| - bihaltnessi
- bihaltnussi
- bihamalôt
- bihangan
- biharên
- bihebida
- biheffen
- biheftâri
- biheften
- biheftida
- biheiz, st. m.
- biheiza, sw. f.
- biheizan
- biheizâri, st. m.
- biheizôn, sw. v.
- gi-biheizôn, sw. v.
- biheizunga, st. f.
- bihelan
- bihelida
- bihelîn, mhd. st. n.?
- bihellen
- bihelsen
- bihelsida
- biheltî
- bihentîg
- biheriôn
- biherz
- bihesten
- bihez(z)-
- bihiblmen
- bihil
- bihina
- bihitdig
- bihiu, adv. interr.
- bihogên
- bihoskôn
- bihouuuan
- bi[h]ruomen
- bihtære
- bihte
- bîhtgâri
- bihuggen
- bihugt, st. f.
- bihugt, adj.
- bihugtî, st. f.
- bihugtida, st. f.
- bihugtîg, adj.
- bihugtlîh, adj.
- bihugtlîhho, adv.
- bihulit
- bihuoben
- bihuobida
- bihuoblîh
- bihuobôn
- bihuohôn
- bihuorôn
- bihuoten
- biiht
- biinsigilen
- bijehan
- bijehida
- bjiht
- bic, st. m.
- bikantnussi
- bîkar, st. n.
- bike, and.
- bikennen
- bikennida
- bikêren
- bikeri, as. st. m.
- bikêrida
- bikêrlîh
- bikêrunga
- Bikietharpa
- Bikiesêton
- Bikiesterron, as.
- bikimbida
- bikimbôt
- ana-bicken, sw. v.
- ana-gi-bicken, sw. v.
- zuo-bicken, sw. v.
- bicker, mhd. st. m.
- -bickeri, st. m.
- bickil, st. m.
- biklagên
- biklagôn
- bikleiben
- bikleimen
- biklemmen
- biklenan
- biklenit
- biklephen
- biklîban
- biknâen
- biknâida, st. f.
- biknât, st. f.
- biknuodilen
- biknuphen
- biknuphidi
- bikoman
- bikoran
- bikorâri
- bikorôn
- bikorunga
- bikôsôn
- bikostunga
- bikrankên
- bikrankolôn
- bikriphenti
- bikûmen
- bîkunft, st. f.
- bikunnen
- bikurzen
- bikuzzen
- bil, st. n.
- bil, and. st.
- bil
- -bil
- bîl, st. n.?
- bi[h]ladan
- biladâri, st. m.
- gi-biladen, sw. v.
- gi-biloden, sw. v.
- biladi, st. n.
- bilodi, st. n.
- biladlîh
- bilære
- bilæren
- bilahan
- bilangên
- bilare
- bilâri
- bilarn, st. m.
- bilâzan
- bîle, mhd. st. n.
- bilech
- bilegâri
- bileggen
- bileiten
- bilemmen
- bilene
- bilera
- bilere
- bilesa
- bilese
- bilesi
- bilethbuoch
- bilhouwe, mhd. sw. f.
- biliban, st. n.
- bilîban
- bilibi, st. n.
- bilîdan
- bilidâra, sw. f.
- bilidâri, st. m.
- bilideri, st. m.
- biliden, sw. v.
- gi-biliden, sw. v.
- ir-biliden, sw. v.
- bilideri, st. m.
- bilidi, st. n.
- gi-bilithi, andfrk. st. n.
- bilid(i)buoh, st. n.
- bilidida
- bilidîg, adj.
- bilidinussi, st. n.
- bilidinussî, f.
- bilidlîh, adj.
- bilidlîhho, adv.
- bilido, sw. m.
- bilidôn, sw. v.
- fir-bilidôn, sw. v.
- fora-bilidôn, sw. v.
- furi-bilidôn, sw. v.
- gi-bilidôn, sw. v.
- ir-bilidôn, sw. v.
- uuidar-bilidôn, sw. v.
- bilidônto, adv. part. prs.
- fir-bilidônto, adv. part. prs.
- bilidunga, st. f.
- biliggen
- bilih, st.
- bilîhhên
- bilihhîn, adj.
- bilihmûs, st. f.
- bilina, and.
- bilinnan
- biliogan
- bilirnên
- bilisa, sw. f.
- bilissa
- bilistinôn
- biliuhten
- bi[h]liuten
- billa, st. f.
- -bille, mhd. f.
- billeron
- billi, st. n.
- biłliendi
- billîh, adj.
