| - harphâri, st. m.
- harphleih, st. m.
- harphûnsnar, st. f.
- harra, st. sw. ?
- harra
- harrea
- harrekid
- harri
- harrunga, st. f.
- hars
- harsda
- harsdrws
- hârsib, st. n.
- hârscâri, st. f.
- hârskeida, st. f.
- hârsnuor, st. f.
- harst, st. m.
- harsta, sw.
- harstan
- harstant
- hârstranc, mhd. st. m.
- hârstrenga, st. sw. f.
- hârswart, mhd. st. f.
- hart
- hart
- hart, adj.
- herti, adj.
- harta, st. sw. f.
- hartahem
- hartburi, st. m.
- hartên, sw. v.
- furi-hartên, sw. v.
- gi-hartên, sw. v.
- ir-hartên, sw. v.
- hartenheuui, st. n.
- hartenhouuui, st. n.
- hartentrugilîn, st. n.
- hartheuui, st. n.
- harthehouuui, st. n.
- harthoil
- harthöuwel, mhd. st. n. ?
- harthouuui
- hartīneth(e)re
- hartirugil
- hartlîh, adj.
- -hartlîhho
- hartmuot, adj.
- hartmuotî, st. f.
- hartmuotgî, st. f.
- hartnissa, st. f.
- hartnissida, st. f.
- harto, adv.
- gi-hartôn, sw. v.
- hartrugil(-)
- hartsâlîg, adj.
- harttrugil, st. m.
- harttrugila, sw. f.
- harttrugilboum, st. m.
- harttrugilî(n), st. n.
- harttrugilîn, adj.
- harttrugiling, st. m.
- harttrugilînholz, st. n.
- hartunga, st. f.
- hartuueishe
- hartuwi
- hartwigilin
- hartwurz, mhd. st. f.
- hartzuch
- harug, st. m.
- harugâri, st. m.
- haruila
- haruiz
- haru..sca..
- hârwurm, mhd. st. m.
- hârwurz, mhd. st. f.
- harz, st. n.
- harza, st. f.
- harz
- harza
- harzag, adj.
- harz au
- harzboum, mhd. st. m.
- harzo
- harzoli, st. n.
- harzuh, st. m.
- harzoh, st. m.
- has
- has
- has
- has-
- hasa
- hasal, st. m.
- hasala1, st. f.
- hasala2, st. sw.?
- hasalah(i), st. n.
- hasalboum, st. m.
- hasalgans, st. f.
- hasalhuon, st. n.
- hasalmusihha, f.
- hasal[h]nuz, st. f.
- hasal[h]nuzkerno, sw. m.
- hasaluuurz, st. f.
- hasan, adj.
- hasanâri, st. m.
- hasanen, sw. v.
- gi-hasanen, sw. v.
- gi-hasanita, st. f.
- gi-hasanitî, st. f.
- hasano, adv.
- hasanôn, sw. v.
- gi-hasanôn, sw. v.
- gi-hasanôtî, st. f.
- hasanunga, st. f.
- hase
- haselber(e), mhd. st. n. oder f.
- haselwurze, mhd.
- hasenber(e), mhd. st. n. oder f.
- hasenfuoz, st. m.
- hasenhun
- hasenletihha, sw.?
- hasenôra, sw. n.
- hasensûrampfer, mhd.
- hasensûnrampf(e), sw. m. ?
- hasenwurz, mhd. st. f.
- hasenwurze, mhd.
- haserin
- hasewrz
- hasewurcze
- hase zoze
- hasib
- hasip
- hasilla
- hasin
- hasinost
- hasinota
- haslauch
- haslbant
- haslewort
- hasm
- hasninist
- hasnnunga
- hasnotvz
- hasnozze
- haso, sw. m.
- haso
- haspa
- haspil, st. m.
- hasse
- hasselin
- hassgolt
- hast
- hasta
- hastalohten
- hastoloter
- hasye
- hasz
- hat
- hata
- hatam
- hatilîn, as. adj.
