| - menlich
- menlîn
- mennâri, st. m.
- mennen1, sw. v.
- mennen2, sw. v.
- gi-mennen, sw. v.
- mennes-
- mennestûba, sw.
- menni, st. n.
- -menni
- mennilîhhên
- men(ni)lîn, st. n.
- mennin
- mennîn, adj.
- mennin(na), st. f.
- mennisch-
- mennisc, adj.
- menniscgilîh
- mennischeit, st. f.
- menniskî, st. f.
- menniskîn, adj.
- mennisclîh, adj.
- mennisclîh, Subst.-Adj.-Verb.
- menniscgi-lîhmenniscgilîh, Subst.-Adj.-Verb.
- mennisclîhho, adv.
- menniscnissa, st. f.
- mennisco, sw. m.
- mens
- menschelîn, mhd. st. n.
- menschenbein, mhd. st. n.
- mênskepi, as. st. m. n.
- menskil
- menuua
- méo, ae. sw. m.
- meos
- mer
- mer-
- mer
- mêr, indecl. n.
- mêr, adv. comp.
- mera
- mêra, indecl. n.
- mêra, adv. comp.
- merâta, st. f.
- merc-
- merch
- merd
- merda
- merder
- mer diere
- mere
- mere
- mêrên, sw. v.
- mervalke, mhd. sw. m.
- mergeh, as. st. m.
- mergelage
- mergil, st. m.
- mergila, st. sw.
- merh-
- mêrheit, st. f.
- mêrhuor, st. m.
- mêrhuorûnsun, st. m.
- meri, st. m. n.
- meri-
- meria
- gi-meritha, as. st. f.
- merithiob, st. m.
- merien, sw. v.
- merren1, sw. v.
- merifisc, st. m.
- meriflosc, st. m.
- merifogal, st. m.
- merigen
- merigerta, st. f.
- merigot, st. m.
- merigras, st. n.
- merigrioz1, st. m.
- merigrioz2, st. m.
- merigriozo, sw. m.
- merigriozôn, sw. v.
- mer(i)ha, sw. f.
- mer(i)hûnsun, st. m.
- merihunt, st. m.
- meriigil, st. m.
- merikalb, st. n.
- merikazza, sw. f.
- merikuo, st. f.
- merilîh, adj.
- merilinsin, st. f.
- merilinsî, st. f.
- merimen(n)i, st. n.
- merimin, st. n.
- merimin(n)a, sw., auch st. f.
- merimuscula, st. f.
- merinâdra, as. sw. f.
- mer(i)ohso, sw. m.
- merireth, st. m.
- mêrreth, st. m.
- mêriro, adj. comp.
- mêrôro, adj. comp.
- merisalz, st. n.
- merisant, st. m. n.
- -merisc
- meriscala, st.
- m
- riscalh
- meriskef, st. n.
- meriskella, sw. f.
- merisneggo, sw. m.
- merispoto
- merisuuîn, st. n.
- meritior, st. n.
- meriuuâg, st. m.
- meriuuazzar, st. n.
- meriuueg, st. m.
- merk, mnd. st. m.
- merkt, st. m.
- merken, sw. v.
- ana-merken, sw. v.
- bi-merken, sw. v.
- gi-merken, sw. v.
- ûz-ir-merken, sw. v.
- zuo-merken, sw. v.
- -merken
- -merki, st. n.
- gi-merki, adj.
- gi-merki, st. n.
- tesamna-merkian, as. sw. v.
- gi-merkida, st. f
- gi-merkidi, st. n.
- gi-merkidî, st. f.
- gi-merclîh, adj.
- gi-merko
- merla, st. sw.?
- mêrlîhho, adv.
- merlîn, mhd. st. n.
- mêrmahtig, as. adj.
- mermern
- mêro, adj. comp.
- mero
- merôd
- merôt?
- mêrôdi, st. n.
- meroen
- mêrôn, sw. v.
- gi-mêrôn, sw. v.
- mêrôro
- merotin
- merra
- merre
- ge-mrre, mhd. adj.
- merren1
- merren2, sw. v.
- bi-merren, sw. v.
