| - fuogî, st. f.
- gi-fuog, st. f. oder st. n.
- fuogida, st.?
- gi-fuogida, st. f.
- gi-fuog(i)lîh, adj.
- gi-fuoglîhho, adv.
- gi-fuognissa, st.?
- gi-fuogôn, sw. v.
- gi-fuogsam, adj.
- gi-fuogsamî, st. f.
- -fuogunga
- fuohte
- fuohten
- fuolazzen, sw. v.
- gi-fuolazzen, sw. v.
- fuolen, sw. v.
- gi-fuolen, sw. v.
- in(t)-fuolen, sw. v.
- ir-fuolen, sw. v.
- fuolôn, sw. v.
- bi-fuolôn, sw. v.
- ir-fuolôn, sw. v.
- fuora1, st. f.
- fuora2, st. f.
- gi-fuora, st. f.
- fuorâri, st. m.
- zi-fuorâri, st. m.
- fuorarinni
- fuoren, sw. v.
- aba-fuoren, sw. v.
- ana-gi-fuoren, sw. v.
- thana-fuoren, sw. v.
- fir-fuoren, sw. v.
- fram-fuoren, sw. v.
- fram-gi-fuoren, sw. v.
- gi-fuoren, sw. v.
- heim-fuoren
- hera-fuoren, sw. v.
- hina-fuoren, sw. v.
- hina-ûf-fuoren, sw. v.
- in-fuoren, sw. v.
- in(t)-fuoren, sw. v.
- ir-fuoren, sw. v.
- miti-fuoren, sw. v.
- nâh-fuoren, sw. v.
- ubar-fuoren, sw. v.
- ûf-fuoren, sw. v.
- umbi-fuoren, sw. v.
- ûz-fuoren, sw. v.
- uuidar-fuoren, sw. v.
- zi-fuoren, sw. v.
- zi-ir-fuoren, sw. v.
- zir-fuoren, sw. v.
- zuo-fuoren, sw. v.
- fuorento, adv.
- gi-fuorhaft, adj.
- fuori
- gi-fuori, adj.
- gi-fuori, st. n.
- -fuori
- fir-fuorida, st. f.
- zi-fuorida, st. f.
- fuor(i)sal, st. n.
- gi-fuorlîh, adj.
- gi-fuorlîhho, adv.
- gi-fuornussida, st. f.
- gi-fuoro, adv.
- fuorogebo, sw. m.
- fuorôn, sw. v.
- gi-fuorsam, adj.
- gi-fuorsamheit, dmfrk. st. f.
- gi-fuorsamî(n), st. f.
- gi-fuorsamo, adv.
- gi-fuorsamôn, sw. v.
- fuorscalteri
- gi-fuortî, st. f.
- -fuortî
- fuortida
- fuorunga, st. f.
- fuotar1, st. n.
- fuotar2, st. n.
- fuotarâri, st. m.
- fuotareidî, st. f.
- fuotargot, st. m.
- fuotarkind, st. n.
- fuoten, sw. v.
- fuotida, st. f.
- fuotiren, sw. v.
- fuotirra, st. f.
- fuot(i)runga, st. f.
- fuotisal, st. n.
- fuotkip, aostndfrk. st. n.
- fuotrida
- fuoz, st. m.
- fuozaro
- fuozdroh
- fuozthrûh, st. f.
- fuozthrûha, st. f.
- fuozfallôn, sw. v.
- fuozfart, st. f.
- fuozfaz, st. n.
- fuozfendo, sw. m.
- fuozfolga, sw. f.
- fuozgengil, st. m.
- -fuozi
- vuolinc, mhd. st. m.
- fuozmâz, st. n.
- fuozscal, st. m.
- fuozscamal, st. m.
- fuozscemil, st. m.
- fuozsoc, st. m.
- fuozsola, st.
- fuozspor, st. n.
- fuozstapho, sw. m.
- fuozsuht, st. f.
- fuozthruc
- fuozthrufd
- vuotief, mhd.
- fuoztrohin
- fuoztrua
- fuoztuoh, st. m.
- fur
- fur
- fur
- fur-
- -fûr
- fura
- furahi
- furapimeintiu
- furben, sw. v.
- gi-furben, sw. v.
- ir-furben, sw. v.
- furbida, st. f.
- furbringan
- vürbrût, mhd. st. f.
- furburge
- furce
- furch
- furdāpnoth
- furderore
- furdharosto
- furdihot
- furdinor
- furdir, adv.
- furd(i)ren, sw. v.
- gi-furd(i)ren, sw. v.
- furdirfirthingen
- furdirgiscrîban
- furdirneman
- furd(i)rôn, sw. v.
