| - fers(a)na, st. sw. f.
- fersâri, st. m.
- ferscang
- versentrit, mhd. st. m.
- fersiclîn, st. n.
- fersmahhâri, st. m.
- fersna
- gi-ferta, sw. f.
- ferterron, andfrk.
- ferthamto
- ferti
- gi-ferti, st. n.
- fertîg, adj.
- fertgî, st. f.
- fertinunc
- gi-ferto, sw. m.
- ferunlust
- verwære, mhd. st. m.
- ferza, st. oder sw. f.
- ferzan, st. v.
- fesa, sw. f.
- fesahi, st. n.
- gi-fesahi, st. n.
- fesant
- fescetraga
- fescil
- feselên, sw. v.
- fesega
- fesihuon, st. n.
- fesilîg, adj.
- fesiohoner
- vespera, st. f.
- fessi hone
- festen, sw. v.
- bi-festen, sw. v.
- gi-festen, sw. v.
- festi, adj.
- -festian, sw. v.
- festida, st. f.
- -festigôn, sw. v.
- festin
- festî(n), st. f.
- festi, st. n.
- festina, sw. f.
- festinagal, st. m.
- festinâra, sw. f.
- festinâri, st. m.
- festinde
- festinî
- festinîg, adj.
- festinôd, st. m.
- festinôn, sw. v.
- ana-festinôn
- bi-festinôn, sw. v.
- gi-festinôn, sw. v.
- umbi-festinôn, sw. v.
- zuo-gi-festinôn, sw. v.
- festinônto, adv. part. prs.
- festinung, st. f.
- festinunga, st. f.
- festisal, st. n.
- festmuoti, adj.
- festmuotî, st. f.
- festnissa, st. f.
- -festôn, sw. v.
- -festunga, st. f.
- fetâh
- fetcide
- feterari
- feter heribum
- fethderlicher
- fethdero
- fethlachen
- fetidiu
- fetirenkind, st. n.
- fetirensun
- fetiro, sw. m.
- fettach
- fettide
- fettirrụ sun
- feu
- feuht
- feuuen, sw. v.
- fouuuen, sw. v.
- feychel
- fezcetragela
- fezitraga, st. f.
- fezitragala, st. f.
- fezra
- vezstuchelen
- feztregela
- fezzan, st. v.
- ana-gi-fezzan, st. v.
- avur-gi-fezzan, st. v.
- gi-fezzan, st. v.
- fezzara, st.?
- fezzarôn, sw. v.
- veelîn, mhd. st. n.
- fezzen, sw. v.
- fezzil, st. m.
- fhologo
- forro
- fi..
- fîadôn, sw. v.
- fîjadôn, sw. v.
- fiala, sw. f.
- fianscaft
- fîant, st. m.
- fîjant, st. m.
- fîantin, st. f.
- fîantlîh, adj.
- fîantlîhho, adv.
- fîantscaf, st. f.
- fîjantscaf, st. f.
- fîantscaft, st. f.
- fîantscaffôn, sw. v.
- fîjantscaffôn, sw. v.
- fîantscaflîh, adj.
- fîantscaft
- fiantscam
- fiara
- fical
- ficbn
- fich
- fich-
- ficheffele
- fichepfile
- ficisasæn
- fic minza
- fictor
- ficze
- fidala
- videlære, mhd. st. m.
- videlstap, mhd. st. m.
- fiderich
- fidering, st.
- fideuuit
- fididos
- fidili
- fidiren, sw. v.
- -fid(i)rîg, adj.
- fidula, sw. f.
- fidala, sw. f.
- fiebar, st. n.
- fiebaruuurz, st. f.
- fieberkrût, mhd. st. n.
- fieh-
- viehtach, mhd. st. n.
- Fiehttharpa
- Fiehtthorpa
- fielih
- fieloten
- fîên, sw. v.
- fien
- fieo
- fier
- fier-
- fiera, st. f.
- gi-fieren, sw. v.
- ûz-fieren, sw. v.
- viervar, mhd. adj.
- -fieri, adj.
- -fier, st. f. oder st. n.
- fierônolîh, Subst.-Adj.-Verbindung
- fiertein
- fiertich
- fieta
- fieta
- fieth
- fietha
- fi&ul
- fif
- fifa
- fîfaltar, st. m.
- fîfalt(a)ra, sw. f.
- fifari
- fiffiz
- fifiz
- fifol
- fīftehalf, as. adj. num.
- fiftein
- fiftich
- fîg, st. m. n.
