Wörterbuchnetz
Althochdeutsches Wörterbuch Bibliographische AngabenLogo SAW
 
harphâri bis harsda (Bd. 4, Sp. 726 bis 727)
Abschnitt zurück Abschnitt vor
Artikelverweis harphâri st. m., mhd. Lexer harpfære, nhd. (älter) harfer; mnl. harpere; ae. hearpere; an. harpari. — Graff IV,1031.
harph-ari: nom. sg. Gl 3,450,34; -eri: dass. (?) 2,323,45 (lat. acc. pl.); harpfære: acc. sg. Gl 3,412,26; harfphari: nom. sg. (?) 2,736,44 (lat. dat. sg.). — harf-ari: nom. sg. Gl 3,631,46; -ere: dass. 383,11 (Jd).
harperi: nom. sg. (?) Gl 2,323,35 (Sg 299, 9./10. Jh., lat. acc. pl.; zu -p- (für -f- ?) vgl. Schützeichel, Grundl. S. 205 ff. 274, oder hier doch verschr.?).
Spielmann, Harfen-, Lautenspieler: harperi fidicinas [et psaltrias et istius modi chorum diaboli ... proturba ex aedibus tuis, Hier., Ep. LIV p. 479] Gl 2,323,35. 45. harfphari [quod similis esset] symphoniaco [cuidam, qui in vico illo cantandi arte victum quaereret, Vitae patr. 473] 736,44. harfere cytharedus 3,383,11 (darauf cytharista idem) 412,26 (-dum). 450,34 (-da). simphoniacus 631,46.
 
Artikelverweis 
harphleih st. m.
haraf-leiche: acc. pl. Gl 1,682 Anm. 15 (Sg 299, 9./10. Jh.).
Possenlied: nione. vt ferunt harafleiche (d. i. nenia, vgl. Ehrismann, Lit.-Gesch. I,31) [Randgl., wohl zu huochbari ridiculi, Hab. 1,10, von anderer Hand].
 
Artikelverweis 
harphûnsnar st. f.
Verschrieben: harphan-suar: nom. sg. Gl 3,682,20 (Berl. Lat. 8° 73, 11. Jh.); zu -ph- in dieser Hs. vgl. Bergmann, Mfrk. Gll. S. 236).
Harfensaite: harphansnar ł harpa fidis.
 
Artikelverweis 
harra (st. sw. ?) f., nhd. (älter) härre (vgl. DWb. IV,2,494), dial. schweiz. härren Schweiz. Id. 2,1517 ff.; Ahd. Gl.-Wb. S. 255 erwägt Zuordnung zu hāra. — Graff IV,983.
harra: nom. sg. Gl 1,627,54 (M, clm 19 440, 10./ 11. Jh.).
Schlinge, Falle: valla harra (letzteres übergeschr.) [sicut] decipula [plena avibus, sic domus eorum plenae dolo, Jer. 5,27] (4 Hss. falla, 4 uualza, 4 klobo).
 
Artikelverweis 
harra s. AWB hâra.
 
Artikelverweis 
harrea manile Gl 3,658 Anm. 7 (Leiden, Voss. lat. 4° 51, 11. Jh.) ist nicht sicher, Steinm. Die Glosse steht im Zusammenhang mit ala, scera, spolo, mitil, spinnula. Das Ahd. Gl.-Wb. S. 255 stellt den Beleg zu hāra, hārra ‘Sacktuch, härenes Gewand’. Manile wird aber im Ahd. mit hantfaz, hantkar ‘Waschbecken, Schüsselglossiert. Oder liegt Verschreibung für mantile zottiges, leinenes Tuch, Handtuchvor, das im Ahd. u. a. mit hanttuoh, (hant-)thuuahila, hantfano glossiert wird?
 
Artikelverweis 
harrekid Gl 2,141,43 s. AWB ir-recken.
 
Artikelverweis 
harri Gl 4,166,4 s. AWB harn.
 
Artikelverweis 
harrunga st. f. (zur Bildung, wohl aus lat. arra, vgl. Karg, Beitr. (Halle) 83,283); vgl. auch mhd. harre, nhd. dial. bair. DWB har, harung Schm. 1,1146.
harrunga: nom. sg. Gl 4,236,53 (Bonn 218, 11. Jh.).
Dran-, Angeld beim Schließen von Verträgen (vgl. DRWb. 2,697 f.): arrabona. [Bd. 4, Sp. 727]
 
Artikelverweis 
hars Pk 32,17 s. AWB [h]ros.
 
Artikelverweis 
harsda Gl 3,270,70 s. AWB harsta.