- furdirrucken
- furdirruckida, st. f.
- furdirsezzen
- furdirscaltan
- furdirscrîban
- furehe
- furen
- fûren, sw. v.
- gi-fûren, sw. v.
- ir-fûren, sw. v.
- furestelle
- vürvenere, mnd. st. m.
- furftun
- furga edo
- furgun
- furh, st. f.
- vürhanc, mhd. st. m.
- furhen, sw. v.
- furhendi
- -furhîg
- furhilîn, st. n.
- furht
- furhten
- furht(u)uuerth, as. adj.
- furi, adv. u. praep.
- bi-furi, adv.
- furia, as.
- furibaz
- furiberan
- furiberantî, st. f.
- furibilidôn
- furibintan
- furibiotan
- furibogo, sw. m.
- furiboto, sw. m.
- furibrehhan
- furibringan
- furibringida, st. f.
- furibrunganî, st. f.
- furibuogi, st. n.
- furiburgi, st. n.
- furiburt, st. f.
- furiburti, adj.
- furiburtîg, adj.
- furiburtgî, st. f.
- furiburtîgo, adv.
- furiburtsamî, st. f.
- furich
- furicumun
- furithâhti, st. n.
| | fuogî st. f., frühnhd. füge; mnd. vge. — Graff III, 424. fuog-: nom. sg. -i Npgl 4,3; dat. sg. -i Nb 199,30 [216,9]. Nc 781,26 [134,11]; dat. pl. -inon 705,7 [25,20]; wge: nom. sg. Gl 3,325,62 (SH f). — fuegi: nom. sg. Ns 610,10. 1) Fuge von Brettern; Verbindungsstelle von Bäumen: wge incastratura coniunctio tabularum Gl 3,325,62. aber die mittina der boumo . die gehullen an iro fuoginon at media . s. arborum . per annexa . i. coniuncta sibi spacia concinebant Nc 705,7 [25, 20]. 2) Gefüge des menschlichen Körpers: unser lichamo . unz er in sinero lido fuogi behabet sina gescaft corpus cum in una forma membrorum coniunctione permanet Nb 199,30 [216,9]. 3) Verbindung, von Abstr.: also sin psalma heizzet coniuntio uocum (fuogi stimmon) in cantando Npgl 4,3; logische Verbindung: tanne ringinten unde uuideruuartigen dingin ... lougin gegeben uuirdit fore . unde daranah fuegi cum his rebus ... negatio praeponitur . et copulativae coniunctiones adiunguntur Ns 610,10; ferner: Nc 781,26 [134,11] (coniunctio).
gi-fuog st. f. oder st. n., mhd. gevuoge f., nhd. gefüge n.; mnd. gevge f., mnl. gevoege f. n. — Graff III, 424. ka-fogi: nom. sg. Gl 1,62,28 (Pa); ki-: dass. 241,31 (Ra; -i aus -a rad., Steinm.). — ge-fuge: nom. sg. Gl 4,136,50 (Sal. c). Verschrieben: ki-fori: nom. sg. Gl 1,241,31 (K). Zusammenfügung, Gefüge, Fuge: kasitot kasacit daz ist kanoi edo kafogi paumes consitum conpositum id est contextum arboribus Gl 1,62,28. noe kifogi to rimis iuncturis tabularum 241,31 (vgl. Splett, Stud. S. 354). gefuge compages 4,136,50.
fuogida (st.?) f., Lexer, Hwb. 3,555 mit vorliegendem Beleg; mnl. voechte. fgede, fugeda: nom. sg. Gl 3,242,63 (SH a 2). Verbindung: iunctura. Komp. zisamanefuogida.
