| - hediling
- hēthinnissa, andfrk. st. f.
- hêthinnussia, as. st. f.
- hedruch
- heera
- heva
- hevâri, st. m.
- hefe
- hefeld, ae.
- heven, mhd. st. m. oder f.
- hepfen, mhd. st. m. oder f.
- heven
- hevento, adv.
- ûf-hevento, adv.
- heffa, sw. f.
- heva, sw. f.
- hepha, sw. f.
- heffen, st. v.
- heven, st. v.
- heffen
- bi-heffen, st. v.
- int-heffen, st. v.
- ir-heffen, st. v.
- ir-heven, st. v.
- ubar-heffen, st. v.
- ubar-heven, st. v.
- ûf-heffen, st. v.
- ûf-heven, st. v.
- ûf-ir-heffen, st. v.
- untar-heffen, st. v.
- ûz-heffen, st. v.
- heffo, sw. m.
- hevî, st. f.
- ir-hevî, st. f.
- hevianna, sw. f.
- hevîg, adj.
- hebîg, adj.
- hevgî, st. f.
- hebgî, st. f.
- hevîgo, adv.
- hebîgo, adv.
- gi-hevgôn, sw. v.
- hefihanna
- hevîîsarn
- hevil, st. m.
- hevila, st. oder sw. f.
- hevilo, sw. m.
- hevimuoter, st. f.
- hefinôn, sw. v.
- heviscamil, st. m.
- bi-heftâri, st. m.
- heften, sw. v.
- ana-heften, sw. v.
- ana-gi-heften, sw. v.
- bi-heften, sw. v.
- furi-heften, sw. v.
- furi-gi-heften, sw. v.
- gi-heften, sw. v.
- hina-heften, sw. v.
- in-bi-heften, sw. v.
- in-gi-heften, sw. v.
- int-heften, sw. v.
- zisamane-heften, sw. v.
- zisamane-gi-heften, sw. v.
- zuo-heften, sw. v.
- zuo-gi-heften, sw. v.
- heftento, adv.
- hefti, st. n.
- hefti
- gi-hefti, st. n.
- bi-heftida, st. f.
- gi-heftida, st. f.
- -heftida
- heftili, st. n.
- hefun
- hefwurz, mhd. st. f.?
- hegathruos, st. f.
- hegithruos, st. f.
- hegathruosa, st. f.
- hegelari
- hegendorn
- hegga, st. f.
- heg(g)en, sw. v.
- umbi-bi-heg(g)en, sw. v.
- untar-heg(g)en, sw. v.
- heggihol, st. n.
- heggimûra, st. f.
- hegher
- hegithruos
- hegithruostal, st. n. m.
- hegihring, as. st. m.
- hegina, st. f.
- hegitûba
- hag(e)tûba
- hegdor
- hegodrise
- he halto
- hehar, st. f. oder m.
- hehara, st. f.
- hehei
- hehel
- hehet
- heheta
- hehhila, st. f.
- hehhit, st. m.
- hehhring
- hehi
- heho
- heht
- hei, st. n.
- gi-hei, st. n.
- hei
- heī
- hei
- heia1, st. f.
- gi-heia, st.
- heia2, st. sw. f.
- hei alt lihi a
- heibrunst, st. f.
- heich
- heichiner
- heid’
- heida, st. sw. f.
- heidahi, st. n.
- gi-heidahi, st. n.
- heidan, adj.
- heidin, adj.
- heidan, st. m.
- heidin, st. m.
- heidangelt, st. n.
- heidingelt, st. n.
- heidangeltâra, st. f.
- heidanî, st. f.
- heidanisc, adj.
- heidinisc, adj.
- heidaniskî, st. f.
- heidiniskî, st. f.
- heidanlîh, adj.
- heidannissi, st. n.
- heidinnissi, st. n.
- heidano, sw. m.
- heidino, sw. m.
- heidanscaft, st. f.
- heidinscaft, st. f.
- heidantuom, st. m.
- heidarneizela
- heidehsse
- heiderheid, andfrk. st. f.
- heid(i)beri, st. n.
- heidisca, sw. f.
- heidistûda, sw. f.
- heidkeil
- heidkil
- heidner
- heidruose
- hiecha
- heien, sw. v.
- gi-heien, sw. v.
- fir-heiên, sw. v.
- ir-heiên, sw. v.
- heifaltra
- heifidsi
- heifti, adj.
- heigaro, sw. m.
- heigdrse
- heigdrvse
- heigdrusz
- heigelscowede
- heigenon
- heigila
- heigituba
- heīgrasont
- heigun
- heih
- heihti
- heikinin
- heil, adj. u. interj.
- heil, st. n.
- heil
- heila
- -heila
- heilacō
- heilag, adj.
- heilîg, adj.
- heilaginî, st. f.
- heilagnessi, st. n.
- heilagnissa, st. f.
- heilagnissi, st. n.
- heilignissi, st. n.
- heilagôn, sw. v.
