| - -fengi, adj.
- bi-fengida, st. f.
- gi-fengida, st. f.
- int-fengida, st. f.
- ir-fengida, st. f.
- -fengida, st. f.
- gi-fengidi, st. n.
- -fengîg, adj.
- fengin
- feni
- venichelsâme, mhd. sw. m.
- fenichen
- fenih
- fenihhal, st. m.
- fenilīk, as. adj.
- fenni, st. n.
- fennî, st. f.
- fennî
- fenning
- fenninguuantalero
- fennistat, st. f.
- fenstar, st. n.
- fenucal
- fenuhal
- -fenzôd, st. m.
- gi-ana-fenzôn, sw. v.
- feor
- fer, adj.
- fer, adv.
- fer
- fer-
- fera, st. sw.?
- fera
- fer(a)h, st. n.
- fer(a)hbluot, st. n.
- ferala, sw. f.
- feranolihha
- ferari
- feratagum
- verbena, st.?
- ferbovuite
- fercholen
- ferdamnussidi
- fereheih, st. f.
- ferfrid
- fergascaz, st. m.
- fergôn, sw. v.
- gi-fergôn, sw. v.
- fergônto, adv.
- ferh
- ferhirstal, st. m.
- ferhirstîga, st. f.
- feriâri, st. m.
- ferrâri, st. m.
- ferid, st. n.
- ferien, sw. v.
- ferren, sw. v.
- nâh-ferien, sw. v.
- nâh-ferren, sw. v.
- ubar-ferien, sw. v.
- ubar-ferren, sw. v.
- ûz-ferien, sw. v.
- ûz-ferren, sw. v.
- fer(i)go
- ferinâuua, sw. f.
- ferio, sw. m.
- fer(i)go, sw. m.
- ferro, sw. m.
- ferisaz
- feriscaz, st. m.
- feriskif, st. n.
- feristi
- ferit
- ferit
- ferlihho
- ferliuuuen
- fermenne
- -fermî, st. f.
- fernaliho
- fernerîg, adj.
- ferneuuon
- fernevo, sw. m.
- fernevvn
- fernihta
- fernin
- ferns, st. m.
- ferno, adv.
- fernoscenen
- fernumenstig
- fernumest
- fernumfstigen
- fernūpft
- fernustic
- feronolihha
- ferrana, adv.
- ferranalîh, adj.
- ferranân, adv.
- ferrano
- ferre, st. f.
- ferrebiega
- ferren
- ferrên, sw. v.
- ir-ferrên, sw. v.
- ferrenan
- ferreno
- ferrî, st. f.
- ferrino
- ferrisc, adj.
- ferriskên, adv.
- ferro, sw. m.
- ferro, adv.
- ferrobioga, st. f.
- ferrolîh, adj.
- ferrolîhho, adv.
- ferron, adv.
- ferronân
- fers, st. m. n.
- fes
- fers(a)na, st. sw. f.
- fersâri, st. m.
- ferscang
- versentrit, mhd. st. m.
- fersiclîn, st. n.
- fersmahhâri, st. m.
- fersna
- gi-ferta, sw. f.
- ferterron, andfrk.
- ferthamto
- ferti
- gi-ferti, st. n.
- fertîg, adj.
- fertgî, st. f.
- fertinunc
- gi-ferto, sw. m.
- ferunlust
- verwære, mhd. st. m.
- ferza, st. oder sw. f.
- ferzan, st. v.
- fesa, sw. f.
- fesahi, st. n.
- gi-fesahi, st. n.
- fesant
- fescetraga
- fescil
- feselên, sw. v.
- fesega
- fesihuon, st. n.
- fesilîg, adj.
- fesiohoner
- vespera, st. f.
- fessi hone
- festen, sw. v.
- bi-festen, sw. v.
- gi-festen, sw. v.
- festi, adj.
- -festian, sw. v.
- festida, st. f.
- -festigôn, sw. v.
- festin
- festî(n), st. f.
- festi, st. n.
- festina, sw. f.
- festinagal, st. m.
- festinâra, sw. f.
- festinâri, st. m.
- festinde
- festinî
- festinîg, adj.
- festinôd, st. m.
- festinôn, sw. v.
- ana-festinôn
- bi-festinôn, sw. v.
- gi-festinôn, sw. v.
- umbi-festinôn, sw. v.
- zuo-gi-festinôn, sw. v.
- festinônto, adv. part. prs.
- festinung, st. f.
- festinunga, st. f.
- festisal, st. n.
- festmuoti, adj.
- festmuotî, st. f.
- festnissa, st. f.
- -festôn, sw. v.
- -festunga, st. f.
- fetâh
- fetcide
- feterari
- feter heribum
- fethderlicher
- fethdero
- fethlachen
- fetidiu
- fetirenkind, st. n.
- fetirensun
- fetiro, sw. m.
