| - mundbizzo
- munde
- munden, sw. v.
- mundfol, st. m.
- gi-mundi, st. n.
- mundilen
- mundléaw, ae. st. f.
- mundleu
- mundloh, st. n.
- mune
- mune-
- munera
- munes-
- munez-
- munfer
- bi-mungôn, sw. v.
- munih, st. m.
- munihho, sw. m.?
- munihlîh, adj.
- munihtuom, st. m. n.
- munist(i)ri, st. n.
- munistiuri, st. n.
- munist(i)rilîh, adj.
- munistiuri
- munit-
- mun(i)uua, st. sw.?
- mun(i)uuo, sw. m.
- muniz, st. m.
- munizîsa(r)n, st. n.
- munizscranna, sw. f.
- munizza, st. sw. f.
- munizzâri, st. m.
- munizzeri, st. m.
- munizzôn, sw. v.
- far-munnian, as. sw. v.
- muno
- munster
- munt, st. f.
- munta, st. f.
- munt, st. m.
- gi-munt, st. f.
- munt(-)
- munta
- muntar, adj.
- munt(a)ren, sw. v.
- ir-munt(a)ren, sw. v.
- ir-munt(a)rên, sw. v.
- munt(a)rî, st. f.
- gi-munt(a)rida, st. f.
- muntboro, sw. m.
- muntbürge, mhd. sw. m.
- muntburt, st. f.
- muntburto, sw. m.
- gi-munten, sw. v.
- munteo
- munth
- munthe
- munthêrro, sw. m.
- munthilem
- munti
- -munti, adj.
- -munti, st. n.
- -muntî
- -muntgî
- gi-muntgôn, sw. v.
- muntirtir
- muntmâli, st. n.
- muntman, st. m.
- -munto
- muntôn, sw. v.
- gi-muntôn, sw. v.
- muntportun
- muntr-
- -muntscaf
- munu-
- munuua
- munuuo
- munz-
- munz-
- munzerse, mfrk. sw. f.
- münzmeister, mhd. st. m.
- muodar, st. n.
- muodên, sw. v.
- gi-muodên, sw. v.
- ir-muodên, sw. v.
- -muodêntlîh
- -muodênto
- muodi, adj.
- muodî, st. f.
- muodihhila, st. sw.?
- muoding, st. m.
- muoen, sw. v.
- gi-muoen, sw. v.
- hina-muoen, sw. v.
- ir-muoen, sw. v.
- muoento, adv.
- muogentemo
- muoh-
- muoî, st. f.
- gi-muoida, st. f.
- muolboū
- muolîh, adj.
- muolt
- muolta, st. sw.?
- multa, st. sw.?
- muolter
- muolt(e)ra, st.
- muolter, st.
- mult(e)ra, st.
- multer, st.
- mulh-, st.
- muoltilîn, st. n.
- muoltra
- muoma, sw. f.
- muomenkint, mhd. st. n.
- muomûnsun, st. m.
- muor, st. n.
- -muora
- muorgras, st. n.
- -muori, adj.
- -muori, st. n.
- muorin
- muos, st. n.
- muos
- muosal, st. n.
- muosen
- muosen, sw. v.
- gi-muosen, sw. v.
- ir-muosen, sw. v.
- muosfingar, st. m.
- muosgadum, st. n.
- muoshûs, st. n.
- -muosi
- muosilî(n), st. n.
- -muosîn
- muosôn, sw. v.
- gi-muosôt, st. m.
- muosstat, st. f.
- muostasca, sw. f.
- muot, st. n. m.
- -muot, mhd. st. m.
- -muot, st. f.
- -muot, adj.
- muotazzen, sw. v.
- muotazzunga, st. f.
- muotbiheftida, st. f.
- muotbilidunga, st. f.
- muotblintî, st. f.
- muotbrehhôn, sw. v.
- muotbrestî, st. f.
- muoten, sw. v.
- muoter, st. f.
- muotera, sw. f.
- muoterana, sw. f.
- muoterburg, st. f.
- muoterlîh, adj.
- muotermâg, st. m.
- muoterslahe, mhd. sw. m.
- muotersleggo, sw. m.
- muotersun
- muoterunf
- muoterûnsun, st. m.
- muotersun, st. m.
- muotfaga
- muotfagôn, sw. v.
- gi-muotfagôn, sw. v.
- muotfirthenkida
- muotfirthenkidî
- muotgeil, adj.
- muotgiluhtîg, adj.
- muothaft, adj.
- muothezun
- muoti
- -muoti, adj.
- gi-muoti, adj.
- -muoti, st. n.
- gi-muoti, st. n.
- -muotî
- ir-muotî, st. f.
- -muotida
- -muotîg
- muotgî, st. f.
- -muotgî
- -muotglîh
- -muotglîhho
- -muotîgo
- -muotgôn
- muotilôsî, st. f.
- muotin
- -muotisôn
- -muotlîh
- -muotlîhhên
- -muotlîhho
- muotluba, st. f.
