| - -knodoht
- knollo, sw. m.
- knopfelîn, mhd. st. n.
- knoph, st. m.
- knorz, st. m.
- -knorzîg
- knosping, st. f.
- knoster, as. st. m.
- knoto
- knotto, as. sw. m.
- knouel
- knouf, st. m.
- knoveloch
- knubil, st. m.
- knubilî(n), st. n.
- knuhhil, st. m.
- bi-knuodilen, sw. v.
- -knuodili
- -knuolîh
- knuosal, st. n.
- -knuosli
- knuot, st. f.
- knuotlîhho, adv.
- knuphen, sw. v.
- ana-gi-knuphen, sw. v.
- bi-knuphen, sw. v.
- gi-knuphen, sw. v.
- in(t)-knuphen, sw. v.
- untar-knuphen, sw. v.
- zisamane-knuphen, sw. v.
- zuo-gi-knuphen, sw. v.
- gi-knuphi, st. n.
- knuphida, st. f.
- gi-knuphida, st. f.
- bi-knuphidi, st. n.
- knûrîg, adj.
- knusit
- knussen, sw. v.
- ana-knus(s)en, sw. v.
- ana-bi-knus(s)en, sw. v.
- bi-knussen, sw. v.
- fir-knussen, sw. v.
- gi-knus(s)en, sw. v.
- zi-knus(s)en, sw. v.
- zir-knus(s)en, sw. v.
- zuo-gi-knus(s)en, sw. v.
- knustî, st. f.
- knutil, st. m.
- knutilkempho, sw. m.
- knuveling, mfrk. st. m.
- ko-
- koad
- koat
- koat
- kober, st. m.
- kobet
- -koborâri
- ir-koborida, st. f.
- -koborida
- koborôn, sw. v.
- ir-koborôn, sw. v.
- ubar-koborôn, sw. v.
- kdinbō
- kdinbm
- kof, st. m.
- kof(-)
- k.of..ganti
- kovina, st. sw. f.
- koggo, sw. m.
- koh, st. m.
- kohhâri, st. m.
- kohhar, st. m.
- kohhil, st. m.
- khhilâri, mfrk. st. m.
- kohhôn, sw. v.
- kohhunga, st. f.
- kohma
- kohmuos, st. n.
- kohmuosi, st. n.
- koke, as.
- kocko, sw. m.
- kol, st. n.
- kolbo, sw. m.
- kolchisc, adj.
- kolero, sw. m.
- koloro, sw. m.
- kolezange, mhd.
- kôlgras, st. n.
- kôl(i)gras?, st. n.
- kôl(i), st. m.
- kôla, st. sw.?
- kôlo, sw. m.
- kolinder
- kôlkroppe, mnd. sw. m.
- kollâri, st. m.
- kollektære, mhd. st. m.
- kollektenære, mhd. st. m.
- kollo, sw. m.
- kolo, sw. m.
- kôl(o)stoc, st. m.
- kol(i)stoc?, st. m.
- kolrewurz, mhd. st. f.
- kolerwurze, mhd.
- kôlsaf, mhd. st. n.
- kôlsâmo, sw. m.
- kôltrunc, mhd. st. m.
- kolva, mfrk. sw. f.
- -kolvekîn
- kôlwurm, mhd. st. m.
- kolz, st. m.
- kom-
- kome
- komelichên
- kompost
- kna
- konakla, st. sw.?
- klonakla, st. sw.?
- konala
- konda
- konele
- konila
- konka, st. sw.?
- konsti
- kop(-)
- kôpanband, as. st. n.
- kopernic, mhd. st. subst.
- -kopfe
- kopfwrze
- koph, st. m.
- kuph, st. m.
- kophilîn, st. n.
- kuphilî(n), st. n.
- kppherin
- koppodi, as. adj.
- kor
- kôr, st. m.
- kora, st. f.
- -koranêr
- gi-koranlîhho, adv.
- korapfel
- kôrâri, st. m.
- bi-korâri, st. m.
- korb, st. m.
- korbs
- korbilîn
- kôrbischoftuom, mhd. st. m.
- kôrbiscof, st. m.
- korbzeina, st. sw.?
- kordewân, mhd. st. m.
- kurdewân, mhd. st. m.
- kordeuuisîn
- kordi
- korên
- koriander
- kôrkappe, mhd.
- kôrmanagî, st. f.
- korn, st. n.
- kornaphul, st. m.
- kornelle, mhd.
- kornvaz, mhd. st. n.
- kornfuorîg, adj.
- korngeba, st. f.
- kornhûs, st. n.
- kornilîn, st. n.
- kornkasto, sw. m.
- kornkouf, st. m.
- kornkunni, st. n.
- kornlîh, adj.
- kornlôs, adj.
- kornminze, mhd. sw. f.
- in-kornôn, sw. v.
- kornsâmo, sw. m.
- kornstadal, st. m.
- kornul, st. m.
- kurnol, st. m.
- kornuuist, st. f.
