwerc. a-vverk: nom. sg. Gl 3,375,54 (Jd). 4,99,23 (Sal. a 1, Prag, mus. Bohem., 13. Jh. Werg, grober Flachs oder Hanf, Abfall beim Flachsschwingen: stuppa. Abl. âuuerki; vgl. auch AWB âuuirki. |
| âuuerf
| | 1) Auswurf: | | | a) prägn. Frühgeburt: auuerf [si ... percusserit quis mulierem praegnantem, et] abortivum [quidem fecerit ..., Ex. 21,22] Gl 1,272,7. auverf [sicut] abortivum [absconditum non subsisterem, Job 3,16] 500,45 (1 | | | b) übertr. auf das Ausgestoßensein aus einer menschlichen Gemeinschaft: auuerf purgamenta [huius mundi facti sumus, 1. Cor. 4,13] Gl 1,760,30 (1 Hs. gisopho). ih ... pim uurum ... auueraf deota ego ... sum ... | | 2) die Absage, Lossage, das Zurückweisen von etw.: | | | a) allgem.: herodius ... bezeichenet potentes fortissimos . die ... duont renuntiationem sęculi (auuerf uuerlte) Npgl 103,17 (Npw 18 die ... sih dero uuerlte intsagont); | | | b) spez.: Ehescheidung, Trennung: auerf stuligun divortium (Hs. -ivum) repudium Gl 1,103,20. | | 3) Verworfenheit, Schlechtigkeit: daz sie in reprob(r)um sensum (in auuerf sin) chomene . so ferro iruuuotin . daz ... Npgl 105,28 (sîn statt sin?, vgl. aber in auuerfigen sin Npgl 9,18. 78,12 s. v. âuuerfîg adj. |
|