- -muotnissi
- -muoto
- gi-muoto, adv.
- muotôn, sw. v.
- muotot
- muotrâuua, st. f.
| | mundbizzo s. ? AWB mūthbiti as.
munde S 156,15 s. munt st. m.
munden sw. v. (zur Bildung vgl. Splett, Ahd. Wb. I,2,636, vgl. aber auch Riecke, jan-Verben S. 316), vgl. nhd. DWB münden (Neubildung). — Graff II,813. mundent: 3. pl. Nb 309,29 [236,18]. zusammenfließen, einmünden: mundent sie (Tigris und Euphrat) after des . unde choment sie in eina runsa si coeant et revocentur iterum in unum cursum [vgl. i. congregantur ut vere faciunt, Rem.]. Vgl. mund, gimundi.
mundfol st. m., mhd. Lexer muntvol, nhd. DWB mundvoll; as. mūthfull, mnd. muntvul (ohne Wortartangabe), mnl. montvol; vgl. an. munnfyllr f. (vgl. Fritzner 2,750). munt-uol: nom. sg. Gl 3,495,12 (Mülinensche Rolle, Gll. 11./12. Jh.?); -fol: dass. 4,25,11 (-ū-; Nürnberg Acc. 42523, 13. Jh.). Verschrieben: muh-ful: acc. sg. Gl 2,717,66 = Wa 113,28 (Jh; l. muth-, Steinm.). Mundvoll, Bissen: muthful, Randgl. cleuuin [cui vates, horrere videns iam colla colubris, melle soporatam et medicatis frugibus] offam [obicit, Verg., A. VI,420] Gl 2,717,66 = Wa 113,28. snida muntuol bucella [Bd. 6, Sp. 835] 3,495,12 (danach bucca os, Steinm. z. St.). muntfol bucella panis quantum ori datur 4,25,11.
gi-mundi st. n., nhd. dial. schweiz. gemünd n. Schweiz. Id. 4,322; as. gimūthi; ae. gemýþ pl. n. f. (?), gemýþe n. (vgl. Bosw.-T., Suppl. S. 376); an. mynni n.; vgl. afries. mūtha, mūth? m. — Graff II,812. ki-mund-: nom. pl. -i Gl 2,550,38; dat. pl. -un 690,13 (lat. acc. pl.); ke-: acc. pl. -i 696,3; gi-: nom. sg. oder pl. -i 4,340,29; dat. sg. -i 2,652,64; nom. pl. -i 658,31 (oder acc. pl.? s. 1); dat. pl. -in 436,20 (2 Hss.). 646,22; acc. pl. -i 357,5 (clm 14754, 9. Jh.). 358,17. 438,41. 588,17 = Wa 102,23 (Düsseld. F. 1, Gll. 10. Jh.). 644,30 (Hs. -v-). 646,57. 652,61. 655,6; ge-: nom. pl. -i 710,31 (oder acc.? s. 1); acc. pl. -i 357,5/6 (Sg 299, 9. Jh.). 4,344,21 (Werdener Bll., Hs. 10. Jh.; zum Erhalt des Nasals vgl. Klein, Stud. S. 123). — gi-muthi: nom. pl. Glossogr. 2,1225,9 (nach Gl 2,717,67 = Wa 113,31; oder acc. pl. (?), s. unter 1; Jh); i-: acc. pl. Gl 2,717,13 = Wa 112,14 (Jh). Verschrieben: gu-mundin: dat. pl. Gl 2,776,8. Unsicher, ob hierher (?): gi-mundi: nom. sg. Gl 4,604,18 (Prag, Lobk. 434, 13. Jh., f. 35a; vgl. Splett, Ahd. Wb. I,2,636 s. vv. gimundî u. iogimundî, wonach munden sw. ?tw=98%>v. ‘zusammenfließen’ die Bildungsgrundlage ist, s. unter 2). 1) Mündung, Mündungsarm eines Flusses: gimundi [Asia ad mediam frontem orientis habet in oceano Eoo] ostia (aditus) [fluminis Gangis, Oros. 1,2 p. 12] Gl 2,357,5. 358,17, z. gl. St. anaual gimundi ostia i. aditus ł introitus 4,340,29. gimundin [sistitur insano rectori, Christicolas tunc] ostia [vexanti per Tiberina viros, Prud., P. Hipp. (XI) 40] 2,436,20. 588,17 = Wa 102,23. kimundi [deus ... docuit Romanos ... omnes fieri, quos ... tepidi ... lavant septem] ostia [Nili, ders., Symm. II,607] 550,38. gimvndi [qua (Nilus) ... diversa ruens septem discurrit in] ora [Verg., G. IV,292] 644,30. aftar niun gimundin [Antenor potuit ... fontem superare Timavi, unde per] ora [novem cum murmure montis it mare proruptum, ders., A. I,245] 646,22 (vgl. unde per ora novem multi septem esse dicunt, Serv.; zur Bed. vgl. Thes. IX,2,1091,42). gimundi [vivo praetervehor] ostia [saxo Pantagiae Megarosque sinus Thapsumque iacentem, ebda. III,688] 652,61 (vgl. ostia vero aut litora sunt, aut exitus fluminis in mare, aut introitus portus, Serv.). 