| - krauio
- krautwurm, frühnhd. st. m., nhd. dial. schwäb.
- krazzôn, sw. v.
- krazzên?, sw. v.
- uuidar-krazzôn, sw. v.
- kre
- kreander
- kreb, mhd. st. n.
- krebazzo
- krebewurz, mhd. st. f.
- krebewurze, mhd.
- krebiz
- krebizzo
- krebō
- in-krebôn, sw. v.
- krebuz, st. m.
- krebiz, st. m.
- krebazzo, st. m.
- krebizzo, sw. m.
- krebenwurze, mhd.
- kreften, sw. v.
- kreftîg, adj.
- kreftîgen, sw. v.
- kreftglîhho, adv.
- kreftîgo, adv.
- gi-kreftgôn, sw. v.
- kreftilôs, adj.
- kraftelôs, adj.
- kreg
- krehhen
- krehho, sw. m.
- krehhula, sw. f.
- kreia, sw.
- kreifto
- kreiz, st. m.
- krekendi
- krekil
- krecken, sw. v.
- krehhen, sw. v.
- krelo
- kremse
- kremer
- uuidar-kremphen, sw. v.
- kren
- krên, st. m.
- krêno, sw. m.
- bi-krenken, sw. v.
- krenzen, sw. v.
- créodan
- kreozpaum
- krepfelin
- krephelin
- krephilin
- kreppelen
- kresamfaz, st. n.
- kres(a)m-
- kresan, st. v.
- untar-kresan, st. v.
- uuidar-kresan, st. v.
- zuo-kresan, st. v.
- kreslinc, mhd. st. m.
- kressa
- kresse
- kresso1, sw. m.
- kresso2, sw. m.
- kressa, sw. f.
- kreta, st. sw.?
- krota, sw. f.
- krêtensisc, adj.
- krêtikisc, adj.
- krêtisc, adj.
- krettilî(n), st. n.
- kretto
- krewa
- kreuuil, st. m.
- krouuuil, st. m.
- kreuuilikîn, mfrk.
- kreuuilôn, sw. v.
- krewit
- krezzo, sw. m.
- krîda, sw. f.
- -kriec, mhd.
- krieche, mhd. sw. f.
- under-kriechen, mhd. st. v.
- kriechenboum, mhd.
- kriechviur, mhd. st. n.
- krieg, st. m.
- -kriegelich
- kriegên, sw. v.
- -kriegi
- -krieggî
- -kriegilîhho
- -kriegilîn
- krieh, adj.
- kriehboran, adj.
- kriehboum, st. m.
- kriechenboum, mhd. st. m.
- kriehburtîg, adj.
- kriehhisc, adj.
- kriepan, aostndfrk.
- krihhil, st. m.
- krilago
- krimman1, st. v.
- krimman2, st. v.
- krimmgen, sw. v.
- krimphan, st. v.
- krinna, sw. f.
- krinnaholz, st. n.
- krinnoht(i), adj.
- krinnôn, sw. v.
- kriofan, st. v.
- kriohhan, st. v.
- kripha
- kriphen, sw. v.
- bi-kriphen, sw. v.
- furi-kriphen, sw. v.
- gi-kriphen, sw. v.
- ir-kriphen, sw. v.
- untar-kriphen, sw. v.
- kriphîg, adj.
- kriphunga, st. f.
- krippa, st. sw. f.
- kripha, st. sw. f.
- kris(a)mo, sw. m.
- kres(a)mo, sw. m.
- kris(a)môn, sw. v.
- kres(a)môn, sw. v.
- krisbeth
- krisele, mhd.
- krisit
- krisp, adj.
- krispech, mhd. st. n.
- krispele, mhd.
- krisphâr, mhd. st. n.
- krisso
- Krist
- kristalla, st. sw.?
- kristallo, sw. m.
- kristallîn, adj.
- kristallo
- kristnêra, st. f.
