| - fûlî, st. f.
- fuliæ
- fûlida, st. f.
- fûlido, sw. m.
- fulihha, st. sw. ?
- fulihhî(n), st. n.
- fulî(n), st. n.
- fulken, sw. v.
- ir-fullâri, st. m.
- fulle, ae. sw. f.
- fulle
- fulleist
- fulleisti
- fullen, sw. v.
- bi-fullen
- thuruh-fullen, sw. v.
- uer-fullen, andfrk. sw. v.
- gi-fullen, sw. v.
- ir-fullen, sw. v.
- zuo-ir-fullen, sw. v.
- vüller, mhd. st. m.
- vullēstian
- fullî, st. f.
- follî, st. f.
- fullic, lat.
- fullice, lat.
- fullida, st. f.
- ir-fullida, st. f.
- gi-fullithi, aostndfrk. st.
- fullistia
- gi-fullon, as. sw. v.
- fullunge
- fûlnissida, st. f.
- fûlnussida, st. f.
- fûlnussî, st. f.
- fûlnussida
- fulohhon, adv.
- fulon
- fultar, st. n.
- fultum, ae. st. m.
- fulu
- fuluhin
- fuluuua
- fuluvuin
- fuluuili
- fuluuonon
- fumbs
- fumus bleter
- fundament, st. n.
- fundamentôn, sw. v.
- gi-fundamentôn, sw. v.
- int-fundanlîh, adj.
- fundemunte, mhd. f.
- fundi, st. n.
- -fundî
- ir-fundida, st. f.
- funf
- fnfbletts
- funftin
- funko, sw. m.
- funna, as.
- funo, sw. m.?
- funs, adj.
- funt
- funta
- funtannissa, st. f.
- bi-funtanniss, st. n. oder st. f.
- ir-funtanussida, st. ?
- bi-funtanussid, st. n. oder st. f.
- funten, sw. v.
- gi-funten, sw. v.
- uuidari-funten, sw. v.
- funthi
- -funtida
- funtifillol, st. m.
- bi-funtniss, st. n. oder st. f.
- ir-funtniss, st. n. oder st. f.
- funtnussî, st. f.
- int-funtnuss, st. n. oder st. f.
- bi-funtnussida, st. f.
- int-funtnussida, st. f.
- bi-funtnussidî, st. f.
- ana-funtôn, sw. v.
- funui
- funzich
- funzohheroston
- fuodar, st. n.
- fuodarmâzi, adj.
- fuoga, st. f.
- -fuoga
- fuogâri, st. m.
- fuogen, sw. v.
- ana-fuogen, sw. v.
- gi-fuogen, sw. v.
- in-gi-fuogen, sw. v.
- in(t)-fuogen, sw. v.
- zi-fuogen, sw. v.
- zisamane-fuogen, sw. v.
- zisamane-gi-fuogen, sw. v.
- zuo-fuogen, sw. v.
- zuo-gi-fuogen, sw. v.
- gi-fuogi, adj.
- fuogî, st. f.
- gi-fuog, st. f. oder st. n.
- fuogida, st.?
- gi-fuogida, st. f.
- gi-fuog(i)lîh, adj.
- gi-fuoglîhho, adv.
- gi-fuognissa, st.?
- gi-fuogôn, sw. v.
- gi-fuogsam, adj.
- gi-fuogsamî, st. f.
- -fuogunga
- fuohte
- fuohten
- fuolazzen, sw. v.
- gi-fuolazzen, sw. v.
- fuolen, sw. v.
- gi-fuolen, sw. v.
- in(t)-fuolen, sw. v.
- ir-fuolen, sw. v.
- fuolôn, sw. v.
- bi-fuolôn, sw. v.
- ir-fuolôn, sw. v.
- fuora1, st. f.
- fuora2, st. f.
- gi-fuora, st. f.
- fuorâri, st. m.
- zi-fuorâri, st. m.
- fuorarinni
- fuoren, sw. v.
- aba-fuoren, sw. v.
- ana-gi-fuoren, sw. v.
