| - fora-harên, sw. v.
- ir-harên, sw. v.
- -haren
- harenscar-
- harepha
- harephan
- hârvleht, mhd. st. f.
- harfpfa
- harh
- harhowe
- hari
- haribist
- -hârîg
- hârîn, adj.
- hâring, st. m.
- hering, st. m.
- harino
- harion
- hariscara
- gi-hârit, part.
- harizch
- harke, mnd.
- harlefa
- harles
- harleua
- harlezbō
- harlifa
- harlipfa
- harlof
- harlofa
- harloft
- hârlôs, adj.
- harluf, st. m.
- harlof, st. m.
- harluft, st. m.
- harloft, st. m.
- harlufa,, st. m.
- harlofa, st. m.
- harlifa, st. f.
- harlufa, st. f.
- harluffadum, st. m.
- harluft
- harlzpovm
- harm1, st. m.
- harm2, st. m.
- harm
- harma
- harmanti
- harmch
- harmên, sw. v.
- harmi-
- harmilsame
- harmîn, adj.
- harml
- harmlîhho, adv.
- harmo, sw. m.
- harmquetôn, sw. v.
- harmquiti, st. m.
- harmsallichun
- harmscara, st. f.
- harmscar, st. f.
- harmscarâri, st. m.
- harmscarôn, sw. v.
- gi-harmscarôn, sw. v.
- harmsota
- harmsotun
- harn, st. m.
- hârnezzi, st. n.
- harniscar
- harnischar
- harnscara
- harnschare
- haro, st. m.
- haro
- -haro
- harobôz, st. m.
- harobôzo, st. m.
- härpf
- harpfa
- harpfe
- harpha, st. sw. f.
- harphâri, st. m.
- harphleih, st. m.
- harphûnsnar, st. f.
- harra, st. sw. ?
- harra
- harrea
- harrekid
- harri
- harrunga, st. f.
- hars
- harsda
- harsdrws
- hârsib, st. n.
- hârscâri, st. f.
- hârskeida, st. f.
- hârsnuor, st. f.
- harst, st. m.
- harsta, sw.
- harstan
- harstant
- hârstranc, mhd. st. m.
- hârstrenga, st. sw. f.
- hârswart, mhd. st. f.
- hart
- hart
- hart, adj.
- herti, adj.
- harta, st. sw. f.
- hartahem
- hartburi, st. m.
- hartên, sw. v.
- furi-hartên, sw. v.
- gi-hartên, sw. v.
- ir-hartên, sw. v.
- hartenheuui, st. n.
- hartenhouuui, st. n.
- hartentrugilîn, st. n.
- hartheuui, st. n.
- harthehouuui, st. n.
- harthoil
- harthöuwel, mhd. st. n. ?
- harthouuui
- hartīneth(e)re
- hartirugil
- hartlîh, adj.
- -hartlîhho
- hartmuot, adj.
- hartmuotî, st. f.
- hartmuotgî, st. f.
- hartnissa, st. f.
- hartnissida, st. f.
- harto, adv.
- gi-hartôn, sw. v.
- hartrugil(-)
- hartsâlîg, adj.
- harttrugil, st. m.
- harttrugila, sw. f.
- harttrugilboum, st. m.
- harttrugilî(n), st. n.
- harttrugilîn, adj.
- harttrugiling, st. m.
- harttrugilînholz, st. n.
- hartunga, st. f.
- hartuueishe
- hartuwi
- hartwigilin
- hartwurz, mhd. st. f.
- hartzuch
- harug, st. m.
- harugâri, st. m.
- haruila
- haruiz
- haru..sca..
- hârwurm, mhd. st. m.
- hârwurz, mhd. st. f.
- harz, st. n.
- harza, st. f.
- harz
- harza
- harzag, adj.
- harz au
- harzboum, mhd. st. m.
- harzo
- harzoli, st. n.
- harzuh, st. m.
- harzoh, st. m.
- has
- has
- has
- has-
- hasa
- hasal, st. m.
- hasala1, st. f.
- hasala2, st. sw.?
- hasalah(i), st. n.
- hasalboum, st. m.
- hasalgans, st. f.
- hasalhuon, st. n.
- hasalmusihha, f.
- hasal[h]nuz, st. f.
- hasal[h]nuzkerno, sw. m.
- hasaluuurz, st. f.
