erdebuh bis erdering (Bd. 3, Sp. 376 bis 377)
- erdebuh
- erdeepfele
- erdeguot
- erdemiste
- erdem
- erden
- erdenchit
- erdenti, st. n.
- erdenuz
- erderîche
- erdering
- erderouch
- erdewal
- erdeuuuocher
- erdfal, st. m.
- erdfiur, st. n.
- erdfrosc
- erdfrouua, sw. f.
- erdgalla, sw. f.
- erdgi[h]ruornessi, st. n.
- erdgot, st. m.
- erthgrôa, as.
- erdgrunt, st. m.
- erdheuui, st. n.
- erdhincun
- erdho
- erdhopho
- erd-huon, st. n.
- erdhûs, st. n.
- erdîn
- erdkegil, st. m.
- erdkreta, sw. st. f.
- erdkrota, sw. st. f.
- erdkuning, st. m.
- erdkunni, st. n.
- erdkust, st. f.
- erdleim, st. m.
- erdlîb, st. m.
- erdlîh, adj. as.
- erdlîm, st. m.
- erdloh, st. n.
- erdlust, st. f.
- erdmarka, st. f.
- erd[h]nuz
- erdo
- erđo
- -erdo, sw. m.
- ⊢erdm
- erdpheffar
- erdphil
- erdpruch
- erdrât, st. m.
- erdrouh
- erdsalz, st. n.
- erdsâmo, sw. m.
- erdscozza, st. sw.?
- erdsmid
- erdsuuam, st. m.
- erdtior, st. n.
- erdu
- erduuaso, sw. m.
- erduuurz, st. f.
- ere
- ere
- erecrot
- r(e)grehtî, st. f.
- ereizin
- erel
- êren, sw. v.
- gi-êren1, sw. v.
- gi êren2, sw. v.
- êrên, sw. v.
- gi-êrên, sw. v.
- int-êrên, sw. v.
- erendebodo, and.
- erendi, anfrk. st. n.
- erengriz
- êrêntî, st. f.
- êrentî, st. f.
- erepazari
- êrererin
- eres
- ereuart
- ereue
- erezi
- êrfaz, st. n.
- ergalla
- ergalle
- gi-ergen, sw. v.
- ê(r)gestere, adv.
- ê(r)gesterên, adv.
- ergî
- ergida
- êrgirida, st. f.
- êrgirîg, adj.
- ergirôn
- êrgiziug, st. n.
- ergrehtin
- erhaban
- erhaebbien
- êrhaft, st. n. ?
- êrhaft(i), adj.
- êrhaftî, st. f.
- êrhaftida, st. f.
- êrhaftlîh, adj.
- êrhafto, adv.
- erh’anbrat
- erhasnota
- erhberi
- êrhelî, st. f.
- êrhina, adv.
- erhtbere
- erhtbibunga
- erhtlikon
- erhugin
- eri
- -êri, adj.
- eribethoon
- eribin
- eribun
- erico
- ericohen
- erida, as. st. f.
- -êrida, st. f.
- erien, red. v.
- erren, red. v.
- ir-erien, red. v.
- ir-erren, red. v.
- erigen
- Erigone
- erila, st.
- erilîn, adj.
- erilnboum, st. m.
- erin, st. n.
- êrîn, adj.
- êrî(n), st. f.
- erna, st.?
- erinchruch
- eringeoz
- eringreoz, st. m.
- eringrif
- erinhaven
- erintwrz
- erio, sw. m.
- eriꝑe
- êriro, adj.
- êrirôn, adv.
- eris
- erisip
- erislo
- erisporinni
- êrist, adv.
- êristboran, adj. part. prt.
- êristboranî, st. f.
- eristebor
- eristeborns
- êristî, st. f.
- êristlîk, as. adj.
- êristo, adj.
- êristuuerlte
- erit
- Erithrea
- erito
- Eritonon
- eriualcho
- eriuit
- eriunga, st. f.
- errunga, st. f.
- eriwiz
- erkan, adj.
- Erkanbald
- Erkanberaht
- erkanbruoder, st. m.
- Erkanrât
- erkip..han
- erl
- erl
- erla
- erlains
- erlboum, mhd. st. m.
- erle
- erlebm
- êrlîh, adj.
- êrlîhhî, st. f.
- êrlîhho, adv.
- erlin
- erlinc
- erline
- erlinc, mhd. st. m.
- erlisbō
- erlizber, mhd. st.
- erlizboum, st. m.
- erll
- erln
- êrlôs, adj.
- êrlôsî, st. f.
- êrlôsida, st. f.
- êrlôso, adv.
- erlunbn
- erm-
 erdebuh Gl 3,602,18 s. AWB erdebah. erdeepfele Gl 3,534,49 s. AWB ertepfelî(n). erdeguot Npgl 72,23 s. AWB erdaguot. erdemiste Np 82,11 s. AWB erdamist. erdem | Gl 2,530,20 s. AWB ir-themphen. erden Gl 1,623,43 = Beitr. (Halle) 85,93 s. ir-uuerdan. erdenchit Gl 2,446,37 s. AWB ir-thennen. erdenti st. n. — Graff I,357. [Bd. 3, Sp. 377] erd-ente: dat. sg. O 1,11,17. Ende, äußerster Punkt der Erde: ellu woroltenti ... so war man sehe in waron sterron odo manon, so wara so in erdente sunna sih biwente — al sit iz brieventi zi mineru henti. Vgl. erendi anfrk. erdenuz Gl 4,105,19 s. AWB erd[h]nuz. erderîche s. AWB erd(a)rîhhi. erdering s. AWB erd(a)[h]ring. |
Home | Impressum | Kontakt