- kornuuuohhar, st. m.
- kornuuurm, st. m.
- korôn
- bi-korôn, sw. v.
- gi-korôn
- korôna, st. sw. f.
- korônilî(n), st. n.
- korônôn, sw. v.
- gi-korônôn, sw. v.
- korônto, adv.
- korporâl, st. n.
- kôrsang, st. n.
- kôrsangâri, st. m.
- kortar, st. n. m.
- kortari, st. n. m.
- korunga, st. f.
- bi-korunga, st. f.
- kos
- kôsa, st. f.
- -kôsâri
- kôsi, st. n.
- gi-kôsi, st. n.
- -kôsi, adj.
- kôsîg, adj.
| | -knodoht vgl. unknodoht.
knollo sw. m., mhd. nhd. Lexer knolle; mnd. knolle, knul, mnl. cnol; ae. cnoll; an. knollr (vgl. Fritzner S. 309). chnollo: nom. sg. Gl 3,476,8. Hierher wohl auch: verschrieben: hcnollon: nom. pl.? Gl 1,68,6 (K). 1) Klippe: uuaredho chnollon cautis Gl 1,68,6 (Pa nur uuarido; zur Glossierung vgl. Splett, Stud. S. 127 f.). 2) Klumpen: trich (l. teich, Steinm.) chnollo massa Gl 3,476,8.
knopfelîn mhd. st. n., nhd. knöpflein. — Graff IV,583. chnopfelin: dat. pl. Gl 3,409,79 [HD 2,77] (Straßb., 12. Jh.; zur endungslosen Form vgl. Paul, Mhd. Gr.23 § 180 Anm. 3; oder nom. sg.?). Knopf (? Vgl. Heyne, Hausalt. 3,279. 331 mit Anm. 20, aber auch LMA V,1237): hæftelin ł nestelen ł chnopfelin nastulis (im Abschn. De vestibus sacerdotalibus; zum lat. Lemma u. Kontext vgl. Duc. 4,571b s. v. nastula).
knoph st. m., mhd. Lexer knopf, Lexer knoph, nhd. DWB knopf; afries. -knop; ae. cnop[p]? (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 131 u. Add. S. 15); vgl. mnd. knuppe, knoppe, mnl. cnoppe. — Graff IV,583. chnoph: nom. sg. Gl 4,81,38 (Sal. a 1). 216,45 (2 Hss., 1 Hs. ); dat. pl. -]in 2,681,27 (ch-); chnopf: nom. sg. 3,129,45 (SH A); acc. sg. 2,383,75 (2 Hss.). 524,62 (Bern 264, 9. Jh.). 533,3. 568,17 (--). — chnop: nom. sg. Mayer, Glossen S. 37,10 (vgl. Add. I,234). knoph: nom. sg. Gl 4,152,30 (Sal. c). Beitr. 73,218 (Sal. c; nach Gl 4,152,30); dat. pl. -]um Glaser, Griffelgl. S. 152,64 c (clm 6300, 8. Jh.; c-; c und n nicht völlig sicher); cnopf: nom. sg. Gl 2,463,5 (2 Hss.). 3,129,45 (SH A, 3 Hss., 1 Hs. knof, die Korr. von jüngerer Hand). 180,73 (SH B; k-). 4,49,3 (Sal. a 1; k-). Hbr. I,267,262 (SH A; k-); dat. pl. -]on Gl 2,14,29 (2 Hss., darunter Zürich C 59, 9. Jh.). Verschrieben: copf: acc. sg. Gl 2,568,17. Hierher vielleicht: knof: nom. sg. Gl 3,129,46 (SH A, Prag, Lobk. 434, 13. Jh.; zu -f vgl. in derselben Hs. cof Gl 3,157,46 u. Schatz, Abair. Gr. § 60); cnofh: dass. 394,17 (Hildeg., Berl. Lat. 4° 674, 13. Jh.; aber vgl. zu -fh in derselben Hs. erzebiscofh biscofh Gl 3,393,11/12. 13 u. Franck, Afrk. Gr.2 § 86); oder beide Belege zu knouf, vgl. die in diesen Hss. teilweise vorkommende Schreibung von o für ou, vgl. dazu Braune, Ahd. Gr.14 § 46 Anm. 3, Weinhold, Mhd. Gr. § 109, ders., Alem. Gr. § 42. 1) Knoten: chnopf [ex humeris (der Superbia) ... coibat palla sinu] teretem (rotundum) [nectens a pectore nodum, Prud., Psych. 187] Gl 2,383,75. chnopf nodum [ebda.] 524,62. 533,3. 568,17. chnophin [necte tribus] nodis (vgl. alligationibus, Serv.) [ternos ... colores, Verg., E. VIII,77] 681,27; hierher wohl auch: chnoph nodus 4,81,38. 152,30. 216,45. nodum ... et dicitur knoph .t. Beitr. 