| - guotuuillgî, st. f.
- gupha, st. sw.
- kupha, st. sw.
- gupho,, st. sw.
- kupho, sw. m.
- gupspreche
- guputerē
- gurba
- gurbiz
- gurdisl, as. st. m.
- gurdisli, as. st. m. o. n.
- gurgilôn, sw. v.
- gurgula, sw. f.
- gurigabala, st. f.
- gurlat
- gurt, st. m.
- gurtape
- gurtate
- gurten, sw. v.
- aba-gurten, sw. v.
- ana-gurten, sw. v.
- bi-gurten, sw. v.
- furi-gurten, sw. v.
- in(t)-gurten, sw. v.
- umbi-gurten, sw. v.
- umbi-bi-gurten, sw. v.
- -gurtida
- gurtil, st. m.
- gurtila, st. f.
- gurtilî(n), st. n.
- gurtilphlega, sw. f.
- gusmiki
- gussa, st. f.
- gussel
- gussi
- ubar-gussôn, sw. v.
- gust-
- gusu
- gutenweppes
- gteppe
- gutfanan
- guthwurz
- -guti
- gutin, st. f.
- gutinna, st. f.
- gutter, st. n.
- gu(u)-
- guudereba
- guuel
- guuiunen
- guuwedechen
- guva, f.
- guvialach
- guz, st. m.
- -guz
- guzfaz, st. n.
- guzoffar, st. n.
- guzzen, sw. v.
- -guzzi, adj.
- ..gvnge
- gvoiti
- gvosena
- gtfano
- gwel
- gyccae
- gycer
- gyrdils, ae. st. m.
- gysse
- h
- ..h
- hâ
- ha..
- ..ha
- haal
- haarpit
- -hab, adj.
- -hab, st. m. n.
- haba1, st. f.
- haba2, st. f.
- gi-haba, st. f.
- habahc
- habalîh, adj.
- habalôn, sw. v.
- habalôs, adj.
- habamahtîg, adj.
- -haban, part. prt.
- ..habana
- habandsterre
- int-habanî1, st. f.
- int-habanî2, st. f.
- ir-habanî, st. f.
- -habanî
- bi-habannessi, st. n.
- bi-habannissî, st. f.
- bi-habannissida, st. f.
- habarhalm, st. m.
- -habâri
- bi-habâri, st. m.
- habarnezzila, sw. f.
- habaro, sw. m.
- habarscrecko, sw. m.
- habaruuurz, st. f.
- habba
- habbe
- habcsamo
- habda
- habech
- habeche, mhd. sw. m.
- habechesswum
- habeen
- habeh
- habên, sw. v.
- ana-habên, sw. v.
- bi-habên, sw. v.
- fir-habên, sw. v.
- gi-habên, sw. v.
- ingagani-habên, sw. v.
- in(t)-habên, sw. v.
- ûf-habên
- umbi-habên, sw. v.
- umbi-bi-habên, sw. v.
- untar-habên, sw. v.
- uuidar-habên, sw. v.
- zisamane-habên, sw. v.
- zisamane-folla-habên, sw. v.
- habendis
- habenisen
- habênto, adv.
- int-habênto, adv.
- umbi-habênto, adv.
- habeo
- haber
- haber
- habervre, mhd. st. m.
- haberîn, adj.
- habersâme, mhd. sw. m.
- haberwurm, mhd. st. m.
- habet
- bi-habêtî, st. f.
- gi-habêtî, st. f.
- habic
- habich
- habid, st. m.
- -habîg
- habih
- habihemo
- habihi
- habin
- habir-
- habiro
- habit
- habitant
- habke
- habo
- haboh
- it-habôn, sw. v.
- habuh, st. m.
- habuhhessuuam, st. m.
- habuhnessi
- habuhsuuammo, sw. m.
- habui
- habunga, st. f.
- habûnîsan, st. n.
- habwich
- hacca
- hacca
- haccho
- hacco
- hacge
- hacgo
- hach
- hach ..
- hachboum
- hachele
- hachges
- hach | inu
- hachit
- hacho
- hachta
- hachustim
- hacosunge
- hasila
- hacth
- hactvoch
- ha dach
- hadara, sw. f.
- haddōmiga
- haderik
- hađilîn, as. st. n.
- zi-hadilit, part.
- hádswǽpe, ae. sw. f.
- hadun
- ha e
- haeberhougan
- hæc fuch
- hæfern, ae. st. m.
- haefuc
- haer
- haerda
- haerenti
| | guotuuillgî st. f. — Graff I,829. guot-uuilligi: nom. sg. Nc 763,27 [109,13]; acc. sg. Np 64,12. Wohlwollen, Güte: ube mih nescunti min guotuuilligi . minen tougenen uuillen mit iu ahton ni nostra astrigeri nota benignitas . conferre arbitrium cogeret intimum Nc 763,27 [109,13]. danne du dina guotuuilligi sceinest ane iro frehte [vgl. rursus commendat benignitatem dei, ne quisquam de suis meritis glorietur, Aug. En.] Np 64,12.
