| - herdun
- heřdusuepe
- here
- hereandi
- herechnetes
- hereflutgi
- hereherclil
- hêren, sw. v.
- gi-hêrên, sw. v.
- int-hêrên, sw. v.
- herent
- herenten
- heenwurcz
- hererun
- hêreschefte
- hereta
- heretikeri, as. st. m.
- hereue
- hereuiz
- hêrfalko, sw. m.
- hêrfalc, st. m.
- hêrfogal, st. m.
- hergab
- hergello
- hergienc
- hergirger
- hergiride
- herhaben
- herhaft
- herhafti
- herhon
- heri, st. n.
- heri
- hêri, adj.
- hêrî, st. f.
- heriâri, st. m.
- herieri, st. m.
- heriban, st. m.
- heriberga, st.
- heriberglîh, adj.
- heribergôn, sw. v.
- gi-her(i)bergôn, sw. v.
- heribis
- heribo
- heribocan
- heribouhhan, st. n.
- herich
- herichohun
- herid, st. f.
- gi-herida, st. f.
- hêriđa, as. st. f.
- heride
- herithegan, st. m.
- gi-heridi, st. n.
- heridoht
- heridôn, sw. v.
- heriduames
- herifart, st. f.
- herifluhtîg, adj.
- heriflungun
- herige
- herigeseillo
- heriginôzscaf, st. f.
- herigisello, sw. m.
- herigon
- herihafto, adv.
- herihorn, st. n.
- herihunda, st. f.
- herihunge
- herikneht, st. m.
- herikocko, sw. m.
- herilicho
- heriman, st. m.
- herin
- hering
- hęrino
- herinter
- herinumft, st. f.
- -herio, sw. m.
- heriôn, sw. v.
- herrôn, sw. v.
- bi-heriôn, sw. v.
- bi-herrôn, sw. v.
- fir-heriôn, sw. v.
- gi-heriôn, sw. v.
- gi-herrôn, sw. v.
- in(t)-heriôn, sw. v.
- ir-heriôn, sw. v.
- ir-herrôn, sw. v.
- heriperagato
- heripohhan
- heriran
- hêriro, adj. comp.
- hêrisâri, st. m.
- hêrisârin, st. f.
- herisco
- herisezza, st. f.
- heriscaf, st. f.
- heriscaft, st. f.
- heriskef, st. n.
- hêriscôn, sw. v.
- herisluhtigi
- hêrisôn, sw. v.
- ubar-hêrisôn, sw. v.
- herist
- herist
- heristen
- heristiura, st. f.
- heristiurî, st. f.
- hêristo, adj. superl.
- hêrôsto, adj. superl.
- heristrâza, st. f.
- heritiug, as. st. n.
- heritrumba, sw. f.
- heritrumbâri, st. m.
- heritrumbo, sw. m.
- heriunga, st. f.
- fir-heriunga, st. f.
- heriuuahta, st. f.
- herizeihhan, st. n.
- herizoecko
- herizogtuom, st. n.
- herzogentuom, st. n.
- her(i)zogin, st. f.
- herizogo, sw. m.
- herizohin, st. f.
- herizoho, sw. m.
- herl
- herleua
- herlicho
- herlicho
- hêrlîh, adj.
- hêrlîhho, adv.
- herling, st. m.
- hermalta, sw. f.
- hermeken, mnd.
- hermel, mhd. st. m.
- hermel
- hermen, sw. v.
- gi-hermen, sw. v.
- hermentlîhho, adv.
- hermida, st. f.
- hermidi, st. n.
- hermilî(n), st. n.
- hermilîn, adj.
- hermilo, sw. m.
- hermisal, st. n.
- hermisallîh, adj.
- hermisôd, st. m.
- hermisôn, sw. v.
- hermisunga, st. f.
- hemiz
- hernhart
- hernorni
- hernosta
- hernuurz
- hero
- heron
- hêrôro
- hêrôst, adv.
- hêrôsto
- herot, adv.
- hêrôti, st. n.
- herphe
- herra
- hêrra, sw. f.
- herrenvalch
- hêrrilîc, as. adj.
- hêrrisôn, sw. v.
- hêrro, sw. m.
- herrôd, st. m.
- herrolicho
- herrôn
- hers
- hers
- -hers
- herse
- hersib
- hersistremo
- hêrscaf, st. f.
- hêrscaft, st. f.
- hêrscepi, as. st. n.
- herst
- herstat
- hersten, sw. v.
- herstî
- herstrazi
- herstu
- hêrstuol, st. m.
- hert-
- herta1, st.f.
- herta2, st.f.
- herta
- hertâri, st. m.
- hertathere
- hertbrât, st. n.
- herten, sw. v.
- bi-herten, sw. v.
- fir-herten, sw. v.
- furi-herten, sw. v.
| | herdun Gl 1,382,21 s. AWB heordan ae.
heřdusuepe Gl 2,341,6 s. AWB heorþswǽpe.
here s. AWB hehara.
hereandi Gl 1,148,11 s. AWB êrêntî.
herechnetes Npw 50,2 s. AWB herikneht.
hereflutgi Gl 3,135,30/31 s. AWB herifluhtîg.
hereherclil Gl 2,500,6 = Wa 86,24 s. AWB heriberglîh.
hêren sw. v., mhd. hêren, nhd. DWB hehren. — Graff IV,998. hêr-: 3. sg. -it Npgl 71,5; ge-: part. prt. -et Nb 262,24 [283,18]. refl.: sih hêren: sich groß, erhaben machen: a) in Hinsicht auf Herrschaft und Gewalt: sich erheben über jmdn., herrschen über jmdn.: Christvs resvrgens a mortvis iam non moritvr . mors illi vltra non dominabitur (der tod neherit sih furder uber in) Npgl 71,5; b) in ethischer Beziehung: sich erhöhen, auf eine höhere Stufe bringen: ze demo bezeren fahendo . habest tu dih selbo geheret tu te ipse excellentioribus addidisti Nb 262,24 [283,18].
gi-hêrên sw. v. — Graff IV,998 f. ki-her-: part. prt. nom. sg. m. -eter Gl 2,222,32 (clm 18550,1, 9. Jh.; -&-); gi-: 3. sg. -et O 3,13,31. ka-hereta Gl 2,343,19; ki-herot 539,27; gi-hereti O 4,4, 25 (FV) s. alle gi-êrên; gi-herete O 4,5,52 s. AWB êrên. groß, mächtig sein oder werden: waz hilfit nu then muadon man, ther hiar giheret so fram, thaz sint imo untar henti ellu woroltenti; oba er in thia wila firliusit sina sela O 3,13,31; substant.: epano kihereter [seniores ..., qui in vobis sunt, obsecro,] consenior [et testis Christi passionum ... pascite ... gregem dei, Greg., Cura 2,7 = 1. Pet. 5,1] Gl 2,222,32 (‘Mitältester’).
int-hêrên sw. v., mhd. Lexer enthêren (in and. Bedeutung). — Graff IV,999. int-hêrêta: 3. sg. prt. Nc 732,17/18 [63,21/22]. etw. als einem nicht zukommend ablehnen, etw. verschmähen, dessen man sich nicht für würdig hält: mit Refl.-Pron. und Gen. d. Sache: âne daz inthereta si (Pallas Athene) sih tisses rates (hinsichtlich der Heirat Merkurs) . tarumbe . daz si allero hitate so uzenan si . daz ... dedignatur praeterea huiusmodi adhibere consensum . cum.
herent Pw 2,8 s. AWB erbi. |
| |