- fettach
- fettide
- fettirrụ sun
- feu
- feuht
| | -fengi adj. vgl. AWB antfengi.
bi-fengida st. f. — Graff III, 416. pi-fengida: dat. sg. Gl 2,445,51; -vengida: dass. 646,59 (clm 18 059, 11. Jh.); acc. sg. 1,453,31 (M). 804,24 (M); -uengid-: dat. sg. -o 4,294,1/2; acc. sg. -a 1,804,24 (M); nom. pl. -a 562,52 (S. Paul XXV d/82 9./10. Jh.); acc. pl. -o 2,643,35 (clm 18 059, 11. Jh.; zu -o vgl. Velthuis S. 50); pe-uengedo: acc. pl. 5,5,18 (Zürich Rhein. 56, 10. Jh.). 1) Umarmung aus Wohlwollen, bildl.: pifengida pihaltant [insignem meriti virum Quirinum, placitum deo, urbis moenia Sisciae concessum sibi martyrem] conplexu [patrio] fovent [Prud., P. Quir. (VII) 5] Gl 2,445,51. [Bd. 3, Sp. 734] 2) Umzäunung, Einfriedung: pivengida [si quis autem ingressus fuerit] septum [templi, interficiatur, 4. Reg. 11,8] Gl 1,453,31. piuengido [pars (der Bienen) intra] saepta [domorum narcissi lacrimam et lentum de cortice gluten prima favis ponunt fundamina, Verg., G. IV, 159] 2,643,35. 3) Umhang, Mantel; Umhüllung: pivengida [(opera manuum tuarum) peribunt, tu autem permanebis, et omnes ut vestimentum veterascent: et velut] amictum [mutabis eos, et mutabuntur, Hebr. 1,12] Gl 1,804,24; — vom dichten, umhüllenden Nebel: pivengida [talibus incusat, gressumque ad moenia tendit. At Venus obscuro gradientis aere saepsit, et multo nebulae circum dea fudit] amictu [, cernere nequis eos neu quis contingere posset, Verg., A. I, 412] 2,646,59. 4) Behältnis, Gefäß für Wasser: piuengida [in verbo eius stetit aqua sicut congeries: et in sermone oris illius sicut] exceptoria [aquarum, Eccli. 39,22] Gl 1,562,52. 5) verbindende Leiste: peuengedo [inter coronulas et] plectas [, leones et boves et cherubim, 3. Reg. 7,29] Gl 5,5,18. 6) Glossenwort: in corpore. conprehensione. piuengido Gl 4,294,1/2. Vgl. bîfang.
gi-fengida st. f., mhd. Lexer gevengede. ge-fangida: acc. sg. S 296,6 (alem. Ps., 9. Jh.). Gefangenschaft, bildl.: kiuuihter truhtin der nikap unsih in gefangida cenim iro benedictus dominus qui non dedit nos in captionem dentibus eorum.
int-fengida st. f. in-fengida: nom. sg. Gl 4,37,38 (Sal. a 1, 5 Hss.). 131,61 (Sal c); acc. pl. 1,561,2 (Sg 1395, 9. Jh.). im-pfengide: nom. sg. Gl 4,37,39 (Sal. a 1, Adm. 3, 11. Jh.). 1) Aufnahme, Annahme, Empfang: infengida assumentum (vgl. Diefb., Gl. 56 a) Gl 4,37,38. 131,61. 2) Behältnis, Behälter (mit eigener Abl.? Vgl. Kluge, Stammb.3 § 99 a u. antfengida 2): infengida [omnem domum illius implebit (die Weisheit) a generationibus, et] receptacula [a thesauris illius, Eccli. 1,21] Gl 1,561,2 (2 Hss. antfanglîh). Komp. mânôdintfengida. Vgl. antfengida.
ir-fengida st. f. ir-uangida: acc. sg. S 306,11 (Cap.) = Rhein. Vjbll. 39,285,18 (Cap. Hs.). Rückforderung einer übergebenen Sache: ather thiu thiu sala so getan uuirthit, geaneruo sin selues neieina uona then uora gequetanen sachun mugi geduan iruangida postquam haec traditio ita facta fuerit, heres illius nullam de praedictis rebus valeat facere repetitionem.
-fengida st. f. vgl. auch ant-, fogal-, mânôd-, nâh-, ubar-, umbi-, untarfengida.
gi-fengidi st. n. gi-fengidi: acc. pl. S 405,1 (Federprobe, 9. Jh.). Mantel, Umhang, Hülle: ih santa zi Thuringiun .II. gifengidi .. ein pettigiuuaati .. (vgl. Steinm. z. St., der auf Otfrids gifang hinweist und auf bifengida in den Glossen). Vgl. gifang.
-fengîg adj. vgl. AWB antfengîg.
fengin F 21,23 s. AWB fâhan.
feni Gl 4,302,17 = Wa 59,32 s. AWB fenni.
venichelsâme mhd. sw. m. venichel-same (Innsbr. 355, 14. Jh.), venches- [Bd. 3, Sp. 735] (clm 615, 14. Jh.; verschr., Komp. mit fenih ist unwahrscheinlich): nom. sg. Gl 3,561,34/35. Fenchelsamen: maratrum [vgl. maratrum tam semen quam herba est, feniculus idem, Alphita p. 106 b]. |
| |