- thana-fuoren, sw. v.
- fir-fuoren, sw. v.
- fram-fuoren, sw. v.
- fram-gi-fuoren, sw. v.
- gi-fuoren, sw. v.
- heim-fuoren
- hera-fuoren, sw. v.
- hina-fuoren, sw. v.
- hina-ûf-fuoren, sw. v.
- in-fuoren, sw. v.
- in(t)-fuoren, sw. v.
- ir-fuoren, sw. v.
- miti-fuoren, sw. v.
- nâh-fuoren, sw. v.
- ubar-fuoren, sw. v.
- ûf-fuoren, sw. v.
- umbi-fuoren, sw. v.
- ûz-fuoren, sw. v.
- uuidar-fuoren, sw. v.
- zi-fuoren, sw. v.
- zi-ir-fuoren, sw. v.
- zir-fuoren, sw. v.
- zuo-fuoren, sw. v.
- fuorento, adv.
- gi-fuorhaft, adj.
- fuori
- gi-fuori, adj.
- gi-fuori, st. n.
- -fuori
- fir-fuorida, st. f.
- zi-fuorida, st. f.
- fuor(i)sal, st. n.
- gi-fuorlîh, adj.
- gi-fuorlîhho, adv.
- gi-fuornussida, st. f.
- gi-fuoro, adv.
- fuorogebo, sw. m.
- fuorôn, sw. v.
- gi-fuorsam, adj.
- gi-fuorsamheit, dmfrk. st. f.
- gi-fuorsamî(n), st. f.
- gi-fuorsamo, adv.
- gi-fuorsamôn, sw. v.
- fuorscalteri
- gi-fuortî, st. f.
- -fuortî
- fuortida
- fuorunga, st. f.
- fuotar1, st. n.
- fuotar2, st. n.
- fuotarâri, st. m.
- fuotareidî, st. f.
- fuotargot, st. m.
- fuotarkind, st. n.
- fuoten, sw. v.
- fuotida, st. f.
- fuotiren, sw. v.
- fuotirra, st. f.
- fuot(i)runga, st. f.
- fuotisal, st. n.
- fuotkip, aostndfrk. st. n.
- fuotrida
- fuoz, st. m.
- fuozaro
- fuozdroh
- fuozthrûh, st. f.
- fuozthrûha, st. f.
| | fûlî st. f., mhd. Lexer viule, nhd. fäule; mnd. vlede. — Graff III, 494. ful-: nom. sg. -i Np Cant. Abac. 16 (-û-); -e Npw ebda.; dat. sg. -i Gl 1,761,52. 5,21,25; acc. sg. -i Npgl 29,10 (-û-); vuli: nom. pl.? Gl 2,423,10. — fiuli: nom. sg. Gl 2,701,68. 1) Fäulnis, Fäule: a) Verwesung; Verweslichkeit, Sterblichkeit: ube ih (Christus) chomen sol in putrefactionem (in fuli) . also andere mennischen? Npgl 29,10; — fuli [sic et resurrectio mortuorum. Seminatur in] corruptione [, surget in incorruptione, 1. Cor. 15,42] Gl 1,761,52. 5,21,25; b) Vok.-Übers.: nidor nidoris iđ foetor et putredo fiuli [zu: late fluctuat omnis aere renidenti tellus, Verg., G. II, 282] Gl 2,701,68. 2) das Brandige, Eitrige von Wunden; Knochenfäule (?), vgl. Höfler, Krankheitsn. S. 123 f.: die vuli [membra morbis ulcerosa, viscerum] putredines [mando, ut abluantur, Prud., H. o. horae (IX) 31] Gl 2,423,10. nube ioh fuli chome in miniu bein unde si uuerde ze uuurmen in mir ingrediatur putredo in ossibus meis NpNpw Cant. Abac. 16.
fuliæ Gl 1,590,28 s. fulle.
