| - the[h]uuedar, pron. indef. u. conj.
- theuuen
- ûz-fir-theuuen, sw. v.
- theuuên, sw. v.
- gi-theuuên, sw. v.
- dewer
- dewincnusse
- -theuuitî, st. f.
- theuuo, sw. m.
- dewon
- dexbunda
- dęz
- dezemo, sw. m.
- dezemôn, sw. v.
- dezinar
- dezzi
- deze
- dezi
- gāt
- dh-
- d..h
- drte
- dheasa
- dhesiu
- dhohc
- dhoraffesti
- dhrut dingi
- dhuo
- di
- di
- thi
- thi
- dia
- diabol
- thiabruch
- thiad-
- thiadekunni, aostndfrk. st. n.
- dîadêma, subst.
- diakan, st. m.
- diakels
- diakonentuom, mhd. st. n.
- diaraga
- dic
- dic
- dicch-
- dich
- dich
- dich
- dichein
- dicheinig
- dichu
- dick-
- dickelazin
- dic.ni..ụ
- dictan
- thid
- þider, ae. adv.
- didroscin
- thie
- die
- die-
- thie-
- diech
- diechsele
- diegender
- diegru
- dieh
- diehb’ch
- diehcreiphe
- dieho
- diem
- dienesten
- diengakingun
- dienstac, mhd. st. m.
- dîent
- thier
- diercihet
- diere
- diereif
- dierloger
- diesil
- diessella
- dietewigo
- dig
- gi-thig1, st. n.
- gi-thig2, st. n.
- diga
- gi-thigan, adj. part. prt.
- -thigan, adj. part. prt.
- thiganheit, st. f.
- gi-thiganheit, st. f.
- gi-thiganî, st. f.
- gi-thigano, adv. part. prt.
- thiggen, sw. v.
- gi-thiggen, sw. v.
- ir-thiggen, sw. v.
- thigî, st. f.
- gi-thig, st. f.?
- bi-thigida, st. f.
- thigine
- diginen
- gi-thigini, st. n.
- thigman
- d’īgna
- dignari
- digne
- digon
- dih-
- thih-
- dih(-)
- thîh, st. m.
- thîhan, st. v.
- ana-thîhan, st. v.
- bi-thîhan, st. v.
- thuruh-thîhan, st. v.
- fram-thîhan, st. v.
- furi-thîhan, st. v.
- gi-thîhan, st. v.
- in-thîhan, st. v.
- dîhc
- di:he
- dihein
- thiheinig
- diheinig-
- thiheining
- thihhein
- dihhen
- dihhes
- diHolzi
- thîhs(a)mo, sw. m.
- dihsil
- thîhsila, st. f.
- -thht, st. f.
- dihta
- dihton
- thîhunga, st. f.
- -thîhunga, st. f.
- diincegirde
- diincllicho
- dik
- thicka, st. f.
- thickêm, adv.
- thickên, adv. dat. pl.
- thickên, sw. v.
- gi-thickên, sw. v.
- ir-thickên, sw. v.
- thicki, adj.
- thickî, st. f.
- thickida, st. f.
- thickinôti, st. n.
- thickinôdi, st. n.
- thicko, adv.
- thicnessî, st. f.
- thicnissi, st. n.
- dictam, mhd. st. m.
- dit(t)ammo, sw. m.
- dictamma, mhd. f.
- dictôn, sw. v.
- thil, st. m.
- dildaerm
- dilde
- thiliburro, sw. m.
- thilla, sw. f.
- -thilli, adj.
- gi-thilli, st. n.
- gi-thillôn, sw. v.
- thilo, sw. m.
- dilon
- dime
- dîmo
- dimroch
- thimstarnissî, andfrk. st. f.
- -thimstrî, andfrk. st. f.
- thin
- thîn, pron. poss.
- thînanhalb, adv.
- dinch
- thincnassi
- dinda
- dinee, d. i.
- thinen selbes
- dines selbes
- thines selbes
- dinet
- ding
- thing, st. n.
- gi-thinga, sw. st. f.
- thingaltôn, sw. v.
- thingâri, st. m.
- -thingâri, st. m.
- thingen, sw. v.
- be-dingen, mhd. sw. v.
- fir-thingen, sw. v.
- furdir-fir-thingen, sw. v.
- gi-thingen, sw. v.
- gi-thingen, st. n.
- ubar-thingen, sw. v.
- zuo-thingen, sw. v.
- thinggiuuâti, st. n.
