Wörterbuchnetz
Althochdeutsches Wörterbuch Bibliographische AngabenLogo SAW
 
has- bis hasal[h]nuz (Bd. 4, Sp. 746 bis 749)
Abschnitt zurück Abschnitt vor
Artikelverweis has- s. auch hahs-.
 
Artikelverweis 
hasa Gl 3,46 Anm. 8 s. hasala2.
 
Artikelverweis 
hasal st. m., mhd. nhd. hasel f.; as. hasal, mnd. hasel, hassel, mnl. hasel m.; ae. hæsel m.; an. hasl m. — Graff IV,1060.
hasal: nom. sg. Gl 1,546,31 (M, 6 Hss.). 2,368,3. 700,36. 3,41,24. 466,16 (5 Hss., darunter clm 14 747, 9. Jh., Sg 299, 9./10. Jh.). 516,38. 4,49,31 (Sal. a 1, 2 Hss.). Beitr. (Halle) 86,392,12 (Wolf. Wiss. 50, 9. Jh.); dat. sg. -]e Gl 5,44,37; acc. pl. -]a 2,407,1. [Bd. 4, Sp. 747] 466,62 (2 Hss.). — hasel: nom. sg. Gl 1,546,33 (M). 3,41,22. 27 (11 Hss.). 42,8. 55. 96,45 (SH A, 4 Hss.). 196,37 (SH B). 229,9 (SH a 2, 4 Hss.). 314,39 (SH e). 332,11 (SH g, 3 Hss.). 386,14 (Jd). 553,10. 4,32,48 (Sal. a 1). 130,11 (Sal. c). 138,9 (Sal. c). 179,17 (2 Hss.). 184,43. 47. 51. 214,3 (2 Hss.). 355,71. 5,34,34 (SH A). 45,17. Add. II,83,3. 97,10. Beitr. 73,255,11. Mayer, Glossen S. 118,2. Siewert, Gl. S. 171; gen. sg. -]is Gl 4,455,19; hasell: nom. sg. 3,41,29 (15. Jh.). — hasil: nom. sg. Gl 1,546,32 (M, 2 Hss.). 2,676,23. 3,41,25 (7 Hss.). 56,49. 96,46 (SH A, 4 Hss.). 229,9 (SH a 2). 269,26 (SH b, 2 Hss.). 297,21 (SH d). 466,16 (2 Hss.). 468,18. 676,21. 713,19. 4,32,47 (Sal. a 1). 49,31 (Sal. a 1, 3 Hss.). 184,47. 235,51. 344,7/24. BES 6,58,119. Hbr. I,181,147 (SH A). — heasil: nom. sg. Gl 3,41,25. — hasul: nom. sg. Gl 3,466,16. — hasl: nom. sg. Gl 3,41,29 (2 Hss.).
asel: nom. sg. Gl 3,196,37 (SH B, 12. Jh.).
Verschreibung: hasi: nom. sg. Gl 3,41,26; verstümmelt: .asul: dass. Mitt. a. d. Kgl. Bibl. III,24 (Berl. Lat. 4° 676, 9. Jh.).
1) Haselstrauch, Hasel(nuß), Corylus Avellana L., vgl. Marzell, Wb. 1,1199 f.: hasal corylus [Prisc., Inst. II,36,22] Gl 2,368,3. hasil [hic inter densas] corulos (Hs. corilus) [modo namque gemellos spem gregis, a, silice in nuda conixa reliquit, Verg., E. I, 14] 676,23. Siewert, Gl. S. 171. hasal corilus Gl 3,41,24 (auch hasala, hasalboum, beizzalboum, haganbuohha). 42,55. 56,49. 96,45 (8 Hss., 1 hasalboum). 196,37. 229, 9. 269,26. 297,21. 314,39. 332,11. 386,14. 466,16. 468,18. 553,10 (1 Hs. hasala). 713,19. 4,49,31 (5 Hss., 1 hasalboum). 138,9. 184,47. 214,3. 355,71. 5,34,34. Add. II,83,3. 97,10. Beitr. (Halle) 86,392,12. BES 6,58,119. Hbr. I,181,147. Mitt. a. d. Kgl. Bibl. III,24. corilus arbor Gl 4,184,47. 5,45,17. nux corili 4,235,51. corilus ł amidalus (vgl. 5 a) 3,676,21. cornus uł corilus arbor (vgl. 5 b) 4,184,51, hierzu sicherlich auch coristus arbor 43. avellane, -a 3,42,8 (hauptsächlich nespilboum, auch hasal[h]nuz, hasalboum, uueskinza). 516,38. abilina nux arbor nucaria 4,179,17. Mayer, Glossen S. 118,2. rinda haselis cortex corili Gl 4,455,19. hasale avellano 5,44,37.
2) Haselgebüsch, Stelle, an der Haselsträucher wachsen: hasil coriletum locus plenus corilis [Prisc., Inst. II,123,25] Gl 4,344,7/24 (vgl. 2,369,27 hasalahi).
3) zur Haselstaude Gehöriges, aus Haselholz Angefertigtes, Hasel- (lat. Adj.): hasel colurnus (statt corulnus) [Randgl. zu: ductus cornu stabit sacer hircus ad aram, pinguiaque in veribus torrebimus exta colurnis, Verg., G. II,396] Beitr. 73,255,11.
4) in bildl. Verwendung: (Wein-)Ranke, Schlinge für Schlange, wohl als Haselgerte verstanden: hasala [his nunc pro meritis Baccho caper omnibus aris caeditur et virides discindunt ore] chelydros (Varr. chelindros) [Prud., Symm. I,130] Gl 2,407,1. 466,62 (zur bildl. Verwendung s. Graff IV,1060, vgl. z. gl. St. Gl 2,500,35 celindros kraphilin. 36 uuinton. 527,40 hesilina staba).
5) übertr. auf bzw. vermengt mit:
a) Mandelbaum, Prunus amygdalus Batsch 1801 = Amygdalus communis L., vgl. Marzell, Wb. 3,1092: hasal [florebit] amygdalus (Hss. amygdalum, vgl. Sab. 2,372) [Eccles. 12,5] Gl 1,546,31 (9 Hss., 1 mandal[h]nuz). hasal amigdalus [Randgl. zu: at si luxuria foliorum exuberat umbra, nequiquam pinguis palea teret area culmos, Verg., G. I,192] 2,700,36 (weder das G. I,187 stehende nux, noch Serv. zu Verg.: si in amygdali floribus folia semper abundaverint läßt eine sichere Entscheidung zwischen Mandelbaum und Haselstrauch zu). hasel amigdalum 4,32,48 (2 Hss., davon 1 zusätzlich arbor nucum, 3 Hss. hasala). 130,11 (geschr. amiodalum); [Bd. 4, Sp. 748]
b) Kornelkirsche, Herlitze, Cornus mas L., oder Spitzahorn, Acer platanoides L. (durch Verwechslung von mlat. cornus und ornus), vgl. Marzell, Wb. 1,1164 ff. und 72 f.: hasel cornus Gl 3,41,22 (hauptsächlich lîn-, lîmboum, auch erlizboum, tirnboum u. a.).
Abl. hasala, hasalah(i); hesilîn.
 