- kristnheit, st. f.
- kristnheiti, st. n.
- kristni, adj.
- kristîn, adj.
- kristnî, st. f.
- kristnîg, adj.
- kristnlîh, adj.
- kristnlîhho, adv.
- kristnliut, st. m.
- -kristno
- kristeswurz, mhd. st. f.
- kristiâne, mhd. f.
- kristîn
- kristkrīmūc
- kristuobo, sw. m.
- kristwurz, mhd. st. f.
- kritzen, mhd. sw. v.
- kriuzekrût, mhd. st. n.
- kriuzeminze, mhd. sw. f.
- kriuzewurz, mhd. st. f.
- kriuzewurze, mhd.
- kro
- krohhôn, sw. v.
- kroka, as. sw. f.
- crocca, ae. sw. m.
- krockezzen, sw. v.
- krollo, sw. m.
- crompeht, ae. st. m.
- krôn, adj.
- krônalîn, adj.
- krônâri, st. m.
- krônen, sw. v.
- fir-krônen, sw. v.
- krônî, st. f.
- fir-krônida, st. f.
- krônih, st. f.
- krônlîh, adj.
- kroph, st. m.
- krophilîn, st. n.
- kropho, sw. m.
- kroschela
- krose, mhd. st. n.
- krosel, mhd. st. m.
- -krôsil
- krosila, st. sw.?
- kroskila, st. sw.?
- krostala
- krostila
- krota
- krotenwurz, mhd. st. f.
- krotûntilli, st. m.
- krouuuen
- krouuuil
- krouuuôn, sw. v.
- ? krouuuen, sw. v.
- krudun
- kruft, st. f.
- gruft, st. f.
- krufta, st. f.
| | krauio Gl 2,103,21 s. AWB grâvo.
krautwurm frühnhd. st. m., nhd. dial. schwäb. DWB krautwurm Fischer 4,717; vgl. mnd. krüdeworm. chraut-wurm: nom. sg. Gl 3,48,7 (Innsbr. 355, 14. Jh.). — kraut-bur: nom. sg. Gl 3,48,8 (Wien 3213, 15. Jh.; zu b für w im Anlaut vgl. Weinhold, Bair. Gr. § 124, zu - für -mb (?) vgl. Reichmann-Wegera, Frühnhd. Gr. § L 61,2). Krautwurm, Kohlraupe (vgl. DWb. V,2125. 1599 s. v. kohlwurm): eruca (1 Hs. kôlwurm).
krazzôn (auch krazzên?) sw. v., mhd. kratzen, kretzen, nhd. DWB kratzen; as. krazon (oder ahd.? Vgl. Wadst., Glossar S. 201, s. u.), mnd. krassen, kratzen, krazen, mnl. cratsen; zur Vermischung der Flexionsklassen vgl. Schatz, Germ. S. 354 ff., Braune, Ahd. Gr.14 § 369 Anm. 2; zur Etym. vgl. Kaspers, Beitr. (Halle) 77,235 ff. — Graff IV,586. chrazz-: 1. sg. -on Npgl 118 V,161; -o Gl 4,44,10 (Sal. a 1); 3. sg. -ot 2,389,42. 433,37. 503,34. 563,47; 3. sg. prt. -ota 37,10 (Vad. 336, 9. Jh.); chraz-: 3. sg. -ot 394,48; inf. -on 503,33; 3. sg. prt. -ota 485,32 (Sg 136, 9. Jh.); part. prs. dat. pl. -onten 1,614,16 (M, 3 Hss.). 815,39 (M); chracinno: inf. dat. sg. Npw 118 V,161. — crazz-: 1. sg. -o Gl 4,44,10 (Sal. a 1). 134,42 (Sal. c); 3. sg. -ot 2,408,71. 452,4 (2 Hss.). 556,64; craz-: part. prs. dat. pl. -onten 1,614,17/18 (M); 3. sg. prt. -ota 2,547,68. 616,56 (Antwerpen, mus. Plant. 