| - garminôd, st. m. n.
- garminôt, st. m. n.
- germinôd, st. m. n.
- germinôt, st. m. n.
- garminôn, sw. v.
- germinôn, sw. v.
- garn, st. n.
- garnascrago, sw. m.
- garn(a)uuinta, st. f.
- garnbinta, sw.
- garnboum, mhd. st. m.
- garnbret, mhd. st. n.
- garn drot
- garnrocko, sw. m.
- garnwa
- garo, adj.
- garo, adv.
- garotag, st. m.
- garo uolo
- garphôn, sw. v.
- garpuohun
- garquenel
- garr-
- garsanc
- garstich, mnl. adj.
- gart1, st. m.
- gart2, st. m.
- gart3, st. m.
- gartago
- gartâri, st. m.
- garteri, st. m.
- gartbrunno, sw. m.
- gartchonle
- garte
- gartenwurz
- gartgabala, st. f.
- gartgot, st. m.
- gartgras, st. n.
- garthagal, st. m.
- garthagan, st. m.
- garthago, sw. m.
- garthigen
- gartimīza
- gartinâri, st. m.
- gartinenel
- gartîsan, st. n.
- gartiuua
- gartkresso, sw. m.
- gartkressa, st. sw. f. ?
- gartkrût, st. n.
- gartkumil, st. m.
- gartkunile
- gartlîh, adj.
- gartliod, st. n.
- gartminza, sw. f.
- garto, sw. m.
- gartôn, sw. v.
- gartquenala, st. sw.?
- gartsang, st. n.
- garttole
- gartwa
- gartuuurz, st. f.
- gartuuurza, sw. f.
- garūman
- -garuuâri
- -garuuidi
- garuuitum
- garwurz
- gasamantfatun
- gasapa
- gasechar
- gasopha
- gasoupha
- gast, st. m.
- gastaldi, mlat.
- gastel, st. n.
- gastgeba, sw. f.
- gastgebe, mhd. sw. m.
- gastheriberga, st. f.
- gasthûs, st. n.
- gastlîh, adj.
- -gastlîhhî
- gasluome
- gastluomen, sw. v.
- gastluomi, adj.
- gastluomî, st. f.
- gastnissi, st. n.
- gasttuom, st. m.
- gastuuissî, st. f.
- gastuuissida, st. f.
- gastuuissôd, st. m.
- gasunka, acc. sg.
- gi-gat, adj.
- gat
- gataling, st. m.
- gatalôsi
- gataro, sw. m.
- bi-gatôn, sw. v.
- gauerit
- gauissa
- gavessahi
- gazar
- gazza, sw.
- gcdrysl
- gchêsib
- ge
- ge-
- géacessúre, ae. f.
- geaneruen
- geaneruo
- geaneruun
- ǵeas
- geba, st.
- -geba, sw. f.
- gebab
- gebagern(i), adj.
- gebagernî, st. f.
- gebagernîg, adj.
- gebal, st. m.
- gebalhmalot
- gebalîh, adj.
- gebalkind, st. n.
- gebalskeinî, st. f.
- gebalstat, st. f.
- gebalton
- geban
- geban, st. v.
- aba-geban, st. v.
- bi-geban, st. v.
- fir-geban, st. v.
- fora-geban, st. v.
- gi-geban, st. v.
- hina-geban, st. v.
- hina-gi-geban, st. v.
- ir-geban, st. v.
- umbi-geban, st. v.
- umbi-bi-geban, st. v.
- untar-geban, st. v.
- ûz-geban, st. v.
- uuidar(i)-geban, st. v.
- zi-geban, st. v.
- zir-geban, st. v.
- zisamane-geban, st. v.
- zuo-geban, st. v.
- fir-geban, part.
- fir-gebannissa, st. f.
- fir-gebano, adv.
- gebanot
- gebanto, adv.
- fir-gebanto, adv.
- ûz-gebanto, adv.
- gebâri, st. m.
- gebedelī
- gebedîg, adj.
- gebedirbe
- gebeit
- gebelle
- gebenke
- gebern
- gebeta
- gebeta
- gebiden
- gebgî, st. f.
- gebinotiz
- gebita, st. f.
- gebiza, st. f.
- gebiurda
- gebiurdon
- gebiureda
- gebiuuue
- gebiuuueda
- gebivede
- gebiza
- geblade
- gebloomed
- gebo, sw. m.
- gebohûs, st. n.
- gebôn, sw. v.
