| - koufo, sw. m.
- koufôn, sw. v.
- aba-koufôn, sw. v.
- koufônto, adv.
- koufscalc, st. m.
- koufskef, st. n.
- koufskilling, st. m.
- koufsorgênti, mhd. adj.
- koufstat, st. f.
- koufunga, st. f.
- fir-koufunga, st. f.
- kuuntheo
- kouuua, st. sw.?
- gi-kouuuarôn, sw. v.
- kovertiure, mhd. st. f.
- far-kovoron, mfrk. sw. v.
- koilari
- koz
- kozza1, sw. f.
- kozza2, sw. f.
- kossa, sw. f.
- kozza3, st. sw.?
- kozzo, sw. m.
- koz, st. m.
- kozza3, st. sw.?
- kꝓuchit
- kr-
- krâ, st. m.
- kr
- krâ(a), sw.
- krabut
- kradam, st. m.
- kradamo, sw. m.
- kradamen, sw. v.
- kradamo
- krâen, sw. v.
- ir-krâen, sw. v.
- kraft, st. f.
- kraftelôs
- kraftelôsî, st. f.
- kraftên, sw. v.
- kraftlîh, adj.
- kraftlîhho, adv.
- kraftnissa
- krg
- krag(g)o
- kragilôn, sw. v.
- kragit
- krah, st. m.
- krahhilôn, sw. v.
- krahho, sw. m.
- krag(g)o, sw. m.
- kracko, sw. m.
- krahhôn, sw. v.
- ir-krahhôn, sw. v.
- kraht
- kraia
- kraiun
- krac, st. m.
- kracko
- kral, st. m.
- krâling, st. m.
- krâm, st. m.
- krâma, sw. f.
- krâmâri, st. m.
- kramme, mhd. sw. m.
- kramph, adj.
- kramph, st. m.
- -kramph, adj.
- krampho, sw. m.
- kranaboum, st. m.
- kranauuitu, st. m.
- kran(e)chensnabel, mhd. st. m.
- kranech(e)swurze, mhd.
- kranechsnabel, mhd. st. m.
- kranensnabel, mhd. st. m.
- kran(e)witber, mhd. st. n.
- kran(e)witboum, mhd. st. m.
- kran(e)witstûde, mhd. sw. f.
- kran(e)wurz, mhd. st. f.
- kran(e)wurze, mhd.
- krânfuoz, st. m.
- kranc, mhd. adj.
- krankalôn, sw. v.
- bi-krankalôn, sw. v.
- bi-krankên
- krano, sw. m.
- kranuh, st. m.
- kranuhhessnabul, st. m.
- kranz, st. m.
- krâôn, sw. v.
- krâphaht(i), adj.
- krâphilîn, st. n.
- krâpho, sw. m.
- krâfo, sw. m.
- krâphôn, sw. v.
- krapso
- kraru
- -krât
- kratto, sw. m.
- kretto, sw. m.
- krauio
- krautwurm, frühnhd. st. m., nhd. dial. schwäb.
- krazzôn, sw. v.
- krazzên?, sw. v.
- uuidar-krazzôn, sw. v.
- kre
- kreander
- kreb, mhd. st. n.
- krebazzo
- krebewurz, mhd. st. f.
- krebewurze, mhd.
- krebiz
- krebizzo
- krebō
- in-krebôn, sw. v.
- krebuz, st. m.
- krebiz, st. m.
- krebazzo, st. m.
- krebizzo, sw. m.
- krebenwurze, mhd.
- kreften, sw. v.
- kreftîg, adj.
- kreftîgen, sw. v.
- kreftglîhho, adv.
- kreftîgo, adv.
- gi-kreftgôn, sw. v.
- kreftilôs, adj.
- kraftelôs, adj.
- kreg
- krehhen
- krehho, sw. m.
- krehhula, sw. f.
- kreia, sw.
- kreifto
- kreiz, st. m.
- krekendi
- krekil
- krecken, sw. v.
- krehhen, sw. v.
- krelo
- kremse
- kremer
- uuidar-kremphen, sw. v.
- kren
- krên, st. m.
- krêno, sw. m.
- bi-krenken, sw. v.
- krenzen, sw. v.
- créodan
- kreozpaum
- krepfelin
- krephelin
- krephilin
- kreppelen
- kresamfaz, st. n.
