| inslintan, -sliofan s. Grundwort.
inslouf st. m., nhd. dial. schweiz. înschlauff Schweiz. Id. 9,120, schwäb. einschlauf Fischer 2,641. — Graff VI,806. in-slauf: nom. sg. Gl 1,20,21 (Ra; uf auf Rasur, Steinm.). Gewand: umpisuaifan kiuati inslauf amictum vestimentum indumentum (zur Glossierung vgl. Splett, Stud. S. 16).
insnerahan s. in-snerahan.
insnit st. m., nhd. DWB einschnitt; as. insnid (vgl. Gallée, Vorstud. S. 163). — Graff VI,843 s. v. insnita. in-snita: dat. sg. Gl 2,169,59 (clm 6277, 9. Jh.; zu -a vgl. Braune, Ahd. Gr.14 § 193 Anm. 1); -snid: nom. sg. 3,572,22 (sem. Trev., 11./12. Jh.). 1) (Ein-)Schnitt (bei einer Wunde): insnita [nonnulla vulnera quaecurari] incisione [nequeunt, fomentis olei sanantur, Greg., Cura 3,13 p. 53] Gl 2,169,59. 2) Kleingehacktes: brado insnit uurst cupadium minutium salsitia Gl 3,572,22 (1 Hs. ingiskeidi).
insperren, -spurida, -stecken s. Grundwort.
instentîgo adv., nhd. DWB inständig. — Graff VI,609. in-stendigo: Nc 801,17 [161,17]. beständig: cnoto unde instendigo sih umbesehentiu intenta circumspectione cautissima.
instephen, -stîgan s. Grundwort.
instil ber Gl 3,524,26 s. mistilberi.
instiuren, -stôzan, -stungen, -stunkôn, -sturzen s. Grundwort. [Bd. 4, Sp. 1629]
insuoza st. f.; vgl. mhd. Lexer ingesüee st. n. (?); zu in- als verstärkendem Präfix vgl. Björkman, ZfdWortf. 3,270. — Graff VI,316 s. v. suz. in-suza: nom. sg. Gl 3,490,34 (Wien 10, 11. Jh.); -suce: dass. 487,32 (ebda.); -susce: dass. 586,30 (clm 4583, 13. Jh.). Engelsüß, Polypodium vulgare L. (vgl. Marzell, Wb. 3,945 ff., bes. 947): insuce dryopteris (Hs. driorteris) polipodium Gl 3,487,32. insuza polipodius (Hs. -um) [filcis quae in arbore nascitur, CGL III,593,46] 490,34. polipodium eihvarm ł sclareia insusce 586,30.
insuuintilôn s. in-suuintilôn. |