| - ferdamnussidi
- fereheih, st. f.
- ferfrid
- fergascaz, st. m.
- fergôn, sw. v.
- gi-fergôn, sw. v.
- fergônto, adv.
- ferh
- ferhirstal, st. m.
- ferhirstîga, st. f.
- feriâri, st. m.
- ferrâri, st. m.
- ferid, st. n.
- ferien, sw. v.
- ferren, sw. v.
- nâh-ferien, sw. v.
- nâh-ferren, sw. v.
- ubar-ferien, sw. v.
- ubar-ferren, sw. v.
- ûz-ferien, sw. v.
- ûz-ferren, sw. v.
- fer(i)go
- ferinâuua, sw. f.
- ferio, sw. m.
- fer(i)go, sw. m.
- ferro, sw. m.
- ferisaz
- feriscaz, st. m.
- feriskif, st. n.
- feristi
- ferit
- ferit
- ferlihho
- ferliuuuen
- fermenne
- -fermî, st. f.
- fernaliho
- fernerîg, adj.
- ferneuuon
- fernevo, sw. m.
- fernevvn
- fernihta
- fernin
- ferns, st. m.
- ferno, adv.
- fernoscenen
- fernumenstig
- fernumest
- fernumfstigen
- fernūpft
- fernustic
- feronolihha
- ferrana, adv.
- ferranalîh, adj.
- ferranân, adv.
- ferrano
- ferre, st. f.
- ferrebiega
- ferren
- ferrên, sw. v.
- ir-ferrên, sw. v.
- ferrenan
- ferreno
- ferrî, st. f.
- ferrino
- ferrisc, adj.
- ferriskên, adv.
- ferro, sw. m.
- ferro, adv.
- ferrobioga, st. f.
- ferrolîh, adj.
- ferrolîhho, adv.
- ferron, adv.
- ferronân
- fers, st. m. n.
- fes
- fers(a)na, st. sw. f.
- fersâri, st. m.
- ferscang
- versentrit, mhd. st. m.
- fersiclîn, st. n.
- fersmahhâri, st. m.
- fersna
- gi-ferta, sw. f.
- ferterron, andfrk.
- ferthamto
- ferti
- gi-ferti, st. n.
- fertîg, adj.
- fertgî, st. f.
- fertinunc
- gi-ferto, sw. m.
- ferunlust
- verwære, mhd. st. m.
- ferza, st. oder sw. f.
- ferzan, st. v.
- fesa, sw. f.
- fesahi, st. n.
- gi-fesahi, st. n.
- fesant
- fescetraga
- fescil
- feselên, sw. v.
- fesega
- fesihuon, st. n.
- fesilîg, adj.
- fesiohoner
- vespera, st. f.
- fessi hone
- festen, sw. v.
- bi-festen, sw. v.
- gi-festen, sw. v.
- festi, adj.
- -festian, sw. v.
- festida, st. f.
- -festigôn, sw. v.
- festin
- festî(n), st. f.
- festi, st. n.
- festina, sw. f.
- festinagal, st. m.
- festinâra, sw. f.
- festinâri, st. m.
- festinde
- festinî
- festinîg, adj.
- festinôd, st. m.
- festinôn, sw. v.
- ana-festinôn
- bi-festinôn, sw. v.
- gi-festinôn, sw. v.
- umbi-festinôn, sw. v.
- zuo-gi-festinôn, sw. v.
- festinônto, adv. part. prs.
- festinung, st. f.
- festinunga, st. f.
- festisal, st. n.
- festmuoti, adj.
- festmuotî, st. f.
- festnissa, st. f.
- -festôn, sw. v.
- -festunga, st. f.
- fetâh
- fetcide
- feterari
- feter heribum
- fethderlicher
- fethdero
- fethlachen
- fetidiu
- fetirenkind, st. n.
- fetirensun
- fetiro, sw. m.
- fettach
- fettide
- fettirrụ sun
- feu
- feuht
- feuuen, sw. v.
- fouuuen, sw. v.
- feychel
- fezcetragela
- fezitraga, st. f.
- fezitragala, st. f.
- fezra
- vezstuchelen
- feztregela
- fezzan, st. v.
- ana-gi-fezzan, st. v.
- avur-gi-fezzan, st. v.
- gi-fezzan, st. v.
- fezzara, st.?
- fezzarôn, sw. v.
- veelîn, mhd. st. n.
- fezzen, sw. v.
- fezzil, st. m.
- fhologo
- forro
- fi..
