| - halbscaftîg, adj.
- halbskilt, st. m.
- halbscritan, part.
- halbtior, st. n.
- halbtioro, sw. m.
- halbtôt, adj.
- halbûn
- -halbunga
- ir-halbûnlîhhên, adv.
- ir-halbûnlîhho, adv.
- ir-halbûnlîhhon, adv.
- ir-halbûnlîhhun, adv.
- halces
- hald, adj.
- halda, sw. st. f.
- -halda
- haldên, sw. v.
- ana-haldên, sw. v.
- in-haldên, sw. v.
- nidar-haldên, sw. v.
- -haldi
- -haldî
- -haldîg
- haldirstnt
- haldôn, sw. v.
- halebirie
- haleftron
- haleg-
- halên, sw. v.
- holên, sw. v.
- ir-halênto, adv.
- halepe
- half
- halfdiorîg, as. adj.
- halfhis
- halfnot
- halftan
- halftanôd, st. m. o. n.
- halftanôdi, st. n.?
- halftanskeid, st. m.
- halftanteil, st. n.
- halfter
- halfthruin
- halftnot
- halftra, st. sw. f.
- halgelgans
- halht
- halhûs, st. n.
- hâli, adj.
- hâlî, st. f.
- halibe
- halifa
- hâlîgo, adv.
- hâlingûn, adv.
- halla, st. f.
- -hal(l)a
- hallingas
- halloc
- halm1, st. m.
- halm2, st. m.
- helmo, sw. m.?
- halmackus, st. f.
- halmax
- halmaxis
- hlme
- -halmo1
- -halmo2
- halmuuurf, st. m.
- haloftra
- halog-
- halôn, sw. v.
- holôn, sw. v.
- avur-gi-halôn, sw. v.
- gi-halôn, sw. v.
- gi-holôn, sw. v.
- ir-halôn, sw. v.
- ir-holôn, sw. v.
- ût-gi-halon, as. sw. v.
- uuidar-halôn, sw. v.
- uuidar-holôn, sw. v.
- zuo-halôn, sw. v.
- zuo-holôn, sw. v.
- zuo-gi-halôn, sw. v.
- zuo-gi-holôn, sw. v.
- halptonot
- halpuuili
- hals, st. m.
- -hals, adj.
- halsâdra, st. sw. f.
- halsalz
- halsannum
- halsâri, st. m.
- halsbant, st. n.
- halsbein, st. n.
- halsberg, st. m.
- halsberga, st. f.
- halsboug, st. m.
- halsbc
- halschilt
- halsthrûh, st. f.
- halsthuuing, st. m.
- halselwrz
- halsetha
- halsfano, sw. m.
- halsgar(a)uu, st. n.
- halsgold, st. n.
- halsgoldôn, sw. v.
- hâlscara, st. f.
- halsketinna, st. sw. f.
- halslac
- halslag
- halslach
- halsledir
- halslîn, st. m.
- halsnestilst
- halsôn, sw. v.
- bi-halsôn, sw. v.
- int-halsôn, sw. v.
- halsꝑga
- halsphul(u)uui, st. n.
- halspg
- halsring, st. m.
- halsslag, st. m.
- halsslagôn, sw. v.
- halssleggen, sw. v.
- halsslegilôn, sw. v.
- halsstric, st. m.
- halssuht, st. f.
- halsta
- halstan
- halsthí von
- halstrua
- halstun
- halstuoh, st. n.
- halsuht
- halsunga, st. f.
- bi-halsunga, st. f.
- halsuth
- halsuuerfôn, sw. v.
- halsuuer, st. f. oder n.
- hâlsuuert, st. n.
- halsyeta
- halszierida, st. f.
- halt, adv. comp.
- -halt, st. n.
- halta, sw.?
- bi-halta
- haltan, red. v.
- bi-haltan, red. v.
- fir-haltan, red. v.
- gi-haltan, red. v.
- inne-haltan, red. v.
- haltanî, st. f.
- fir-haltanî, st. f.
- gi-haltanî, st. f.
- gi-haltannissa, st. f.
- bi-haltannussi, st. n.
- haltant, st. m.
- bi-haltantlîhho, adv.
- bi-haltanto, adv.
- gi-haltanto, adv.
- haltâra, sw. f.
- haltâri, st. m.
- bi-haltâri, st. m.
- bi-halteri, st. m.
- haltere
- haltero
- halti
- bi-haltî, st. f.
- -haltî
- bi-haltida, st. f.
- fir-haltida, st. f.
- gi-haltida, st. f.
- -haltida
- -haltîg
- -haltgheit
- gi-haltgî, st. f.
- -haltgî
- -haltlîh
- bi-haltlîhho, adv.
- gi-haltnassî, st. f.
- gi-haltnussî, st. f.
- gi-haltnissî, st. f.
- bi-haltnessi, st. n.
- gi-haltnissa, st. f.
- gi-haltnussî
- halto, adv.
- -halto, sw. m.
- halton, as. andfrk. sw. v.
- halunga, st. f.
- halwert
- halz, adj.