Artikelverweis 
hasala1 st. f.; vgl. mhd. nhd. hasel f. — Graff IV, 1060.
Erst seit dem 12. Jh. und nur im Nom. Sing. belegt. Als Fem. analog zu anderen Baumnamen aus urspr. Mask. hasal gebildet, s. d.
hasala: Gl 4,32,46 (Sal. a 1); hasila: 3,41,24 (Vers. de arb., 2 Hss.). 4,169,37 (Sal. d); hasla: 32,47 (Sal. a 1, 2 Hss.); hasele: 3,41,26 (Vers. de arb.). 540,7. 553,10. Mayer, Glossen S. 121,7.
1) Haselstrauch, Hasel(nuß), Corylus Avellana L., vgl. Marzell, Wb. 1,1199 f.: hasila corilus Gl 3,41, 24 (auch hasal, hasalboum, beizzalboum, haganbuohha). 540,7. 553,10 (1 Hs. hasal). 4,169,37; hierzu sicherlich auch coristus arbor Mayer, Glossen S. 121,7.
2) übertr. auf Mandelbaum, Prunus amygdalus Batsch 1801 = Amygdalus communis L., vgl. Marzell, Wb. 3,1092: hasala amigdalum Gl 4,32,46 (3 Hss., 2 hasal).
 
