| - funtnussî, st. f.
- int-funtnuss, st. n. oder st. f.
- bi-funtnussida, st. f.
- int-funtnussida, st. f.
- bi-funtnussidî, st. f.
- ana-funtôn, sw. v.
- funui
- funzich
- funzohheroston
- fuodar, st. n.
- fuodarmâzi, adj.
- fuoga, st. f.
- -fuoga
- fuogâri, st. m.
- fuogen, sw. v.
- ana-fuogen, sw. v.
- gi-fuogen, sw. v.
- in-gi-fuogen, sw. v.
- in(t)-fuogen, sw. v.
- zi-fuogen, sw. v.
- zisamane-fuogen, sw. v.
- zisamane-gi-fuogen, sw. v.
- zuo-fuogen, sw. v.
- zuo-gi-fuogen, sw. v.
- gi-fuogi, adj.
- fuogî, st. f.
- gi-fuog, st. f. oder st. n.
- fuogida, st.?
- gi-fuogida, st. f.
- gi-fuog(i)lîh, adj.
- gi-fuoglîhho, adv.
- gi-fuognissa, st.?
- gi-fuogôn, sw. v.
- gi-fuogsam, adj.
- gi-fuogsamî, st. f.
- -fuogunga
- fuohte
- fuohten
- fuolazzen, sw. v.
- gi-fuolazzen, sw. v.
- fuolen, sw. v.
- gi-fuolen, sw. v.
- in(t)-fuolen, sw. v.
- ir-fuolen, sw. v.
- fuolôn, sw. v.
- bi-fuolôn, sw. v.
- ir-fuolôn, sw. v.
- fuora1, st. f.
- fuora2, st. f.
- gi-fuora, st. f.
- fuorâri, st. m.
- zi-fuorâri, st. m.
- fuorarinni
- fuoren, sw. v.
- aba-fuoren, sw. v.
- ana-gi-fuoren, sw. v.
- thana-fuoren, sw. v.
- fir-fuoren, sw. v.
- fram-fuoren, sw. v.
- fram-gi-fuoren, sw. v.
- gi-fuoren, sw. v.
- heim-fuoren
- hera-fuoren, sw. v.
- hina-fuoren, sw. v.
- hina-ûf-fuoren, sw. v.
- in-fuoren, sw. v.
- in(t)-fuoren, sw. v.
- ir-fuoren, sw. v.
- miti-fuoren, sw. v.
- nâh-fuoren, sw. v.
- ubar-fuoren, sw. v.
- ûf-fuoren, sw. v.
- umbi-fuoren, sw. v.
- ûz-fuoren, sw. v.
- uuidar-fuoren, sw. v.
- zi-fuoren, sw. v.
- zi-ir-fuoren, sw. v.
- zir-fuoren, sw. v.
- zuo-fuoren, sw. v.
- fuorento, adv.
- gi-fuorhaft, adj.
- fuori
- gi-fuori, adj.
- gi-fuori, st. n.
- -fuori
- fir-fuorida, st. f.
- zi-fuorida, st. f.
- fuor(i)sal, st. n.
- gi-fuorlîh, adj.
- gi-fuorlîhho, adv.
- gi-fuornussida, st. f.
- gi-fuoro, adv.
- fuorogebo, sw. m.
- fuorôn, sw. v.
- gi-fuorsam, adj.
- gi-fuorsamheit, dmfrk. st. f.
- gi-fuorsamî(n), st. f.
- gi-fuorsamo, adv.
- gi-fuorsamôn, sw. v.
- fuorscalteri
- gi-fuortî, st. f.
- -fuortî
- fuortida
- fuorunga, st. f.
- fuotar1, st. n.
- fuotar2, st. n.
- fuotarâri, st. m.
- fuotareidî, st. f.
- fuotargot, st. m.
- fuotarkind, st. n.
- fuoten, sw. v.
- fuotida, st. f.
- fuotiren, sw. v.
- fuotirra, st. f.
- fuot(i)runga, st. f.
- fuotisal, st. n.
- fuotkip, aostndfrk. st. n.
- fuotrida
- fuoz, st. m.
- fuozaro
- fuozdroh
- fuozthrûh, st. f.
- fuozthrûha, st. f.
- fuozfallôn, sw. v.
- fuozfart, st. f.
- fuozfaz, st. n.
- fuozfendo, sw. m.
- fuozfolga, sw. f.
- fuozgengil, st. m.
- -fuozi
- vuolinc, mhd. st. m.
- fuozmâz, st. n.
- fuozscal, st. m.
- fuozscamal, st. m.
- fuozscemil, st. m.
- fuozsoc, st. m.
- fuozsola, st.
- fuozspor, st. n.
- fuozstapho, sw. m.
- fuozsuht, st. f.
- fuozthruc
- fuozthrufd
- vuotief, mhd.
- fuoztrohin
- fuoztrua
- fuoztuoh, st. m.
- fur
- fur
- fur
- fur-
- -fûr
- fura
- furahi
- furapimeintiu
- furben, sw. v.
- gi-furben, sw. v.
- ir-furben, sw. v.
- furbida, st. f.
- furbringan
- vürbrût, mhd. st. f.
- furburge
- furce
- furch
- furdāpnoth
- furderore
- furdharosto
- furdihot
- furdinor
- furdir, adv.
- furd(i)ren, sw. v.
- gi-furd(i)ren, sw. v.
- furdirfirthingen
- furdirgiscrîban
- furdirneman
- furd(i)rôn, sw. v.