- gebos
- gebosia
- gebouut
- gebreke
- gebreyde
- gebroihta
- gebuchan
- gebulstere
- gebundel
- geburidon
- geburta
- geburtę
- geburtlicho
- gebutde
- gebyrva&
- gebyræt
- gechrungan
- gecrpelt
- gectilosar
- ged-
- gedarihchen
- gede
| | garminôd, -ôt, germinôd, -ôt st. m. n. — Graff IV,263. carminodun: dat. pl. Gl 1,600,6 (M, 3 Hss.); verschr.: garminodunt: dass. 7 (M, 10. Jh.); germinod-: dass. -un 5 (M, 2 Hss., 1 Hs. -vn). 2,252,20 (M); -in 20/21 (M, 11. Jh.); germenod: nom. sg. Nc 783,3 [136,7]. — carminot: acc. pl. Gl 1,538,7 (M, 2 Hss.); garminoth: dass. ebda. (2 Hss., 1 Hs. -a- durch übergeschr. e korr.); kerminot: acc. sg. Npgl 13,3; kereminoth: nom. sg. Gl 2, 410,47; germin-: dass. -ot 439,59; acc. pl. -oth 1,538,8 (M, 2 Hss., 1 Hs. -e- aus -a- korr.). 1) Zaubervers, Beschwörungsformel, Zaubergesang: germinodvn [(pythones et divini) qui strident in] incantationibus [suis, Is. 8,19] Gl 1,600,5. germinodun [ibi (am Fluß) diutius] incantationibus [agere malefici moliebantur, ut is qui eam (das besessene Weib) invaserat diabolus exiret, Greg., Dial. 1,10 p. 193] 2,252,20. kereminoth [nil agit arcanum] murmur [Prud., Apoth. 477] 410,47. govcallih germinot [saepe etiam] magicum cantamen [inire per sepulcra, Prud., P. Cypr. (XIII) 23] 439,59 (2 Hss. galstar). ter Cholchisko germenod uuard ouh fone iro gezeichenet . rezzondo mit adamantinero uuassun. Mit iro herten grifele screib si zouuerlichiu carmina Cholchica etiam fiducia . i. incantatio ... signatur Nc 783,3 [136,7]. uuanda sie precepta legis neuuellen gehoren . also aspides neuuellen incantationem (kerminot) gehoren Npgl 13,3. [Bd. 4, Sp. 114] 2) (fröhlicher) Gesang, (frohes) Lied: carminot [mittit pallium in die frigoris ..., qui cantat] carmina [cordi pessimo, Prov. 25,20] Gl 1,538,7. Vgl. Wesche, Zauber S. 24 ff. Vgl. garminâri, garminôn.
garminôn, germinôn sw. v.; vgl. mlat. carminare. — Graff IV,263. garmin-: part. prs. gen. sg. m. -ontes (10. Jh.), -untes (3 Hss., 10.—11. Jh.), -antis (12. Jh.), -intis (11./12. Jh.) Gl 1,518,10 (M). — kerm-: 3. sg. -inot Gl 2,40,6 (Sg 143, 10. Jh.); inf. -enon Nc 691,14/15 [6,13/14]; germinantis: part. prs. gen. sg. m. Gl 1,518,13 (M); germen-: part. prs. acc. sg. m. -onten Npgl 5,57; part. prs. gen. pl. -ontôn Np 57,6. 1) (mahnend, warnend, eindringlich) beschwören: garminuntes ł galstruntes [quae (sc. aspis surda) non exaudiet vocem incantantium et veneficia] incantantis [sapienter, Ps. 57,6] Gl 1,518, 10 (Hss. z. T. nur garminôn oder nur galstarôn). kerminot [contra quem (sc. ecclesiam)] incantat [Apostolus, cum dicit, metuo ne sicut serpens Evam seduxit astutia sua, sic et sensus vestri corrumpantur, Aug., De genesi contra Manich. 2,26 p. 217] 2,40,6; ther germinônto: Beschwörer, Magier: der ... negehoret die stimma der germenonton . unde diu zoufer . diu fone demo uuisen des listes kesungen uuerdent vocem incantantium (vgl. o. Gl 1, 518,10) Np 57,6. der machot sih touben . daz er incantantem (den germenonten) negehore . der in uzer sinemo loche uuile ferlucchin Npgl 57,5. 2) abfällig: töricht, kindisch daherreden: kermenon chindisliche inuuihtheit agarrire ineptas nugulas Nc 691,14/15 [6,13/14]. Abl. garminôd, germinôd; vgl. auch bigerminôn.
garn st. n., mhd. nhd. garn; as. garn (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 24), mnd. gārn, mnl. gaern; ae. gearn; an. garn. — Graff IV,264. karn: nom. sg. Gl 2,225,43 (S. Flor. III 222 B, 9./10. Jh.); acc. sg. Nb 97,8 [107,13]. — garn: nom. sg. Gl 3,399,11 (Hildeg., 2 Hss.). 627,17. 4, 266 Anm. 13 (14./15. Jh.); dat. sg. -]e 2,221,32 (clm 18 550,1, 9. Jh.). Nb 97,8 [107,13]. Nc 786,2 [140,4]; gen. pl. -]o O 1,5,12. 4,29,33. Garn, (Seiden-)Faden: cuuiro gacehotemo garne [superhumerale ex auro ...] bis tincto coco [et torta fieri bysso praecipitur, Greg., Cura 2,3 p. 15] Gl 2,221, 32, z. gl. St. 225,43. garn vazimanz (lingua ignota) 3,399,11. filamen 627,17. licia enī sūt: liciū garn drot ēde vitztze 4,266 Anm. 13 (Ahd. Gl.-Wb. S. 192 garndrāt st. m.). wirkento diurero garno O 1,5,12. (die Tunika) kleinero garno ... was giweban 4,29,33. (die Seide) spinnet man ze garne . das karn fareuuet man misselicho Nb 97,8 [107,13]. (peplum) uzer bissinemo garne filis candentis bissi Nc 786,2 [140,4]. Komp. blî-, zuggigarn.