- halzel
- ham, adj.
- hamal, adj.
- hamal, st. m.
- bi-hamalôn, sw. v.
- hamalscorro, sw. m.
- hamalstat, st. f.
- hamalungstat, st. f.
| | halbscaftîg adj. — Graff VI,453. halb-scaftig: Grdf. Nc 827,7 [194,6]. halbvoll, vom Mond: tribildig ... uuanda ze erest ist si (Luna) hornahtiu . so danne halbscaftig . so danne fol [vgl. cornicularis ... media sectio, cum est octava. Et est ... plenilunium, Rem.].
halbskilt st. m., mhd. Lexer halpschilt; zu skilt mit Formen der i- und a-Dekl. vgl. Braune, Ahd. Gr.13 § 216 Anm. 1. 3. — Graff VI,489. halp-scilt: nom. sg. Gl 1,438,55/56 (M). 443,59 (clm 9534, 9. Jh.); acc. pl. -]i 438,54 (M, 3 Hss.); -]a ebda. (M, 2 Hss.); -schilten: dass.? 56/57 (mit Anlehnung an die n-Dekl.? M, clm 17 403, 13. Jh.). Verstümmelt: halp-scil ..: acc. pl.? (oder nom. sg.?) Gl 1,438,55 (M). Hierher wohl auch: hal-schilt: nom. sg. Gl 1,438,56 (M, clm 22201, 12. Jh.; zum seltenen Schwund von -b- vgl. Gröger § 127 S. 199); anders Matzel S. 32, der sonst nicht belegtes halsschilt annimmt. kleiner halbmondförmiger Schild: halpscilti [fecit quoque rex Salomon ducenta scuta de auro purissimo ... et trecentas] peltas (Hss. auch pelta) [ex auro probato, 3. Reg. 10,17] Gl 1,438,54. 443,59.
halbscritan part.-adj. — Graff VI,577. halp-scritanemo: dat. sg. m. T 104,4. [Bd. 4, Sp. 623] halb vergangen, vom Tag: iu tho themo itmalen tage halpscritanemo arsteig ther heilant in tempal inti leerta die festo mediante.
halbtior st. n., nhd. halbtier. half-dieris: gen. sg. Gl 2,712,29 (Paris 9344, 11. Jh.). ein Halbwilder, wie ein Tier aussehender Mensch: [nequeunt expleri corda tuendo terribilis oculos, voltum villosaque saetis pectora] semiferi [(d. i. der verwilderte Räuber Cacus), Verg., A. VIII,267]. Abl. halbtioro; halfdiorîg as.
halbtioro sw. m. — Graff V,448. halp-tioro: nom. sg. Gl 2,457,21 (Paris Nouv. acquis. 241. clm 14395, beide 11. Jh.). ein Halbwilder, sich wie ein Tier verhaltend: [istud (d. i. supremum)] semifer [et Scotus sentit cane milite peior, Prud., Apoth. 216; vgl. Anm. 16: in Gallia viderim Scotos, gentem Britannicum, humanis vesci carnibus, Hier.]. Vgl. halfdiorîg as.
halbtôt adj., mhd. Lexer halptôt, nhd. halbtot; mnd. halfdôt, mnl. halfdoot; ae. healfdéad; an. hálfdauðr. — Graff V,342. halp-toten: acc. sg. m. Gl 2,442,43 (Paris Nouv. acquis. 241. clm 14395, beide 11. Jh.). halbtot: [caecus corusco lumine conruit atque in plateae pulvere palpitat. Tollunt sodales ] seminecem ]Prud., P. Agn. (XIV) 50].
halbûn s. AWB halba st. sw. f.
-halbunga vgl. umbihalbunga.
ir-halbûnlîhhên adv. — Graff IV,888. ir-halpun-lihhem: Gl 1,527,21 (M, Göttw. 103, 12. Jh.). an/auf der Seite: [ecce] ex latere [frequens turba diversa poscentium, Prov., Prol.] (4 Hss. irhalbûnlîhhon).
ir-halbûnlîhho adv. — Graff IV,888. ir-halpan-liho: Gl 1,806,32 (M); wohl verschr. -liha: ebda. an der Seite: [filii tui de longe venient, et filiae tuae] de latere [surgent, Is. 60,4] (Hss. auch irhalbûnlîhhon, halbûn).
ir-halbûnlîhhon, -un adv.; vgl. auch Gröger S. 341. — Graff IV,888. ir-halpun-lihhun: Gl 1,527,20 (M); -liħ: 806,31 (M); -halpon-lihon: 527,19 (M); -halpan-lihun: 19/20 (M); -halpona-lihun: 21 (M, verschr.?). an/auf der Seite, seitlich: irhalponlihon [et ecce] ex latere [frequens turba diversa poscentium, Prov., Prol.] Gl 1,527,19 (1 Hs. irhalbûnlîhhên). irhalpunlihun [filii tui de longe venient, et filiae tuae] de latere [surgent, Is. 60,4] 806,31 (2 Hss. irhalbûnlîhho, 1 Hs. halbûn). |
| |