Artikelverweis 
hasala2 (st. sw.?) f., mhd. hasel f., nhd. DWB hassel, hasel m. u. f. — Graff IV,1061.
hasal-: nom. sg. -a Gl 3,361,29; -o (zu -o vgl. Braune, Ahd. Gr.13 § 207 Anm. 2) Add. II,111,1; hasel-: dass. -a Gl 3,84,52 (SH A). 298,7 (SH d); -e 47,34; hasila: dass. ebda.
Wohl verstümmelt: hasa: nom. sg. Gl 3,46 Anm. 8.
1) eine Art Weißfisch, Hasel, Leuciscus leuciscus (vgl. Carl, Pflanzen- u. Tiernamen, S. 199, s. auch Diefb., Gl. S. 188 c s. v. Dobula): hasila debio Gl 3,47, 34. clebia 84,52.
2) übertr. auf Meeraal, Conger conger: hasa congor Gl 3,46 Anm. 8 (s. o. Formenteil). hasela conger 298,7. 361,29. gungrum pro gongrum [Prisc., Inst. I,26,26] Add. II,111,1.
Abl. hesiling.
 
Artikelverweis 
hasalah(i) st. n. — Graff IV,1061.
hasalahi: nom. sg. Gl 2,369,27 (clm 18 375, 9. Jh., Glosse 11. Jh.). 3,466,18; hasel-ach: nom. sg. 332,15/16 (SH g); -ah: dass. 15 (SH g, 2 Hss.).
Haselgebüsch: hasalahi coryletum (Hs. cori-) [Prisc., Inst. II,123,25] Gl 2,369,27. haselah coriletum 3,332,15. 466,18.
 
Artikelverweis 
hasalboum st. m., mhd. Lexer haselboum, nhd. DWB haselbaum.
hasel-boum: nom. sg. Gl 3,41,30. 4,49,32 (Sal. a 1); -bm: dass. 3,352,45; -bm: dass. 42,7; -paū: dass. 7/8 (clm 11 481, 14. Jh.); hasil-boū: dass. 96,47 (SH A). 468,3 (Berl. Lat. 4° 676, 9. Jh.; die Glosse wird Mitt. a. d. Kgl. Bibl. III,24 nicht bestätigt und ist wohl zu tilgen, vgl. auch Gl 5,58 f.).
Haselstrauch, Hasel(nuß), Corylus Avellana L.: haselboum corilus Gl 3,41,30 (meist hasal, auch hasala, beizzalboum, haganbuohha). 96,47 (8 Hss. hasal). 352,45. 468,3 (s. Formenteil). 4,49,32 (5 Hss. hasal). avellane 3,42,7 (2 Hss., sonst meist nespilboum, auch hasal[h]nuz, hasal, uueskinza).
 
Artikelverweis 
hasalgans st. f. — Graff IV,220.
hasel-gans: nom. sg. Gl 3,29,17. 29. 37 (-gās); -gens: dass. 38/39; hasil-gans: dass. 36 (3 Hss.); hesel-: dass. 37.
Haselhuhn, Tetrao bonasia, vgl. Suolahti, Vogeln. S. 253 f.: haselgans sparalus Gl 3,29,17 (meist hasalhuon [Bd. 4, Sp. 749] , auch hagalgans, snêgans). haselhn pirckhe ł haselgans (letzteres am Rande) attage 29 (zahlreiche Hss. nur birchuon). hasilgans mullis 36 (6 Hss., meist hagalgans, auch hasalhuon, wetergans).
In hasalgans liegt wohl Vermischung von hasalhuon und hagalgans vor, vgl. Suolahti, Vogeln. S. 253 Anm. 3. Zu den Lemmata vgl. Diefb., Gl.: sparalus S. 544 c, attagen S. 58 b, mullis S. 370 b.
 
