| - gunderebo, sw. m.
- gundfanâri, st. m.
- gundfaneri, st. m.
- gundfano, sw. m.
- gundhamo, sw. m.
- gundon
- gundram
- gundraua
- gundreba
- gunfrovuit
- gunge
- gungi, st. m.
- gung, st. m.
- gungida
- gunigel
- gunnan
- bi-gunst, st. f.
- gunt, st. m.
- gunteram
- guntîg, adj.
- guntraue
- uo
- guobida
- guochesamphera
- guol
- -guol, adj.
- guole
- guollîh, adj.
- guollîhha, st. f.
- guollîhheit, st. f.
- guollîhheitî, st. f.
- guollîhhên, sw. v.
- guollîhhi, st. n.
- guollîhhî, st. f.
- guollîhho, adv.
- guollîhhôn, sw. v.
- gi-guollîhhôn, sw. v.
- guolo
- guoma
- guoma
- guomo
- guon
- guopida
- guot, adj.
- guot, st. n.
- gi-guoten, sw. v.
- guotenstîg, adj.
- guotesp&ota
- guotespetot
- guotî, st. f.
- guotilôs, adj.
- guotilôsî, st. f.
- guotisôn, sw. v.
- guotkund, adj.
- guotkundenti, part.
- guotkundida, st. f.
- guotkunni, st. n.
- guotlîh, adj.
- guotlîhha, st. f.
- guotlîhheit, st. f.
- guotlîhhên, sw. v.
- guotlîhhî(n), st. f.
- guotlîhho, adv.
- guotlîhhôn, sw. v.
- guotlistgî, st. f.
- guotnessî, st. f.
- guotnissa
- guotogilîh, Subst.-Adj.-Verbindung
- guotolîh, Subst.-Adj.-Verbindung
- guotscrîbâri, st. m.
- guotspellôn, sw. v.
- guotsprâhhi, adj.
- guottât, st. f.
- guotuuerclîb, st. m.
- guotuuillîg, adj.
- guotuuillgî, st. f.
- gupha, st. sw.
- kupha, st. sw.
- gupho,, st. sw.
- kupho, sw. m.
- gupspreche
- guputerē
- gurba
- gurbiz
- gurdisl, as. st. m.
- gurdisli, as. st. m. o. n.
- gurgilôn, sw. v.
- gurgula, sw. f.
- gurigabala, st. f.
- gurlat
- gurt, st. m.
- gurtape
- gurtate
- gurten, sw. v.
- aba-gurten, sw. v.
- ana-gurten, sw. v.
- bi-gurten, sw. v.
- furi-gurten, sw. v.
- in(t)-gurten, sw. v.
- umbi-gurten, sw. v.
- umbi-bi-gurten, sw. v.
- -gurtida
- gurtil, st. m.
- gurtila, st. f.
- gurtilî(n), st. n.
- gurtilphlega, sw. f.
- gusmiki
- gussa, st. f.
- gussel
- gussi
- ubar-gussôn, sw. v.
- gust-
- gusu
- gutenweppes
- gteppe
- gutfanan
- guthwurz
- -guti
- gutin, st. f.
- gutinna, st. f.
- gutter, st. n.
- gu(u)-
- guudereba
- guuel
- guuiunen
- guuwedechen
- guva, f.
- guvialach
- guz, st. m.
- -guz
- guzfaz, st. n.
- guzoffar, st. n.
- guzzen, sw. v.
- -guzzi, adj.
- ..gvnge
- gvoiti
- gvosena
- gtfano
- gwel
- gyccae
- gycer
- gyrdils, ae. st. m.
- gysse
- h
- ..h
- hâ
- ha..
- ..ha
- haal
- haarpit
- -hab, adj.
- -hab, st. m. n.
- haba1, st. f.
- haba2, st. f.
- gi-haba, st. f.
- habahc
- habalîh, adj.
- habalôn, sw. v.
- habalôs, adj.
- habamahtîg, adj.
- -haban, part. prt.
- ..habana
- habandsterre
- int-habanî1, st. f.
- int-habanî2, st. f.
- ir-habanî, st. f.
- -habanî
- bi-habannessi, st. n.
- bi-habannissî, st. f.
- bi-habannissida, st. f.
- habarhalm, st. m.
- -habâri
- bi-habâri, st. m.
- habarnezzila, sw. f.
- habaro, sw. m.
- habarscrecko, sw. m.
- habaruuurz, st. f.
- habba
- habbe
- habcsamo
- habda
- habech
- habeche, mhd. sw. m.
- habechesswum
- habeen
- habeh
- habên, sw. v.
- ana-habên, sw. v.
- bi-habên, sw. v.
- fir-habên, sw. v.
- gi-habên, sw. v.
- ingagani-habên, sw. v.
- in(t)-habên, sw. v.
- ûf-habên
- umbi-habên, sw. v.