fûlida st. f., mhd. Lexer vûlde; mnd. vlede. — Graff III, 494. fulid-: nom. sg. -a Gl 1,622,35 (Würzb. Mp. th. f. 20, 9. Jh.). 4,90,43 (Sal. a 1, 5 Hss.); -e 45 (Sal. a 1); dat. sg. -o 2,283,4/5 (M; -do); acc. sg. -a 301,43 (M); dat. pl. -om 746,4; uulida: gen. sg. S 154,55. — fulith-: nom. sg. -a Gl 2,581,56/57 = Wa 95,30 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh.). Gl L 269; dat. pl. -on 270. fuldi: nom. sg. Gl 4,90,45 (Sal. a 1, clm 22 201, 12. Jh.). 1) Fäulnis: fulidom [acquisistis vobis loca tenebrarum ... plena] pudoribus (Hs. putoribus) [Vita Joh. p. 614] Gl 2,746,4. fulida putredo 4,90,43 (1 Hs. vûl). in dero hello da ist ... der uulida unsubrigheit mit allem unscone S 154,55; — als Krankheit, evtl. spez. die Knochenfäule, vgl. Höfler, Krankheitsn. S. 123: than thiu fulitha ofgiscorran vvirthid [recens cruor scalpella tingit,] dum putredo abraditur [Prud., P. Rom. (X) 500; vgl. Glosse: scalpella, id est ferrum, quibus abraditur putredo ab ossibus] Gl 2,581,56/57 = Wa 95,30. fulitha [ingrediatur] putredo [in ossibus meis, Hab. 3,16] Gl L 269. 2) übler Geruch, Gestank: fulida [erit (bei den Frauen) pro suavi odore] foetor [Is. 3,24] Gl 1,622,35. fulida [si enim discipuli Lazarum mortuum solverent,] foetorem [magis ostenderent, quam virtutem, Greg., Hom. II, 26 p. 1556] 2,301,43; bildl.: unsupridu fulido (1 Hs. nur unsuprido) [est carnales homines in] foetore [luxuriae vitam finire, ebda. I, 10 p. 1471] 283,4/5. 3) Verworfenheit (?): fulithom [peccaverunt ei, et non filii eius (Gottes) in] sordibus [: generatio prava atque perversa, Deut. 32,5] Gl L 270. Vgl. fûlido.
fûlido sw. m. — Graff III, 494 s. v. fûlida. fuliden: gen. sg. T 141,22. das Verfaulte, Verweste: innana sint (die Gräber) folliu gibeino totero inti iogiuueliches fuliden plena sunt ossibus mortuorum et omni spurcitia. Vgl. fûlida. [Bd. 3, Sp. 1320]
fulihha (st. sw. ?) f. — Graff III, 476. fuli-hha: nom. sg. Gl 3,10,21 (C); -cha: dass. 322,27 (SH e). 449,17. — uul-ich-: nom. sg. -a Gl 3,450,6; -e 669,4; ulecha: dass. 445,24 (13. Jh.); wlche: dass. 327,8 (SH f, 14. Jh.). Fohlen, Füllen: fulihha poledra Gl 3,10,21. 449,17. poledra ł pultrina 669,4. pultrina 322,27. 327,8. 445,24. 450,6. Vgl. folo, fulî(n), fulihhî(n).
fulihhî(n) st. n. — Graff III, 476 s. v. fuli(n). ful-ihi: nom. sg. Gl 3,306,31 (SH d); -ichin: dass. 285,12 (SH b); -hin: dass. 79,45 (SH A). 201,55 (SH B). — uulhin: nom. sg. Gl 3,79,45 (SH A, 3 Hss., 1 Hs. vu-, 1 h in l korr.). — Verschr.: uvebin: dass. Gl 3,285,12 (SH b). Fohlen, Füllen: vulhin pultrinus Gl 3,79,45. 201,55. 285,12. 306,21. Vgl. folo, fulî(n), fulihha.