73,218 (nach Gl 4,152,30); übertr.: Behauptung (?): za den cnophum [sed dum haeretici cum falsis] allegationibus (Hs. alligationibus) [veniunt, speculam dissipant, quia eorum mentes, quos ad se attrahunt, ... inclinant, Greg., Mor. in Job 3,22, PL 75,622 A] Glaser, Griffelgl. S. 152,64 c (zur Bed. vgl. ebda.); — spez.: Riemengeflecht: cnopf [(Patientia) induerat thoraca humeris, squamosaque ferri texta per intortos [Bd. 5, Sp. 287] conmiserat undique] nervos (Glosse: circulos) [Prud., Psych. 127] Gl 2,463,5. 2) Buckel, erhabene Rundung als Verzierung: nusca cnopfon [auratis praecellat] fibula bullis [Aldh., De virg. 207] Gl 2,14,29 (1 Hs. bolka ł kasto, 1 kasto); — Knauf: conus knopf crista came man iuba Gl 4,49,3 (vgl. z. St. kambo, Ahd. Wb. 5,22, u. cameman, ebda. 2,2); (Turm-)Knopf: chnopf conus 3,129,45 (im Abschn. De partibus aedificiorum). 180,73 (im Abschn. De sacris aedificiis; zwischen glochus und glogga). Hbr. I,267,262. pharisch conus Gl 3,394,17. 3) Glossenwort: chnop [ohne Kontext] Mayer, Glossen S. 37,10 (vgl. Add. I,234). Komp. hagendorn-, holundernknopf mhd.; Abl. knopfelîn mhd.; knuphen. Vgl. knouf.
knorz st. m., mhd. nhd. Lexer knorz. — Graff IV,583. chnorz: nom. sg. Gl 4,349,21; dat. pl. -]in 2,682,8 (-c-). Knoten, Knorren (am Holz): kilichen chnorcin [tu sume pedum ... formonsum] paribus nodis [atque aere, Verg., E. V,90] Gl 2,682,8. chnorz [gemmae ... tenuis rumpunt tunicas, angustus in ipso fit] nodo [sinus, ders., G. II,76] 4,349,21.
-knorzîg vgl. AWB managknorzîg.
knosping st. f. oder n. (vgl. Korsmeier S. 212, Wilm., Gr. 22 § 281). chnospinci: acc. sg. S 389,3 (Hausbesegnung, 11. Jh.). Hausschwamm (als knospenförmiger Befall): uuola uuiht taz tu uueist, taz tu uuiht heizist, taz tu neuueist noch nechanst cheden chnospinci (zur Bed. vgl. Korsmeier S. 207, 211 f., 215, zu früheren Deutungsversuchen vgl. a. a. O. S. 203 ff. u. Ahd. Wb. 2,8 s. v. chnospinci).
[knoster as. st. m. (? Vgl. Gallée, Vorstud. S. 466, s. u.). cnoster: nom. sg. Gl 4,274,4 (Leiden 191 E, 12. Jh.). Knorpelmasse (zur Bed. vgl. DWb. V,1497 s. v. Knostel, Höfler, Krankheitsn. S. 283 f. s. vv. Knorpel, Knoster): cnoster [Behemoth ... ossa eius velut fistulae aeris,] cartilago [illius quasi laminae ferreae, Job 40,13] (vgl. z. gl. St. krustila, krustilî(n), kruspil Gl 1,507,19).]
knoto s. AWB knodo.
[knotto as. sw. m. (zum Ansatz vgl. Neuphil. Mitt. 14,203), mnd. knutte, knotte; mhd. ?knotze f. (vgl. Mhd. Wb. 1,854); afries. knotta (vgl. Holthausen, Afries. Wb.2 S. 59); ae. cnotta; vgl. nhd. dial. rhein. knotte f. Rhein. Wb. 4,1011 f. cnotton: acc. pl. Gl 4,202,43 (sem. Trev., 11./12. Jh.). (Frucht-)Knoten, Samenkapsel: folliculos. Vgl. knodo, knoto, knuttil.]
knouel Gl 3,363,1 s. AWB knubil. |
| knollo
| | 1) Klippe: uuaredho chnollon cautis Gl 1,68,6 (Pa nur uuarido; zur Glossierung vgl. Splett, Stud. S. 127 f.). | | 2) Klumpen: trich (l. teich, Steinm.) chnollo massa Gl 3,476,8. | | knoph
| | 1) Knoten: chnopf [ex humeris (der Superbia) ... coibat palla sinu] teretem (rotundum) [nectens a pectore nodum, Prud., Psych. 187] Gl 2,383,75. chnopf nodum [ebda.] 524,62. 533,3. 568,17. chn | | 2) Buckel, erhabene Rundung als Verzierung: nusca cnopfon [auratis praecellat] fibula bullis [Aldh., De virg. 207] Gl 2,14,29 (1 Hs. bolka ł kasto, 1 kasto); — Knauf: conus knopf crista came man iuba | | 3) Glossenwort: chnop [ohne Kontext] Mayer, Glossen S. 37,10 (vgl. Add. I,234). |
|