- kres(a)m-
- kresan, st. v.
- untar-kresan, st. v.
- uuidar-kresan, st. v.
- zuo-kresan, st. v.
- kreslinc, mhd. st. m.
- kressa
- kresse
- kresso1, sw. m.
- kresso2, sw. m.
- kressa, sw. f.
- kreta, st. sw.?
- krota, sw. f.
- krêtensisc, adj.
- krêtikisc, adj.
- krêtisc, adj.
- krettilî(n), st. n.
- kretto
- krewa
- kreuuil, st. m.
- krouuuil, st. m.
- kreuuilikîn, mfrk.
- kreuuilôn, sw. v.
- krewit
- krezzo, sw. m.
- krîda, sw. f.
- -kriec, mhd.
- krieche, mhd. sw. f.
- under-kriechen, mhd. st. v.
- kriechenboum, mhd.
- kriechviur, mhd. st. n.
- krieg, st. m.
- -kriegelich
- kriegên, sw. v.
- -kriegi
- -krieggî
- -kriegilîhho
- -kriegilîn
- krieh, adj.
- kriehboran, adj.
- kriehboum, st. m.
- kriechenboum, mhd. st. m.
- kriehburtîg, adj.
- kriehhisc, adj.
| | koufo sw. m., mhd. Lexer koufe; ae. cýpa; an. kaupi; vgl. mlat. caupo, vgl. Frings, Germ. Rom. II,175 f. — Graff IV,377. chauf-: nom. sg. -o H 22,8,1 (voc.); acc. sg. -on Gl 2,323,12 (Sg 299, 9. Jh.); chouf-: nom. sg. -o 363,28 (M); -e 4,77,23 (Sal. a 1; --); acc. sg. -an 2,323,50; dat. pl. -on Thoma, Glossen S. 16,14; choupho: nom. sg. Gl 2,363,29 (M); chouffo: dass. 28 (M, 2 Hss.). 4,150,31 (Sal. c). — caufo: nom. sg. Glaser, Griffelgl. S. 317,313 (clm 6300, 8. Jh.; c- unsicher). chauffa Gl 2,309,36. chouffi 282,46 s. unter kouf2. 1) Kaufmann, Händler (vgl. Voetz, Komp. S. 165. 168): choufon [quem senseris tibi aut semper aut crebro de nummis loquentem excepta elemosyna, quae indifferenter omnibus patet,] institorem [potius habeto quam monachum, Hier., Ep. LVIII,6 p. 536] Gl 2,323,12. 50. chouffo [excipiuntur in utraque generis masculini haec, hic ligo, hic] mango [, hic praedo, ... quae o producunt, Phocae ars 413,23] 363,28. chfe mango mangonis 4,77,23. 150,31. caufo [non calcaverunt eam filii] institorum (Hs. institutorum, vgl. Diefb., Nov. Gl. S. 218) [Greg., Mor. in Job 5,21, PL 75,701 C] Glaser, Griffelgl. S. 317,313. choufon [praetereuntibus Madianitis] negotiatoribus [, extrahentes eum de cisterna, vendiderunt eum (sc. Joseph) Ismaelitis, viginti argenteis, Gen. 37,28] Thoma, Glossen S. 16,14. 2) Erlöser: thih nu chaufo pittemes thaz urchundono kamachadiu kemachoes pittante schalchilun in euuigo uueralti te nunc, redemptor, quaesumus ut martyrum consortio iungas praecantes servulos in sempiterna saecula H 22,8,1. Komp. îsa(r)n-, stahalkoufo; vgl. urkoufo. Vgl. kouf2.
koufôn sw. v. (zum Nebeneinander von jan- und ônVerb vgl. koufen); vgl. lat. caupo, cauponari. — Graff IV,372 f. s. v. kaufjan, kaufôn. coufot: 2. pl. imp. T 151,2 (erstes -o- aus u); hierher wohl auch: choufotin: 3. pl. prt. Gl 1,648,37/38 (M, clm [Bd. 5, Sp. 355] 14689, 11./12. Jh.); coufon: inf. 2,738,8 (Sg 292, 11. Jh.; k-). 1) etw. kaufen, käuflich erwerben, auch tauschen: choufotin [filii Dedan negotiatores tui ... dentes eburneos, et hebeninos] commutaverunt [in pretio tuo, Ez. 27,15] Gl 1,648,37/38 (8 Hss. koufen). koufon [pecunia] comparare [voluit donum spiritale, Acta apost. II p. 411] 2,738,8 (1 Hs. koufen). 2) Handel treiben: coufot unz ih cumu negotiamini dum venio T 151,2. Abl. koufônto. Vgl. koufen.