- fîadôn, sw. v.
- fîjadôn, sw. v.
- fiala, sw. f.
- fianscaft
- fîant, st. m.
- fîjant, st. m.
- fîantin, st. f.
- fîantlîh, adj.
- fîantlîhho, adv.
- fîantscaf, st. f.
- fîjantscaf, st. f.
- fîantscaft, st. f.
- fîantscaffôn, sw. v.
- fîjantscaffôn, sw. v.
- fîantscaflîh, adj.
- fîantscaft
- fiantscam
- fiara
- fical
- ficbn
- fich
| | ferdamnussidi Npw 43,20 s. AWB fir-damnussida.
fereheih st. f., nhd. DWB viereiche (umgebildet). — Graff I, 127. Alle Belege Nom. Sing. uereh-eih: Gl 1,612,58 (Wien 2732, 10. Jh.); uvereh-, vuereh-: 57; werih-eic: 58 (alle M). Verschrieben oder umgebildet: vvercich-eih: 3,40,7; vueh-eih, uueih-, weih- (3 Hss.): 1,612,59) (M); uirh-eih: 2,701,38. eine Eiche, evtl. die Speiseeiche, Quercus esculus L., vgl. Fischer, Pfl. S. 271, Georges, Handwb. s. v. aesculus: uereheih [succidit cedros, tulit] ilicem (Hss. ilex) [, et quercum, Is. 44,14] Gl 1,612,57 (1 Hs. eichen). uirheih [nemorumque Iovi quae maxima frondet] aesculus [Verg., G. II, 16] 2,701,38. vvercicheih ilex 3,40,7 (2 Hss. eih, eihha, 1 Hs. îseih). Vgl. Kluge, Et. Wb.19 S. 211 s. v. Föhre.
ferfrid s. AWB pherit.
fergascaz st. m., zum Fugenvokal vgl. Gröger S. 72 ff. uergi-schatz: acc. sg. Gl 5,11,6 (Carlsr. Oen. 1, 13. Jh.); usge-scaz: dass. 4,81,3 (Sal. a 1, clm 17 152, 12. Jh.). Schifferlohn, Fergenlohn: uergischatz [(Jonas) invenit navem euntem in Tharsis: et dedit] naulum [eius, et descendit in eam ut iret cum eis in Tharsis, Jon. 1,3] Gl 5,11,6. usgescaz naulus 4,81,3.
fergôn sw. v.; as. fergon, mnl. vergen. — Graff III, 681 f. ferg-: 1. sg. -on Gl 2,541,17. O 3,1,9. Oh 149; 3. sg. -ot Gl 2,37,39. H 2,3,1; 1. pl. (adh.) -omes O 1,7,25; 3. pl. -ont 5,23,50; 1. sg. conj. -o Os 33; 2. sg. conj. -os O 3,24,18 (D r aus i korr.); 3. sg. conj. -o Ol 31; 1. pl. conj. -on O 5,23,73; inf. -on 25,23. 36. Os 17; 3. sg. prt. -ota Nc 727,7. 814,21. 832,31. 840,28 [56,15. 178,2. 201,19. 212,9]; — uerg-: 1. sg. -un Gl 2,406,35 (11 Jh.); -o 397,39 (11. Jh.); 2. pl. -ot 1,476,13 (M, 2 Hss., 1 Hs. v-); -ont 14 (M, 3 Hss., 1 Hs. v-); -int 16 (M, 3 Hss., 12. 13. Jh., 1 Hs. v-); 3. pl. -ont T 108,6. 1) jmdn. um etw. inbrünstig, flehentlich bitten, etw. von jmdm. erflehen, inständig erbitten; fergôn richtet sich an Gott, Gottheiten, göttliche, höhergestellte, obrigkeitliche Personen, Fürsprecher: a) m. Akk. d. Pers. u. Gen. d. Sache: (weiz ih) thaz got ist alles thir gilos, so wes so thu nan fergos [vgl. quia quaecumque poposceris a deo, dabit tibi, Joh. 11,22] O 3,24,18. uuas si (sc. Iuno) is ouh teste uuilligora . daz er selbo (sc. Mercurius) sia is filo minnesamo fergota accrescebat votis . quod multa eam clarius conciliatione . i. blanda oratione sua devinxerat Nc 727,7 [56,15]; ... u. abhängigem Satz: nu fergomes thia thiarnun, selbun sancta Mariun, thaz si uns allo worolti si zi iru sune wegonti O 1,7,25. sie fergont druta ouh sine, thes liebes in nirzihe 5,23,50. ih hiar nu fergon wille gotes thegana alle ..., thaz sies gote thankon 25,23. emmizen nu ubar al ih druhtin fergon scal, mit lon