| - gi-hantôn, sw. v.
- -hantôn
- hantprahti
- hant re..
- gi-hantreihhen, sw. v.
- hantreihhida, st. f.
- gi-hantreihhida, st. f.
- hantreiti
- hantros, st. n.
- hantruh
- hantruwen
- hantsam, adj.
- hantschla
- hantsco
- hantscuoh, st. m.
- hantscuth
- hantslag
- hantslagôdî, st. f.
- hantslagôn
- hantslagunga, st. f.
- hantstarc, adj.
- hantsterkî, st. f.
- hantstiura, st. f.
- hantsuht, st. f.
- hantsuo
- hanttabula
- hanttavala, sw. f.
- hanttabula, sw. f.
- hanttafla, sw. f.
- hanttât, st. f.
- hantthvela
- hanttuâlon
- hanttuela
- hanttuele
- hanttuoh, st. n.
- hanttwenk
- hantuala
- antuuerachæs
- hantwehel
- hantwel
- hantwela
- hantuuerc, st. n.
- hantwic
- hantwinc
- hantwinch
- hantwinga
- hantzam, adj.
- hantzugiling, st. m.
- hanuf
- hanun
- hanup
- hanvuz
- hanvvz
- hanwurz, mhd. st. f.
- haoh(-)
- haohon
- haolohter
- ..hapan
- hape
- hap&unt
- hapo
- hapoh
- happa
- happia
- hapt
- haptbandun
- har
- hâr, st. n.
- hara
- hara, lat.
- hâra, sw. st. f.
- hara..
- harā-
- haraffa
- harafleiche
- haraga
- harago
- haram-
- harama
- haranscar-
- harapha
- harapsa
- harauvi
- hârbant, st. n.
- harbeiti
- harc
- harca
- harcheban
- harcta
- harcust
- hard(d)rugelinboum, mfrk. st. m.
- hardell
- hardii
- hardila, sw. st. f.
- hare
- hare
- hare
- haremo
- harên, sw. v.
- ana-harên, sw. v.
- bi-harên, sw. v.
- fora-harên, sw. v.
- ir-harên, sw. v.
- -haren
- harenscar-
- harepha
- harephan
- hârvleht, mhd. st. f.
- harfpfa
- harh
- harhowe
- hari
- haribist
- -hârîg
- hârîn, adj.
- hâring, st. m.
- hering, st. m.
- harino
- harion
- hariscara
- gi-hârit, part.
- harizch
- harke, mnd.
- harlefa
- harles
- harleua
- harlezbō
- harlifa
- harlipfa
- harlof
- harlofa
- harloft
- hârlôs, adj.
- harluf, st. m.
- harlof, st. m.
- harluft, st. m.
- harloft, st. m.
- harlufa,, st. m.
- harlofa, st. m.
- harlifa, st. f.
- harlufa, st. f.
- harluffadum, st. m.
- harluft
- harlzpovm
- harm1, st. m.
- harm2, st. m.
- harm
- harma
- harmanti
- harmch
- harmên, sw. v.
- harmi-
- harmilsame
- harmîn, adj.
- harml
- harmlîhho, adv.
- harmo, sw. m.
- harmquetôn, sw. v.
- harmquiti, st. m.
- harmsallichun
- harmscara, st. f.
- harmscar, st. f.
- harmscarâri, st. m.
- harmscarôn, sw. v.
- gi-harmscarôn, sw. v.
- harmsota
- harmsotun
- harn, st. m.
- hârnezzi, st. n.
- harniscar
- harnischar
- harnscara
- harnschare
- haro, st. m.
- haro
- -haro
- harobôz, st. m.
- harobôzo, st. m.
- härpf
- harpfa
- harpfe
- harpha, st. sw. f.
- harphâri, st. m.
- harphleih, st. m.
- harphûnsnar, st. f.
- harra, st. sw. ?
- harra
- harrea
- harrekid
- harri
- harrunga, st. f.
- hars
- harsda
- harsdrws
- hârsib, st. n.
- hârscâri, st. f.
- hârskeida, st. f.
- hârsnuor, st. f.
- harst, st. m.
- harsta, sw.
| | ? gi-hantôn sw. v., vgl. mhd. Lexer henden. — Graff IV, 972. ge-handet: part. prt. Gl 3,419,52 (Hd.; vgl. Krüer S. 54 u. Anm. 5, Wilm., Gr. 22 § 45). mit Händen versehen: manuati.