- thinghûs, st. n.
| | the[h]uuedar pron. indef. u. conj.; vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 295 u. ein[h]uuedar Ahd. Wb. 3,220 ff. — Graff IV,1221 f. Pronomen: te-uueder: unflekt. nom. sg. n. Nb 321,26 [351,11] (getrennt geschr.). Nk 482,23 [128,13]. — de-uueder: unflekt. acc. sg. n. NpNpw 26,1; flekt. nom. sg. n. -]iz Ni 572,24 [88,25]; gen. sg. n. -]es Nb 232,20 [251,20/21]; dat. sg. n. -]emo Gl 2,80,46 (mus. Brit. Arund. 514, 10./ 11. Jh.); dat. sg. f. -]ro Nb 184,15 [200,23]. Konjunktion: de-uueder: W 27,5 (C, -vu- B, -uv- K). A. Pronomen substantivisch: einer, eine, eins von beiden, das eine oder das andere; the[h]uuedar bezieht sich auf Satzteile, die einen Gegensatz oder zur Wahl stehende (abstrakte) Möglichkeiten ausdrücken: a) flektiert: ce deuuederemo gilazit [(videbitur iniquissimum) vel puniri improbos vel remunerari probos quos] ad alterutrum [non propria] mittit [voluntas, sed futuri cogit certa necessitas, Boeth., Cons. 5,3 p. 129,87/ 88] Gl 2,80,46. aber der syllogismus sol io haben zuo saga . soliche . daz sia dia drittun sterchen ... unde uuanda diu anderiu aberet ten halben teil dero ererun . daz tar ze leibo uuirt ungeabertes . an deuuederro . danne iz predicatiuus ist Nb 184,15 [200,23]; m. Gen. Plur.: zuei ding sint . fone dien alliu uuerh kefrumet uuerdent . taz ist uuillo unde maht. Kebristet tero deuuederes . so nemag tero dingo neheinez keziugot uuerden quorum si alterutrum desit . nihil est quod explicari queat 232,20 [251,20/21]. taz ist fone diu . uuanda possibili geskihet peidiu . ioh posse esse . ioh posse non esse . unde so enero deuuederiz uuar uuirdet . ih meino necesse esse . alde necesse non esse . so uuerdent siu beidiu uertiligot horum autem utrumlibet verum fuerit . non erunt illa vera Ni 572,24 [88,25]; b) unflektiert: noh kedingi . noh fleho . nemag nioman neheina reda geben . uuaz te uueder sule Nb 321,26 [351,11]. in habo unde in darbo . ube er neist . uuio mag tanne uuar sin teuueder? Taz ist tien contrariis kelih in privatione vero et habitu cum non sit . neutrum verum est Nk 482,23 [128,13]. truhten ist der mih irliehtet . ze sin selbes bechennedo . unde er ist min heili . uuen furhto ih . der mir deuueder neme? NpNpw 26,1. [Bd. 2, Sp. 425] B. korrelative Konjunktion the[h]uuedar — edo entweder — oder, zur Verbindung von Satzteilen, die zur Wahl stehende Möglichkeiten ausdrücken: ietemer mugen dih (d. h. friuntin min) geirren deuueder (neuuether A) pagani oder (noch A) mali Christiani, du ne bluoiest alliz ana in uirtutibus W 27,5.[1995]
theuuen s. AWB thouuuen.
ûz-fir-theuuen sw. v. — Graff V,234. uz-far-deuuitiu: part. prt. acc. pl. n. Gl 1,278,63 (Jb-Rd). ausleeren: substant.: Ausleerung, Kot: uzfardeuuitiu [fodies per circuitum, et] egesta [humo operies, Deut. 23,13].[Blum]
theuuên sw. v.; got. -þiwan; vgl. ae. đeowian; an. þjá. Vgl. Aumann S. 22 f., Schatz, Ahd. Gr. § 469. — Graff V,89. theuue: 3. sg. conj. Gl 2,238,36 (Zürich Rhein. 35, 10. Jh.; lat. indic.). unterwerfen: theuue [patientia quae ... mentem ad adversa toleranda] humiliat [Greg., Cura 3,9 p. 43]. [Karg-Gasterstädt]
gi-theuuên sw. v.; ae. geđeowian; got. gaþiwan. ki-theaed: 3. sg. Gl 1,250,34 (K; vgl. Gutmacher, Beitr. 39,266. Schatz, Ahd. Gr. § 469). unterwerfen, unterjochen: untarteta uparuuan edho untarthiudit daz ist kitheaed subegit devicit vel subdit.[Karg-Gasterstädt]
dewer Gl 1,396,24 s. AWB thouuuen.
dewincnusse Gl 4,98,61/62 s. AWB thuuingnussi.
-theuuitî st. f. vgl. unfirtheuuitî.
? theuuo sw. m., vgl. Torp S. 175. — Graff V,234. theuuon: dat. pl. Gl 2,510,4 (Eins. 316, Zürich C 164, beide 11. Jh.). (glühendes) Brenneisen, als chirurgisches Werkzeug: theuuon polzen [credas cremari stridulis] cauteribus [Prud., P. Rom. (X) 490]. Vgl. thouuuil.[Blum]
dewon Gl 3,233,22 s. AWB thouuuen.
dexbunda Gl 3,213,7 s. teigbiuta. |
| |