- heiligôn, sw. v.
- gi-heilagôn, sw. v.
- gi-heiligôn, sw. v.
- heilant, st. m.
- heilantî, st. f.
- heilantlîh
- heilantlîhho
- heilanto, sw. m.
- heilâri, st. m.
- -heilâri
| | hediling OF 1,9,9 s. AWB ediling.
hēthinnissa andfrk. st. f., mnl. heidinesse; ae. hǽđenness. hethinissa: nom. sg. Gl 2,573,45 (Brüssel 9987, 11. Jh.; zur Hs. vgl. Bergmann, Mfrk. Glossen2 S. 81, Verz. S. 11). heidnischer Kult, Götzendienst: pagus dicitur go. pagum hethinissa [Randgl. zu: non erubescis, stulte, pago dedite, te tanta semper perdidisse obsonia, Prud., P. Rom. (X) 296]. Vgl. hêthinnussia as., heidannissi.
[hêthinnussia as. st. f.; vgl. mnl. heidinesse; ae. hǽđenness. hethin-nussia: acc. sg. S 319,31 = Wa 17,5 (sächs. B., 10. Jh., vgl. Foerste, Awf. Tg. S. 16 ff.); m. Endg. nach den î-Abstrakta (vgl. Gallée § 309): hethinussion: dat. pl. Awf. Tg. S. 90,5. zum heidnischen Kult Gehörendes, heidnische Kulthandlung: ik gihorda hethinnussia endi unhrenia sespilon (‘Totenlieder’) S 319,31 = Wa 17,5. farsakis thu allon hethinussion? Awf. Tg. S. 90,5.]
hedruch Gl 3,524,10 s. AWB hederîh.
heera Gl 3,365,15 s. AWB hehara.
? heva s. AWB heffa.
hevâri st. m.; vgl. mnd. hēver (vereinzelt), mnl. heffere, beide in anderer Bed. — Graff IV,823. heu-ar-: acc. sg. -i Gl 1,455,45 (M, 4 Hss., davon 2 -v-); -e 46 (M, 2 Hss.); nom. pl. -a Np 67,31 (-â-); -eri: acc. sg. Gl 1,455,47 (M, clm 22 201, 12. Jh.). Gold- u. Silberschmied, Juwelier: hevari [transtulit omnem Ierusalem ... in captivitatem: et omnem artificem et] clusorem (Hss. inclusorem) [4. Reg. 24,14] Gl 1,455,45. also ouh die heuara dero silberfazzo exclusores heizzent [vgl. unde et in arte argentaria exclusores vocantur, qui de confusione massae noverunt formam vasis exprimere, Aug., En.] Np 67,31. Vgl. heffo.
hefe Gl 1,418,26 s. AWB helfan.
[hefeld ae. (?) st. n. (vgl. Bosw.-T. 1,524, Suppl. S. 527 s. v. hefeld); vgl. mnd. hēvelte, mnl. hevelt; an. hafald. heuild: nom. sg. Gl 2,725,1 = Wa 109,23 (Jh; nach Michiels S. 36 ist das Glossar ae. beeinflußt, es kann aber auch ein as. Wort vorliegen, vgl. K. R. Grinda, Ahd. II,1115). eblit: nom. sg. Gl 1,382,25 (Paris Lat. 2685, 9. Jh.; z. Form vgl. Leydecker S. 43. 45, Gallée, Vorstud. S. 449 s. v. heild; wohl verschr.). Kettfaden als Terminus der Webtechnik (?): eblit [si septem crines capitis mei cum] licio [plexueris, Jud. 16,13] Gl 1,382,25 (1 Hs. harluft). heuild licium [zu: terna tria. [Bd. 4, Sp. 767] licia circumdo bene utitur liciis, quae ita stamen implicant, ut haec adulescentis mentem implicare contendit, Serv. zu Verg., E. VIII,73] 2,725,1 = Wa 109,23. Die o. angegebene Bed. entspricht den lat. Kontexten am besten; vgl. z. Problematik K. R. Grinda, Ahd. II,1113—1144, bes. S. 1123 Anm. 55.]
heven, hepfen mhd. st. m. oder f., vgl. die Formen unter mhd. hebe m. f., Lexer, Hwb. 1,1198, u. unter nhd. DWB hefe f. u. m., DWb. IV,2,763; mnd. hēven (vereinzelt), heffen. heuen (Wien 2524, 13. Jh.), hevī (Vat. Pal. 1259, 13. Jh.): nom. sg. Gl 3,535,25. hephen: nom. sg. Gl 4,62,8/9 (Sal. a 1, Zwettl 1, 13. Jh.). Hefe, Bodensatz von Flüssigkeiten: hephen faex Gl 4,62,8/9 (2 Hss. heffa); spez. Bodensatz des Öls: heuen amorca faex olei 3,535, 25 (vgl. Mlat. Wb. 1,599 s. v. amurca.). Komp. ol(e)heven, -hepfen mhd.
heven s. heffen. |
| |