garnascrago sw. m., nhd. (älter) garnschragen. garne-scrago: nom. sg. Gl 3,399,13 (Hildeg., 2 Hss., auch -sc). Garnwinde, Haspel (vgl. DWb. IX,1 624 s. v. schragen 10): garn hasbel garnescrago vazimanz almiz vazitelz (lingua ignota); vgl. auch s.v. girgillus, Diefb., Gl. 263 b/c.
garn(a)uuinta st. f., mhd. nhd. Lexer garnwinde; as. garnwinde (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 24), mnd. garnwinde; ae. gearnwinde; an. garnvinda. — Graff IV,264. garn-uuinda: nom. sg. Gl 4,210,14 (sem. Trev.). — garne-winde: nom. sg. Gl 3,375,61 (Jd); gara-: dass. 718,31 (Berl. Lat. fol. 735, 13. Jh.; l. garn-, Steinm., vgl. aber Gröger § 129,3). [Bd. 4, Sp. 115] Garnwinde, Haspel: garnewinde testadulus (vgl. Diefb., Gl. 581 a/b) Gl 3,375,61. 718,31. 4,210,14.
garnbinta sw. (?) f. garn-pinde: nom. sg. Mayer, Glossen S. 124,9 (Vat. lat. 625, 12./13. Jh.); -pind’: dass. Gl 4,190,52 (14. Jh.); verschrieben: gam-bind’: dass. 53 (14. Jh.; zu -m- aber vgl. Gröger § 133,1). Garnwinde, Haspel, die den gesponnenen Faden zu Gebinden zusammenfaßt, oder ein Gebinde aus Garn, Garndocke (vgl. binta 2, Ahd. Wb. 1, 1063)?: reponile wlgo dicitur garnpind’ Gl 4,190,52. Mayer, Glossen S. 124,9. Vgl. Heyne, Hausalt. 3,224.
garnboum mhd. st. m. garn-bm: nom. sg. Gl 3,358,57 (Wien 901, 13. Jh.); -bom: dass. 4,266 Anm. 13 (Leipzig, Paulinus 107, 14./15. Jh.; von jüngerer Hand). Webebaum, Kettenbaum, Teil des Webstuhls, auf den das Kettengarn gewunden wird: garnbm liciatorium Gl 3,358,57. weve ł garn bom [hastile autem hastae eius erat quasi] liciatorium (a liciis d) [texentium, 1. Reg. 17,7] 4,266 Anm. 13.
garnbret mhd. st. n., nhd. garnbrett. gar-bret (vgl. Gröger § 127, S. 200): nom. sg. Gl 3,389, 49 (clm 13 090, 14. Jh.). Garnwinde, Garnbrett zum Aufwickeln des Garnes: testadulus (vgl. Diefb., Gl. 581 a/b).
garn drot Gl 4,266 Anm. 13 s. AWB garn u. thrât.
garnrocko sw. m., mhd. Lexer garnrocke, nhd. garnrocken. — Graff II,432. garen-roche: nom. sg. Gl 4,215,18 (2 Hss., 12. Jh.). Garnrocken, Spinnrocken: girgillus (vgl. Diefb., Gl. 263 b/c).
garnwa Gl 3,104,41 s. gar(a)uua. |
| garminôd
| | 1) Zaubervers, Beschwörungsformel, Zaubergesang: germinodvn [(pythones et divini) qui strident in] incantationibus [suis, Is. 8,19] Gl 1,600,5. germinodun [ibi (am Fluß) diutius] incantationibus [agere malefici moliebantur, | | 2) (fröhlicher) Gesang, (frohes) Lied: carminot [mittit pallium in die frigoris ..., qui cantat] carmina [cordi pessimo, Prov. 25,20] Gl 1,538,7. | | garminôn
| | 1) (mahnend, warnend, eindringlich) beschwören: garminuntes ł galstruntes [quae (sc. aspis surda) non exaudiet vocem incantantium et veneficia] incantantis [sapienter, Ps. 57,6] Gl 1,518, 10 (Hss. z. T. nur | | 2) abfällig: töricht, kindisch daherreden: kermenon chindisliche inuuihtheit agarrire ineptas nugulas Nc 691,14/15 [6,13/14]. |
|