| - gegiuon
- gegonothen
- gegozzan
- geh-
- geheingest
- gehezza
- gehicni
- geidelosa
- geiehont
- geil, adj.
- geil
- geile
- geile
- geilên, sw. v.
- ir-geilên, sw. v.
- geilherzî, st. f.
- geili, st. n.
- geilî(n), st. f.
- geilisôn, sw. v.
- ir-geilisôn, sw. v.
- geilisunga, st. f.
- geilla
- geillhhî, st. f.
- geillîhho, adv.
- geilza
- geilze
- gein
- geine
- in-geinen, sw. v.
- geinôn, sw. v.
- geinuuardi
- geinz
- geirta
- geis
- geiseselon
- geis(i)la, st. sw. f.
- geisin, st. f.
- geisinî, st. f.
- geislich
- geist, st. m.
- geist
- geistgimma, st. f.
- geistlîh, adj.
- geistlîhhn, adv.
- geistlîhho, adv.
- geistscrift, st. f.
- geit
- geitot
- geiz, st. f.
- geiza, st. f.
- geizâri, st. m.
- geizboum, st. m.
- geize cortare
- geizeherde
- geiz(e)hirti, st. m.
- geizeuuolla, st. f.
- geiz(i)fel, st. n.
- geizilîn, st. n.
- geizîn, st. n.
- geizîn, adj.
- geizkortar
- geizu
- gel, nom. sg.
- gela
- gelaste
- gelastraro
- gel(a)uuî
- gelbôn, sw. v.
- geld
- -gele
- -gelegena
- gele herzi
- gelehust
- geleicha
- gelenuaro
- gelesath
- geleshut
- gelesoth
- gelesonht
- geleui
- gelicz
- gelidoso
- geligelo, adj.
- geliko
- gelimida
- gelisunti
- geliu
- gell
- gella
- gellan, st. v.
- ir-gellan, st. v.
- gelle
- gellen, sw. v.
- gellit, st. m.
- gellita, st. sw.?
- gello
- gellof, st. m.
- gellôn, sw. v.
- gelo, adj.
- gelofaro, adj.
- gelogunt, st. m.
- gelosuht, st. f.
- gelosuhtîg, adj.
- gelower
- gelph, adj.
- gelph, st. n.
- gelphâri, st. m.
- gelphheit, st. f.
- gelphherzî, st. f.
- gelphlîh, adj.
- gelphlîhho, adv.
- gelstar, st. n.
- gelstarâri, st. m.
- gelsvlt
- gelt, st. n.
- geltan, st. v.
- fir-geltan, st. v.
- in(t)-geltan, st. v.
- uuidar-geltan, st. v.
- -geltâra
- geltari
- in(t)-geltâri, st. m.
- geltemaister
- in(t)-gelten, sw. v.
- geltfaz, st. n.
- in(t)-geltida, st. f.
- geltmeistar, st. m.
- in(t)-geltnissi, st. n.
- -gelto
- ana-geltôn, sw. v.
- geltstat, st. f.
- geltsuohho, sw. m.
- fir-geltunga, st. f.
- geluhttin
- gelza, st.
- galza, st.
- gelze
- gelzôn, sw. v.
- gemahlihi
- gemanliche
- gemelech
- gemman
- gemmer
- gên
- ana-
- bi-
- thana-
- fir-
- fora-
- furi-
- gi-
- hina-
- in-
- in-gi-
- int-
- ir-
- nâh-
- nidar-
- ûf-
- umbi-
- untar-
- ûz-
- ûz-ir-
- zi-
- zisamane-
- zuo-gên
- gen-
- gen
- genaz, st. n.
- genuz, st. n.
- gene
- gene
- genên
- genesta, st. f.
- genesta
- genester, st. m.
- genezt
- geneztunc
- ge-genga, ae. sw. m.
- -genga, sw. f.
- zi-gengen, sw. v.
- -geng(e)o
- -gengeri
- gengi, adj.
- -gengi, st. n.
- bi-gengida, st. f.
- zi-gengida, st. f.
- zur-gengida, st. f.
- -gengîg
- -gengil
- genginsachon
- -genni
- genren, sw. v.
- genscirma
- gensebluome, mhd. sw. m.
- gensedistel, mhd. m.
- gensekresse, mhd. sw. m.
- gens(i)korn, st. n.
- gensîn, adj.
