| - fersiclîn, st. n.
- fersmahhâri, st. m.
- fersna
- gi-ferta, sw. f.
- ferterron, andfrk.
- ferthamto
- ferti
- gi-ferti, st. n.
- fertîg, adj.
- fertgî, st. f.
- fertinunc
- gi-ferto, sw. m.
- ferunlust
- verwære, mhd. st. m.
- ferza, st. oder sw. f.
- ferzan, st. v.
- fesa, sw. f.
- fesahi, st. n.
- gi-fesahi, st. n.
- fesant
- fescetraga
- fescil
- feselên, sw. v.
- fesega
- fesihuon, st. n.
- fesilîg, adj.
- fesiohoner
- vespera, st. f.
- fessi hone
- festen, sw. v.
- bi-festen, sw. v.
- gi-festen, sw. v.
- festi, adj.
- -festian, sw. v.
- festida, st. f.
- -festigôn, sw. v.
- festin
- festî(n), st. f.
- festi, st. n.
- festina, sw. f.
- festinagal, st. m.
- festinâra, sw. f.
- festinâri, st. m.
- festinde
- festinî
- festinîg, adj.
- festinôd, st. m.
- festinôn, sw. v.
- ana-festinôn
- bi-festinôn, sw. v.
- gi-festinôn, sw. v.
- umbi-festinôn, sw. v.
- zuo-gi-festinôn, sw. v.
- festinônto, adv. part. prs.
- festinung, st. f.
- festinunga, st. f.
- festisal, st. n.
- festmuoti, adj.
- festmuotî, st. f.
- festnissa, st. f.
- -festôn, sw. v.
- -festunga, st. f.
- fetâh
- fetcide
- feterari
- feter heribum
- fethderlicher
- fethdero
- fethlachen
- fetidiu
- fetirenkind, st. n.
- fetirensun
- fetiro, sw. m.
- fettach
- fettide
- fettirrụ sun
- feu
- feuht
- feuuen, sw. v.
- fouuuen, sw. v.
- feychel
- fezcetragela
- fezitraga, st. f.
- fezitragala, st. f.
- fezra
- vezstuchelen
- feztregela
- fezzan, st. v.
- ana-gi-fezzan, st. v.
- avur-gi-fezzan, st. v.
- gi-fezzan, st. v.
- fezzara, st.?
- fezzarôn, sw. v.
- veelîn, mhd. st. n.
- fezzen, sw. v.
- fezzil, st. m.
- fhologo
- forro
- fi..
- fîadôn, sw. v.
- fîjadôn, sw. v.
- fiala, sw. f.
- fianscaft
- fîant, st. m.
- fîjant, st. m.
- fîantin, st. f.
- fîantlîh, adj.
- fîantlîhho, adv.
- fîantscaf, st. f.
- fîjantscaf, st. f.
- fîantscaft, st. f.
- fîantscaffôn, sw. v.
- fîjantscaffôn, sw. v.
- fîantscaflîh, adj.
- fîantscaft
- fiantscam
- fiara
- fical
- ficbn
- fich
- fich-
- ficheffele
- fichepfile
- ficisasæn
- fic minza
- fictor
- ficze
- fidala
- videlære, mhd. st. m.
- videlstap, mhd. st. m.
- fiderich
- fidering, st.
- fideuuit
- fididos
- fidili
- fidiren, sw. v.
- -fid(i)rîg, adj.
- fidula, sw. f.
- fidala, sw. f.
- fiebar, st. n.
- fiebaruuurz, st. f.
- fieberkrût, mhd. st. n.
- fieh-
- viehtach, mhd. st. n.
- Fiehttharpa
- Fiehtthorpa
- fielih
- fieloten
- fîên, sw. v.
- fien
- fieo
- fier
- fier-
- fiera, st. f.
- gi-fieren, sw. v.
- ûz-fieren, sw. v.
- viervar, mhd. adj.
- -fieri, adj.
- -fier, st. f. oder st. n.
- fierônolîh, Subst.-Adj.-Verbindung
- fiertein
- fiertich
- fieta
- fieta
- fieth
- fietha
- fi&ul
- fif
- fifa
- fîfaltar, st. m.
- fîfalt(a)ra, sw. f.
- fifari
- fiffiz
- fifiz
- fifol
- fīftehalf, as. adj. num.
- fiftein
- fiftich
- fîg, st. m. n.
- fîga, sw. f.
- figandun
- fîgaphul, st. m.
- figas
- fîgblâtara, sw. f.
- fîgbôna, st. sw. f.
- fîgboum, st. m.
- fîgûnboum, st. m.
- fîgboumahi, st. n.
- figela
- figenden
- fîgflado, sw. m.
- fidos
- figidost
- figihtint
- figil
- figila
- figiloth
- figinda
- figint
- figinta
| | fersiclîn st. n. — Graff III, 697. uersicc- (Pa), uersic-(K Ra)-lin: nom. pl. Gl 1,128, 38. Verschen: versiculi.
fersmahhâri st. m., nhd. vers(e)macher; mnd. verschmāker, mnl. versemaker. — Graff II, 649. fers-machere: nom. sg. Gl 3,189,4 (SH B). — uers-machar-: nom. sg. -i Gl 3,146,11 (SH A, 2 Hss., 1 Hs. r oben zwischen e u. s hineinkorr.); -] 39 (SH A); -machere: dass. 189,4 (SH B); uerse-mekere: dass. 378,73 (Jd). Ob bei uerse- gegenüber uers- der Unterschied zwischen pluralischem gegenüber singularischem Bestimmungswort vorliegt oder ob dabei der alte Unterschied zwischen fers Mask. u. fers Neutr. weiterwirkt, ist nicht zu entscheiden. Versemacher, Poet: uersmachari poeta Gl 3, 146,11 (3 Hss., 2 Parallelhss. buohmahhâri). 189,4. 378,73 („darauf uersificator idem“, Steinm.).
