| - heb-
- hebs
- hebah
- gi-hebbian, as. st. v.
- hebevvoi
- hebeouue
- heber
- hebĕrnum
- gi-hebî, st. f.
- hebich
- bi-hebida, st. f.
- fir-hebida, st. f.
- gi-hebida, st. f.
- in(t)-hebida, st. f.
- hebîg
- int-hebîg, adj.
- -hebîg
- hebgî
- hebîgo
- hebih
- hebinôn, sw. v.
- int-hebinôn, sw. v.
- hebir
- hebir
- hebirwrz
- he:birzan
- hebruclichan
- hebuhen
- hec
- heccor
- hęcgepugi
- hecholstain
- hecke-
- heda
- hederîh, st. m.
- hedernezzela
- hederwurz, mhd. st. f.
- hederwurze, mhd. st. sw. f.
- hediling
- hēthinnissa, andfrk. st. f.
- hêthinnussia, as. st. f.
- hedruch
- heera
- heva
- hevâri, st. m.
- hefe
- hefeld, ae.
- heven, mhd. st. m. oder f.
- hepfen, mhd. st. m. oder f.
- heven
- hevento, adv.
- ûf-hevento, adv.
- heffa, sw. f.
- heva, sw. f.
- hepha, sw. f.
- heffen, st. v.
- heven, st. v.
- heffen
- bi-heffen, st. v.
- int-heffen, st. v.
- ir-heffen, st. v.
- ir-heven, st. v.
- ubar-heffen, st. v.
- ubar-heven, st. v.
- ûf-heffen, st. v.
- ûf-heven, st. v.
- ûf-ir-heffen, st. v.
- untar-heffen, st. v.
- ûz-heffen, st. v.
- heffo, sw. m.
- hevî, st. f.
- ir-hevî, st. f.
- hevianna, sw. f.
- hevîg, adj.
- hebîg, adj.
- hevgî, st. f.
- hebgî, st. f.
- hevîgo, adv.
- hebîgo, adv.
- gi-hevgôn, sw. v.
- hefihanna
- hevîîsarn
- hevil, st. m.
- hevila, st. oder sw. f.
- hevilo, sw. m.
- hevimuoter, st. f.
- hefinôn, sw. v.
- heviscamil, st. m.
- bi-heftâri, st. m.
- heften, sw. v.
- ana-heften, sw. v.
- ana-gi-heften, sw. v.
- bi-heften, sw. v.
- furi-heften, sw. v.
- furi-gi-heften, sw. v.
- gi-heften, sw. v.
- hina-heften, sw. v.
- in-bi-heften, sw. v.
- in-gi-heften, sw. v.
- int-heften, sw. v.
- zisamane-heften, sw. v.
- zisamane-gi-heften, sw. v.
- zuo-heften, sw. v.
- zuo-gi-heften, sw. v.
- heftento, adv.
- hefti, st. n.
- hefti
- gi-hefti, st. n.
- bi-heftida, st. f.
- gi-heftida, st. f.
- -heftida
- heftili, st. n.
- hefun
- hefwurz, mhd. st. f.?
- hegathruos, st. f.
- hegithruos, st. f.
- hegathruosa, st. f.
- hegelari
- hegendorn
- hegga, st. f.
- heg(g)en, sw. v.
- umbi-bi-heg(g)en, sw. v.
- untar-heg(g)en, sw. v.
- heggihol, st. n.
- heggimûra, st. f.
- hegher
- hegithruos
- hegithruostal, st. n. m.
- hegihring, as. st. m.
- hegina, st. f.
- hegitûba
- hag(e)tûba
- hegdor
- hegodrise
- he halto
- hehar, st. f. oder m.
- hehara, st. f.
- hehei
- hehel
- hehet
- heheta
- hehhila, st. f.
- hehhit, st. m.
- hehhring
- hehi
- heho
- heht
- hei, st. n.
- gi-hei, st. n.
- hei
- heī
- hei
- heia1, st. f.
- gi-heia, st.
- heia2, st. sw. f.
- hei alt lihi a
- heibrunst, st. f.
- heich
- heichiner
- heid’
- heida, st. sw. f.
- heidahi, st. n.
- gi-heidahi, st. n.
- heidan, adj.
- heidin, adj.
- heidan, st. m.
- heidin, st. m.
- heidangelt, st. n.
- heidingelt, st. n.
- heidangeltâra, st. f.
- heidanî, st. f.
- heidanisc, adj.
- heidinisc, adj.
