| - phala(n)zgrâvo, sw. m.
- phalanzhûs, st. n.
- phalanzlîh, adj.
- phalanzliuti, st. m. pl.
- phalanzstuol, st. m.
- phalanzuber
- phalauuiskhundi
- phalho
- phalinz(-)
- phamff
- phan(-)
- phanâri, st. m.
- phander, st. m.
- phanlich
- phanna, sw.
- phannakuohho, sw. m.
- phan(na)zelto, sw. m.
- phan(ne)muos, st. n.
- phannûnstil
- phano
- phano
- hanprauuer
- phant, st. n.
- phantidregere
- phantôn, sw. v.
- phantregere
- phanttragâri, st. m.
- phâo, sw. m.
- phar
- phar
- phar
- phara
- pharafrit, st. n.
- pharafritâri, st. m.
- pharanscara
- pharaon, st. m.
- pharao, sw. m.
- phares
- pharisâra, st. m. pl.
- pharisera, st. m. pl.
- pharisea, st. m. pl.
- pharisera
- phariuuit
- pharr
- pharra, st. f.
- pharrâri, st. m.
- pharre
- pharrich
- pharricha
- pharrin
- phasehvn
- phashown
- phasreidi
- phatena, st. sw.?
- phau-
- phav-
- phavv-
- phaw-
- phâuua
- phâuuenfedara, st. f.
- phâuuin, st. f.
- phsdiszagel
- phechar
- phed-
- phedalgold, st. n.
- gi-phedalgoldôt, adj.
- phedar
- phedele
- phedema
- phedemensâme, sw. m.
- phedemî(n), st. n.
- phedemo, sw. m.
- phedema, st. sw. f.
- phedena
- phedera
- phedere
- phedimi
- phedimi
- phedomo
- pheffar, st. m.
- pheffarboum, st. m.
- pheffarkrût, st. n.
- pheffarzelto, sw. m.
- phefferwurz, st. f.
- phehinovge
- phehinouge
- pheho, sw. m.
- pheifer
- pheit, st. f.
- pheiti, st. n.?
- pheitidi, st. n.
- pheitil, st. n.
- pheiualtr
- phelaga
- en(t)-phelhen, st. v.
- phellekrût, st. n.
- phelli, st. m.
- phellida
- phelll, st. m.
- phellola
- pheluphur
- phenachal
- phench
- phenchil
- phenclinga
- phenda
- phendel, st. m.
- phendico
- phending, st. m.
- phenning, st. m.
- phendinguuantaleri, st. m.
- phenicha
- phenih, st. m.
- fenih, st. m.
- pheninia
- phenning
- phenninclinc, st. m.
- pherdeszagel, st. m.
- pherdisatel
- pherfrid
- pherfrit
- pherintag, st. m.
- pherit
- pherrih, st. m.
- pherro
- phersih, st. m.
- phersiche, sw. f.
- phersihboum, st. m.
- phersihboumîn, adj.
- phesihonor
- phesl, st. f.
- pheson
- phesun
- phetarâri, st. m.
- phetderin
- phethrære
- phetinâri, st. m.
- phetirîn, st. m.
- phetreseli
- phetso
- ph&ara
- ph&tarara
- pheuchar
- phfeidirare
- p?hfogil
- phiegin
- phienget
- phiesal, st. m.
- phîfa, sw.
- phîfâri, st. m.
- phiffera, st. sw.?
- phifferling, st. m.
- phîfôn, sw. v.
- phigboum(-)
- phigido
- phîl, st. m.
- phila-, s.
- phîlâri, st. m.
- phile
- philedim
- philfor
- philli
- phillola
- philo
- phin, st. m.
- phinaphel
- phinon
- phinot
- phinunga
- phiphis, s.
- phiphiz, st. m.
- phirsih(-)
- phistar, st. m.
- phistarhûs, st. n.
- phistarlîh, adj.
- phist(e)rîa, st. sw.?
- phistreia, st. sw.?
- phistira, st. sw.?