Artikelverweis 
hasalhuon st. n., mhd. Lexer haselhuon, nhd. DWB haselhuhn; mnd. has(s)elhôn (vgl. Lasch-Borchling, Mnd. Hwb. I,2,243). — Graff IV,959.
Nur im Nom. Sing. belegt.
hasal-hn: Gl 3,29,7 (11. Jh.); hasel-hn: 10 (4 Hss., 1 --). 28. 38; -hn: 9 (2 Hss.); -huan: Add. II,80,26; -hven: 96,6; -hn: Gl 3,27,5 (--). 29,11 (2 Hss., 1 --); -hun: 12 (6 Hss.). 39/40 (2 Hss.). 54,48. 4,355,2; -hün: 3,29,12 (15. Jh.). 89,8 (SH A, 15. Jh.); hasil-huon: 29,7/8. 39. 89,7 (SH A); -hn: ebda. (SH A, 2 Hss.). Hbr. II,146,7 (SH a 1); -hn: Gl 3,29,8 (3 Hss.). BES 6,54,54; -houn: Gl 3,303,25 (SH d); -hun: 29,8 (2 Hss., 1 -v-). 89,8 (SH A). 354, 63. 714,42. Hbr. I,166,754 (SH A, -v-); -un: Gl 3,204, 34 (SH B); hasl-hun: 29,15; -hon: ZfdA. 57,126 (voc.; zur Schreibung s. Anm. z. St.).
Verschreibungen: hashel-huon: Gl 3,29,11; huasil-hū: Add. II,80,28; wohl auch: hase-hn: Gl 3,89,9 (SH A); -hun: ebda. (SH A, beide 12. Jh.). — hasel-hm: Gl 3,29,14; -hain: ebda.
Volksetymolog. Umdeutung ist wohl: hasen-hun: Gl 3,29,15 (clm 27 329, 14. Jh.), vgl. Suolahti, Vogeln. S. 254; oder Verschreibung?
1) Haselhuhn, Tetrao bonasia: hasalhn sparalus Gl 3,29,7 (27 Hss., daneben hagalgans, hasalgans, snêgans). 54,48. 714,42. 4,355,2. Add. II,80,26. 96,6. BES 6,54,54. haselhn pirckhe (mit Randgl. ł haselgans) attage (Hs. aragge) Gl 3,29,28 (and. Hss. birchuon). hasilhn attage 89,7. 204,34. Hbr. I,166, 754. haselhn ł haselgens mullis Gl 3,29,38 (4 Hss., davon 3 nur hasalhuon, 1 mullis vaga; 18 Hss. hagalgans, auch hasal-, wetergans). hasilhoun micillus (wohl entstellt aus mullis, s. Steinm. z. St.) 303,25. mullis 354,63. Add. II,80,28 (Hs. lsis). Hbr. II,146,7. Zu den Lemmata vgl. Diefb., Gl.: sparalus S. 544 c, attagen S. 58 b, mullis S. 370 b. Die erkennbaren Unsicherheiten bei der Zuordnung von Haselhuhn und Birkhuhn liegen in der Ähnlichkeit der Tiere begründet.
2) übertr. auf Fasan, Phasianus colchicus: fashan ł haselhn fasianus Gl 3,27,5 (14 Hss. fasn, 15 Hss. fesihuon, 1 Hs. vashn vasā). haslhon [advolat herodius, postponit aquas alietus, insula non tenuit te,] phasiane [, Phasis, Maur. 548] ZfdA. 57,126.
 