fersna s. AWB fers(a)na. [Bd. 3, Sp. 759]
gi-ferta sw. f.; vgl. mhd. geverte. — Graff III, 585 s. v. gafarto. ge-ferton: gen. pl. Nc 813,25 [176,26]; -uertun: acc. pl. Nb 7,14 [7,14]. Begleiterin, Gefährtin: a) als Weggefährtin: tise geuertun nemahta nioman eruuenden . sie nefuorin sament mir has saltim comites nullus terror potuit pervincere . ne prosequerentur nostrum iter Nb 7,14 [7,14]; b) als jmdm. Höherstehenden zugeordnete Begleiterin: alliu diu eruuirdiga manigi dero foregenamdon geferton praedictarum comitum venerabilis multitudo Nc 813,25 [176,26].
ferterron andfrk. s. AWB far-terron.
ferthamto Gl 1,713,4 s. AWB fir-themphen.
ferti Gl 1,18,2 s. AWB festî(n).
gi-ferti st. n., mhd. gevert(e), nhd. (älter) gefährte; mnd. gevērde, mnl. gevaerde. — Graff III, 585. ge-uert-: nom. sg. -e WBCK 94,8; gen. sg. -es Gl 2,522,67/68; -uerda: nom. sg. WA 94,8; -uerthe: dass. Gl L 351. — Verschr.: ge-uuerthe: nom. sg. Pw 1,6. 1) Gehen, Gang (von etw., jmdm. zu etw., jmdm.): alliz daz geuerte sinero incarnationis, passionis, resurrectionis et ascensionis W 94,8. 2) Verhalten, Auftreten (vgl. fart C, faran B 2): des senphten geuertes [at virtus] placidi moderaminis [, ut levitatem prospicit obtritam monstri sub morte iacentis, intendit gressum mediocriter, os quoque parce erigit et comi moderatur gaudia vultu, Prud., Psych. 274] Gl 2,522,67/68; — als Lebenshaltung, Lebenswandel: uuanda uuez got uueh rechtero, in geuuerthe ungonethero feruuerthan sal quoniam novit deus viam iustorum, et iter impiorum peribit Pw 1,6. geuerthe iter [Ps. 1,6, s. vorigen Beleg] Gl L 351.
fertîg adj., mhd. Lexer vertec, -ic, nhd. fertig; mnd. vērdich, mnl. vaerdich; an. ferðugr; vgl. afries. (ūt)ferdich. — Graff III, 585. fartiger: nom. sg. m. Gl 2,667,48; fertika: acc. pl. m. 1,299,31; fertig-: acc. sg. f. -a Nb 277,4 [299,14]; acc. pl. m. -e Gl 1,302,26 (2 Hss.). Thoma, Glossen S. 3,15. — uartiga: acc. pl. m. Gl 1,305,2 (M); uertig-: nom. sg. m. -ir 299,31/32; acc. pl. m. -a 305,2 (M); -e 3 (M); vartiga: dass. 1 (M, 4 Hss.); vertiga: dass. 2/3 (M, 2 Hss.). Verschrieben ist wohl: varte: acc. pl. m. Gl 2,293,39 (M, clm 19 440, 10./11. Jh.; für vartige?). 1) marschfertig, kriegsbereit: fertika ł karauua [quod cum audisset Abra, ..., numeravit] expeditos [vernaculos suos trecentos decem, et octo: et persecutus est usque Dan, Gen. 14,14] Gl 1,299,31 (2 Hss., 1 Hs. nur fertîg). 302,26 (2 Hss., 1 Hs. nur fertîg). vartiga expeditos [ebda.] 305,1. fertiga karauua kerusta expeditos [ad bellum promptos et qui non fuerunt uxorati, Comm. in Gen. 14,14] Thoma, Glossen S. 3,15. 2) auf dem Weg zu etw. (seiend): garavue horske vartige [qui ad lapidandum omnes] exertos [reddidit, Greg., Hom. I, 19 p. 1514] Gl 2,293,39 (Parallelhs. nur gar(a)uui). 3) sich davonmachend, fliehend: fartiger [(Acron) Graius homo, infectos linquens] profugus [hymenaeos, Verg., A. X, 720] Gl 2,667,48. 4) beweglich (Gegensatz stilli immobilis): so ist io daz kuis . prouidentiam uuesen stilla . unde einstuodela scaffunga . dero geskehen sulndon dingo . aber fatum fertiga chnupfeda . unde zitlicha ordena . dero . diu gotes einfalti scaffota zetuonne illud certe manifestum est . providentiam immobilem formam esse gerendarum rerum . et simplicem . fatum vero mobilem nexum . atque ordinem temporalem eorum quae divina simplicitas gerenda disposuit Nb 277,4 [299,14]. [Bd. 3, Sp. 760] Komp. ana-, thuruh-, eban-, hina-, hôh-, un-, uuidar-, (un)zuofertîg; Abl. fertgî.
fertgî st. f. — Graff III, 585 s. v. anafartig. uertigi: acc. sg. Gl 2,392,21 (Wien 247, 11. Jh.). Wegsamkeit, Passierbarkeit: ani (d. i. ânu) uertigi [qui pontum rapidis aestibus] invium [persultare vetas, Prud., H. ad inc. luc. (V) 85].
fertinunc Gl 1,266,33 s. AWB festinung. |
| |