? gupha oder kupha (st. sw.) f. oder gupho, kupho sw. m. — Graff IV,372 s. v. cupho. cuphon (5 Hss.), cupfon (2 Hss.): dat. pl. Gl 2,132,36. 37 (M). Ansatz u. Bedeutung unklar. Die Glosse steht zu: [ne ... viculis, et possessionibus vel obscuris, et solitariis] municipiis [tribuatur sacerdotale fastigium, Decr. Leon. XLIX]. Das Ahd. Gl.-Wb. S. 354 b stellt den Beleg mit Fragezeichen unter kupfa st. f. ‘Kopfbedeckung, Turban’, doch paßt das weder vom lat. Lemma her, noch vom Sinn des Textes aus.
gupspreche Gl 1,566,67 s. AWB guotsprâhhi.
guputerē Gl 4,309,4 s. AWB gi-bitt(a)ren. [Bd. 4, Sp. 518]
gurba Gl 2,740,27 s. kurba.
gurbiz Gl 3,268,70 s. AWB kurbiz.
[gurdisl as. st. m. oder gurdisli as. st. m. o. n.; vgl. Gallée, Vorstud. S. 121, As. Gr. § 299 Anm. 1, Wadst., Glossar S. 189, Schreiber S. 52 u. 229. gurdisla: dat. sg. Gl 2,583,8 = Wa 97,6/7 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh.?). Hierher wohl auch: gurdiles: acc. sg. Gl 1,375,16 (Paris 2685, 9. Jh.; nach Schreiber S. 52 für as. gurdisle aus der Vorlage; doch vgl. auch gyrdils ae. st. m.). Gürtel für ein Kleidungsstück, auch als Schmuck: ringan gurdiles [vidi enim inter spolia pallium coccineum valde bonum ...] regulam [-que] auream [quinquaginta siclorum, Jos. 7,21] Gl 1,375,16. mid themo gurdisla cinctu Gabino [sericam fultus (sc. der Priester) togam, Prud., P. Rom. (X) 1015] 2,583,8 = Wa 97,6/7. Vgl. gyrdils ae.]
gurgilôn sw. v., mhd. nhd. Lexer gurgeln; mnd. görgelen, mnl. gorgelen. curgilinten: part. prs. acc. sg. m. Gl 2,327,14 (Sg 159, 10. Jh.); gurgelon: 1. sg. 3,240,59 (SH a 2, 13. Jh.). 1) gurgeln: gurgelon gargarizo Gl 3,240,59. 2) vom leeren Magen: knurren: curgilinten [qui vix milio et cibario pane,] rugientem [saturare ventrem poteram, Hier., Ep. LII p. 261] Gl 2,327,14.
gurgula sw. f., mhd. gurgel(e), nhd. gurgel; mnd. görgel, mnl. gorgel. — Graff IV,248. gurgul-: nom. sg. -a Gl 3,689,69 (Sg 299, 9./10. Jh.); dat. sg. -un 2,547,30; gurg-ela: nom. sg. 3,71,4 (SH A, 14. Jh.); -ila: dass. 493,43 (11./12. Jh.). 661,32 (13. Jh.). — Verschr.: gurgutta: nom. sg. Gl 3,362,43 (13. Jh.; „l. gurgulla“ Steinm.). 1) Kehle, Gurgel, Schlund, Speiseröhre: gurgela gurgulio Gl 3,71,4. 689,69. gurgulium 661,32. gula 362,43. gurgila slunt arteria 493,43. 2) ? knirschendes, gurgelndes Geräusch: gurgulun [in sehr freier Wiedergabe von : tunc et vertigo rotarum implicat excussam dominam (sc. die Üppigkeit), nam prona sub axem labitur et lacero, tardat] sufflamine [currum, Prud., Psych. 416] Gl 2,547,30.
gurigabala st. f. guri-capala: nom. sg. Etudes Germ. 21,33 (Paris Lat. 7503, 9. Jh.). dreizinkige Mistgabel: fuscina, quod guricapala barbare dicitur [zu Prisc.; vgl. fuscina, instrumentum ferreum et tridens, Duc. 3, 638 c]. Vgl. Blech, Gl.-Stud. S. 362 ff.
gurlat Gl 3,275,25 (SH b, Adm. 269, 12. Jh.), nicht gedeutet. Es steht für mlat. fussar, das zwei Parallelhss. mit gruzzi ‘Grützmehl’ übersetzen. |
| gurgilôn
| | 1) gurgeln: gurgelon gargarizo Gl 3,240,59. | | 2) vom leeren Magen: knurren: curgilinten [qui vix milio et cibario pane,] rugientem [saturare ventrem poteram, Hier., Ep. LII p. 261] Gl 2,327,14. | | gurgula
| | 1) Kehle, Gurgel, Schlund, Speiseröhre: gurgela gurgulio Gl 3,71,4. 689,69. gurgulium 661,32. gula 362,43. gurgila slunt arteria 493,43. | | 2) ? knirschendes, gurgelndes Geräusch: gurgulun [in sehr freier Wiedergabe von : tunc et vertigo rotarum implicat excussam dominam (sc. die Üppigkeit), nam prona sub axem labitur et lacero, tardat] sufflamine [currum, Prud., |
|