- billilîn, st. n.
| | bihaltnessi, -nussi s. bi-haltnessi, -nussi st. n.
bihamalôt s. bi-hamalôt adj. part. prt.
bihangan s. bi-hangan red. v.
biharên s. AWB bi-harên sw. v.
bihebida s. AWB bi-hebida st. f.
biheffen s. AWB bi-heffen st. v.
biheftâri s. AWB bi-heftâri st. m.
biheften s. AWB bi-heften sw. v.
biheftida s. AWB bi-heftida st. f.
biheiz st. m.; as. bihêt; ae. behát n.; got. bihait n.; vgl. mnd. behêit n., mnl. beheet n. [Bd. 1, Sp. 1021] pi-haiz: nom. sg. Gl 1,96,33 (Pa); -heiz: dass. 423,21 (clm 9534, 9. Jh.). 438,16 (M). 442,29 (M). 599,57 (ebda., 9 Hss., 10.—13. Jh.). 628,68 (ebda., 8 Hss.). 4,221,12 (Ja); gen. sg. -]es 2,114,51 (M, 4 Hss.). 601,53 (ebda., 1 Hs.); dat. sg. -]e (5 Hss.), -] (2 Hss.; oder nom. sg.?) 1,750,7.8 (ebda.); nom. pl. -]a 2,32,23 (Trier 1464, 11. Jh.); -hez: nom. sg. Gl 1,96,33 (K); gen. sg. -]es 2,114,52 (M, Wien 2723, 10. Jh.); -⊢ezza: nom. pl. 774,49 (Vat. Pal. 1716, 10./11. Jh.). Verschrieben sind: pi-herz: nom. sg. Gl 4,169,52 (Sal. d); gen. sg. -]es 2,114,53 (M, Wien 361, 11. Jh.). Unsicher ist: . ihet: acc. pl. Pk 115,5.8, das zu bihet oder gihet ergänzt werden kann, vgl. u. 1 a, und das als Neutrum zum Altenglischen oder Gotischen sich stellen würde. 1) Versprechen, Gelübde: a) im guten, fördernden Sinn, Gott gegenüber: anthaizzo einquiti pihaiz devotus dedicatus promissus Gl 1,96,33 (zur Vertauschung der Wortklassen vgl. Baesecke, Abrog. S. 112). [bihet min drohtine gildu vota mea domino reddam Pk 115,5.8 (Vulg. 14.18)]; b) im üblen, schädigenden Sinn zur Vernichtung des Feindes: deuotatio iđ conspiratio cum voto, iđ ivramento. vulgo dicitur piheiz vnheil scelta [zu: fames ... aut pestilentia ..., cuncta devotatio, et imprecatio quae acciderit omni homini de populo tuo Israel, 3. Reg. 8,38] Gl 1,438,16 (13 Hss. nur scelta). 442,29. piheize [quadraginti viri ... hanc coniurationem fecerant ...:] devotione [devovimus nos nihil gustaturos, donec occidamus Paulum, Acta 23,14] 750,7 (1 Hs. giheiz). piheiza [cupiunt in sanguine Pauli ... versare manus; quae dura malorum] vota [! Ar. ii, 1001] 2,32,23. 774,49. 2) Verschwörung: a) Glossenwort: coniuratio Gl 4,169,52. 221,12; b) Verschwörung, Abfall, Anschlag: piheiz [dixit dominus ...: Inventa est] coniuratio [in viris Iuda, Jer. 11,9] Gl 1,628,68 (1 Hs. piswerunga). piheiz [non dicatis,] coniuratio [: omnia ... quae loquitur populus iste,] coniuratio [est, Is. 8,12] 599,57 (1 Hs. giheiz). eidsuarti ł piheizes coniurationis [, vel conspirationis crimen ... est omnino prohibitum, Conc. Chalc. xviii] 2,114,51 (2 Hss. nur piheizes). 3) Bündnis, Bund: mihil piheiz [facta est] coniuratio valida [, populusque concurrens augebatur cum Absalom, 2. Reg. 15,12] Gl 1,423,21. piheizes [inflammatur ... seditio ... a pontificibus adversum ... primos plebis Hierusolymorum, quorum singuli ... duces semetipsos propriae] factionis [instituebant, Ruf., Hist. eccl. ii, 20,2] 2,601,53. Abl. biheiza, biheizunga, biheizâri; biheizôn.
biheiza sw. f. be-hezun: gen. sg. Gl 2,711,20 (Paris. 9344, Echternach 11. Jh.); zu -e- für -ei- vgl. Franck, Afrk. Gr. § 31,2. Versprechen: promissi [dea facta potens, ... deserit Hesperiam ..., Verg., A. vii, 541]. |
| biheiz
| | 1) Versprechen, Gelübde: | | | a) im guten, fördernden Sinn, Gott gegenüber: anthaizzo einquiti pihaiz devotus dedicatus promissus Gl 1,96,33 (zur Vertauschung der Wortklassen vgl. Baesecke, Abrog. S. 112). [bihet min drohtine gildu vota mea domino | | | b) im üblen, schädigenden Sinn zur Vernichtung des Feindes: deuotatio iđ conspiratio cum voto, iđ ivramento. vulgo dicitur piheiz vnheil scelta [zu: fames ... aut pestilentia ..., cuncta devotatio, et imprecatio quae acciderit omni homini de populo | | 2) Verschwörung: | | | a) Glossenwort: coniuratio Gl 4,169,52. 221,12; | | | b) Verschwörung, Abfall, Anschlag: piheiz [dixit dominus ...: Inventa est] coniuratio [in viris Iuda, Jer. 11,9] Gl 1,628,68 (1 Hs. piswerunga). piheiz [non dicatis,] coniuratio [: omnia ... quae loquitur | | 3) Bündnis, Bund: mihil piheiz [facta est] coniuratio valida [, populusque concurrens augebatur cum Absalom, 2. Reg. 15,12] Gl 1,423,21. piheizes [inflammatur ... seditio ... a pontificibus adversum ... primos plebis Hierusolymorum, |
|