- hasan, adj.
- hasanâri, st. m.
- hasanen, sw. v.
- gi-hasanen, sw. v.
- gi-hasanita, st. f.
- gi-hasanitî, st. f.
- hasano, adv.
- hasanôn, sw. v.
- gi-hasanôn, sw. v.
- gi-hasanôtî, st. f.
- hasanunga, st. f.
- hase
- haselber(e), mhd. st. n. oder f.
- haselwurze, mhd.
- hasenber(e), mhd. st. n. oder f.
- hasenfuoz, st. m.
- hasenhun
| | fora-harên sw. v. — Graff IV,981. Mit verkürzter Schreibung: f harent: 3. pl. H 26,2,4. jmdm. laut zurufen, m. Dat.: thir (Gott) alle angila ... thir cerubin inti seraphin unbilibanlicheru stimmo foraharent tibi cerubin et syraphin incessabili voce proclamant. Abl. foraharo.
ir-harên sw. v., mhd. Lexer erharn. — Graff IV,981. ir-haretun: 3. pl. prt. O 3,8,25; er-hareti: 1. sg. conj. prt. Thoma, Glossen S. 18,6 (-ti über Rasur). Verstümmelt: er-h..eta: part. prt. acc. pl. n(?) Tiefenbach, Aratorgl. S. 28,26 (vom h nur der erste Schaft lesbar). 1) aufschreien: erhareti [ingressus est ad me ut coiret mecum cumque ego] succlamassem [Comm. in Gen. = Gen. 39,14] Thoma, Glossen S. 18,6. sie tho luto irharetun thuruh thia suarun forahtun O 3,8,25. 2) jmdn. als verloren beklagen, im Part. Praet.: erhareta [stans denique Paulus] conclamata (clamando fatigata) [piis animat sic pectora verbis: O utinam nostris voluisses, fida iuventus, consiliis parere prius, Ar. II,1106] Tiefenbach, Aratorgl. S. 28,26.
-haren in: geharen [illum (Amor) aut Tmaros aut Rhodope aut extremi] Garamantes [nec generis nostri puerum nec sanguinis edunt, Verg., E. VIII,44] Gl 2,721,25 (Eins. 365, 9./10. Jh.) ist nach hdschr. Hinweis wohl für gebaren verschr. u. gehört als Randgl. wahrscheinlich zu edunt Z. 45, vgl. z. gl. St. kiparin edunt Gl 2,678,3 (Schlettst., 12. Jh.; vgl. Ahd. Wb. 1,887 ff. s. v. gi-beran). gebaren wäre als 3. pl. prt. mit der Bed. ‘jmdn. hervorbringen, erzeugen’ unter gi-beran nachzutragen. Das Ahd. Gl.-Wb. S. 208 setzt diesen Beleg als gihâr adj. ‘behaart’ an.
harenscar- s. harmscar-.
harepha, -an s. AWB harpha.
hârvleht mhd. st. f.; vgl. Lexer hârvlehte sw. f., Lexer, Hwb. 1,1190, nhd. DWB haarflechte; mnd. hârvlechte. Verschrieben: har-flepht: nom. sg. Gl 4,185,44 (Wien 1325, 14. Jh.; l. harpfleht, Steinm.). Haarband: discriminalia vittae.
harfpfa Gl 1,660,26 s. AWB harpha.
harh Gl 1,350,39 s. AWB hâra.
harhowe Gl 3,486,42 s. AWB hartheuui.
hari Gl 1,144,3 (Pa) s. heri.
haribist Gl 4,132,39 s. AWB herbist. |
| ir-harên
| | Verstümmelt: er-h..eta: part. prt. acc. pl. n(?) Tiefenbach, Aratorgl. S. 28,26 (vom h nur der erste Schaft lesbar). | | 1) aufschreien: erhareti [ingressus est ad me ut coiret mecum cumque ego] succlamassem [Comm. in Gen. = Gen. 39,14] Thoma, Glossen S. 18,6. sie tho luto irharetun thuruh thia suarun forahtun O 3,8,25. | | 2) jmdn. als verloren beklagen, im Part. Praet.: erhareta [stans denique Paulus] conclamata (clamando fatigata) [piis animat sic pectora verbis: O utinam nostris voluisses, fida iuventus, consiliis parere prius, Ar. II,1106] |
|