- hatinga
- hatsnowe
- hatouui
- hatt
- hattit
- hatunga
- hau
- hau-
- haua
- hauan(-)
- hauen(-)
- hauandiero
- hauar
- haubit(-)
- hauc
- hauch
- hauch
- hae
- hauech
- haueko
- hauf
- hauf
- hauffen
- hauh
- hauich
- hauidloca
- hauner
- haünisch
- hauoda
- hauog
- hauoh
- hauohc
- hauok
- haupit(-)
- hauploch
- hauplochæn
- hausen
- hauua
- hauuk
- hauwan
| | harphâri st. m., mhd. Lexer harpfære, nhd. (älter) harfer; mnl. harpere; ae. hearpere; an. harpari. — Graff IV,1031. harph-ari: nom. sg. Gl 3,450,34; -eri: dass. (?) 2,323,45 (lat. acc. pl.); harpfære: acc. sg. Gl 3,412,26; harfphari: nom. sg. (?) 2,736,44 (lat. dat. sg.). — harf-ari: nom. sg. Gl 3,631,46; -ere: dass. 383,11 (Jd). harperi: nom. sg. (?) Gl 2,323,35 (Sg 299, 9./10. Jh., lat. acc. pl.; zu -p- (für -f- ?) vgl. Schützeichel, Grundl. S. 205 ff. 274, oder hier doch verschr.?). Spielmann, Harfen-, Lautenspieler: harperi fidicinas [et psaltrias et istius modi chorum diaboli ... proturba ex aedibus tuis, Hier., Ep. LIV p. 479] Gl 2,323,35. 45. harfphari [quod similis esset] symphoniaco [cuidam, qui in vico illo cantandi arte victum quaereret, Vitae patr. 473] 736,44. harfere cytharedus 3,383,11 (darauf cytharista idem) 412,26 (-dum). 450,34 (-da). simphoniacus 631,46.
harphleih st. m. haraf-leiche: acc. pl. Gl 1,682 Anm. 15 (Sg 299, 9./10. Jh.). Possenlied: nione. vt ferunt harafleiche (d. i. nenia, vgl. Ehrismann, Lit.-Gesch. I,31) [Randgl., wohl zu huochbari ridiculi, Hab. 1,10, von anderer Hand].
harphûnsnar st. f. Verschrieben: harphan-suar: nom. sg. Gl 3,682,20 (Berl. Lat. 8° 73, 11. Jh.); zu -ph- in dieser Hs. vgl. Bergmann, Mfrk. Gll. S. 236). Harfensaite: harphansnar ł harpa fidis.
harra (st. sw. ?) f., nhd. (älter) härre (vgl. DWb. IV,2,494), dial. schweiz. härren Schweiz. Id. 2,1517 ff.; Ahd. Gl.-Wb. S. 255 erwägt Zuordnung zu hāra. — Graff IV,983. harra: nom. sg. Gl 1,627,54 (M, clm 19 440, 10./ 11. Jh.). Schlinge, Falle: valla harra (letzteres übergeschr.) [sicut] decipula [plena avibus, sic domus eorum plenae dolo, Jer. 5,27] (4 Hss. falla, 4 uualza, 4 klobo).
harra s. AWB hâra.
harrea manile Gl 3,658 Anm. 7 (Leiden, Voss. lat. 4° 51, 11. Jh.) ist nicht sicher, Steinm. Die Glosse steht im Zusammenhang mit ala, scera, spolo, mitil, spinnula. Das Ahd. Gl.-Wb. S. 255 stellt den Beleg zu hāra, hārra ‘Sacktuch, härenes Gewand’. Manile wird aber im Ahd. mit hantfaz, hantkar ‘Waschbecken, Schüssel’ glossiert. Oder liegt Verschreibung für mantile ‘zottiges, leinenes Tuch, Handtuch’ vor, das im Ahd. u. a. mit hanttuoh, (hant-)thuuahila, hantfano glossiert wird?
harrekid Gl 2,141,43 s. AWB ir-recken.
harri Gl 4,166,4 s. AWB harn.
harrunga st. f. (zur Bildung, wohl aus lat. arra, vgl. Karg, Beitr. (Halle) 83,283); vgl. auch mhd. harre, nhd. dial. bair. DWB har, harung Schm. 1,1146. harrunga: nom. sg. Gl 4,236,53 (Bonn 218, 11. Jh.). Dran-, Angeld beim Schließen von Verträgen (vgl. DRWb. 2,697 f.): arrabona. [Bd. 4, Sp. 727]
hars Pk 32,17 s. AWB [h]ros.
harsda Gl 3,270,70 s. AWB harsta. |
| |