- phistreia
- phistrîa
- phistrîn(a), st. sw.?
- phite
- phlanza, sw. st. f.
- phlanzâri1, st. m.
- phlanzâri2, st. m.
- phlanzôn, sw. v.
- gi-phlanzôn, sw. v.
- phlanzunga, st. f.
- phlâstar, st. n.
- phlâst(a)râri, st. m.
- gi-phlâstarôn, sw. v.
- phleg, st. m.
- phlega, st. f.
- phlegan, st. v.
- in-phlegan, st. v.
- phlegâra, sw. f.
- phlegâri, st. m.
- phleghaft, adj.
- gi-phlegôn, sw. v.
- phlehannge
| | phala(n)zgrâvo sw. m., mhd. Lexer phalenzgrâve, nhd. DWB pfalzgraf; as. palancgrāvio (s. u.), mnd. palanzgrêve, mnl. palensgrave; vgl. afries. palentīnsk grēva. — Graff IV,314. Belege im Nom. Sing., wenn nicht anders angegeben. phal-inz-grauo: Gl 3,182,26 (SH B). Hbr. I,281,146 (SH A); -inz-i-grauo: Gl 3,134,8/9 (SH A); -enz-: 134,8 (SH A; -gr̂-); -nz-graue: 4,83,39 (Sal. a1; zur Synkope vgl. Weinhold, Bair. Gr. § 14). pfallenz-grauo: Gl 3,134,9 (SH A; -gͣuo). fal-anz-crauo: Gl 2,409,18; -enz-crâuen: acc. sg. Nb 26,12 [21,20]. pal-anc-graua: Gl 4,83,38 (Sal. a1; Hs. mit frk. Merkmalen (?), vgl. Reutercrona S. 20; zu -c- vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 157 Anm. 1); -enz-grave: 3,356,67 (gͣve; zu md. p- vgl. Klein, Stud. S. 134 u. Pausch, MIÖG 80,403; -greue: 378,14 (Jd; zu p- vgl. Bergmann, Mfrk. Glossen S. 267); -ens-greve 4,682,14. Formen ohne -n-: phallez-graue: Gl 3,428,24 (-gͣue; oder erloschener Nasalstrich, vgl. phallēzgreuin Gl 3,428,25 in ders. Hs.). — palaz-grauiun: Gl 1,297,16 (nom. pl.; Paris Lat. 2685, 9. Jh.; as.-ahd. Mischform, vgl. Schreiber, Glossen S. 227; zu Formen des -jan-Stammes von grâvo vgl. Braune, Ahd. Gr.15 § 223 Anm. 2). [Bd. 7, Sp. 231] Formen ohne -n- mit Synkope des Mittelsilbenvokals: pfalz-grauo: Gl 3,134,10 (SH A). — palz-grefo: Gl 3,395,29 (Hildeg.; zu p- im Frk. vgl. Ahd. Gr.15 § 131 a). Verschrieben: pfaz-graue Gl 3,182,26 (SH B). (Hof-)Beamter, Verwalter mit richterlichen Befugnissen (vgl. LMA 6,2011 ff.): a) Vorsteher (des Tempels), Statthalter: palazgrauiun [loquentibus autem illis (Petrus u. Johannes) ad populum, supervenerunt sacerdotes, et] magistratus [templi, et Sadducaei, Acta 4,1] Gl 1,297,16. falanzcrauo [cui (dem hl. Vincentius)] praetor [ore subdolo anguina verba exsibilat, Prud., P. Vinc. (V) 175] 2,409,18; b) Leiter des königlichen Hauswesens, Seneschall: uuio diccho nestiez ih (Boethius) ten falenzcrauen Triguillen . aba sinemo unrehte quotiens deieci Triguillam praepositum domus regiae . ab incepta iniuria Nb 26,12 [21,20]; c) Glossenwort: phalenzgrauo palatinus Gl 3,134,8 (nach keiserin augusta, vor herizogo dux; im Abschn. De principatibus et militiis et aliis personis). Hbr. I,281,146. Gl 3,182,26. 356,67. 428,24. 4,83,38 (6 Hss. phalanzlîh). 682,14. palatinus comes 3,378,14. scaltizio palatinus 395,29; zur Bed. von palatinus vgl. Niermeyer, Lex.2 S. 982.