- heidaniskî, st. f.
- heidiniskî, st. f.
- heidanlîh, adj.
- heidannissi, st. n.
- heidinnissi, st. n.
- heidano, sw. m.
- heidino, sw. m.
- heidanscaft, st. f.
- heidinscaft, st. f.
- heidantuom, st. m.
- heidarneizela
- heidehsse
- heiderheid, andfrk. st. f.
- heid(i)beri, st. n.
- heidisca, sw. f.
- heidistûda, sw. f.
- heidkeil
- heidkil
- heidner
- heidruose
- hiecha
- heien, sw. v.
- gi-heien, sw. v.
- fir-heiên, sw. v.
- ir-heiên, sw. v.
- heifaltra
- heifidsi
| | heb- s. AWB habên.
hebs Gl 3,25,44 s. hehar.
hebah Gl 1,676,1 s. AWB ebah.
[gi-hebbian as. st. v., mhd. Lexer geheben; mnl. geheffen; ae. gehebban. Praes.: gi-hevid: 3. sg. Gl 2,589,60 = Wa 103,26 (Düsseld. F. 1, 9. oder 10. Jh. (?)). etw. erheben, vom Haupt: [felix Tarraco, Fructuose, vestris] attolit [caput ignibus coruscum, Prud., P. Fruct. (VI) 2].] [Bd. 4, Sp. 763]
hebevvoi, Gl 3,316,53 s. AWB ebouuui.
hebeouue Gl 3,607,33 s. AWB ebouuui.
heber Nr 673,28 s. AWB ebur.
hebĕrnum Gl 2,356,4 s. AWB hæfern.
? gi-hebî st. f., mhd. gehebe. gi-hepi: nom. sg. ? Gl 2,414,45 (clm 14 395, 11. Jh.). Verhalten: gidiginiu, dazu Randgl. gihepi seria [, ludicra, verba, iocos, denique quod sumus, aut agimus, trina superne regat pietas, Prud., H. a. cib. (III) 18]. Vgl. die ähnl. Glosse snelihe, dazu Randgl. versniegun perga Pyrenas ninguidos 2,435,55. 56. Es könnte auch ein Adj. gi-hebi ‘gewichtig, ernsthaft’ vorliegen, vgl. dazu mhd. gehebe adj. Lexer, Hwb. 1,785.
hebich Gl 1,659,34 s. AWB hevîg.
bi-hebida st. f. — Graff IV,735. bi-habid-: nom. sg. -a Gl 1,574,67 (M); dat. sg. -u Mayer, Griffelgl. S. 96 Nr. 444 (Vat. Ottob. Lat. 3295, 9. Jh.); be-: nom. sg. -a Gl 1,574,67 (M). pi-hepid-: nom. sg. -a Gl 1,574,62 (M, 3 Hss.). 819,18 (M); -o 574,68 (M, Göttw. 103, 12. Jh.; zu -o vgl. Weinhold, Mhd. Gr. § 83); -hebid-: dass. -a (3 Hss.), -i (2 Hss.) 63. 68 (M); pe-: dat. sg. -o 2,240,28; acc. sg. -i Npw 45,10; bi-: nom. sg. -a Gl 1,574,66/67 (M); be-: dass. -e 4,152,32 (Sal. c). Hierher wohl auch: pi-habiti: nom. sg. Gl 1,574,65 (M, clm 6217, 13./14. Jh.; zu -iti vgl. Wilm., Gr. 22,340 § 258,2 Anm.; evtl. zu bi-habêtî). 1) Bewahrung, Einhaltung: bihabidu [haec miserationis] obtentu [temperasse sufficiat, Hrab., Poenit. XXI p. 1414 D] Mayer, Griffelgl. S. 96 Nr. 444 (oder Fehlübers. im Sinne von 4 ?). 2) Regel, Richtschnur: spratta ł behebide norma Gl 4,152,32. 3) Aufenthalt: pihepida ł anadaht [in plenitudine sanctorum] detentio (1 Hs. potentio) [mea, Eccli. 24,16] Gl 1,574,62. 819,18. 4) Vorwand: pehebido [ne sub] obtentu [largitatis ea quae possident, inutiliter spargant, Greg., Cura 3,20 p. 64] Gl 2,240,28. 5) Besitz, Besitztum, bildl. (?): so gibet er dir diu geuuafini dero uuarheiti unde die pehebidi dero heili unde des gedinges unde dero glouba unde dero minna Npw 45,10. |
| |