Artikelverweis 
hasalmusihha f.
hasal-musicha: nom. sg. Gl 5,29,27 (clm 18 192, 11. Jh.). Mayer, Glossen S. 50,8 (clm 4541, 10. Jh.).
Haselwurz, Asarum europaeum L., vgl. Marzell, Wb. 1,460 (s. auch mundartl. Haselmusch, -muschelen, Pritzel-Jessen S. 46): hasalmusicha asarum [nascitur in umbrosis montibus, Is., Et. XVII,9,7 p. 624] Gl 5,29,27. Mayer, Glossen S. 50,8.
 
Artikelverweis 
hasal[h]nuz st. f., mhd. Lexer haselnu, nhd. haselnuß; as. hasalnota (vgl. Gallée, Vorstud. S. 128), mnd. hasel-, hasselnote, mnl. haselnote; ae. hæselhnutu. — Graff II,1128.
hasal-nuzz-: nom. pl. -i Gl 4,38,19 (Sal. a 1); -e 3,605,10. 4,219,4; -nuzi: acc. pl. 1,361,19 (M, clm 18 140). — hasel-nuz: nom. sg. Gl 3,42,5. 221,53 (SH a 2, 2 Hss., 1 -v-). 490,12. 505,8. 603,34. 4,38,21 (Sal. a 1, 3 Hss., davon 1 -v-); nom. pl. -]e Beitr. 73,246,4; -nuzz: nom. sg. Gl 3,42,6 (-v-); nom. pl. -]e 4 (2 Hss.). 4,38,21 (Sal. a 1); -nus: nom. sg. 3,42,6. 99,22 (SH B, vgl. Hbr. II,559,43); -nuss: dass. 4,38,22 (Sal. a 1); [Bd. 4, Sp. 750] -nsß: dass. 3,42,7. — hasil-nuz: nom. sg. Gl 3,676,22; nom. pl. -]i 468,20; -]e 4,38,20 (Sal. a 1); -nuzzi: nom. pl. 3,42,4. 4,38,20 (Sal. a 1); -nuzz: dass. 167,34 (Sal. d).
Verschrieben: hasnosze: nom. pl. Gl 3,386,60 (vgl. Add. II,76,4; -nozze Steinm.).
1) Haselnuß, Frucht des Haselstrauches: haselnvz avellana Gl 3,221,53. avellanae 603,34. nux avellana (vgl. CGL III,587,2 avellana nux minor) 490,12. 505,8. hasilnuzzi avellanae 42,4 (and. Hss. -nuz, nespilboum, hasalboum, hasal, uueskinza). 468,20. 605,10. 4,167,34. 219,4. avellanae nuces 38,19 (auch -nuz). haselnuze [nuces autem generaliter dicuntur omnia tecta corio duriori, ut pinae,] avellanae (Hs. abellane) [, iuglandes, castaneae, amigdalae, Is., Et. XVII,7,22] Beitr. 73,246,4. haselnus suber ł avella Gl 3,99,22. avellanae ł amidalae 676,22 (vgl. 2 a).
2) übertr. auf:
a) Mandel, Frucht des Mandelbaumes: hasalnuzi [regressus invenit germinasse virgam Aaron ...: et turgentibus gemmis eruperant flores, qui ... in] amygdalas (Hs. amig-) [deformati sunt, Num. 17,8] Gl 1,361,19 (1 Hs. [h]nuzboum);
b) Walnuß, Frucht des Walnußbaumes: hasnosze iuglandes Gl 3,386,60 (vgl. Add. II,76,4).