gi-fuogida st. f. (einmal sw. f.); as. givōgitha (s. u.); mnl. gevoechte. — Graff III, 424 f. ca-fokida: nom. sg. Gl 1,225,16 (R); ki-fokitha: dass. 62,29 (K); ga-uogida: acc. pl. 2,743,16/19. — ca-uoagida: nom. sg. Gl 1,336,35 (Rb). — ki-fuakid-: [Bd. 3, Sp. 1340] dat. sg. -u Gl 1,380,1/2 (Rb); nom. pl. (?) -a 585,32 (Rb); ka-fuagida: nom. sg. 2,317,30 (Re); ghi-fuaghidhu: gen. sg.? 1,315,49 (Ja); ga-uuagida: nom. sg. 4,229,23 (clm 14 456, 9. Jh.); gi-vuagido: gen. sg. 2,174,11 (clm 6277, 9. Jh.). — ki-fuokida: acc. sg. Gl 2,210,8; -fuogid-: nom. sg. -a 346,46 (clm 14 461, 9./10. Jh.); acc. sg. -a 202,51 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.); ga-fuogita: dass. F 27,30; gi-fuogidun: dat. pl. Gl 2,648,31; -vgida: nom. sg. 427,11; -gidæ: dass. 1,323,42 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.). — ge-uugeda: nom. sg. S 121,18/19. Schwach flektiert: gi-uogithan: nom. pl. Gl 1,338,48 = Wa 74,27/28 (Carlsr. S. Petri, 10./11. oder 11. Jh.; zu -an vgl. Gallée § 335 Anm. 5). Verschrieben: ki-suakido: dat. sg. Gl 1,510,54 (Rb). 1) Fuge, Fügung, Klammer von Bauteilen; Verbindungsstelle von Bäumen (?): daz ist kinoi paumo edho kifokitha id est contextum arboribus Gl 1,62,29. cauoagida [eruntque (tabulae) coniunctae a deorsum usque sursum, et una omnes] compago [retinebit, Ex. 26,24] 336,35. 323,42. giuogithan [duae] incastraturae (tabularum id est conpaginationes) [fient, quibus tabula alteri tabulae connectatur, Ex. 26,17] 338,48 = Wa 74,27/28. kifuakida [sicut in medio] compaginis (Hs. conpagines) [lapidum palus figitur, Eccli. 27,2] 585,32; hierher wohl auch: mit gifuogidun [hastam in latus inque feri curvam] compagibus [alvom contorsit, Verg., A. II, 51] 2,648,31. 2) Gefüge, Gelenk des menschlichen Körpers: fona kifuagido sinera [humerus meus] a iunctura sua [cadat, Job 31,22] Gl 1,510,54. diu givgida conpago [donec ossuum divulsa membratim crepet, Prud., P. Vinc. (V)111] 2,427,11. (gotes uuort) galangot untaz demo gascheite sela enti geistes enti des mannes marc enti gafuogita pertingens usque ad divisionem animae et spiritus, conpagum quoque et medullarum F 27,30. 3) eheliche Verbindung; innere Verbindung von Pers.: ghifuaghidhu [imple hebdomadam dierum huius] copulae (coniunctioni) [Gen. 29,27] Gl 1,315,49. givuagido [quod pulchram] copulae [speciem admixtis voluptatibus foedant, Greg., Cura 3,27 p. 80] 2,174,11. kifuogida [unitatis] compagem [insipienter abscidat, ebda. 2,4 p. 17] 202,51. 210,8. 4) Vertrag, Übereinkunft: cafokida pactio Gl 1,225,16. 2,317,30 (1 Hs. gisuonida). 5) Verbindung von Worten; Bindewort: diu kifuogida [ut in distinctionibus sententiarum intelligat ubi finiatur] iunctura [Is., De off. 2,11 p. 791] Gl 2,346,46. participium teilnemunga. Coniunctio geuugeda S 121,18/19. 6) zusammenhängende Reihe (?): uuintolono gauogida [crispas] botrionum sertas [exhibebant suo partu sarmenta, Pass. Caec. p. 337,48/49] Gl 2,743,16/ 19. 7) mechan. Lehnübertr., Glossenwort: unzi za kifuakidu [usque ad vitulum, et] usque ad subiunctorium [occiderunt in ore gladii, Jos. 6,21, vgl. Sab. 1,405] Gl 1,380,1/2. gauuagida conpago 4,229,23. Komp. ungifuogida.
gi-fuog(i)lîh adj., vgl. Gröger § 12, mhd. Lexer gevuoclich, nhd. gefüglich; mnd. gevchlĩk, mnl. gevoechlijc. — Graff III, 424. gi-fuog-lih: Grdf. T 51,4. — gi-uochi-lih: Grdf. Gl 2,393,38 (11. Jh.). 1) geeignet für etw.: nioman ... uuidarscouuonti ist gifuoglih gotes rihhe aptus est regno dei T 51,4. 2) zusammenfügend, verbindend (?): giuochilih [tribus gemmis diadema pulcrum ..., intexit cui Fructuosus] sutile [vinclum, Prud., P. Caesaraug. (IV) 24] Gl 2,393,38. Abl. gifuoglîhho. [Bd. 3, Sp. 1341]
gi-fuoglîhho adv., mhd. Lexer gevuoclîche; mnl. gevoechlike. — Graff III, 424. ka-fooc-lihho: Gl 1,61,33 (R). angemessen, passend: conpacte (vgl. Mlat. Wb. 2,1062).
gi-fuognissa (st.?) f.; mnl. gevoechnesse; ae. gefégniss. — Graff III, 424. ki-fuac-nissa: nom. sg. Gl 1,285,19 (Jb-Rd). Verknüpfung, Verbindung: [quinque cortinae sibi iungentur mutuo, et aliae quinque] nexu [simili cohaerebunt, Ex. 26,3].