fulî(n) st. n., mhd. vülî(n), nhd. füllen; mnd. völlen, mnl. volen. — Graff III, 476. ful-in: nom. sg. Gl 3,252,17 (SH a 2, 2 Hss.). 669,6. 685,27. 716,53; acc. sg. O 4,4,10. 14; -i: nom. sg. Gl 3,17,53. 441,14 (3 Hss.). 443,3. 448,14 (cgm 5248,2, 9. Jh.). 449,18. 450,37; nom. pl. 2,722,13; flin: nom. sg. Hildebrandt I, 146,435 (SH A, 13. Jh.); foli: dass. Gl 3,342,34 (SH g, 2 Hss.). — uul-in: nom. sg. Gl 3, 367,32 (Jd; uv-; vgl. Litbl. 18,76); -lin: dass. 79,46 (SH A, das zweite l aus h rad.); wlin: dass. 44 (SH A, 2 Hss.); vivle: dass. 449,26 (12. Jh.); uolin: dass. 4,90,22 (Sal. a 1, 15. Jh.); völin: 3,79,45 (SH A, 15. Jh.). Füllen, Fohlen: a) des Pferdes: fuli [(ne) invalidique patrum (sc. der Hengste) referant ieiunia] nati [Verg., G. III, 128] Gl 2,722,13. fuli pullus 3,17,53. poledrus 685,27. pullus ł mannus 716,53. pultrinus 79,44 (4 Hss., 3 weitere fulihhîn). 252,17 (2 Hss., 1 weitere Hs. fulihhîn). 367,32. 441,14 (3 Hss., 1 weitere Hs. fulihhîn). 443,3. 448,14. 449,18. 26. 450,37. 669,6. 4,90,22. Hildebrandt I, 146,435; b) Eselsfüllen: thia (sc. esilin) irbintit ir thar, joh bringet ouh thaz fulin sar [vgl. pullum, Luc. 19,30] O 4,4,10. sie tharazua thahtun joh thaz fulin brahtun [vgl. pullum, Luc. 19,32] 14. Vgl. folo, fulihha, fulihhî(n).
fulken sw. v.; an. fylkja; vgl. ae. (ge)fylcian. — Graff I, 796 s. v. wulkjan. fulchent: 3. pl. Gl 2,235,34 (Rc); fulgdun: 3. pl. prt. 706,57 (Paris 9344, Echternach, 11. Jh.). — gi-uvlch-, -uulc- (2 Hss., 1 Hs. -vu-), g-uvlc-ta: part. prt. nom. pl. m. Gl 1,692,32—34 (M); ge-uulkide: nom. pl. f. 2,705,45 (Paris 9344, s. o.). Verschrieben (verlesen): gi-uuleta, -uulti, -wilt: (part. prt. nom. pl. m.) Gl 1,692,33. 34 (M). zu einer Gruppe zusammenschließen: a) von Personen: α) allgem.: als refl. ist wohl anzusehen: gesamenot (sc. uuerdent, wohl Vok.-Übers.) fulchent (sc. sih, als Kontextübers. anzusehen) [(die Bösen) in bonorum gravius nece] glomerantur [Greg., Cura 3, 23 p. 71] Gl 2,235,34; — zusammendrängen: geuulkide [hic Hecuba et natae nequiquam altaria circum,] praecipites [atra ceu tempestate columbae, condensae et divom amplexae simulacra sedebant, Verg., A. II, 516] 705,45 (d. Übers. paßt nicht zu praecipites, dagegen gut zu condensae); β) militärisch: in einer militärischen Einheit, Gruppe, Schar zusammenfassen, gruppieren, formieren: givulcta [residuum equitatum hinc et inde statuit in duas partes, tubis exercitum com- [Bd. 3, Sp. 1321] movere, et perurgere] constipatos (Hs. constipati) [in legionibus eius, 1. Macc. 6,38] Gl 1,692,32; b) von Tieren: Scharen, Rudel bilden: fulgdun [agmina cervi pulverulenta fuga] glomerant [Verg., A. IV, 155] Gl 2,706,57.
ir-fullâri st. m., mhd. Lexer ervüllære, nhd. DWB erfüller. — Graff III, 493. er-fullar-: acc. sg. -i, -e Gl 1,781,47 (11. Jh.). er-fiullare: acc. sg. Gl 5,22,3 (11. Jh.). Vollender: erfullari [aspicientes in auctorem fidei, et] consummatorem [Iesum, Hebr. 12,2] Gl 1,781,47. 5,22,3.