 

hasal
 1) Haselstrauch, Hasel(nuß), Corylus Avellana L., vgl. Marzell, Wb. 1,1199 f.: hasal corylus [Prisc., Inst. II,36,22] Gl 2,368,3. hasil [hic inter densas] corulos (Hs. corilus) [modo namque gemellos
 2) Haselgebüsch, Stelle, an der Haselsträucher wachsen: hasil coriletum locus plenus corilis [Prisc., Inst. II,123,25] Gl 4,344,7/24 (vgl. 2,369,27 hasalahi).
 3) zur Haselstaude Gehöriges, aus Haselholz Angefertigtes, Hasel- (lat. Adj.): hasel colurnus (statt corulnus) [Randgl. zu: ductus cornu stabit sacer hircus ad aram, pinguiaque in veribus torrebimus exta colurnis, Verg., G.
 4) in bildl. Verwendung: (Wein-)Ranke, Schlinge für Schlange, wohl als Haselgerte verstanden: hasala [his nunc pro meritis Baccho caper omnibus aris caeditur et virides discindunt ore] chelydros (Varr. chelindros) [
 5) übertr. auf bzw. vermengt mit:
 a) Mandelbaum, Prunus amygdalus Batsch 1801 = Amygdalus communis L., vgl. Marzell, Wb. 3,1092: hasal [florebit] amygdalus (Hss. amygdalum, vgl. Sab. 2,372) [Eccles. 12,5] Gl 1,546,31 (9 Hss., 1
 b) Kornelkirsche, Herlitze, Cornus mas L., oder Spitzahorn, Acer platanoides L. (durch Verwechslung von mlat. cornus und ornus), vgl. Marzell, Wb. 1,1164 ff. und 72 f.: hasel cornus Gl 3,41,22 (hauptsächlich lîn-
 
hasala1
 1) Haselstrauch, Hasel(nuß), Corylus Avellana L., vgl. Marzell, Wb. 1,1199 f.: hasila corilus Gl 3,41, 24 (auch hasal, hasalboum, beizzalboum, haganbuohha). 540,7. 553,10 (1 Hs. hasal). 4,169,37; hierzu sicherlich auch coristus
 2) übertr. auf Mandelbaum, Prunus amygdalus Batsch 1801 = Amygdalus communis L., vgl. Marzell, Wb. 3,1092: hasala amigdalum Gl 4,32,46 (3 Hss., 2 hasal).
 
hasala2
 1) eine Art Weißfisch, Hasel, Leuciscus leuciscus (vgl. Carl, Pflanzen- u. Tiernamen, S. 199, s. auch Diefb., Gl. S. 188 c s. v. Dobula): hasila debio Gl 3,47, 34. clebia 84,52.
 2) übertr. auf Meeraal, Conger conger: hasa congor Gl 3,46 Anm. 8 (s. o. Formenteil). hasela conger 298,7. 361,29. gungrum pro gongrum [Prisc., Inst. I,26,26] Add. II,111,1.
 
hasalhuon
 1) Haselhuhn, Tetrao bonasia: hasalhn sparalus Gl 3,29,7 (27 Hss., daneben hagalgans, hasalgans, snêgans). 54,48. 714,42. 4,355,2. Add. II,80,26. 96,6. BES 6,54,54. haselhn pirckhe (mit Randgl. ł haselgans) attage (Hs. aragge) Gl 3,29,28 (
 2) übertr. auf Fasan, Phasianus colchicus: fashan ł haselhn fasianus Gl 3,27,5 (14 Hss. fasn, 15 Hss. fesihuon, 1 Hs. vashn vasā). haslhon [advolat herodius, postponit aquas alietus, insula non tenuit te,]
 
hasal[h]nuz
 1) Haselnuß, Frucht des Haselstrauches: haselnvz avellana Gl 3,221,53. avellanae 603,34. nux avellana (vgl. CGL III,587,2 avellana nux minor) 490,12. 505,8. hasilnuzzi avellanae 42,4 (and. Hss. -nuz, nespilboum, hasalboum, hasal,
 2) übertr. auf:
 a) Mandel, Frucht des Mandelbaumes: hasalnuzi [regressus invenit germinasse virgam Aaron ...: et turgentibus gemmis eruperant flores, qui ... in] amygdalas (Hs. amig-) [deformati sunt, Num. 17,8] Gl 1,361,19 (1 Hs. [h]nuzboum);
 b) Walnuß, Frucht des Walnußbaumes: hasnosze iuglandes Gl 3,386,60 (vgl. Add. II,76,4).