? gi-fuogôn sw. v. Verstümmelt: ka..akhotiu: part. prt. nom. sg. f. Beitr. 52,157,13 (clm 4614, 8./9. Jh.). im Part. Praet.: innerlich verbunden mit jmdm.: conglutinata [est anima eius cum ea (virgine), Greg., Cura 3,29 p. 85 = Gen. 34,3].
gi-fuogsam adj., nhd. gefügsam; mnl. gevoechsaem. — Graff III, 424. ca-focsami: nom. pl. m. Gl 1,152,37 (Pa; zu -i vgl. Splett, Stud. S. 226); ki-foacsam: Grdf. 31 (Ra; oder mit fehlendem -i zu gifuogsamî? Vgl. ebda.); nom. pl. m. -]a 37 (K; zu -a vgl. Kögel S. 174). verbündet: kifoacsam foedus Gl 1,152,31 (Pa K gifuogsamî; s. o.). cafocsami friunt foederati amici 37. Abl. gifuogsamî.
gi-fuogsamî st. f. — Graff III, 424. ca-focsami (Pa), ki-foacsami (K): nom. sg. Gl 1, 152,31. Bündnis: cafocsami friuntscaf daz ist suart suuuerida foedus amicitia pactus id est iusiurandum.
-fuogunga vgl. zisamanegifuogunga. |
| fuogî
| | 1) Fuge von Brettern; Verbindungsstelle von Bäumen: wge incastratura coniunctio tabularum Gl 3,325,62. aber die mittina der boumo . die gehullen an iro fuoginon at media . s. arborum . per annexa . i. | | 2) Gefüge des menschlichen Körpers: unser lichamo . unz er in sinero lido fuogi behabet sina gescaft corpus cum in una forma membrorum coniunctione permanet Nb 199,30 [216,9]. | | 3) Verbindung, von Abstr.: also sin psalma heizzet coniuntio uocum (fuogi stimmon) in cantando Npgl 4,3; logische Verbindung: tanne ringinten unde uuideruuartigen dingin ... lougin gegeben uuirdit fore . unde daranah fuegi cum his rebus | | gi-fuogida
| | 1) Fuge, Fügung, Klammer von Bauteilen; Verbindungsstelle von Bäumen (?): daz ist kinoi paumo edho kifokitha id est contextum arboribus Gl 1,62,29. cauoagida [eruntque (tabulae) coniunctae a deorsum usque sursum, | | 2) Gefüge, Gelenk des menschlichen Körpers: fona kifuagido sinera [humerus meus] a iunctura sua [cadat, Job 31,22] Gl 1,510,54. diu givgida conpago [donec ossuum divulsa membratim crepet, Prud., P. | | 3) eheliche Verbindung; innere Verbindung von Pers.: ghifuaghidhu [imple hebdomadam dierum huius] copulae (coniunctioni) [Gen. 29,27] Gl 1,315,49. givuagido [quod pulchram] copulae [speciem admixtis voluptatibus foedant, Greg., Cura 3,27 | | 4) Vertrag, Übereinkunft: cafokida pactio Gl 1,225,16. 2,317,30 (1 Hs. gisuonida). | | 5) Verbindung von Worten; Bindewort: diu kifuogida [ut in distinctionibus sententiarum intelligat ubi finiatur] iunctura [Is., De off. 2,11 p. 791] Gl 2,346,46. participium teilnemunga. Coniunctio geuugeda S 121,18/19. | | 6) zusammenhängende Reihe (?): uuintolono gauogida [crispas] botrionum sertas [exhibebant suo partu sarmenta, Pass. Caec. p. 337,48/49] Gl 2,743,16/ 19. | | 7) mechan. Lehnübertr., Glossenwort: unzi za kifuakidu [usque ad vitulum, et] usque ad subiunctorium [occiderunt in ore gladii, Jos. 6,21, vgl. Sab. 1,405] Gl 1,380,1/2. gauuagida conpago 4,229,23. | | gi-fuog(i)lîh
| | 1) geeignet für etw.: nioman ... uuidarscouuonti ist gifuoglih gotes rihhe aptus est regno dei T 51,4. | | 2) zusammenfügend, verbindend (?): giuochilih [tribus gemmis diadema pulcrum ..., intexit cui Fructuosus] sutile [vinclum, Prud., P. Caesaraug. (IV) 24] Gl 2,393,38. | | gi-fuogôn
| | Verstümmelt: ka..akhotiu: part. prt. nom. sg. f. Beitr. 52,157,13 (clm 4614, 8./9. Jh.). |
|