[fulle ae. sw. f. full-: nom. sg. -ae Gl 1,590,27 (Ld.); -ę ebda. (Carlsr. Aug. CXXXV, 10. Jh.). 4,387,10 = 5,95,21 (Bern 258, 10. Jh.). Wohl verschrieben: fuliæ: nom. sg. Gl 1,590,28 (Rz). wohl Dach-Hauswurz, Sempervivum tectorum L.: fullae [orientur in domibus eius spinae, et urticae, et] paliurus (herba quae crescit in tectos domorum grossa folia habens) [in munitionibus eius, Is. 34,13] Gl 1,590,27 (1 Hs. akileia). 4,387,10 = 5,95,21. Vgl. Glogger, Diss. S. 27 f., Marzell, Wb. 4,245 ff.]
fulle OF 3,20,134 s. AWB fullen. |
| fûlî
| | 1) Fäulnis, Fäule: | | | a) Verwesung; Verweslichkeit, Sterblichkeit: ube ih (Christus) chomen sol in putrefactionem (in fuli) . also andere mennischen? Npgl 29,10; — fuli [sic et resurrectio mortuorum. Seminatur in] corruptione [, surget in incorruptione, 1. Cor. | | | b) Vok.-Übers.: nidor nidoris iđ foetor et putredo fiuli [zu: late fluctuat omnis aere renidenti tellus, Verg., G. II, 282] Gl 2,701,68. | | 2) das Brandige, Eitrige von Wunden; Knochenfäule (?), vgl. Höfler, Krankheitsn. S. 123 f.: die vuli [membra morbis ulcerosa, viscerum] putredines [mando, ut abluantur, Prud., H. o. horae (IX) 31] | | fûlida
| | 1) Fäulnis: fulidom [acquisistis vobis loca tenebrarum ... plena] pudoribus (Hs. putoribus) [Vita Joh. p. 614] Gl 2,746,4. fulida putredo 4,90,43 (1 Hs. vûl). in dero hello da ist ... der uulida | | 2) übler Geruch, Gestank: fulida [erit (bei den Frauen) pro suavi odore] foetor [Is. 3,24] Gl 1,622,35. fulida [si enim discipuli Lazarum mortuum solverent,] foetorem [magis ostenderent, quam virtutem, Greg., | | 3) Verworfenheit (?): fulithom [peccaverunt ei, et non filii eius (Gottes) in] sordibus [: generatio prava atque perversa, Deut. 32,5] Gl L 270. | | fulî(n)
| | a) des Pferdes: fuli [(ne) invalidique patrum (sc. der Hengste) referant ieiunia] nati [Verg., G. III, 128] Gl 2,722,13. fuli pullus 3,17,53. poledrus 685,27. pullus ł mannus 716,53. | | b) Eselsfüllen: thia (sc. esilin) irbintit ir thar, joh bringet ouh thaz fulin sar [vgl. pullum, Luc. 19,30] O 4,4,10. sie tharazua thahtun joh thaz fulin brahtun [vgl. pullum, Luc. 19,32] 14. | | fulken
| | a) von Personen: | | | α) allgem.: als refl. ist wohl anzusehen: gesamenot (sc. uuerdent, wohl Vok.-Übers.) fulchent (sc. sih, als Kontextübers. anzusehen) [(die Bösen) in bonorum gravius nece] glomerantur [Greg., | | | β) militärisch: in einer militärischen Einheit, Gruppe, Schar zusammenfassen, gruppieren, formieren: givulcta [residuum equitatum hinc et inde statuit in duas partes, tubis exercitum com- movere, et perurgere] constipatos (Hs. constipati) [ | | b) von Tieren: Scharen, Rudel bilden: fulgdun [agmina cervi pulverulenta fuga] glomerant [Verg., A. IV, 155] Gl 2,706,57. |
|