er iu iz firgelte joh sines selbes worte Os 17; b) nur m. Gen. d. Sache: thes (sc. himilriches) emmizigen fergon gihogtlichen sorgon O 5,23,73. wes (sc. ginâda) meg ih fergon mera? 25,36; m. Akk. d. Sache: ginâda fergôn: ginada ih sina fergon mit forahtlichen suorgon O 3,1,9. thes mannolih nu gerno ginada sina fergo Ol 31. nub ih io bi iuih gerno ginada sina fergo Os 34; m. abhängigem Satz: mit karitate [Bd. 3, Sp. 742] ih fergon ... ofono thio guati joh dyet mir thaz gimuati in gibete thrato iues selbes dato Oh 149; c) nur m. Akk. d. Pers.: do fergota si sia sus deam talibus deprecatur Nc 814,21 [178,2]. erhafto diu ougen nahor tuonde . fergota si den got sus paulolum conivens oculis . deum . s. solem . talibus deprecatur 832,31 [201,19]. fergota si eteliche dri gota poscitque quosdam tres deos 840,28 [212,9]; d) Glosse ohne Best.: fergon [unum sed orans] flagito [Prud., P. Laur. (II) 125] Gl 2,541,17. 2) etw. von jmdm. dringend, nachdrücklich erbitten, fordern, verlangen, jmdn. um etw. nachdrücklich ersuchen, jmdn. zu etw. drängen, nötigen: a) m. Akk. d. Sache u. Präp. fon(a) + Dat. d. Pers.: themu filu bifuluhun, mer uergont fon imo cui commendaverunt multum, plus petent ab eo T 108,6; b) nur m. Akk. d. Sache: reita giu fergot tagastern currus iam poscit phosphorus H 2,3,1; c) Glossen ohne Best.: vergot ł notet (4 Hss., 4 jüngere nur fergôn) [mirari non desino exactionis vestrae instantiam;] exigitis [enim ut librum Chaldaeo sermone conscriptum, ad Latinum stilum traham, Tob., Prol.] Gl 1,476,13. fergot angariat [... te quicumque petens ut pergas praevius unum, cetera vade simul duo milia, Ar. II, 902 (nach Matth. 5,41)] 2,37,39. noch na uergun [non cogo,] nec exigo [per vim, sed moneo, iniustum fugias iustumque sequaris, Prud., Ham. 702] 406,35. noh ne uergo nec (Hs. non) exigo [ebda.] 397,39. Vgl. fergônto, ungifergôt.
gi-fergôn sw. v. — Graff III, 682. gi-fergotun: 3. pl. prt. Gl 2,602,9 (clm 18 140, 11. Jh.). etw. von jmdm. nachdrücklich fordern, verlangen: [productum in medium abnegare eum fidem Christi coram omni populo] expetunt [Ruf., Hist. eccl. II,23 p. 165,16].
fergônto adv. — Graff III, 682 s. v. fergôn. fergondo: Np 61,9. flehentlich bittend, anflehend: kiezzent iuuueriu herzen uz fore imo fergendo iehendo uueinendo [vgl. effundite coram illo corda vestra deprecando, confitendo, sperando, Aug., En.].
ferh s. AWB fer(a)h.
ferhirstal st. m.; vgl. mnl. varkenstal. — Graff VI, 674. uerhir-stal: nom. sg. Gl 3,130,55 (SH A, Trier 31, 13. Jh.). Schweine-, Ferkelstall: ara (4 Hss. ferhirstîga).
ferhirstîga st. f. — Graff VI, 625. verher- (clm 2612, 12. Jh.), uerher-stiia (Wien 2400, 12. Jh.), werher-stia (Prag, Lobk. 434, 13. Jh.; vgl. zu -stiia, -stia Schatz, Ahd. Gr. § 233), uerir-stiga (Eins. 171, 12. Jh.): nom. sg. Gl 3,130,53. 54 (SH A). Schweine-, Ferkelstall: ara (1 Hs. ferhirstal).
feriâri, ferrâri st. m., mnd. verer. — Graff III, 588. ferari: nom. sg. Gl 4,230,5 (clm 14 456, 9. Jh.). Schiffer, Ruderer, Fährmann: remex nauto (l. nauta, Steinm.). |
| |