- umbi-bi-habên, sw. v.
- untar-habên, sw. v.
- uuidar-habên, sw. v.
- zisamane-habên, sw. v.
- zisamane-folla-habên, sw. v.
| | gunderebo sw. m. gunde-rebo: nom. sg. Gl 3,103,71/72 (SH A). 223,16 (SH a 2; 3 Hss., davon 2 -dsebo). — Zum sw. Mask. vgl. Schade, Altd. Wb. S. 704 s. v. rëba). Gundermann, Glechoma hederacea L. (vgl. Marzell, Wb. 2,698 ff.): gunderebo acero ł acer Gl 3,103,71/72. gundsebo ł mazaltra acer 223,16. Vgl. gund(e)ram, gund(e)râba, gund(e)reba.
gundfanâri, -faneri st. m. — Graff III,522. cund-fanar-: nom. pl. -a Gl 2,607,1; gund-: nom. sg. [Bd. 4, Sp. 477] -i 368,36. 736,47; gunt-fanere: dass. 617,36 (Antwerpen 17.4 (früher 126), Glosse 9. oder 10. Jh.). Träger des Feldzeichens, Bannerträger: gundfanari antesignanus [Prisc., Inst. II,77,19] Gl 2,368, 36 (zu dieser Auffassung des antesignanus vgl. antesignanus qui in hostem fert guntfanonem Gl 2,378,2/3). guntfanere [tunc ... praevius horribiles comitaris] signifer [enses? Sed., Carm. pasch. V,62] 617,36; als Anführer verstanden: cundfanara [igitur Nero ... ipsorum prius apostolorum, quippe qui duces et] signiferi [erant in populo dei, expetit neces, Ruf., Hist. eccl. II,25 p. 177,18] 607,1. gundfanari [(latro) qui ipsius certaminis] signifer [videbatur, Vitae patr. 462] 736, 47. Vgl. gundfano.
gundfano sw. m.; as. gūthfano, mnl. gonfanoen, goffanoen, gaffanoen; ae. gúþfana; an. gunnfáni. — Graff III,521 f. chund-fan-: nom. sg. -o Gl 1,295,20 (Jb-Rd); acc. sg. -un 801,27. — cvnt-fanvn: acc. pl. Gl 2,766,18. — cund-fan-: nom. sg. -o Gl 1,356,1 (Sg 295, 9. Jh.). 2,5,14. 4,314,11; acc. sg. -on OF 5,2,9 (k-). — gunt-fan-: nom. sg. -o Gl 1,356,2 (Sg 9, 9. Jh.). Mayer, Glossen S. 26,14; acc. pl. -on Gl 1,356,2 (S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.; -uanon). 2,500,1 = Wa 86,20/21 (2 Hss.). Gl 2,711,40. — gund-fan-: nom. sg. -o Gl 1, 356,1. 2,495,21. 501,6; acc. sg. -on S 85,27 (Ludw.). O 5,2,9 (PV). — gut-fanan: acc. pl. Gl 2,718,4 = Wa 113,1 (Jh). Mit lat. Endung: gunt-fanonem: acc. sg. Gl 2,378,2/3. Verschrieben: gt-fano: nom. sg. Gl 4,165,7 (Sal. c; vgl. Beitr. 73,223; l. gūtfano, Steinm.). Verstümmelt: guntfa..: nom. sg. Gl 2,394,2 (l. guntfano, Steinm.). 1) Kriegsfahne, Feldzeichen: a) allgem.: chundfano [singuli per turmas, signa, atque] vexilla (Hss. uixilla) [, et domos cognationum suarum castrametabuntur filii Israel, Num. 2,2] Gl 1,295,20. 356,1 (Hs. uexillum). uexillum. a uelo. . cundfano [zu: vexillum, Alc., Gr., PL 101,861] 2,5,14. antesignanus qui in hostem fert guntfanonem [zu: antesignanus, Prisc., Inst. II,76,21; vgl. antesignanus bannertrager, vanentreger, venrich, Diefb., Gl. 37 c] 378,2/3. guntfanon signa [-que ferre iuvat, Verg., A. VII,628] 711,40. 718,4 = Wa 113,1. gntfano vexillum Gl 4,165,7 (vgl. Beitr. 73,223). huob her gundfanon uf S 85,27; b) spez.: für eine Reichsfahne: gundfano [Christus purpureum gemmanti textus in auro signabat] labarum (Glosse: vexillum) [, Prud., Symm. I,487] Gl 2,501,6; — für die Drachenstandarte der römischen Kohorten: guntfano prima hasta dracones (Hs. draconis) [praecurrit, quae Christi apicem sublimior effert, Prud., Symm. II,713] Mayer, Glossen S. 26,14 (vgl. Amsterd. Beitr. 11,35 f.); — für den Adler, das Hauptfeldzeichen der römischen Legionen, im Sinne von ‘Siegeszeichen’ (vgl. Urmoneit S. 45): guntfanon [dat signum felix Concordia reddere castris] victrices aquilas (signa, Glosse: vexilla) [Prud., Psych. 