-hantôn vgl. auch AWB thrittohantôn.
hantprahti s. AWB antbraht.
hant re.. Gl 2,147,74 s. AWB hantreihhida.
gi-hantreihhen sw. v.; mnd. gehantrê(i)ken; vgl. mhd. Lexer hantreichen, nhd. DWB handreichen; mnl. hantreiken. — Graff II,397. ka-hant-reih-: 3. sg. prt. -ta Gl 2,317,24 (Re); 2. pl. prt. -tut 1,228,1 (R; c-); ki-: 3. sg. prt. -ta 458,6 (Rb); 2. pl. prt. -tot 411,64 (Rb); 3. pl. conj. prt. -tin 469,38 (Rb). Verstümmelt: ka..reihta: 3. sg. prt. Gl 2,317,24 (Jb); ki-hant-re..: part. prs. acc. pl. AJPh. 55,228 (clm 6293, 9. Jh.; l. kihantreihhante). sich verschwören, verbünden, verabreden (gegen jmdn.): cahantreihtut pepigistis Gl 1,228,1. danta kisuuarut ędo kihantreihtot quoniam coniurastis [omnes adversum me ...? 1. Reg. 22,8] 411,64. kihantreihta coniuravit (Hs. coniurabit) [ergo Iehu ... contra Ioram, 4. Reg. 9,14] 458,6. kihantreihtin [cumque] coniurassent (Hs. coniurassant) [adversus eum servi sui, interfecerunt eum in domo sua, 2. Paral. 33,24] 469,38. kahantreihta pepigit 2,317,24. kihantreihhante [si sanctus vir contra se unanimiter] conspirantes [... coactos diu sub se tenere voluisset, fortassis sui vigoris usum et modum tranquillitatis excederet, Greg., Dial. 2, PL 66,136] AJPh. 55,228. Abl. gihantreihhida.
hantreihhida st. f. — Graff II,397. hant-reichida: nom. sg. Gl 1,426,67 (Rb). 585,34 (Rb). Verstümmelt: hant re ..: nom. sg.? Gl 2,147,74 (Frankf. 64, 9. Jh.; = hantreichida? Steinm.). Verschwörung: hantreichida [facta est] coniuratio [valida, populusque concurrens augebatur cum Absalom, 2. Reg. 15,12] Gl 1,426,67, hierher wohl auch: heit hantreichida coniurationis [, vel con- [Bd. 4, Sp. 704] spirationis crimen, et ab exteris legibus est omnino prohibitum, Conc. Chalc. XVIII p. 136] 2,147,74 (evtl. zu conspirationis, vgl. Blum, Canonesgl. S. 104 f.); Vok.-Übers.: hantreichida coniuratio [nach Steinm. wohl zu: loquela multum iurans, horripilationem capiti statuet: et irreverentia ipsius obturatio aurium, Eccli. 27,15] 1,585,34.
gi-hantreihhida st. f. — Graff II,397. ka-hant-reihida: nom. sg. Gl 1,63,4 (R); ki-hant-reichida: dass. 636,22 (Rb). 1) Vereinbarung, Einvernehmen: kahantreihida kamahhida kahenkida conspiratio coniventia (Hs. conibentia) consensio Gl 1,63,4. 2) Verschwörung: kihantreichida [inventa est] coniuratio [in viris Iuda, et in habitatoribus Ierusalem, Jer. 11,9] Gl 1,636,22.
hantreiti s. AWB antreitî(n).
hantros st. n., mhd. Lexer hantros, nhd. DWB handroß. hant-ros: nom. sg. Gl 3,669,61 (Innsbr. 711, 13. Jh.). Handpferd, Beipferd (?): sollarius (l. sellarius, Steinm.). Das Lemma sellarius hat die Bed. ‘gesatteltes Pferd’, vgl. Duc. 7,405 a; evtl. ist das Lemma verwechselt.
hantruh, hantruwen Gl 1,613,18. 4,275,50 s. AWB hantthrûh.
hantsam adj., nhd. DWB handsam; mnl. hantsaem. — Graff IV,971. hant-sam: Grdf. Ns 605,14; dat. sg. f. -]un Nc 762,17 [107,19]. handlich, mit der Hand zu umfassen: liuf si (die Fortuna) ... ze dero hantsamun pagina . dia sie heizent albo haec ... ad ... pugillarem paginam currit . s. quam albo dicunt [vgl. pugillarem paginam tabulam manualem dicit quae ob sui brevitatem pugno clauditur, Rem.] Nc 762,17 [107,19]. siccut dicimus ... hantsam . samint handin Ns 605,14. |
| gi-hantreihhen
| | Verstümmelt: ka..reihta: 3. sg. prt. Gl 2,317,24 (Jb); ki-hant-re..: part. prs. acc. pl. AJPh. 55,228 (clm 6293, 9. Jh.; l. kihantreihhante). | | hantreihhida
| | Verstümmelt: hant re ..: nom. sg.? Gl 2,147,74 (Frankf. 64, 9. Jh.; = hantreichida? Steinm.). | | gi-hantreihhida
| | 1) Vereinbarung, Einvernehmen: kahantreihida kamahhida kahenkida conspiratio coniventia (Hs. conibentia) consensio Gl 1,63,4. | | 2) Verschwörung: kihantreichida [inventa est] coniuratio [in viris Iuda, et in habitatoribus Ierusalem, Jer. 11,9] Gl 1,636,22. |
|