- fîga, sw. f.
- figandun
- fîgaphul, st. m.
- figas
- fîgblâtara, sw. f.
- fîgbôna, st. sw. f.
- fîgboum, st. m.
- fîgûnboum, st. m.
- fîgboumahi, st. n.
- figela
- figenden
- fîgflado, sw. m.
- fidos
- figidost
- figihtint
- figil
- figila
| | fers(a)na st. sw. f., mhd. versen, Lexer versene, verse st. sw. f., nhd. ferse; mnd. vērse, vērsen(e), mnl. versene; got. faírzna; vgl. ae. fiersn. — Graff III, 699 f. Stark flektiert: fersn-: acc. sg. -a Gl 1,740,2. Pw 55,7; nom. pl. -a Gl 3,9,33 (C); uersn-: gen. sg. -e 4,275,3 (M); nom. pl. -a 1,298,51 (Paris Lat. 2685, 9. Jh.). — fersan-: dat. sg. -o Gl 1,397,9 (M, 2 Hss.); nom. pl.? -a 3,435,52 (Sg 299, 9./10. Jh.; s. u. Bedeutungsteil); versano: dat. sg. 1,397,8 (M). — fersinno: gen. sg. Gl 2,548,68; versin-: dass. -a 1,517,8 (M, 4 Hss., davon 3 u-); -na 10 (M); -] ebda. (M). 5,7,29 (M, vs-); dat. sg. -a 1,397,10 (M, u-); -] 11 (M). — fersene: gen. sg. Npw 48,6; uersen-: nom. sg. -] Gl 3,331,11 (SH g, -o rad., Steinm.); dat. sg.? -o 10 (SH g, 2 Hss., 1 Hs. -o rad., Steinm.); -e 413,36 (Hd.). Schwach flektiert: fersnun: acc. sg. T 156,5. — fersenun: gen. sg. Np 48,6. 55,7. Nicht eindeutig bestimmbar, alle Belege ohne Kasusangabe nom. sg.: fersn-: -a Gl 3,19,27. 227,41. (SH a 2). Beitr. (Halle) 86,393,33 (Wolf. Wiss. 50, 9. Jh.); -e Gl 3,722,30; -] 227,41 (SH a 2); versn-: -a 74,49 (SH A, u-). 178,60 (SH B). 392,66 (Hildeg.); -e 268,30 (SH b); dat. pl. -un 2,593,68; vers: 3,74,49 (SH A). — fersan-: -a Gl 3,435,30; dat. pl. -om 2,311,35 (Rb); uersana: 370,68 (2 Hss., darunter clm 18 375, nach Bischoff S. 160 f. 9. Jh.). 3,363,41 (Jd). 438,46. — fersina: Gl 3,227,40 (SH a 2, 2 Hss.). 252,31 (SH a 2). 268,30 (SH b). 296,31 (SH d); versin-: -a 2,369,14. 3,74,47 (SH A, 4 Hss., davon 2 u-). 348,8 (SH h, u-). 436,62 (u-). 694,31; -e 662,12 (u-, davor u rad., Steinm.). — fersenna: Gl 3,313,46 (SH e); uersen-: -a ebda. (SH e); -e 74,48 (SH A); -] 252,31 (SH a 2, us-, -e rad.). 4,182,54 (v-). — ferse: Gl 3,227,41 (SH a 2); uerse: [Bd. 3, Sp. 758] 439,57 (Wien 804, 12. Jh.; z. n-Abfall vgl. Paul, Mhd. Gr. § 126 Anm. 2); vers: 354,24 (Wien 901, 13. Jh.). Ferse: mino uersna [dilatabis gressus meos subtus me: et non deficient] tali mei [2. Reg. 22,37] Gl 1,298,51. mit versano spurntost [quare] calce abiecistis (4 Hss. abiecisti, 1 Hs. abicitis) [victimam meam, 1. Reg. 2,29] 397,8. versina ł sola [cur timebo in die mala? iniquitas] calcanei mei [circumdabit me, Ps. 48,6] 517,8 (2 Hss. entes mines; nach Sleumer bedeutet calcaneus hier ‘Fersentreter, Widersacher, Verräter’, diese Bed. ist jedoch für die ahd. Glossierung kaum anzunehmen). uersne uł sala calcanei (Hs. verschr. calcanti) [ebda.] 4,275,3. versin calcanei [ebda.] 5,7,29. fersna [qui manducat meum panem, levabit contra me] calcaneum suum (i. finem) [Joh. 13,18] 1,740,2. uuinperi fersanom [sic] uva calcibus [tunditur, et in vini saporem liquatur, Greg., Hom. I, 15 p. 1490] 2,311,35. versina calx [Prisc., Inst. II, 118,9] 369,14. uersana calx [ebda. 164,6] 370,68. fersinno [cum iam progrediens (Israel) calcaret littora sicco ulteriora pede stridensque per extima] calcis [mons rueret pendentis aquae, Prud., Psych. 