126, Gll. 9. oder 10. Jh.); -oda 582,1 = Wa 96,7 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?)); craczo: 1. sg. 4,44,11 (Sal. a 1, 3 Hss.). — carazot: 3. sg. Gl 2,492,69. Mit Formen der -ên-Flexion oder mit abgeschwächtem Vokal (?): chrazzent-: part. prs. nom. sg. f. -iv Gl 2,671,42; dat. pl. -in 1,614,17 (M, 2 Hss.). — crazz-: part. prs. (oder verschr. für dat. pl.?) -ento Gl 1,614,18/19 (M; lat. dat. pl.); 3. sg. prt. -eda 2,615,59. Verstümmelt: crazō|: part. prs. dat. pl. Gl 2,150,14 (mus. Brit. Arund. 393, 9. Jh.; d. h. crazōtem, Steinm.). Verschrieben: chrazzitin: part. prs. dat. pl. Gl 1,614,18 (M); crasso: 1. sg. 4,44,11 (Sal. a 1, Ink., 15. Jh.). 1) zerkratzen, zerfleischen: chrazzota [daemonis ira ... rumpit amictus,] dissecat [et facies, Ar. II,657] Gl 2,37,10. chrazzot [(lictor inpius)] charaxat (Glosse: scribit: charaxo Graece est scribo; inde charaxavit, id est scripsit) [ambas ungulis scribentibus genas cruentis et secat faciem notis, Prud., P. Rom. (X) 557] 389,42. 408,71. 485,32. 492,69. 556,64. 563,47 (1 Hs. rizzen). 582,1 = Wa 96,7, z. gl. St. reiz chrazot 394,48. 452,4. crazzeda [illa (infelix mater) genas] secuit (laceravit ungulis suis) [, nudum ferit altera pugnis pectus, Sed., Carm. pasch. II,124] 615,59. crazota secuit (faciem laceravit cum ungulis) [ebda.] 616,56 (vgl. Pauly, Glossen S. 120,21). chrazzentiv [unguibus ora soror] foedans [et pectora pugnis, Verg., A. XII,871] 671,42. sie dreuton ... ungulis torqueo (chrazzon so mit chraphon) NpglNpw 118 V,161; hierher auch: chrazzo caraxo Gl 4,44,10 (1 Hs. kritzen). 134,42; substant.: chrazonten [corpus meum dedi percutientibus, et genas meas] vellentibus [Is. 50,6] 1,614,16 (1 Hs. then zuuangônten, 3 Hss. then zuuigenten, 2 then zuuengenten). 815,39; — bildl.: chrazzot ł gnifit skepit [quisquis tacendi intemperans silenda prurit prodere, vexatur et] scalpit [iecur scabiemque cordis sustinet, Prud., P. Laur. (II) 254] Gl 2,433,37 (1 Hs. nur skepit). chrazon [ne quis velit invenusto sordidus cultu] lacerare [frontem, sed decus [Bd. 5, Sp. 389] vultus capitisque pexum comat honorem, ders., H. p. ieiun. (VIII) 22] 503,33. chrazzot comat (wohl nur irrtümlich hierher statt zu lacerare (V. 22) gesetzt, Steinm.) [ebda. 24] 34. 2) zusammenkratzen: crazota [dextra (der Avaritia) rapinas] abradit [Prud., Psych. 463] Gl 2,547,68. 3) kratzen, von einem Kleidungsstück: crazontem vatim [si quis virorum ... amictu pallii utitur ... et despicit eos, qui cum reverentia] birris [, et aliis communibus, et solitis utuntur, anathema sit, Conc. Gangr. LXX p. 124] Gl 2,150,14. Vgl. ?kritzen mhd.
