| - gloht, adj.
- gilôn, sw. v.
- gilouroth
- gilouui
- gilovua
- gilovuen
- gilsi, st. n.
- gilstar
- gilstiro, sw. m.
- giltar
- -gilti
- -giltî
- giluchemo
- giluh
- gima
- gimarz
- gi
- gimma, st. sw. f.
- gimmâri, st. m.
- gimmisc, adj.
- gimnta
- gimuosomoda
- gin, adj.
- gin
- gin
- -gin
- -ginni
- ginạemes
- ginazzen, sw. v.
- ginazzunga, st. f.
- ginedisostin
- in-ginen, sw. v.
- ginên, sw. v.
- ginôn, sw. v.
- genên, sw. v.
- ana-ginên, sw. v.
- gagan-ginên, sw. v.
- -ging
- gingainti
- gingên
- gi-gingên, sw. v.
- gingiber, st. m.
- ingiber, st. m.
- gingibero, sw. m.
- gingo, sw. m.
- ginitu
- a-ginnan, anl. st. v.
- bi-ginnan, st. v.
- gi-ginnan, st. v.
- in-ginnan, st. v.
- uuidar-in-ginnan, st. v.
- bi-ginnanto, adv.
- ginnen
- bi-ginnunga, st. f.
- ginôd, st. m.
- ginôn
- ginroda
- ginstigo
- gint
- gintht
- ginun
- ginunga, st. f.
- ginuz
- giochelmo
- giohhalma
- gi ok
- giol, st. m.
- giolichi
- gionsta
- gionsti
- gionuot
- giouid
- -gioz
- giozan, st. v.
- ana-giozan, st. v.
- bi-giozan, st. v.
- thuruh-giozan, st. v.
- fir-giozan, st. v.
- gi-giozan, st. v.
- in-giozan, st. v.
- ir-giozan, st. v.
- nidar-giozan, st. v.
- ûz-giozan, st. v.
- zi-giozan, st. v.
- zisamene-giozan, st. v.
- giozantlîh, adj.
- giozfaz, st. n.
- giozo, sw. m.
- giozoffar, st. n.
- giꝑchosota
- gipemperotem
- giperntiz
- gipeteren
- giphaisce
- giphisota
- giphit
- gipht
- gipił
- gipirinter
- gipiso
- gipiudi
- giplotto
- gîpon, aostndfrk. sw. v.
- giposa
- giposei
- giposith
- gipousi
- gipouvtuo
- gipposi
- gipr&ta
- gips, st.
- gipsîn, adj.
- gipue
- gipuosi
- gipuost
- gipurgilint
- gîr, st. m.
- gîra, st. f.
- girazzen, sw. v.
- girbe, mhd. f.
- girdinôn, sw. v.
- gires, st. m.
- gireth
- girgila
- gîrheit, st. f.
- giri, adj.
- girichte
- girida, st. f.
- gi-girida, st. f.
- girîg, adj.
- girîgheit, st. f.
- girîgo, adv.
- giril
- girilîhho, adv.
- girî(n), st. f.
- girintol
- girischeit, st. f.
- girisôn, sw. v.
- girisunga, st. f.
- giritse
- girnessî, st. f.
- girnîg, adj.
- gîro, sw. m.
- girol, st.
- girst
- girstîn, adj.
- giruft
- girumit
- girumitv
- girummenter
- giruoz-
- giruozari
- girupht
- giruzet
- giruzsam
- giſ
- gisafote
- gîsal, st. m.
- fir-gîsalen, sw. v.
- gisaltalscirren
- giscelles
- gischen
- gisego
- giselen
- gîseliz, st. m.
- gisgrimmot
- giskezzunga
- gisleistin
- gisleistun
- gisloch
- gispu
- gissen, mhd. sw. v.
- gist
- gistaldii, mlat.
- gistiuelt
- gistra
- gît
- gît, st.
- gîtag, adj.
- gîtagheit, st. f.
- gîtagî, st. f.
- gîtago, adv.
- gitasch
- gitask
- gitege
- giteid
- gitelbahti
- gith
- githhuffen
- githicni
- githrennę
- gitiga
- gitiloda
- gitiuht
- giot fotoro
- gitre uuodi
- gitrithtit
- gitrunchit
- gittheswilcharo
- gitthewanne
| | gloht adj., Lexer, Hwb. mit gleichem Beleg. — Graff IV, 181. [Bd. 4, Sp. 260] gil-ochter: nom. sg. m. Gl 3,439,77 (Wien 804, 12. Jh.); geyl-acht: Grdf. 5,106,24 (mus. Brit. Add. 18 377, 14. Jh.). an einem Bruch leidend: gilohter (h)erniosus Gl 3,439,77. 5,106,24.
gilôn sw. v. — Graff IV,182. gilon: inf. Gl 2,656,47 (clm 18059, 11. Jh.). heulen, von Hunden: [visaeque canes] ululare [per umbram adventante dea, Verg., A. VI, 257]. Vgl. glîlôn.
gilouroth Gl 1,322,50 s. lôuuôn.
gilouui Gl 1,528,27 s. AWB glouuuî.
gilovua, gilovuen Gl 1,368,7. 2,116,45 s. AWB glou.
gilsi st. n. — Graff IV,197. gilse: nom. sg. Gl 3,438,21; dat. sg. Nc 750,1 [89,14]. 1) vorderer Teil des Kopfes, Vorderkopf: gilse sinciput anterior pars capitis Gl 3,438,21. 2) Hirnschale: einiu (d. h. der Gemmen) uuas kenomen ... uzer demo gilse cancri (des Sternbildes) quarum alia cancri cerebro ... assumpta ... dicebatur Nc 750,1 [89,14].
gilstar Gl 1,470,17 s. AWB gelstar.
gilstiro sw. m. — Graff IV,194. kilstirro: nom. sg. Gl 1,293,66 (Jb-Rd). Zins-, Steuerpflichtiger: [habitavit ... Chananaeus in medio Ephraim ...] tributarius [Jos. 16,10].
giltar Mayer, Glossen S. 36,12 s. AWB îlen.
-gilti oder -giltî vgl. AWB ant(i)gilti oder -giltî.
giluchemo viridante Gl 2,444,60 (clm 14 395, 11. Jh.) ist unklar. Das Ahd. Gl.-Wb. S. 212 a setzt im Anschluß an Graff II,145 ein gilucki adj. (?) mit der Bed. ‘gedeihlich, glücklich’ an. Die Gl. gehört zu: [(die Stadt Emerita) quam memorabilis amnis Ana praeterit et] viridante [rapax gurgite moenia pulcra lavit, Prud., P. Eul. (III) 189]. Das rechtfertigt für viridans nur die Bed. ‘grün, grünlich’. Diese wird auch von der Glosse z. St.: gurgitem Anae vocat viridantem, propter arbores ... vel herbas adiacentes nahegelegt. Die dt. Wortwahl ist von da aus unverständlich. |
| |