aba-koufôn sw. v.; vgl. als Simplex Sehrt, N.-Wortsch. S. 313 s. v. choufôn, Raven II,81 s. v. choufon. choufon aba: inf. Ni 529,22 [39,3/4]. verhandeln: ube alle geiihte . unde alle lougena . kemeinliche . ioh sunderige solih sint . taz einer guisso liuge . anderer uuar sage ... unde is alles not si . so si ouh raten . unde choufon aba . uuanda uuellen uuir einez tuon . so geskihet fone note anderez non oportet neque consiliare . neque negotiari . quoniam si hoc facimus.
koufônto adv. — Graff IV,372 f. s. v. kaufjan, kaufôn. chouffonto: Npgl 108,18. verkaufend: Iudas furando uendendo tradendo der populus chedendo (stelinto chouffonto fellinto liut).
koufscalc st. m., mhd. Lexer koufschalc. — Graff VI,482. Nur im Nom. Sing. belegt. chauf-scalch: Gl 1,277,69 (Jb-Rd); chouf-: 3,234,56 (SH a 2; --); -scalc: 136,32 (SH A, 2 Hss., 1 Hs. --). 272,50 (SH b; --); -scalg: 1,303,9; -schalch: 3,184,22 (SH B; --). 234,56 (SH a 2; --); -schalc: 136,34 (SH A; --). Thoma, Glossen S. 4,3; chf-scalch: Gl 3,299,26 (SH d; -s- aus f rad., Steinm.); khouf-scalh: ZfdA. 64,77 (zu -lh neben -lch vgl. Schatz, Abair. Gr. § 62 c). — cauf-scalc: Gl 1,354,28 (Ja); couf-scalch: 3,316,44 (SH e); -scalc: 234,57 (SH a 2; --). 272,50 (SH b; -scalk); cof-: 136,34 (SH A, Prag, Lobk. 434, 13. Jh.); cof-schalc: Hbr. I,285,232 (SH A). Verschrieben: chouffcalc: Gl 3,136,33 (SH A); choufsalc: 32 (SH A; --). 234,57 (SH a 2; --); couf-scale: 184,22 (SH B; k-); -scalht: Thies, Kölner Hs. S. 167,19 (SH; --; l. -scalhc); -schal: Gl 1,314,15 (sem. Trev., 11./12. Jh.). gekaufter Sklave, Tagelöhner (vgl. Voetz, Komp. S. 170 ff., Schütz S. 186 ff.): chaufscalch [infans octo dierum circumcidetur in vobis, omne masculinum in generationibus vestris: tam vernaculus, quam] emptitius (Hs. -cius) [circumcidetur, Gen. 17,12] Gl 1,277,69. 303,9. 314,15. empticius iđ seruus. qui emitur pretio. choufschalc [zu: emptitius, Comm. in Gen. = Gen. ebda.] Thoma, Glossen S. 4,3 (vgl. Gl 5,231,12). chfscalc empticius Gl 3,136,32. Hbr. I,285,232 (beide im Abschn. De civibus (civium nominibus)). Gl 3,184,22. 272,50. 299,26. 316,44. Thies, Kölner Hs. S. 167,19. empticius emptus servus [Hbr. II,280,185] Gl 3,234,56 (1 Hs. couffet scalc). khoufscalh empticius [zu: omnes viri domus illius, tam vernaculi, quam] emptitii [et alienigenae pariter circumcisi sunt, Gen. 17,27] ZfdA. 64,77; hierher auch: caufscalc [omnis alienigena non comedet de sanctificatis,] inquilinus [sacerdotis, et mercenarius non vescentur ex eis, Lev. 22,10] Gl 1,354,28. [Bd. 5, Sp. 356]
koufskef st. n., mhd. Lexer koufschif, nhd. DWB kaufschiff; mnd. kôpschip, mnl. coopscip; ae. céapscip; an. kaupskip. — Graff VI,456. chouf-scef: acc. sg. Gl 2,751,13 (clm 18547,2, 10. Jh.). Handelsschiff: choufscef navem [ibi] onerariam [inveni, quae cum mercibus Narbonam petens solvere parabat, Sulp. Sev., Dial. 1,1 p. 152,12].