645] Gl 2,500,1 = Wa 86,20; c) als Metapher für das Kreuz Christi im Sinne von ‘Siegeszeichen’ (vgl. Urmoneit S. 45): cundfano [signum (sc. filii hominis in coelo) hic aut crucis intelligamus, ut videant Iudaei in quem compunxerunt, aut] vexillum [victoriae triumphantis, Beda in Matth. PL 92,104] Gl 4,314,11. drag du ... then gundfanon anan dir, in houbite inti in brustin, in thines herzen lustin (gundfano nach vexillum crucis, Erdm. z. St.) O 5,2,9; — im Sakrament der Firmung: gundfano [dic (sc. mens) tropaeum passionis, dic triumphalem crucem, pange] vexillum [, notatis quod refulget frontibus, Prud., H. o. horae (IX) 84 (vgl. crucis vexilum refulget notatis frontibus, quia in sacramento con- [Bd. 4, Sp. 478] firmationis frontes cruce notantur, PL 59,871)] Gl 2, 495,21; d) als Metapher für den Adler des Jupiter: guntfano [quid vult] sigillum (Glosse: sigillum, idolum, vexillum) [semper adfixum Jovi avis ministrae? Prud., P. Rom. (X) 233] Gl 2,394,2. 2) mit (christlichen) Symbolen bzw. Bildern geschmückte Kirchenfahne: cvntfanvn [factum est autem, dum paratis omnibus cruces a fidelibus efferentur, ut ipsa etiam iuncta plebis dominicae agmini praevia atque] signifera flamina [sequeretur (vgl. flamina omnes habent, id est, vexilla, seu labara, in supplicationibus praeferri solita, Anm. z. St.), AASS Febr. Bd. III, 3, 2 p. 536 b] Gl 2,766,18; — hierher vielleicht auch (Fehlübers. ?): daz uuir chundfanun chueden. den man ze chruce thregit plantheras (vgl. plantheras (st. panth. ?) chundfanun, Diefb., Gl. 440 c) Gl 1,801,27.
gundhamo sw. m.; as. gūthhamo. — Graff IV,938. guđ-hamun: acc. pl. S 1,5 (Hildebr.; zur as. Umsetzung vgl. Lühr, Hildebr. II, 406—408). Kampfgewand: garutun se iro guđhamun.
gundon Npw 104,25 s. gi-unnan.
gundram s. AWB gund(e)ram.
gundraua Gl 5,42,15 s. AWB gund(e)râba.
gundreba s. AWB gund(e)reba.
gunfrovuit Gl 2,656,23 s. gi-unfreuuen.
gunge Gl 4,339,27 s. AWB gang.
? gungi oder gung st. m. (vgl. gungida). Verschrieben (?): gangin: dat. pl. Gl 2,381,18 (Eins. 15, 10./11. Jh.). gunge Gl 4,339,27 s. AWB gang. das Zögern, Zaudern: gangin [remedia conversionis ad deum nullis sunt] cunctationibus [differenda, ne tempus correctionis pereat tarditate, Prosp., Epigr. 74 p. 520]. |
| gundfano
| | Verstümmelt: guntfa..: nom. sg. Gl 2,394,2 (l. guntfano, Steinm.). | | 1) Kriegsfahne, Feldzeichen: | | | a) allgem.: chundfano [singuli per turmas, signa, atque] vexilla (Hss. uixilla) [, et domos cognationum suarum castrametabuntur filii Israel, Num. 2,2] Gl 1,295,20. 356,1 (Hs. uexillum). uexillum. a uelo. . | | | b) spez.: für eine Reichsfahne: gundfano [Christus purpureum gemmanti textus in auro signabat] labarum (Glosse: vexillum) [, Prud., Symm. I,487] Gl 2,501,6; — für die Drachenstandarte der römischen Kohorten: | | | c) als Metapher für das Kreuz Christi im Sinne von ‘Siegeszeichen’ (vgl. Urmoneit S. 45): cundfano [signum (sc. filii hominis in coelo) hic aut crucis intelligamus, ut videant Iudaei in | | | d) als Metapher für den Adler des Jupiter: guntfano [quid vult] sigillum (Glosse: sigillum, idolum, vexillum) [semper adfixum Jovi avis ministrae? Prud., P. Rom. (X) 233] Gl | | 2) mit (christlichen) Symbolen bzw. Bildern geschmückte Kirchenfahne: cvntfanvn [factum est autem, dum paratis omnibus cruces a fidelibus efferentur, ut ipsa etiam iuncta plebis dominicae agmini praevia atque] signifera flamina [sequeretur |
|