653] 548,68. versnun [illa (Virtus) reluctanti (Avaritiae) genibusque et] calcibus [instans perfodit et costas, ebda. 596] 593,68. fersna calcanea 3,9,33. calcaneum, -eus 19,27. 435,30. 436,62. 438,46. 439,57. 662,12. 694,31. calx 74,47 (1 Hs. calx ł calcaneus). 227,40. 363,41 (Hs. cals; darauf calcaneus idem, Steinm.). 4,182,54. calx vel calcaneum, -eus 3,178,60. 268,30. 296,31. 313,46. 348,8. 354,24. 722,30. fersina planta 252,31. uerseno cale (l. calce?) ł calcaneus posterior pars pedis 331,10. versna vrzoia calcaneus 392,66. versene calce 413,36. fersana calcanti (wohl verschr. für calcanei) 435,52. fersna talus [Prisc., Inst. II, 110,6] Beitr. (Halle) 86,393,33. ther mit mir izzit brot ther hefit uuidar mir sina fersnun qui manducat mecum panem levabit contra me calcaneum suum T 156,5. sia fersna min beuuarun sulun ipsi calcaneum meum observabunt Pw 55,7, z. gl. St. die huotent minero fersenun . sie farent ube ih sliphe Np 55,7; bildl. für das Lebensende: vmbegrifet mih danne daz unreht minero fersenun . daz chit mines endes ...? iniquitas calcanei mei circumdabit me? NpNpw 48,6.
fersâri st. m. uersari: nom. sg. Gl 4,155,54 (Sal. c). Versemacher, Poet: uersari ł scophare poeta.
ferscang s. AWB frisking.
versentrit mhd. st. m. vssen-trit: nom. sg. Gl 4,182,55 (Wien 1325, 14. Jh.). Fersen-, Fußtritt: calcaneus (vgl. Mlat. Wb. 2,56 s. v. calcaneum u. Diefb., Gl. 89 a s. v. calcaneus).
fersiclîn st. n. — Graff III, 697. uersicc- (Pa), uersic-(K Ra)-lin: nom. pl. Gl 1,128, 38. Verschen: versiculi.
fersmahhâri st. m., nhd. vers(e)macher; mnd. verschmāker, mnl. versemaker. — Graff II, 649. fers-machere: nom. sg. Gl 3,189,4 (SH B). — uers-machar-: nom. sg. -i Gl 3,146,11 (SH A, 2 Hss., 1 Hs. r oben zwischen e u. s hineinkorr.); -] 39 (SH A); -machere: dass. 189,4 (SH B); uerse-mekere: dass. 378,73 (Jd). Ob bei uerse- gegenüber uers- der Unterschied zwischen pluralischem gegenüber singularischem Bestimmungswort vorliegt oder ob dabei der alte Unterschied zwischen fers Mask. u. fers Neutr. weiterwirkt, ist nicht zu entscheiden. Versemacher, Poet: uersmachari poeta Gl 3, 146,11 (3 Hss., 2 Parallelhss. buohmahhâri). 189,4. 378,73 („darauf uersificator idem“, Steinm.).
fersna s. AWB fers(a)na. [Bd. 3, Sp. 759]
gi-ferta sw. f.; vgl. mhd. geverte. — Graff III, 585 s. v. gafarto. ge-ferton: gen. pl. Nc 813,25 [176,26]; -uertun: acc. pl. Nb 7,14 [7,14]. Begleiterin, Gefährtin: a) als Weggefährtin: tise geuertun nemahta nioman eruuenden . sie nefuorin sament mir has saltim comites nullus terror potuit pervincere . ne prosequerentur nostrum iter Nb 7,14 [7,14]; b) als jmdm. Höherstehenden zugeordnete Begleiterin: alliu diu eruuirdiga manigi dero foregenamdon geferton praedictarum comitum venerabilis multitudo Nc 813,25 [176,26].
ferterron andfrk. s. AWB far-terron.
ferthamto Gl 1,713,4 s. AWB fir-themphen.
ferti Gl 1,18,2 s. AWB festî(n). |
| |