- fir-merren, sw. v.
- fora-merren, sw. v.
- gi-merren, sw. v.
- mêrreth
- gi-merri, st. n.
- merrida, st. f.
- fir-merrida, st. f.
- gi-merrida, st. f.
- merrih, st. m.
- merrihho, sw. m.
- merrisal, st. n.
- merriselî, st. f.
- merrislo, andfrk.?
- merrunga, st. f.
- mersa
- gi-mêrsal, st. n.
- gi-mêrsala, st. f.
- merschûm, mhd.
- merselie
- mersc, ae. st. m.
- mersk, as. f.
- merslin
- merswam, mhd. st. m.
- mert
- merteler
- mertun
- mêrunga, st. f.
- merweid
- meruuen, sw. v.
- merwîp, mhd. st. n.
- merz, st. m.
- merzeman, mhd. st. m.
- merzesali
- merzeschif, mhd. st. n.
- merzo, sw. m.
- merzrta
- mes
- mes
- mes-
- mesa
- mesbrahanta
- mesekert
- meser
- mesinâri, st. m.
- mespilboum
- messa
| | menlich s. auch man(a)lîh st. n.
menlîn s. AWB men(ni)lîn.
mennâri st. m., mhd. Lexer mener, nhd. dial. schweiz. menner Schweiz. Id. 4,298; mnl. menere, mener. menær: nom. sg. Gl 3,323,30 (SH f, clm 12658,14. Jh.). [Bd. 6, Sp. 427] Verschrieben (?): minniaria: nom. pl. Gl 2,147,51 (Frankf. 64, 9. Jh.). 1) Fuhrmann: menær auriga agitator Gl 3,323,30. 2) Verwalter, Pächter (?): minniaria ł ministri [qui in clero videntur allecti, propter lucra turpia] conductores [alienarum possessionum fiant, Conc. Chalc. III] Gl 2,147,51 (zum lat. Lemma u. zur Bed. vgl. Mlat. Wb. II,1276 u. Blum, Canonesgl. S. 99; oder als Vok.-Übers. zu 1, vgl. bei Niermeyer, Lex 1,315 s. v. conductor die Bed. ‘Fuhrmann’).
mennen1 sw. v. (zur Bildg. vgl. Riecke, jan-Verben S. 137, Harm, ZfDial. 62,155—165), mhd. Lexer menen, mennen, nhd. dial. schweiz. mennen Schweiz. Id. 4,296; as.? mennian, mnl. mennen; aus lat. minare, menare. — Graff II,771. Ab 12. Jh. belegt. menno: 1. sg. Gl 3,304,28 (SH d; zur Geminate vgl. Simmler, Kons.-Germ. S. 74); men-: 3. sg. prt. -ita 1,405,40 (M, 2 Hss.); -eta 4,267,28 (2 Hss.: Leid. 191 E, 12. Jh., Leipzig Paulinus 106, 13. Jh.); -ite 266,42 (M; Goslar 2, 14. Jh.); -ete 1,405,41 (M). 4,267,29; -ede 1,406,37 (Jd); mænti: 3. sg. conj. prt. 405,40 (M, clm 6217, 13. Jh.); te: 3. sg. prt. 5,3,37 (M). (Vieh) treiben: menita [tulit (David) universos greges et armenta, et] minavit [ante faciem suam, 1. Reg. 30,20] Gl 1,405,40 (2 Hss. noch trîban, 1 Hs. nur trîban). 406,37 (Hs. noch trîban). 4,266,42. 267,28 (Hss. noch trîban). 5,3,37. tribo ł menno mino 3,304,28. Vgl. mennâri, menil.
mennen2 sw. v. (zur Bildg. u. zur latinisierten Form mannire vgl. Riecke, jan-Verben S. 624. Harm, ZfDial. 62,155—165); as. (mlat.) mannire. men-: 3. sg. -it S 56,16 (Lex Sal.); inf. -en 20 (Lex Sal.); -an Gl 2,354,4 = Wa 83,1 (Carlsr. S. Petri, 11. Jh.); gi-: part. prt. -it S 56,18 (Lex Sal.). jmdn. vorladen, vor Gericht fordern: menan (menan ist übergeschr.) bannan mannire [zu: De mannire, Lex Rib. XXXII] Gl 2,354,4 = Wa 83,1. der anđran menit, mit arcunđeom zi sinero huuse cueme ille autem, qui alium mannit, cum testibus ad domum illius ambulet S 56,16. ibu er innan đes gewes in sinemo arunte ist, đanne mag er ini menen si vero infra pago in sua ratione fuerit, potest manniri 20; ferner: 18 (mannire). Abl. menî.