uuidar-krazzôn sw. v.; mnd. wedderkratzen (vgl. Schiller-Lübben 5,629); vgl. mhd. Lexer widerkretzen. — Graff IV,586. vuidar-chrazzuntiu: part. prs. nom. sg. f. Gl 2,427,54 (clm 14395, Gll. 11. Jh.). wieder aufkratzen: vuidarchrazzuntiu ziprehcha zistorre [praesicca rursus ulcera, dum se cicatrix conligit refrigerati sanguinis, manus] resulcans diruet [Prud., P. Vinc. (V) 144].
kre Gl 2,338,7 s. AWB krâ(a).
kreander s. AWB koriander.
kreb mhd. st. n. (?), nhd. dial. schweiz. chräb n. Schweiz. Id. 3,779. crb: nom. sg. Gl 3,519,31 (clm 9607, 14./15. Jh.; übergeschr. e nur zur Verdeutlichung, vgl. Steinm.). Laichkraut, Potamogeton L. (vgl. Marzell, Wb. 3,991 f.): schibwrtz ł crb cucurbita (vgl. Pritzel-Jessen S. 303 s. v. Potamogeton natans; mit unklarem Lemmabezug, vgl. Mlat. Wb. II,2066 s. v. cucurbita, doch vgl. auch Marzell, Wb. 3,993 f. s. v. Wasserkölbchen u. 996 s. v. Gutter).
krebazzo s. AWB krebuz.
krebewurz mhd. st. f., -wurze mhd. (st. sw.?) f., frühnhd. krebswurz (vgl. DWb. V,2135); mnd. krēvetwort. crebez-wurz: nom. sg. Gl 3,527,23 (14. Jh.); crebis-wrz: dass. 550,53 (14. Jh.); crebes-: dass. ebda. (14. Jh.). crebes-wrtze: nom. sg. Gl 3,550,54 (14. Jh.). Wohl verschrieben: crebes-wrzt: nom. sg. Gl 3,554,35/36 (14. Jh.). 1) Nattern-Knöterich, Polygonum bistorta L. (vgl. Marzell, Wb. 3,907. 909): crebezwurz centum grana Gl 3,527,23 (vgl. centum grana ... nomine vulgari dicitur herba cancri, Alphita p. 38a). centum grana herba cancri 554,35/36 (1 Hs. krebenwurze). 2) Wurzel der Vexiernelke, Lychnis coronaria Desr. (? Vgl. Mlat. Wb. I,1511,71 f., Marzell, Wb. 2,1440 ff.): crebiswrz boletus Gl 3,550,53. Vgl. krebenwurze mhd.
krebiz, krebizzo s. AWB krebuz.
krebō Gl 3,38,51 s. AWB kriehboum. |
| krazzôn
| | 1) zerkratzen, zerfleischen: chrazzota [daemonis ira ... rumpit amictus,] dissecat [et facies, Ar. II,657] Gl 2,37,10. chrazzot [(lictor inpius)] charaxat (Glosse: scribit: charaxo Graece est scribo; inde charaxavit, id est scripsit | | 2) zusammenkratzen: crazota [dextra (der Avaritia) rapinas] abradit [Prud., Psych. 463] Gl 2,547,68. | | 3) kratzen, von einem Kleidungsstück: crazontem vatim [si quis virorum ... amictu pallii utitur ... et despicit eos, qui cum reverentia] birris [, et aliis communibus, et solitis utuntur, anathema sit, Conc. Gangr. LXX | | krebewurz
| | 1) Nattern-Knöterich, Polygonum bistorta L. (vgl. Marzell, Wb. 3,907. 909): crebezwurz centum grana Gl 3,527,23 (vgl. centum grana ... nomine vulgari dicitur herba cancri, Alphita p. 38a). centum grana herba | | 2) Wurzel der Vexiernelke, Lychnis coronaria Desr. (? Vgl. Mlat. Wb. I,1511,71 f., Marzell, Wb. 2,1440 ff.): crebiswrz boletus Gl 3,550,53. |
|