696,3. imuthi ostia (introitum) [ebda.] 717,13 = Wa 112,14. gimundi [huius (Caesaris) in adventum iam nunc ... septemgemini turbant (vgl. turbantur, Serv.) trepida] ostia [Nili, ebda. VI,800] 658,31. 710,31. Glossogr. 2,1225,9. kimundun [urbs antiqua fuit ... Karthago, Italiam contra Tiberinaque longe] ostia [ebda. I,14] Gl 2,690,13. gumundin [neque enim minor haeserat illis, quos operit glacies Maeotica ruptaque tandem solibus effundit torrentis ad] ostia [Ponti desidia tardos et longo frigore pingues, Juven. 4,43] 776,8; — vielleicht auch für den im Mündungsbereich befindlichen Hafen: dei gimundi ostia (Glossen: Tiberina, portas, ianuas, vgl. PL 60) [linquunt: Roma placet, sanctos quae teneat cineres, Prud., P. Hipp. (XI) 151] Gl 2,438,41 (nach Gl.Wortsch. 6,450 noch Gl. ingressus). gimundi [puppesque tuae pubesque tuorum aut portum tenet aut pleno subit] ostia [velo, Verg., A. I,400] 646,57 (vgl. ostia proprie ostia dicuntur exitus fluminum, sed modo abusus est, quia plerumque ostia ipsa pro portu sunt, Serv.; zur Bed. vgl. auch Thes. IX,2,1156,67). gimundi [Alpheum fama est huc Elidis amnem occultas egisse vias subter mare, qui nunc] ore (fonte vivo, Serv.) [, Arethusa, tuo Sicu- [Bd. 6, Sp. 836] lis confunditur undis, ebda. III,696] 652,64. gimundi [navis ... plenis subit] ostia [velis, ebda. V,281] 655,6. gemundi [respice, num Libyci desistat ruris arator frumentis onerare rates et ad] ostia [Tibris mittere triticeos in pastum plebis acervos, Prud., Symm. II,938] 4,344,21. 2) Unsicher, ob hierher (?): zusammenströmende Menge (? zur Bed. vgl. Splett, Ahd. Wb. I,2,636): gimundi falangis (sc. phalanx) Gl 4,604,18; es handelt sich um eine Abrogans-Gl. (vgl. Gl.-Kat. Nr. 786) u. damit auch um ein Bruchstück der Glossen eocamunti Pa bzw. eokimundi K in Gl 1,144,4, die bislang keine überzeugende Deutung erfahren haben (vgl. dazu Splett, Stud. S. 214, Ahd. Wb. 3,315 s. v. eocamunti u. a. a. O. 4,1650 s. v. io, Gl.-Wortsch. 5,69 s. v. iogimundi adj.; anders Ahd. Gl.-Wb. S. 214 s. v. gimunt st. n. ‘Schutz’). Vgl. munden.
mundilen s. AWB mundalôn.
[? mundléaw ae. st. f. (vgl. Bosw.-T. S. 701, ders., Suppl. S. 643. 608 u. S. 668 s. v. léah, léag?); an. mundlaug f. mund-leu: acc. sg. Gl 1,382,4 (Carlsr. Aug. CXXXV, 9. Jh.). Schale, Waschbecken: mundleu [de nocte consurgens (Gedeon) expresso vellere,] concham [rore implevit, Jud. 6,38]; vgl. Leydecker S. 43.]
mundleu Gl 1,382,4 s. ? AWB mundléaw ae.
mundloh st. n., mhd. Lexer muntloch st. n. (vgl. auch Lexer, Taschenwb. S. 145). munt-lochen: dat. pl. Nb 22,12 [18,10]. Öffnung, Schlot: ter brennento berg Ueseuus ... so er uerbrochenen muntlochen uuito zeuuirfet siniu riuchenten fiur ruptis caminis [vgl. foraminibus, Rem.].
mune Gl 4,237,12 s. AWB munizzâri.
mune- s. mun(i)-. |
| gi-mundi
| | 1) Mündung, Mündungsarm eines Flusses: gimundi [Asia ad mediam frontem orientis habet in oceano Eoo] ostia (aditus) [fluminis Gangis, Oros. 1,2 p. 12] Gl 2,357,5. 358,17, z. gl. St. anaual gimundi | | 2) Unsicher, ob hierher (?): zusammenströmende Menge (? zur Bed. vgl. Splett, Ahd. Wb. I,2,636): gimundi falangis (sc. phalanx) Gl 4,604,18; es handelt sich um eine Abrogans-Gl. (vgl. |
|