gi-mennen sw. v. gi-men-: 3. sg. -it S 55,13. 14; inf. -en 19 (alle Lex Sal.). jmdn. vorladen, vor Gericht fordern: so hwer so anđran zi đinge gimenit, inti er nicuimit si quis ad mallum legibus dominicis mannitus fuerit S 55,13. ibu er in cuninges đeonoste haft ist, đanne nimag er ini gimenen si in iussione regis occupatus fuerit, manniri non potest 56,19; ferner: 55,14 (mannire).
mennes- s. auch mennis-.
mennestûba (sw.) f.; zum Erstglied vgl. menni st. n. menis-tuba: nom. sg.? Gl 2,725,17 = Wa 110,13 (Jh; lat. pl.; zur Formenbest. vgl. das Grundwort tûba sw. f.; oder acc. pl., so As. Hwb. S. 267 s. v. meniesdūva st. f.). Ringeltaube: palumbes. columbę sunt. quas dicimus menistuba [zu: nec tamen interea raucae tua cura] palumbes [nec gemere aeria cessabit turtur ab ulmo, [Bd. 6, Sp. 428] Verg., E. I,57] (vgl. columbae, quas vulgus tetas vocat, Serv.). Vgl. Suolahti, Vogeln. S. 213 f.
menni st. n.; as. (hals-)meni; ae. mene, myne m.; an. men. — Graff II,798. menni: nom. pl. Gl 1,284,57 (Jb-Rd). 2,764,8 (clm 14747,9. Jh.); acc. pl. 1,284,45 (Jb-Rd). 357,45 (Sg 295. Sg 9, beide 9. Jh. S. Paul XXV d/82, 9./10. Jh.). 552,8 (Rb). 553,13 (Ja). 589,15 (Sg 299, 9. Jh.; zur ae. Grundlage vgl. Leydecker S. 72). 595,61 (M, clm 19440, 10./11. Jh.). 619,4 (Rb). Verschrieben: meinni: acc. pl. Gl 1,619,26 (Rb). Halsband, -kette: menni [offerimus in donariis domini singuli quod in praeda auri potuimus invenire, periscelides et armillas, annulos et dextralia, ac] muraenulas [Num. 31,50] Gl 1,284,45. menni kispan (1 Hs. nur menni) murenulas latas catenas et spissas. Aliter. murenulas [zu ebda.] 357,45. munilia menni seu omnia ornamenta muliebria [zu: fuit pondus postulatarum inaurium, mille septingenti auri sicli, absque ornamentis, et] monilibus [Jud. 8,26] 284,57. menni murenulas [aureas faciemus tibi, vermiculatas argento, Cant. 1,10] 552,8. 553,13. menni [in die illa auferet dominus ... lunulas, et torques, et] monilia (Hs. mu-) [, et armillas, Is. 3,19] 589,15, z. gl. St. gisteini menni 595,61 (Alternativglossierung; 2 Hss. nur gisteini, 2 stein, 2 nuskil). menni [in die illa auferet dominus ... periscelidas et] murenulas [ebda. 3,20] 619,4. 26. menni [intra vilissimas et ligneas capsas sint gemmarum] monilia [pretiosa composita, Pass. Sim. et Judae p. 536,42] 2,764,8 (das auf menni folgende unsuprista kanozscaf gehört wohl zu im Glossar folgendem vasa foedissima, vgl. Steinm. z. St.). Komp. mennestûba; vgl. mana, AWB manauua. Vgl. Heyne, Hausalt. 3,338 ff.
-menni vgl. AWB merimenni.
mennilîhhên s. AWB manlîhhên. |
| |