- gensinclî(n), st. n.
| | gegiuon WA 69,14 s. geban.
gegonothen Gl 1,500,38 s. AWB gi-einôn u. ?geginôn.
gegozzan Gl 2,560,30 s. AWB gi-gôz.
geh- s. jeh-.
geheingest Gl 3,391,3 s. hengisten.
gehezza Gl 1,599,59 s. AWB gi-heiza.
gehicni Gl 2,561,55 s. AWB gi-thigini.
geidelosa Gl 2,557,8 s. AWB getilôs.
geiehont Gl 2,238,38 s. AWB gi-eihhôn.
geil adj., mhd. nhd. geil; as. gêl, mnd. mnl. geil; ae. gál. — Graff IV,182. keil: Grdf. Gl 1,133,32 (R); dat. sg. m. -]emo Gl 2,343,59 (clm 6 325, 9. Jh.); nom. pl. n. -]iv S 209,29 (B); acc. pl. m. -]e 194,31 (B). — geil-: nom. sg. m. -er Gl 3,144,4 (SH A, 3 Hss.). Hildebrandt I,303,491 (SH A). Gl 3,188,66 (SH B); -ir 144,5 (SH A); dat. sg. m. -emo 2,615,67; acc. sg. n. -la Nb 157,1 [168,14]; gailer: nom. sg. m. Gl 3,144,5 (SH A, 2 Hss.). geeil: Grdf. Gl 3,5,9 (Sg 913, 8. Jh.; entstellt aus gail, Steinm.). 1) hochmütig, überheblich: geilemo [audet iniquus ... animo perstare] superbo [Sed., Carm. pasch. 2,199] Gl 2,615,67. (Gott nimmt auf in sein Zelt) dia furahtante truhtinan fona cuateem kihaltidom iro nalles sih kebant keile qui timentes dominum de bona observantia sua non se reddunt elatos S 194,31; von den Augen des Menschen: truhtin nist erhaban herza minaz noh ni keiliv sint augun miniu domine non est exaltatum cor meum, neque elati sunt oculi mei 209,29; — hierher vielleicht auch: keil elatus Gl 1,133,32. 3,5,9. 2) leichtfertig, frech: keilemo [non vagis oculis, non infreni lingua, aut] petulanti [tumidoque gestu incedant, Is., De off. 2,2 p. 414] Gl 2,343,59. 3) trotzig, ungestüm, unbändig: ter geuualtig uuelle sin . der duuinge sin geilla muot . noh nelaze nieht sinen hals uberuuunden uuerden fone geluste . undertanen sinemo scamelichemo bridele qui se volet esse potentem . ille domet feroces animos nec colla victa libidine summittat foedis habenis Nb 157,1 [168,14] (mit Bedeutungsnuance entspr. 4?). 4) im Sexualbereich: substant.: der Gierige, Lüsterne: peccator a pelice, id est meretrice . petulcus geiler ab appetendo; unde et meretrices petulcas dicuntur [Summ. Heinr. VIII,8,491] Gl 3,144,4. Hildebrandt I,303,491. Gl 3,188,66. Komp. muotgeil; Abl. geilên; geili, geilî(n). [Bd. 4, Sp. 179]
geil Gl 3,534,61 s. AWB gelo. |
| geil
| | 1) hochmütig, überheblich: geilemo [audet iniquus ... animo perstare] superbo [Sed., Carm. pasch. 2,199] Gl 2,615,67. (Gott nimmt auf in sein Zelt) dia furahtante truhtinan fona cuateem kihaltidom iro nalles sih kebant keile | | 2) leichtfertig, frech: keilemo [non vagis oculis, non infreni lingua, aut] petulanti [tumidoque gestu incedant, Is., De off. 2,2 p. 414] Gl 2,343,59. | | 3) trotzig, ungestüm, unbändig: ter geuualtig uuelle sin . der duuinge sin geilla muot . noh nelaze nieht sinen hals uberuuunden uuerden fone geluste . undertanen sinemo scamelichemo bridele qui se volet esse potentem . ille domet feroces | | 4) im Sexualbereich: substant.: der Gierige, Lüsterne: peccator a pelice, id est meretrice . petulcus geiler ab appetendo; unde et meretrices petulcas dicuntur [Summ. Heinr. VIII,8,491] Gl 3,144,4. Hildebrandt I,303,491. Gl 3,188,66. |
|