koufskilling st. m., nhd. DWB kaufschilling. cohp-scilling: nom. sg. Gl 4,196,26 (sem. Trev., 11./12. Jh.; vgl. Katara S. 88,54; zu -hp- für -ph- aus p vgl. ders. S. 54; vgl. aber auch in ders. Hs. cohf Gl 4,205,30). Kaufschilling, Kaufgeld: arrabon, pignus (vgl. Mlat. Wb. I,1,975 s. v. arrabo).
? koufsorgênti mhd. adj. Verschrieben u. wohl verstümmelt: zf-sorgen: Grdf. Gl 4,150,54 (Sal. c, mus. Brit. Add. 18379, 13. Jh.). Sorge tragend für den Handel: Maiugena (Beiname für Mercurius, Steinm. z. St. erwägt cfsorgenti als Übers. dazu „im hinblick auf merx und cura?“ oder Zuordnung von sorgenti zu tristis der im Inkunabeldruck vorausgehenden lat. Gl., vgl. dazu auch Gl 4,128 Anm. 2).
koufstat st. f., mhd. Lexer koufstat, nhd. DWB kaufstadt; mnd. kôpstat, mnl. coopstat; vgl. as. kopstedi, ae. céapstede m. (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 119), an. kaupstaðr m. — Graff VI,641. chouf-stat: nom. sg. Gl 4,241,8. — couf-stat: nom. sg. Gl 3,381,18 (Jd); cf-: dass. Gl 5,105,36 (nach Gl 2,198,15; vgl. JEGPh. 20,385). Markt-, Handelsplatz: cfstat emporium Gl 5,105,36 (nach Gl 2,198,15; vgl. JEGPh. 20,385, nachgetragen nach exedre subselli, Ruf., Hist. eccl.). 4,241,8. oppidum 3,381,18.
koufunga st. f., mhd. Lexer koufunge, nhd. (älter) kaufung; as. kôpunga (vgl. Holthausen, As. Wb. S. 43); ae. céapung; vgl. mnd. kpinge, afries. kapinge (in anderer Bed.). chouffunga: dat. sg. Gl 1,516,40/41 (M; -ov-; lat. pl.); choffunge: dass. 505,7. Verschrieben: copunoa: nom. sg. Mayer, Glossen S. 21,27 (Darmst. 739,9./10. Jh.). Verkauf: choffunge [non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in] commutatione [eius, Job 28,15] Gl 1,505,7 (9 Hss. kouf). chovffunga [vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in] commutationibus [eorum, Ps. 43,13] 516,40/41 (14 Hss. kouf). copunga merx [, mercis mercor mercaris, Eut., Ars S. 459,5] Mayer, Glossen S. 21,27.
fir-koufunga st. f., mhd. Lexer verkoufunge, nhd. (älter) DWB verkaufung; vgl. mnd. vorkpinge, mnl. vercopinge. uer-choufunga: dat. sg. Npw 108,8. Verkauf: er (Judas) scolta langora leben, ube er sin leben keminnerot nehabete mit dero gotis uerchoufunga: nio diu potelichi zala ueruuartet uurte, do saztan sie Mathiam in sine stat. |
| koufo
| | 1) Kaufmann, Händler (vgl. Voetz, Komp. S. 165. 168): choufon [quem senseris tibi aut semper aut crebro de nummis loquentem excepta elemosyna, quae indifferenter omnibus patet,] institorem [potius habeto quam monachum, Hier., Ep. | | 2) Erlöser: thih nu chaufo pittemes thaz urchundono kamachadiu kemachoes pittante schalchilun in euuigo uueralti te nunc, redemptor, quaesumus ut martyrum consortio iungas praecantes servulos in sempiterna saecula H 22,8,1. | | koufôn
| | 1) etw. kaufen, käuflich erwerben, auch tauschen: choufotin [filii Dedan negotiatores tui ... dentes eburneos, et hebeninos] commutaverunt [in pretio tuo, Ez. 27,15] Gl 1,648,37/38 (8 Hss. koufen). koufon [pecunia | | 2) Handel treiben: coufot unz ih cumu negotiamini dum venio T 151,2. |
|