- furdirrucken
- furdirruckida, st. f.
- furdirsezzen
- furdirscaltan
- furdirscrîban
- furehe
- furen
- fûren, sw. v.
- gi-fûren, sw. v.
- ir-fûren, sw. v.
- furestelle
- vürvenere, mnd. st. m.
- furftun
- furga edo
- furgun
- furh, st. f.
- vürhanc, mhd. st. m.
- furhen, sw. v.
- furhendi
- -furhîg
- furhilîn, st. n.
- furht
- furhten
- furht(u)uuerth, as. adj.
- furi, adv. u. praep.
| | funtnussî st. f.; vgl. mhd. Lexer vuntnisse (darunter auch fundnus, vgl. Lexer, Hwb. 3,570); mnl. vonnisse, vond-, vontnisse f. u. n. — Graff III, 535. vuntnussi (4 Hss., darunter 1 Hs. uv-, 1 uu-), uunnussi (Göttw. 103, 12. Jh.): gen. sg. Gl 1,700,24. 26 (M). Darbietung, Veranstaltung (als etw. Ersonnenes?): [ita ut sacerdotes ... festinarent participes fieri palaestrae, et] praebitionis [eius iniustae, et in exercitiis disci, 2. Macc. 4,14] (clm 22 201 irbiotnissî).
int-funtnuss st. n. oder st. f.; vgl. ae. onfundenness f. — Graff III, 536. in-phuntnussi: nom. sg. Gl 2,434,56 (Paris Nouv. acqu. lat. 241, clm 14 395, beide 11. Jh.). Wahrnehmung, hier das Wahrnehmbare: [idemque] sensus [dispari variatus aura, aut adficit horrore nares vindice, aut mulcet oblectamine, Prud., P. Laur. (II) 389].
bi-funtnussida st. f. — Graff III, 539. pi-vuntnussido: dat. sg. Gl 2,211,32; bi-: dass. 201,58 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.; -uunt-). Erfahrung: biuuntnussido [qui orationis usu et] experimento (Hs. experimentum) [iam didicit, quod obtinere a domino quae poposcerit, possit, Greg., Cura 1,10 p. 10] Gl 2,201,58. pivuntnussido experimento [ebda.] 211,32.
int-funtnussida st. f. — Graff III, 536. in-phunt-nussidu: dat. sg. Gl 2,659,64; -nvssiđ: acc. sg. 442,68 (2 Hss., davon 1 Hs. -vnt-). Empfindung, Gefühl: inphvntnvssiđ [uno sub ictu nam caput amputat,] sensum [doloris mors cita praevenit, Prud., P. Agn. (XIV) 90] Gl 2,442,68. inphuntnussidu [ille (anguis) inter vestes et levia pectora lapsus volvitur] attactu [nullo fallitque furentem, Verg., A. VII, 350; vgl. attactu nullo; sine morsu, sine sensu, Serv. zu Verg.] 659,64.
bi-funtnussidî st. f. — Graff III, 539 s. v. bifuntnussida. pi-funtnussidi: dat. sg. Gl 2,460,56 (Paris Nouv. acqu. lat. 241, clm 14 395, beide 11. Jh., clm 475, 11./ 12. Jh.). Empfindung, Gefühl: [quid durum, quid molle foret ..., deus cognoscere nosmet attactu voluit palpandi interprete] sensu [Prud., Ham. 327]. Vgl. Lauffer, Lehnwortschatz S. 369 ff.
ana-funtôn sw. v. — Graff III, 539. ge-ana-uundôt: part. prt. Nk 450,17 [95,13/14]; zu ôn-Formen der jan-Verben in Komp. s. Schatz, Ahd. Gr. § 504. jmdn. beeinflussen, in einen bestimmten Zustand versetzen, auf jmdn. einwirken, im Passiv: [Bd. 3, Sp. 1334] ter mennisko uuirdit echert fone in (Wärme u. Kälte, Krankheit u. Gesundheit) geanauundot afficitur enim quodammodo circa eas homo.
funui S 397,3 s. AWB fimf.
funzich Npgl 105,18 s. AWB fimfzug.
funzohheroston Gl 4,313,27 (verlesen für fimzohheroston, vgl. Beitr. 73,227) s. AWB fimfzughêrôsto.
fuodar st. n., mhd. Lexer vuoder, nhd. fuder; as. vôther (s. u.), mnd. vôder, mnl. voeder; ae. fóþer. — Graff III, 379. fd-ir: nom. sg. Gl 3,646,27; -er: dass. 652,23; vder: dass. 373,35; uder: dass. 652,23. — [uother: acc. pl. Wa 21,4. 5. 13.] Fuder, Wagenladung: vder carrata Gl 3,373, 35. carratum 646,27. plaustrum 652,23. [van uehus ... uiar uother thiores holtes Wa 21,4, ähnl. 5. 13.]
fuodarmâzi adj., mhd. Lexer vuodermæe. — Graff II, 903. fodar-maziu: nom. sg. f. Gl 3,11,14 (C); fuoder-mâze: nom. pl. m. Nr 674,14; fuder-: dass. ebda. (Hs. G = S. CLXXI, 12). groß wie ein Fuder, ungeheuer groß: choffa fodermaziu ticinne carisæ (Lemmata unklar, vgl. Steinm.) Gl 3,11,14. imo (dem Eber) sint fuoze fuodermaze Nr 674,14. |
| |