phalanzhûs st. n. palinz-hus: dat. sg. O 4,20,3 (zu p- vgl. Kelle 2,476). Gerichtsgebäude, Palast des Pontius Pilatus: tho leittun nan (Jesus) thie liuti, thar was thaz heroti; ther biscof Kaiphas was thar joh ther herizoho in war. Giang er (Pilatus) selbo ingegin uz thar zi themo palinzhus [vgl. adducunt ergo Iesum a Caipha in praetorium, Joh. 18,28].
phalanzlîh adj.; ae. palentlíc. — Graff III,335. phal-anz-liher: nom. sg. m. Gl 4,83,35 (Sal. a1); -inz-lich: Grdf. 37 (Sal. a1); -enz-: nom. sg. m. -er 36 (Sal. a1, 2 Hss.). — palanz-licher: nom. sg. m. Gl 4,153,44 (Sal. c; p- verschrieben (?), vgl. dazu ph- in phalanza Gl 4,132,31. 153,43 u. phalnza Gl 4,156,30 in ders. Hs.). Verschrieben: phanlich: Grdf. Gl 4,83,38 (Sal. a1); phalanzuber: nom. sg. m.? 35/36 (Sal. a1). zum Palast, Herrscherhof gehörig, den Hof betreffend: phalanzliher palatinus Gl 4,83,35 (2 Hss. phalanzgrâvo). 153,44; zur Bed. vgl. Niermeyer, Lex.2 S. 982.
phalanzliuti st. m. pl. phalanz-liutin: dat. pl. Gl 2,77,65 (mus. Brit. Arund. 514, 10./11. Jh.). Hofdiener, Höflinge: phalanzliutin [Papiniandum diu inter] aulicos (palatinos) [potentem militum gladiis Antoninus obiecit, Boeth., Cons. 3,5 p. 61,29] (phalanzliutin steht über palatinos, vgl. Beitr. 73,198).
phalanzstuol st. m. — Graff VI,664. falanz-stuale: dat. sg. Gl 1,469,40 (Rb; zu f- für die Affrikata vgl. Ottmann S. 57). Thron: in falanzstuale [stans (der König von Juda)] in tribunali [suo, percussit foedus coram domino, 2. Paral. 34,31]; zum lat. Lemma vgl. Niermeyer, Lex.2 S. 1360.
phalanzuber Gl 4,83,35/36 s. AWB phalanzlîh.
phalauuiskhundi Gl 1,142,17 (K) s. AWB falauuiscônti. [Bd. 7, Sp. 232]
phalho Gl 3,276,41 s. AWB falko.
phalinz(-) s. phala(n)z(-).
phamff Gl 4,43,34 s. [h]rimphan.
phan(-) s. auch AWB phâo. |
| phala(n)zgrâvo
| | a) Vorsteher (des Tempels), Statthalter: palazgrauiun [loquentibus autem illis (Petrus u. Johannes) ad populum, supervenerunt sacerdotes, et] magistratus [templi, et Sadducaei, Acta 4,1] Gl 1,297,16. falanzcrauo [cui ( | | b) Leiter des königlichen Hauswesens, Seneschall: uuio diccho nestiez ih (Boethius) ten falenzcrauen Triguillen . aba sinemo unrehte quotiens deieci Triguillam praepositum domus regiae . ab incepta iniuria Nb 26,12 [21,20]; | | c) Glossenwort: phalenzgrauo palatinus Gl 3,134,8 (nach keiserin augusta, vor herizogo dux; im Abschn. De principatibus et militiis et aliis personis). Hbr. I,281,146. Gl 3,182,26. 356,67. 428,24. 4,83,38 (6 Hss. phalanzlîh). 682,14. palatinus |
|